அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue]

[manigopal]

(மறுநாள்)

பயணக் களைப்பு மற்றும் உறக்கமின்மையின் காரணமாக அன்று தாமதமாகவே எழுந்தேன். படுக்கையை விட்டு எழ மனசில்லாமல் அப்படியே சிறிது நேரம் படுத்திருந்தேன்....பார்வையைத் திருப்பி கட்டிலில் பார்த்தேன், அம்மாவைக் காணவில்லை. எனக்கு என்னமோ நேற்று அம்மாவைப் பார்த்ததில் இருந்தே அதே ஞாபகம் தான்! அந்தக்! கோலம் தான் நினைவுக்கு வந்தது. இரவொளியில் பளிச்சென்ற அவளது அழகிய முகமும், சுருக்கங்கள் இல்லாத சங்கு கழுத்து...அதற்க்குக் கீழே....அவள் அணிந்திருந்த ஜாக்கெட்டை முட்டி, வெளிவரத் துடித்துக் கொண்டிருந்த அழகிய மார்பகங்கள்....நான் சிறு வயதில் பால் குடித்த அதே மார்பகங்கள்..இன்னமும் அப்படியே இருந்தது. அதற்கும் கீழே, லேசான மேடிட்ட வயிறு....என்று அழகின் மொத்த உருவமாக இருந்தவள்...தன் கையை சேலைக்கு உள்ளே விட்டு சுய இன்பம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த காட்சி, என் கண்முன்னே. என்னைப் பெற்றெடுத்த அம்மா, உணர்ச்சிகள் சற்றும் வடியாத எனது அழகிய அம்மா, ....அப்பா இறந்த அன்று இரவில், கட்டுப் படுத்த முடியாத காமத்தில் தன்னைத் தானே சுகித்துக் கொண்டிருக்கிறாள் ....அதுவும் எனது பெயரை உச்சரித்துக் கொண்டே. முதன்முதலில், அன்று எனக்கு அம்மாவின் மீதே காமம் எண்ணங்கள் வரத்தொடங்கியிருந்தது. பாயில் படுத்த படியே விறைத்து துடித்துக் கொண்டிருந்த என் ஆண்மையை வேஷ்டிக்கு மேலாகத் தடவிக் கொண்டிருந்தேன்.

"நவீ....இன்னுமா தூங்குறே..." என்று சொல்லிக் கொண்டே வந்த என் அக்கா கீதா...நான் வேஷ்டியில், என் நீளமான உறுப்பை தடவிக் கொண்டிருந்ததை பார்த்து, வெட்கப் பட்டுக் கொண்டே, முகம் சிவக்க தலையைக் குனிந்து கொண்டாள்.

"அம்மா உன்ன சாப்பிடக் கூப்பிட்டாங்க" என்று சொல்லிவிட்டு என் பதிலுக்கு கூட காத்திருக்காமல் வெளியே சென்று விட....எனக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. காலையிலேயே, அக்காவிடம் இப்படி கை!யும் களவுமாக மாட்டிக் கொண்டோமே என்று. அவள் என்னைப் பற்றி என்ன நினைப்பாள்.

அன்று பொழுதும் அப்படியே போய்க் கொண்டிருந்தது....நானும் அம்மாவின் நினைவுகளில் இருந்து மீள முயற்சித்து, மீண்டும் மீண்டும் அவளது வடிவான, அழகிலும்...அவளது பெண்மையின் வனப்பிலும் தோற்றுக் கொண்டிருந்தேன். அவ்வப்போது இடை, இடையே வந்து போய்க் கொண்டிருந்த உறவினர்கள்...துக்க விசாரிப்புகள்...ஆறுதல்கள், நான் பெரிதாக இழப்பென்று எதையும் உணராத போதும்.

காமம் என்னை வென்று கொண்டிருக்க....என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், ரேஷ்மிக்கு call செய்தேன். ஒரே ஒரு நாள் பழக்கம் என்றாலும் என்னை மிகவும் ஈர்த்திருந்தாள்...நெடுநாள் பழகிய தோழியைப் போன்றே உணர்ந்தேன்.

"என்ன நவீ....எல்லாம் முடிஞ்சதா....இப்ப அம்மா எப்படி இருக்காங்க. அம்மாவுக்கு என்னோட ஆறுதலை சொன்னதா சொல்லு நவீ" - ரேஷ்மி

"கண்டிப்பா ரேஷ்மி...இப்ப ஆபீஸ்-லயா இருக்கீங்க"

"இல்ல நவீ வீட்லதான்....லீவ் போட்டுட்டேன். சண்டே நீ போட்ட ஆட்டம் அப்படி....அப்பா...இப்ப நெனச்சாலும் உடம்பே சிலுத்துக்குது.... என்ன நவீ சொல்லு எதாவது முனுக்கியமான விஷயமா?"

