அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue]

[manigopal]

"நீயும், தம்பியும் கொஞ்சம் அந்தப் பக்கமா போய் பேசிட்டு இருங்க.... நாங்க கொஞ்சம் தனியா பேசணும்" என்று அம்மா, அக்காவிடம் சொல்ல..... அக்காவும், நானும் அங்கிருந்து நகர்ந்து சென்றோம். அவர்களிடமிருந்து சிறிது தொலைவு வந்துவிட, மொபைலில், அப்போது எனக்கு ஒரு call வந்தது. எடுத்துக் பார்த்தால் கீதா அக்காவேதான் பண்ணிக் கொண்டிருந்தாள்..

"என்னக்கா? பக்கத்தில தான இருக்கே அப்புறம் எதுக்கு கால் பண்றே"

"அவங்க என்ன பேசுறாங்கன்னு தெரிஞ்சிக்கலன்னா, எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும்.... அதான். இப்போ நீ, உன் போனை அட்டண்ட் பண்ணிட்டு அப்படியே வச்சிடு" என்று சொல்லி விட்டு, அக்காவின் ஹாண்ட் பேக்கில் அவளது செல் போனை வைத்துவிட்டு, அவர்கள் இருக்கும் இடம் நோக்கி சென்று, அங்கே அந்த பேக்கை வைத்து விட்டு, யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் உடனே வந்துவிட்டாள்.

இப்போது அவர்கள் என்ன பேசிக் கொள்கிறார்கள், என்பது அக்காவின் செல் போன் மூலமாக எனக்கு கேட்டது....

ரகசியமாக என்ன பேசினார்கள் அப்படி?


(இனி.......)

அக்கா ஹேன்ட்பேக்-ல் ஒளித்துவைத்த போனில் இருந்து ஓட்டுக் கேட்டது,

"ஏய்....மாலதிக்கா, கீதா எதுக்கு அப்படிச் சொன்னா, எங்களுக்கு உண்மை தெரிஞ்சாகணும்... சொல்லு" - மாலினி சித்தி

"ஏண்டி நீவேற!, ....கத்துறே?. அதுக்குத்தானே பசங்கள அந்தப் பக்கம் போகச் சொன்னேன். அது வந்து.... நேத்து நைட் "

"நேத்து நைட்.....நைட் என்ன?" - ஆர்வத்தோடு கவிதா சித்தி.

"பொறு டீ....இவ ஒருத்தீ, அவசரக்குடுக்கை..... நானே, எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியாம முழிச்சிட்டு இருக்கேன்"

"எதுவா இருந்தாலும் பரவாயில்ல சொல்லுக்கா, நாங்கதான இருக்கோம்" - மாலினி சித்தி

"அதுவந்து..... நைட் நா, பண்ணும்போது கீதா பாத்துட்டா. அதைத் தான் அவ சொன்னா"

"யாரு?!? நவீயோடவா.....அடிப்பாவி அக்கா!?!?!" - பானு சித்தி

"அடிப்பாவி.........!?!?!?!" என்று பின்னாடியே கோரஸ்ஸாக ஒரு பெரிய சத்தம் கேட்டது

"ஏண்டி!?!..... உங்களுக்கெல்லாம், புத்தி இப்படிப் போகுது. நான் நவியோடன்னு, சொன்னேனா. அவன் நான் பெத்த புள்ளடி. உங்களுக்கெல்லாம் கிறுக்கு தான் புடிச்சிருச்சிருக்குன்னு நெனைக்கிறேன்"

"பின்ன....பண்ணேன்னு! மொட்டையா சொன்னா நாங்க எப்படி நினைக்கிறதாம்!.... அதுவும், நேத்து நைட்டு உங்க வீட்ல இருந்த ஒரே ஆம்பள நவீதான்" -பானு சித்தி

"அதில்லடி....நா...வந்து....வந்து, கையால பண்ணிட்டு இருந்தத, இவ பாத்திருப்பான்னு நினைக்கிறேன்" - அம்மா

"என்னடீ சொல்றே.....கையால பண்ணுவியா. உன்ன நெனச்சா பாவமா இருக்குடீ. இன்னைக்கும் உம் பின்னாடி, ஊர்ல எத்தன பேரு சுத்துறாங்கன்னு தெரியுமா. " - வாணி அத்தை

"ஆமாடி....அக்காவை நெனச்சா எனக்கும் பாவமாத் தான் இருக்கு..... அவளப் பாத்தா, 42 வயசு மாதிரியா இருக்கு. யாரக் கேட்டாலும், 30 வயசுக்கு மேல சொல்ல மாட்டாங்க......அப்பா..... உடம்ப என்னமா வச்சிருக்கா. எனக்கே அவள பாத்தா ஆசை வருது. நான் மட்டும் ஆம்பளையா பொறந்திருந்தேன்னா இந்நேரம் அவளை கூட்டிட்டு போய் ரேப் பண்ணிருப்பேன்" மாலினி சித்தி.

