Thread Rating:
  • 1 Vote(s) - 1 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue]
#17
அங்கே மாலினி சித்தியும், கவிதா சித்தியும் நின்றுகொண்டு எங்களையே கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். நான் அதிர்ச்சசியில் நின்றுருப்பதை பார்த்த வாணி அத்தை மெதுவாகத் திரும்பிப் பார்த்தாள். வெடுக்கென்று அவளது கைகளை என் உறுப்பில் இருந்து விலக்கிக் கொண்டாள். எங்களை நெருங்கி அருகில் வந்த சித்திகள் இருவரும்….

"என்னண்ணீ..... ஒரே குஜால்தான் போலிருக்கு. புதுசா கல்யாணம் ஆனா பொண்ணு கூட தோத்துப் போவா. அவனையே சுத்திச் சுத்தி வர்றீங்களே. விட்டா, நீங்க சொன்னது மாதிரி கல்யாணமே பணிக்குவீங்க போலிருக்கு." -மாலினி சித்தி

"எனக்கும் அவனை கல்யாணம் பனிக்கனும்னு ஆசைதான். ஆனா எனக்கு முன்னாடி நெறைய பேரு கியூல இருக்காங்களே. இப்ப புதுசா ஒருத்தி சித்ரா-ன்னு. அவளும் சேந்திருக்காளே. என்ன பண்றது."

"அப்படின்னா, அந்த லிஸ்ட்ல எங்களையும் சேத்துக்கோங்க அண்ணி....." - கவிதா சித்தி

"என்னடி... நீங்க வேற புதுசா குண்டத் தூக்கி போடுறீங்க, இந்த விஷயம் பானுவுக்கு தெரியுமா

"தெரியாது.... தெரிஞ்சாலும் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டான்னு நினைக்கிறோம்" - மாலினி சித்தி

"ஒன்னும் சொல்ல மாட்டா... ஆனா என்ன, அவளும் உங்களோட சேந்துக்குறேன்னு சொல்லுவா. பரவாயில்லையா"

"ம்ம்ம்.... சொல்ல முடியாது, சொன்னாலும் சொல்லுவா" - என்று மாலினி சித்தி சொல்லவும். நான் அந்தப் பெண்களுக்கிடையே மாட்டிக்கொண்டு விழி பிதுங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

"எப்படி டீ..... நீங்க தனித்த தனியா வா... இல்ல ஒண்ணா செந்தா"

"அப்படின்னா " - கவிதா சித்தி.

"அடக் கூறு கெட்டவளே.... ரெண்டு பெரும் ஓட்டுக்காவான்னு கேட்டேன். அதாண்டி, ரெண்டு பெரும் ஒரே நேரத்துல அவங்கூட!?..... பண்ணப் போறீங்களானு கேட்டேன்" - வாணீ அத்தை

"ம்ம்ம்.... நவீக்கு ஓகேன்னா, எங்களுக்கும் டபுள் ஓகே. ஆனா எங்க ரெண்டு பேரையும் ஒரே நேரத்தில தங்குவானா அண்ணி"

"என்னாங்கடி, இப்படிக் கேக்குறீங்க. படுத்துப் பாருங்க அப்புறம் தெரியும்.... நீங்க ரெண்டு பேரும் தாங்குவீங்களான்னு தான் எனக்குத் தெரியல?. அப்புறம் நீங்களும் என்ன மாதிரி தான்.... இவன் பின்னாடியே சுத்தப் போறீங்க. என்ன கிண்டல் பண்ணீங்க இல்ல. நானும் பாக்குறேன், என்ன பண்ணப் போறீங்கன்னு." - வாணீ அத்தை.

"என்னடா நவீ, உங்க அதை உனக்கு ரொம்ப பில்ட்-அப் கொடுக்குறாங்க. நாங்க ரெண்டு பெரும் வந்தா சமாளிச்சிருவியா" - மாலினி சித்தி

"சித்தி.... நீங்க வேற, சும்மா விளையாடாதீங்க. அத்தை தான் கிண்டல் பண்றங்கன்னா நீங்களுமா"