"ஒன்னும் இல்ல...ஆனா...வந்து அத எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல"

"come-on நவீ, எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு....உனக்கு எப்படின்னு தெரியல...இந்த ரெண்டு நாளா எனக்கு, உன் நினைப்பாவே தான் இருக்கு...வெட்கத்தை விட்டு சொல்றேன், உன்னை எப்ப திரும்ப பாப்போம்னு இருந்தது. இதுல, இந்த சக்களத்திங்க, ராகினியும், மீராவும் வேற உன்னைப் பத்தி பேசிப், பேசியே என் மூடைக் கிளப்பி விடுறாங்க.... 'இந்த weekend நவீ-ய சென்னைக்கு வர்க் சொல்லுங்க நாம சென்னைக்கு போலாம்னு' ஒரே தொல்லை....நான் தான், 'அவனே அவங்க அப்பா இறந்துட்டார்னு ஊருக்கு போயிருக்கான்...இப்ப பொய் அவனைக் கூப்பிட்டா நல்ல இருக்காதுன்னு சொல்லி இருக்கேன்"....அவளே மீண்டும் தொடர்ந்தாள்.

"ஒரே ஒரு நாள் பழகினாலும் நீ எனக்கு ரொம்ப close ஆயிட்டே நவீ. அவ்வளவு கிளோஸ். don't take me wrong பா...எப்படா திரும்ப உன்னை பாப்போம்னு இருக்கு"

"சே...இல்ல ரேஷ்மி....உங்கள நான் தப்பா நினைக்கல"

"அப்படின்னா, எதுவா இருந்தாலும் எங்கிட்ட சொல்லு...நானும் எதுவும் தப்பா நெனச்சிக்க மாட்டேன். என்ன உதவியா இருந்தாலும் ஹெல்ப் பண்ண ரெடியா இருக்கேன்...சொல்லு நவீ...."

"அது வந்து...அது...வந்து" என்று ஆரம்பித்து அம்மா நேற்று சுய இன்பம் அனுபவித்ததைப் பற்றியும்....அப்போது என் பெயரை சொல்லிக் கொண்டே பண்ணியதையும் அவளிடம் சொன்னேன்

"ம்ம்... சரி...எனக்கு இதுல தப்பா நினைக்க எதுவும் தெரியலையே....இப்ப, நான் உங்க அம்மா ஸ்தானத்தில இருந்திருந்தா....maybe நானும் இதையே தான் செஞ்சுருப்பேன்...because ஒரு பொண்ணோட மனசு இன்னொரு பொண்ணுக்கு தான் தெரியும். உங்கப்பாவால உங்கம்மாவுக்கு எந்த சந்தோஷமும் கிடைச்சதில்லை....அவமானம் மட்டும் தான் மிச்சம்...அவங்களுக்கு இருக்கிற ஒரே ஆறுதல்... சந்தோஷம் எல்லாமே நீதான்....பக்கத்திலேயே இருக்கிற ஆம்பிளையும் நீதானே நவீ...அதனாலேயே அவங்களுக்கு உன் மேல naturally ஒரு ஈர்ப்பு வந்திருக்கலாம்..... அப்படின்னு நான் நினைக்கிறேன்." -ரேஷ்மி

"ம்ம்ம்" - என்று மட்டும் என் பதிலாகத் தெரிவித்தேன்.

"சரி இப்ப...இதுல தப்பா நினைக்க என்ன இருக்கு" -ரேஷ்மி

"அதில்ல....அந்த நேரத்தில அவங்க ரொம்ப intimate-ஆ எண்ணெய் பத்தி நெனச்சிட்டே பண்ணது....."

"ஏன், உனக்கு அவங்க மேல ஆசை வந்துருச்சா" என்று பொசுக்கென்று என் மனதில் இருந்ததை, போட்டு உடைத்தவளை

"ரேஷ்மீமீமீ....."

"I know நவீ....இதுக்கு பேரு 'ஒடீப்பஸ் காம்ப்லக்ஸ்'. எல்லா ஆம்பளைக்கும் இந்த எண்ணம் இருக்கும்...ரொம்ப natural. ஒரே ஒரு trigger வந்ததுன்னா தூங்கிட்டு இருக்கிற அந்த எண்ணம் வெளிய வந்திடும்....அந்த மாதிரி ஒரு trigger, நீ உங்க அம்மாவை அந்தக் கோலத்தில் பாத்தது...It is ok baby...கவலப் படாதே. I can understand"

"Thank you for understanding, ரேஷ்மி"

"அதெல்லாம் விடு...இப்ப என்ன, உங்க அம்மா மேல உனக்கு ஆசையா...ஐ மீன், உங்க அம்மா கூட செக்ஸ் வச்சிக்க ஆசைப்படுறியா"

"அது வந்து"

"I know நவீன்....உன் மனசில இருக்கிறதை சொல்லு...come on"

"ஆமா...அவங்கள அந்த மாதிரி பாத்ததில்லை இருந்து, எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு....ஆனா...இப்ப உன்கூட பேசினத்துக்கு அப்புறம் தான் கொஞ்சம் ஹாப்பியா பீல் பண்றேன்."