"ஆமாடி, நீ பண்ணாலும் பண்ணுவே. நீ அந்தமாதிரி ஆளுதான்." - கவிதா சித்தி

"ஆனா மாலதிக்கா...... கீதா எதுக்கு, எங்க கிட்ட அப்படிச் சொன்னா, 'உனக்கு முன்னாடி வாணி அண்ணி முந்திக்கிட்டான்னு'. நீ எதுவும் உன் பய்யன் மேல ஆசப் பட்டியா. (அப்பாடி, வந்ததுல இருந்து இவ தான்யா, எல்லாத்தையும் கரெக்ட்டா கேக்குறா.... )." - மாலினி சித்தி.

"ஆமா....ஆசப் படுறாங்க...ஏண்டி மாலினி நீ வேற. கீதா தான், சின்னப் பொண்ணு, புத்தி இல்லாம பேசுறான்னா நீயுமா. யாரவது பெத்த பையன் மேலயே ஆசப் படுவாங்களா" - அம்மா.

(ஸ்பீக்கர் போனில் போட்டு, இது எல்லாத்தயும் ஒட்டுக் கேட்டுக் கொண்டு இறந்தோம். இப்போ கீதா அக்கா என்னைப் பாத்து "பாத்தியாடா நவீ, எவ்வளவு பெரிய பூசணிக்காய, அம்மா சோத்துல மறைக்கிறான்னு". அவள் அப்படிச் சொன்னதும், நான் "ஒரு பூசணிக்கா, இல்ல அக்கா, ரெண்டு பூசணிக்கா. இன்னிக்கு அருவில குளிக்கும் பொது பாத்தேனே. பின்னாடி சேலைக்குள்ள மறச்சி வச்சிருக்கா அம்மா. நல்லா பெருசா!, அழகா! இருந்துச்சி"- என்று நான் சொன்னவுடன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு நறுக்கென்று என் தொடையைக் கிள்ளிவிட்டு.... "உனக்கு ரொம்ப ஜாஸ்தி ஆயிடிச்சி....குசும்பு" என்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.)

(சரி அவங்க என்ன பேசுறாங்கன்னு கேக்கலாம்)

"எனக்கென்னமோ டவுட்டா இருக்கு மாலதி. அவ சொன்னதப் பாத்தா, நேத்து மட்டும் தான், உன்னைப் பாத்த மாதிரி தெரியல. நெறய வாட்டி பாத்திருக்கான்னு நெனைக்கிறேன்..... எது எப்படியோ, நீ..... 'கையில வெண்ணையை வச்சிக்கிட்டு நெய்க்கு அலையுற' மாதிரி தெரியுது" - வாணி அத்தை.

"என்ன.....? வெண்ண, நெய்யின்னு. ஏதோ டபுள் மீனிங்ல பேசுற மாதிரி தெரியுதே வாணி!?.... நீயுமா" -அம்மா

"டபுள் மீனிங்லாம் இல்ல. சிங்கிள் மீனிங் தான். உன் பையனத் தான் சொல்றேன். நல்லா....! வெண்ணைய! பெருசாஆ.... வச்சிருக்கான். பேசாம கடஞ்சி, நீயே நெய்ய எடுத்திரு மாலதி" - சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அவளே தொடர்ந்தாள்

"இப்ப..... நா என்ன, ஊர்ல உலகத்தில நடக்காததையா சொல்லிட்டேன். நா முன்னாடி வேல பாத்த ஸ்கூல்ல, (ஆமா...வாணி அத்தை, ஸ்கூல்ல டீச்சரா ஒர்க் பண்ணிட்டு இருந்தாங்க...இப்ப வேலைக்கு போகல). ஜானகி-ன்னு ஒருத்தி......இந்த மாதிரி இன்டர்நெட்ல, நெறைய, அம்மா-மகன் கதை எல்லாம் படிச்சிட்டு வந்து சொல்லுவா. அப்பல்லாம் நான் நம்பல. ஆனா அவங்க கீழ் வீட்டில இருக்கிற House owner அம்மா, அவங்க பையனோட பெட்ரூம்ல ஒட்டுத் துணி இல்லாம, பண்ணிட்டு இருக்கறத பாத்திட்டு, எங்கிட்ட வந்து சொன்னா. அப்பத் தான், இப்படி எல்லாம் நடக்கும் போலன்னு நெனச்சிக்கிட்டேன். வெளி நாட்டுல இதெல்லாம் சகஜமாம்....அவளே எங்கிட்ட சொன்னா" - வாணி அத்தை

"ஆமாக்கா, நானே இத மாதிரி நெறய கேள்வி பட்டிருக்கேன்" - இதைச் சொன்னது பானு சித்தின்னு நினைக்கிறேன்.