"டேய்....டேய்....நவீ, நாங்க விளையாட்டுக்குச் சொல்லல. உண்மையா தான் சொல்றோம். முடியாதுன்னா சொல்லீரு டா. நாங்க சும்மா ஆசைய வளத்துக்கு மாட்டோம்ல. அப்புறம், இதைப் பத்தி நாங்க ரெண்டு பெரும் ஏற்கனவே பேசிட்டோம். தனித் தனியான்னாலும் ஓகேதான். இல்ல நாங்க ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து வர்றதுன்னாலும் எங்களுக்கு ஓகே தான். எதுவா இருந்தாலும் இப்பவே சொல்லிடு. இல்லேன்னா, நாளைக்கே நாங்க ஊருக்கு கிளம்பறோம். அங்க உன் தங்கச்சின்னு ரெண்டு பெரும் தனியா இருப்பாங்க." - கவிதா சித்தி

"அடிப்பாவிங்களா, நான் கூட நீங்க ரெண்டு பெரும் விளையாட்டுக்குத் தான் கேக்குறீங்கன்னு நினைச்சேன். அப்படின்னா ஒரு முடிவோட தான் இருக்கீங்க..... நவீ உண்மையிலேயே உனக்கு, அங்க மச்சம் இருக்குதுடா... ரொம்பப் பெரிய்ய!!!!! மச்சம். இப்ப இன்னும் ரெண்டு விக்கெட்டும் அவுட்டு".

"அத்தை, நீங்களும் நிலமை தெரியாம விளையாடுறீங்களே" நான் இப்படிச் சொன்னதும், அத்தை என்னைப் பார்த்து,

"எனக்கு, நீ என்ன சொல்ல வர்றேன்னு புரியுது. அதான் ஓப்பனிங் பேட்ஸ்மேன், விக்கெட் இப்போதைக்கு இல்லைன்னு சொல்லிடுச்சே..... அதுக்கு உங்கூட ரொம்ப நேரம் பேட்டிங் பண்ணணுமாம். அப்புறம் தான் அவுட் ஆவேன்னு சொல்லிட்டாளே" (எனக்கு.... இவள், அம்மாவைத் தான் சொல்கிறாள் என்பது புரிந்தது). அத்தையே மீண்டும் தொடர்ந்தாள்...

"இவளுகளும் பாவம்டா. உன் மேல இருக்கிற ஆசையில, வாய வீட்டுக் கேட்டுட்டாங்க. இதுக்கு மேல ஒரு பொம்பள எப்படி இறங்கி வருவா சொல்லு. ரொம்பப் பண்ணாம, ஓக்கேன்னு சொல்லுடா நவீ"

இப்படி, அத்தையே எனக்கு மாமா!! வேலை பார்க்க ஆரம்பித்துவிட்டாளே!!.... என்று நான் நினைத்துக் கொண்டிருக்கையில், மாலினி சித்தி அத்தையிடம்....

"எதோ ஜாடை, மாடையா பேசுறீங்களே.... என்ன அண்ணி அது..... ஓப்பனிங் பேட்ஸ்மன், விக்கெட்டு அப்படின்னா"

"உனக்கு கிரிக்கெட்டப் பத்தி எதுவும் தெரியாதில்ல..... அப்படின்னா அதைப் பத்தி எதுவும் கேக்காத. உனக்கு அவன் வேணுமா வேண்டாமா? அதை மட்டும் சொல்லு" என்று அத்தை சித்திகளைப் பார்த்துக் கேட்க..... இருவரும் ஒரே நேரத்தில்.

"வேணும்......வேணும்" என்று சொல்லி வேகமாகத் தலை ஆட்டினர். நான் எதுவும் சொல்லாமல் மெளனமாக இருந்தேன். இருந்தாலும், அவர்களைப் பார்க்கும் போதும், பாவமாகவே இருந்தது.

அப்போது அங்கே வந்த அம்மா...




"என்னடி வேணும் உங்களுக்கு.... ஏதோ, வேணும்னு! சொன்ன மாதிரி இருந்தது"

"கேட்டுட்டியா.... பாம்பு காதுடி உனக்கு! அது வந்து.... அவங்களுக்கும் 'வெண்ணை!' வேணுமாம். அதான் ரெண்டு பெரும் நவீ-கிட்ட கேட்டிட்டு இருந்தாங்க"

"என்னடி சொல்றே!!.... எனக்கு தலையே சுத்துது" -அம்மா

"ஐபிஎல் கிரிக்கெட் பாக்கணுமாம், டிக்கெட் கிடைக்குமான்னு கேட்டாங்க.... அதுதான் நவீ கிட்ட கேட்டேன்.... போதுமா?" - வாணீ அத்தை. இங்க பார்றா... இந்தப் பொம்பளைங்க தான், டக்கு, டக்குன்னு எப்படி எல்லாம் சமாளிக்கிறாங்க. செம கிரியேட்டிவிட்டி இல்ல.... எங்க அத்தைக்கு.