"ஓகே....இப்ப என்ன பண்ணப் போறே"

"என்ன பண்றதுன்னு தெரியலையே ரேஷ்மி"

"டோன்ட் பி ஷய், நவீ....அவங்களுக்கும் உன் மேல ஆசையாத் தான் இருக்கு. அதனால ஒன்னும் பிரச்சனையே இல்ல....அம்மா கூட தனியா இருக்கிற சந்தர்ப்பத்தை மட்டும் உருவாக்கு....அப்புறம் நவீ, ப்ளீஸ் நீயே ஃபர்ஸ்ட் மூவ் பண்ணு....ஏன்னா, பாவம் அவங்க உனக்காக ரொம்ப ஏங்குறாங்கன்னு நினைக்கிறேன்....ஏக்கம் நிறைய இருக்குறவங்க என்னைக்கும் வெளிய சொல்ல தயங்குவாங்க. அதனால உன்னோட கூச்சத்தை எல்லாம் தள்ளி வச்சிட்டு நீயே அம்மாவை அப்ரோச் பண்ணு.....கட்டிப்புடி...முத்தம் கொடு...கொஞ்சம் தயங்கினா கூட விட்டுறாதே....முதல் வாட்டி அப்படித் தான் இருக்கும். தென், ரொம்ப டைம் எடுத்துக்காம ஸ்ட்ரைட்டா மேட்டருக்கு போய்டு....செகண்ட், தேர்ட் டைம் வேணும்னா பொறுமையா பண்ணிக்கோ....நான் சொல்றது புரிஞ்சதா நாவீ..."

"ஓகே ரேஷ்மி, நான் ட்ரை பண்றேன் "

"ட்ரை பண்றேன்னு சொல்லாதே. உங்கம்மாவை ஓகே பண்ணிட்டு எனக்கு கண்டிப்பா கால் பண்ணி சொல்லு. ஓகே"

"ம்ம்ம்....ரேஷ்மி"

"அப்புறம்...உங்க அம்மா ரொம்ப அழகா இருப்பாங்களா....அவங்களுக்கு பின்னாடி எப்படி இருக்கும்....அதான்...அவங்களோட குண்டி. ஏன்னா உனக்கு தான் அது ரொம்ப பிடிக்குமே"

"ம்ம்ம்....ரொம்ப அழகா இருப்பாங்க...அதுவும் ரொம்ப நல்லா, பெருசா...அழகா இருக்கும்"

"ம்ம்ம்...நீ சொல்லும்போதே தெரியுது...எனக்கும் அவங்கள பாக்கணும் போல இருக்குது நவீ...அவங்களோட போட்டோ இருந்தா அனுப்புறியா... எனக்கு இப்பவே அவங்கள பாக்கணும்....போட்டோ இல்லேன்னா... உடனே இப்பவே போன் கேமரா-ல எடுத்து அனுப்பு...ப்ளீஸ் நவீ"- நானும் ஓகே என்று சொல்லிவிட்டு போனை கட் பண்ணினேன்.

என் அம்மாவிடமும் அக்காவிடமும், அக்காவுக்கு பொண்ணு பாக்கறதுக்கு போட்டோ ஒன்னு வேனும்ம்னு சொல்லி அவங்க ரெண்டு பேரையும் நிக்க வச்சி போட்டோ எடுத்து ரேஷ்மிக்கு உடனே செண்ட் செய்தேன்...அனுப்பி ஒரு 5 நிமிடம் இருக்கும், ரேஷ்மியிடம் இருந்து call,

"வாவ்வ்வ்வ்வ்....உங்கம்மா செம்ம அழகா இருக்காங்க நவீ...நீ உண்மையிலேயே ரொம்ப லக்கி....உன்னோட அக்காவும் கூடத்தான் ரொம்ப அழகா இருக்கா....எனக்கே அவங்கள பாத்தா ஆசை வருது....என்னால வெயிட் பண்ண முடியாது நவீ....சீக்கிரம் முடிச்சிட்டு எனக்கு கால் பண்ணி full டீடைலும் சொல்லணும்." நானும் அவளுடன் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு போனை கட் செய்தேன்.