"இப்ப என்ன சொல்ல வர்றீங்க" என்று அம்மா சற்று கடுமையான குரலில் கேட்க

"அம்மா...!!! தாயே...!!! நாங்க ஒன்னும் சொல்லலடிம்மா. உலகத்தில இப்படி எல்லாம் நடக்குதுன்னு....! சொன்னோம் அவ்வளவுதான். 'கேட்டா கேளு கேக்காட்டி போ. இதுக்காக திரும்பவும் மலை ஏறிடாத.... நீ எடுக்கலன்னா என்ன அந்த! வெண்ணையும் செத்தே, வாணீ! அண்ணீ எடுத்திருவாங்கன்னு நெனைக்கிறேன். (கரெக்ட்-ஆ ஒரு பொண்ணோட வீக் பாய்ன்ட்ட டச் பண்ணிட்டாளே!.... அதுதான் பொஸஸிவ்நெஸ் )... இல்லண்ணீ..... விட்டா, எல்லா நெய்யையும் நீங்களே எடுத்திருவீங்கல்ல?"

"போடீ பானு, நீ வேற கிண்டல் பண்ணிட்டு" - வாணி அத்தை

"அய்யோ அண்ணீ.....வெக்கத்தப் பாருங்க.... இப்படி வெக்கப் படுறீங்களே?. அப்ப எல்லாத்தையும் முடிச்சிட்டீங்களா"

"எங்கடி, சரியான.... அழுத்தக் காரனா இருக்கான்.... அவன, எப்படியோ சரிக்கட்டி ஆரம்பிக்கிறேன்..... உள்ள போகவே மாட்டேங்குது. செம்ம பெருசா வச்சிருக்காண்டி..... இவ்வளவு பெருசாஆ! இருந்தது (எதைக் காட்டினாள் என்று தெரியவில்லை)... அப்புறம் ஒரு வழியா car பின் சீட்ல வச்சி கெஞ்சி கூத்தாடி, உள்ள சொருகிட்டேன்.... ரெண்டு பெரும், ஆட்டவே இல்ல. அதுக்கே எனக்கு சொர்கம்! தெரிஞ்சதுன்னா பாத்துக்கோங்க.... அப்புறம், அவந்தான்..... நேரமாச்சி தேடுவாங்கன்னு சொல்லி பாதிலையே கூட்டிட்டு வந்துட்டான். இப்பவும் எனக்கு ஒரு மாதிரியா, இருக்குது டீ. எப்படா திரும்ப உள்ள உட்டுக்கலாம்னு இருக்குது....ஒரே ஏக்கமா இருக்குதுடீ. இல்லேன்னா இதெயெல்லாம் உங்க கிட்ட சொல்லி, புலம்பிட்டு இருப்பேனா"

"சீ.... உனக்கு வெக்கமே இல்லடி வாணீ. ஓர் அம்மாக்காரி பாக்கத்தில இருக்காளேன்னு, விவஸ்தையே இல்லாம, இப்படியா பேசுவே"-அம்மா

"உனக்கு நெறைய வெவஸ்த இருக்குல்ல... அப்ப நீ, காத மூடிக்கோ... ஏன் எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டு இருக்கே" - மாலினி சித்தி அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு, மீண்டும் வாணீ அத்தையிடம்

"நாங்க எதோ, வெளையாட்டுக்குத்தான் கேட்டோம்... ஆனா... ஆனா, உண்மையிலேயே இவ்வளவு நடந்திடுச்சா. அய்யோ.... நால்லா போயிட்டு இருந்ததே.... பாதியிலயே நிறுத்தீட்டீங்களே.... நீங்க சொல்லுங்க, வாணீ அண்ணி"

"அப்ப... நானாத்தான் எல்லாத்தையும் ஒளறிட்டேனா...... இப்படி அநியாயத்துக்கு போட்டு வாங்கிட்டீங்களே டீ . இன்னும் என்னடி, சொல்லச் சொல்றே!. அதான் எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டேனே...." வாணீ அத்தை

"ஏண்டி.... நீங்க, கொஞ்சம் சும்மா இருக்கீங்களா..... ஏண்டி வாணீ, நவீ.....அவனுக்கு...." என்று அம்மா எதையோ சொல்லத் தொடங்க,


(அதற்குள் போன் கட்டாகி விட்டது)

நாங்கள் இருவரும் ஒரே நேரத்தில்...."சே....சரியான நேரத்தில கட் ஆயிடுச்சே" என்று சொல்லிவிட்டு ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டோம்.

"நவீ.... சீக்கிரம் வா போகலாம். அங்க அவங்க, என்ன பண்றங்கன்னு பாக்கலாம். இல்லேன்னா எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும்" - கீதா அக்கா

"இப்படியே எப்படிக்கா வர்றது" என்று என் ஆணுறுப்பைக் காட்ட அது வேஷ்டியின் முன்புறம் ஒரு பெரிய்ய! கூடாரம் போட்டிருந்தது.

"அடப்பாவி, உனக்கு அது அடங்கவே அடங்காதா...."

"என்னை, என்ன பண்ணச் சொல்றே. அவங்க பேசினதக் கேட்ட உடனே இப்படி ஆயிடிச்சி" சரி என்று சொல்லிவிட்டு என்னவன் சிறிது அடங்கும் வரை காத்திருந்துவிட்டு...... அவர்கள் அனைவரும் அமர்ந்திருந்த இடத்தை நோக்கிச் சென்றோம்.