"அது என்ன ஐபிஎல்-லோ என்னமோ, போங்க.... நான் வேற ஏதோன்னு நெனச்சி பயந்துட்டேன்" -அம்மா

"உனக்கு, எங்க.... வெண்ணெயத் திருடீட்டு போய்டுவாங்களோன்னு பயம்....." -அத்தை

"ஆமாண்டி, அதுக்கென்ன இப்போ. என் பயம் எனக்கு..... உனக்கெங்கே தெரியப் போகுது"

"எல்லாம் தெரியுது தெரியுது....."

"சரி, சரி பேசிட்டே இருக்காம.. எல்லாரையும் வரச் சொல்லு சாப்பாடு ரெடி ஆயிடுச்சி" - அம்மா சொல்லிவிட்டு கிச்சனுக்குள் நுழைந்தார்கள். நானும், அம்மாவின் அசைந்தாடும் குண்டிகளை மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்து ரசித்தேன். வீணையின் குடங்கள் போன்று இருந்த குண்டிகளில் அம்மாவின் கூந்தல் முடி, ஒன்றுக்கும் மற்றொன்றுக்குமாக தாவித், தாளம் போட்டுக் கொண்டிருந்தது. குண்டி மட்டும் அல்ல, அம்மாவுக்கு கூந்தலும் அழகுதான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

எனக்கு பசி வயிற்றைக் கிள்ள, நான் சமயலறைக்குள் நுழைய எத்தனிக்க.... அப்போது,

" மாமா, என்ன மாமா நீ.... எங்கிட்ட பேச மட்டும் உனக்கு டைமே இல்ல... இப்படி உங்க அத்தைகிட்ட மட்டும், சிரிச்சி சிரிச்சி பேசுங்க" என்று செல்லக் கோபத்துடன் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு வந்த சித்ரா... என் கையுடன் அவளது கைகளைக் கோர்த்துக் கொண்டாள் அவளது மாம்பழ முலைகள் என் விலாவில் இடித்துக் கொண்டிருந்தது. எப்போதுமே என்னைப் பேர் சொல்லியே அழைக்கும் சித்ரா.... இன்று மாமா என்று கூப்பிட்டது வித்யாசமாக இருந்தது. என்ன இருந்தாலும் என்னை விட 3 வயது மூத்தவளல்லவா!.

"அடியே, வாடி என் சக்களத்தி.... உனக்கு வம்பிழுக்க, என்ன விட்டா வேற யாரும் கிடைக்கலையா?. நீ அவனுக்கு கொடுக்க வேண்டியதை கொடுத்தா அவன் ஏண்டி எங்கிட்ட வர்றான்" - வாணி அத்தை

"அப்படியா?" என்று சொல்லிய சித்ரா என் சட்டயைப் பிடித்து என்னை இழுத்தவள் என் கன்னத்தில் 'பச்சக்' என்று அவள் உதடுகளை பதித்து முத்தமிட்டாள்.



"அவ்வளவுதானா..... என்னடி இது ஸ்கூல் புள்ள மாதிரி முத்தம் கொடுத்திட்டு. இப்படி எல்லாம் இருந்தீன்னா, அவன் உனக்கு கிடைக்கவே மாட்டான். ஏற்கனவே 'Heavy compitition' பாத்துக்கோ" - மாலினி சித்தி சொல்லவும் சித்ரா வெட்கப் பட்டு தலையைக் குனிந்து கொண்டாள். நான் இப்போது அம்மாவைப் பார்க்க, அம்மா இடுப்பில் கைகளை வைத்த படி எங்களை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது உள்ளே நுழைந்த அக்காவும், என் கைகளில் பலமாகக் கிள்ள, நான் 'ஆஆவ்...' என்று கத்தி விட்டேன்.

"என்னடி நீங்க.... அவளே சும்மா இருக்கா. நீங்க ஏன்டீ அவளை தூண்டி விடுறீங்க" அம்மா

"ஆமா, அவ சும்மா இருக்கா.... நீ பாத்தே.... அங்க பாரு, அவன் மேல எப்படி ஒரசிட்டு இருக்கான்னு. விட்டா, இப்பவே அவன் கிட்ட புள்ள பெத்துப்பா." - உள்ளே நுழைந்துகொண்டே, பானு சித்தி சொல்ல...