(நான் ரேஷ்மியிடம், அன்று மாலை போனில் பேசிய பிறகு)


இரவு வந்தது அனைவரும் படுத்துக் கொண்டோம். பாட்டி,சித்திங்க மூணு பேரு , எங்க சின்னத்தை எல்லாரும் நேத்தைக்கு மாதிரியே ஹால்ல படுத்தாங்க. நான் என் அறையில், தூக்கம் வராமல் கட்டிலில் படுத்து, விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அம்மாவும் அக்காவும் நான் படுத்திருந்த அறைக்குள் நுழைந்தார்கள்.

"ஹால்ல எல்லாரும் படுத்திருக்காங்க தம்பி, ஃபேன் காத்து வரலையா, அதான்.....நானும் அக்காவும் இங்க, இப்படி பாய் போட்டு படுத்துக்கறோம்" அம்மா

"அம்மா.... இதுக்கு எங்கிட்ட கேக்கணுமா என்ன. நீயும் அக்காவும் கட்டில்லேயே படுத்துக்கோங்க. நான் கீழ படுத்துக்கறேன்"

"வேண்டாம் தம்பி....ஆம்பளப் புள்ள, வீட்டுக்கு உழைச்சிக் கொட்டுறவன்...கீழ படுத்தா நல்லா இருக்காதுப்பா...நாங்க இங்க கீழ படுத்துக்குவோம்."

"அதான் நானும் சொல்றேம்மா..... நல்ல ஆம்பளப் புள்ளைக்கு அழகு, வீட்டில இருக்கிற பொண்ணுங்கள நல்லா பாத்துக்கறதுதான, அதனால நான் பாயில படுத்துக்கறேன் நீங்க இங்க வந்து படுங்க "

"அதான.... எம் புள்ளய யாரவது பேசி ஜெயிக்க முடியுமா" என்று அம்மா சிரித்துக் கொண்டே சொல்ல, நான் எழுந்து அவர்கள் கையில் வைத்திருந்த பாயை வாங்கி கொண்டு, தரையில் விரித்துப் படுத்தேன். அம்மாவின் அந்த இயல்பான பேச்சு என்னை உற்சாகமூட்டியது. பாயில் படுத்திருந்தாலும் தூக்கம் வராமல், தவித்துக் கொண்டிருந்தேன். எப்படியோ ஒரு வழியாகத் தூங்கியும் விட்டிருந்தேன்.

தூங்கிய சற்று நேரத்தில் எதோ சத்தம் கேட்டு விழிக்க, அங்கே அம்மா கதவைத் திறந்து வெளியே சென்று கொண்டிருந்தாள். ஒரு பதினைந்து நிமிடங்கள் கடந்தும் வெளியில் சென்ற அம்மா வருவதாகத் தெரியவில்லை. என்னாலும், அதற்க்கு மேலும் படுத்திருக்க முடியாமல், எங்கே இருக்கிறாள் என்று பார்க்க.... ஹாலைக் கடந்து செல்ல, அங்கே அனைவரும் நன்றாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தனர்.

ஒரு வேளை பாத்ரூமில் இருக்கலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே அங்கே செல்ல, இப்போது கிட்சன் அறையின் கதவு மூடியிருந்தது. பொதுவாக சமையல் அறையின் கதவை யாரும் மூடுவதே இல்லை. சந்தேகத்துடன் கதவைத் தள்ள கதவு உள்புறமாகத் தாளிடப் பட்டிருந்தது. அங்கிருந்த ஜன்னல்களும் மூடியிருக்க...சந்தேகத்துடன் மெதுவாக ஜன்னலருகே ஊர்ந்து சென்று...லேசாக ஜன்னலைத் திறக்க.....

அங்கே மீண்டும் அம்மா அதே கோலத்தில்...கால்களை நன்றாக விரித்து அமர்ந்து கொண்டு...கை விரல்களால் சேலைக்குள் எதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். ஜன்னலின் வழியாக ஊடுருவிக் கொண்டிருந்த விளக்கின் ஒளியில் அவள் செய்து கொண்டிருந்தது நன்றாகத் தெரிந்தது. ஆனால் இன்று ஒரே ஒரு வித்யாசம்...வலது கையில்....நன்றாக உற்றுப் பார்க்க, அது நேற்று நான் அணிந்திருந்த வெளிர் நீல நிற சட்டை....அதனை மூக்கின் மீதும், முகத்தின் மீதும் லேசாக வருடிக் கொண்டு, மூச்சை இழுத்து, நன்றாக முகர்ந்து கொண்டிருந்தாள். அவளது இடது கையால்.....இல்லை.... இடது கையில் எதையோ வைத்துக் கொண்டு தொடையின் நடுவில் உள்ளேயும் வெளியேயும் ஆட்டிக் கொண்டிருந்தாள். என்னவென்று மங்கிய ஒளியில் சரியாகாத் தெரியவில்லை. சிறிது நேரம் என்னை மறந்து உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது யாரோ என் தோளின் மீது கை வைக்க,