"அப்புறம் 'வெண்ண போச்சேன்னு' அழ வேண்டியது தான்" - என்று வாணீ அத்தையும் சேர்ந்து கொண்டாள். அம்மா இப்போது உண்மையிலேயே அழுது விடுவாள் போலிருந்தது. அவள் கண்கள் கலங்க அந்தப் பக்கமாகத் திரும்பிக் கொண்டாள்.



வாணி அத்தையும் தவறாக ஏதோ சொல்லி விட்டோமே.... என்று வருந்தியவள், அம்மாவிடம் சென்று அவளது தோள்களில் கைகளை வைத்த படி.... அம்மாவின் காதில் ஏதோ சொல்ல, அம்மாவும் சகஜ நிலைக்கு வந்தாள்.

------------

அப்படியே சிரித்துக் கொண்டும் பேசிக் கொண்டும் ஒரு வழியாக சாப்பிட்டு முடித்தோம். சித்ராவும், பசை போல் என்னுடன் ஒட்டிக் கொண்டே திரிந்தாள். நான் ஹாலில் இருந்த சோஃபாவில் அமர்ந்திருக்க, சித்ரா என்னை ஒட்டியபடி என் அருகில் அமர்ந்திருந்தாள். அக்காவோ என்னை முறைத்துக் கொண்டே இருந்தாள். நான் அவளிடம்,

"அக்கா.... அம்மா எங்கே? காணோம்" - என்று கேட்க, அவள்

"யப்பா......!! அம்மாவை எல்லாம் உனக்கு ஞாபகம் இருக்குதா.... புதுசா ஒருத்தி வந்த உடனே எங்களை எல்லாம் மறந்திட்டியோன்னு நினச்சேன்" என்று கண்கள் சிவக்க… கோபத்துடன் கேட்க... அக்கா கேட்டதை பார்த்த சித்ராவும், என்னை விட்டு சற்றுத் தள்ளி அமர்ந்து கொண்டாள்.

"சாரிடி, சித்ரா. சும்மா விளையாட்டுக்கு சொன்னேன்... நீ தப்பா எடுத்துக்காத" - அக்கா, சித்ராவைப் பார்த்து சொல்லி விட்டு, என்னிடம் திரும்பி.

" அம்மாவும், அத்தையும் மாடியில பேசிட்டு இருக்காங்க" - அப்படியே தலையைக் குனிந்து கொண்டாள் அக்கா. அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தது. அவளது நிலை எனக்கும் புரிய, நான் அம்மாவைத் தேடி மாடிக்குச் சென்றேன்.


வீட்டின் உள்ளே இருந்தபடியே மாடிக்கு படிகள் செல்லும். மாடிப் படிகள் ஏறியவுடன், ஒரு சிறிய ஹால், அதன் இரு புறமும் அறைகள். பின்புறம் பெரிய ஓபன் டேர்ரஸ் இருக்கும். நான் மாடிப் படி ஏறி.... அந்த அறைகளை பார்க்க அங்கே யாரும் இல்லை. அந்த அறைகளைக் கடந்து செல்ல ஓபன் டெரஸில் அம்மாவும் அதையும் நின்று பேசிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. நான் அவர்கள் அருகில் செல்ல அவர்கள் பேசுவதை நிறுத்தி இருந்தனர்.

-----

"என்னம்மா மாடிக்கு வந்துட்டீங்க.... உங்களை நான் கீழே தேடிட்டு இருந்தேன். அக்கா தான் சொன்னா... நீங்க மாடியில இருக்குறீங்கன்னு"

"என்ன பண்ணச் சொல்றே, நீ அங்கே உன் ஆளு கூட தனியா பேசிட்டு இருப்பே. உனக்கு எதுக்கு இடைஞ்சல்னு தான், நாங்க மாடிக்கு வந்திட்டோம்." - அத்தை

"என்ன அதை நீங்களும் இதையே சொல்றீங்க. ஏற்கனவே அக்கா எங்கிட்ட கோச்சிக்கிட்டா. இப்ப நீங்களுமா. இப்ப என்னை என்ன பண்ணச் சொல்றீங்க?" என்று கோபமாகச் சொல்லிவிட்டு, திரும்பி கீழே போக நினைக்க அத்தை என் கைகளை பிடித்து தடுத்தாள்.

"இந்தக் கோபத்துக்கு மட்டும் ஒன்னும் குறைச்சல் இல்ல. இங்க பாருடா நவீ... நான் விளையாட்டுக்குச் சொன்னேன், போதுமா. உங்க அக்கா... அவ உன் மேலே வெறித் தனமா பாசம் வச்சிருக்கா. அதான் இன்னொருத்தி வந்து, உங்கிட்ட பழகுறது அவளுக்கு பிடிக்கலை. அதுக்காக அவ ஒன்னும் மோசமானவ இல்ல. கொஞ்சம் ஓவர் பொஸசிவ், அவ்வளவுதான். இங்க மட்டும் என்ன, உங்க அம்மாவும் அப்படித் தான். இந்நேர வரைக்கும் அவளை சமாதானப் படுத்தினேன்.... இப்ப நீ ஆரம்பிச்சிட்டே"

"சாரி அத்தை... என்னை என்ன பண்ணச் சொல்றீங்க"

"நீ பண்ண வேண்டியதை பண்ணேன்னா, எல்லாம் சரியாப் போய்டும். சித்ராவும் பாவம், அவ அம்மா, நீ தான் அவளுக்கு புருஷன்-னு சொல்லி வச்சிருக்கா. அவளும் உன் மேல ஆசைய வளைத்துட்டா. என்ன பண்றது" என்று சொல்லிவிட்டு சில நொடிகள் இடை வெளி விட்டு மீண்டும் தொடர்ந்தாள்

"சரி விடு, எல்லாத்தையும் இந்த அத்தை பாத்துக்கிறேன்..... அதுக்கு ஒரு வழி இருக்கு."

"என்ன அத்தை சொல்றீங்க" என்று நான் கேட்க

"அதான் நான் பத்துக்கறேன்னு சொல்லிட்டேன் இல்ல. இப்ப எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டா சுவாரசியம் இருக்காது... கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவுக்குறேன், அப்ப பாத்துக்கோ... " அவள் அப்படிச் சொல்லவும் நானும் அம்மாவும் அவளை ஒரு மாதிரி பார்க்க... அம்மா,

"இனி என்ன அவுக்கப் போறே, அதான் எல்லாத்தையும் காட்டி அவனை மயக்கி வச்சிருக்கியே"

"அடிப் பாவி மாலதி, நான் முடிச்சை அவுக்குறேன்னு சொன்னேன். அதுக்குள்ள...... யப்பா நவீ, உங்கம்மா பயங்கர சூடா இருக்கா. கொஞ்சம் அவளை சமாதனப் படுத்து. நான் கீழ போறேன்"

"என்னை தனியா விட்டுட்டு, எங்கடி வாணி போறே" -அம்மா

"அதான் உன் புள்ள இருக்கானே.... அவனை லவ் பண்ணு, ரொமான்ஸ் பண்ணு. நான் எதுக்கு இடஞ்சலா"

"நான் அந்த மூட்ல எல்லாம் இல்ல.... நான் கோவமா இருக்கேன்னு அவன் கிட்ட சொல்லிடு" - அம்மா



"அம்மா... என் மேல என்னம்மா கோவம்" என்று சொல்லிவிட்டு, மெதுவாக அவள் அருகில் செல்ல...அம்மா, என் கண்களை ஏறிட்டுப் பார்த்தாள். அவள் கண்களில் கண்ணீர், குளம் போல் தேங்கி இருந்தது. சிறிது நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவள், மெதுவாக... மேலும் என்னை நெருங்கி வர... நான் அம்மாவை இருக்கமாகத் தழுவிக் கொண்டேன்.



சிறிது நேரம் எங்களை மறந்த நிலையில், அம்மாவும் நானும் இருக்கமாகத் தழுவிக் கொண்டோம். எண்களின் இடையே காற்றும் கூட நுழைவது சந்தேகமே. அம்மாவை இறுக்கி அணைத்தபடி, தாளில் முத்தமிட.... அம்மா என் நெஞ்சோடு முகத்தை வைத்து தேய்த்தாள். நொடிகள் நகர....




இப்போது அத்தையும் என் பின்புறமாக வந்து என்னைத் தழுவிக் கொண்டாள். அழகான இரண்டு பெண்களின் உடல் சூடு என்னுள்ளே ஏரிக் கொண்டிருந்தது.
 
welcome   
[Image: xossip-signatore.png]

Convert from Tanglish to Tamil @ shorturl.at/ahsW1/

" I'm Not Story Writer, Just Posted my Backups. "

My Inbox is Full so Contact at
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com




Like Reply


Messages In This Thread
RE: அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue] - by M.Gopal - 02-05-2019, 07:30 PM



Users browsing this thread: 2 Guest(s)