அச்சச்சோ அர்ச்சனா [discontinued]

[manigopal]

"அடுத்து எங்கே போகணும் அர்ச்சனா:"

"ஹ்ம்ம் எங்கே கூட்டிட்டு போறதா இருக்கீங்க" - என்று ஓரக்கண்ணால் பார்க்க

"ஹ்ம்ம் வீட்டுக்கு போலாமா"

"போனா என்ன பண்ண போறீங்க"

பதில் பேசாமல் அவன் விரல்கள் மெதுவாக அவளது இடையை வருட

"வீட்டுக்கு போய் இதைதான் பண்ண போறீங்களா"

"ஆமா ஆனா இந்த சாரி இல்லாம பண்ணனும்.."

"சரி சரி பண்ணலாம்.. இப்போ இன்னும் கொஞ்சம் ஷாப்பிங் இருக்குங்க." என்று கூறியவாறு அடுத்த கடைக்குள் நுழைந்தாள்.. எல்லாம் மாடர்ன் ட்ரெஸ் போல இருக்க

"இங்கே என்ன வாங்க போறே அர்ச்சனா"

"ஸ்கர்ட் அப்புறம் கொஞ்சம் இன்னர்ஸ்"

"வாவ் அதுக்கும் ட்ரையல் உண்டா"

"ஹ்ம்ம் எல்லாம் உண்டு ஆனா உங்களுக்கு மட்டும்தான் கடையில இல்லை"

"அட்லீஸ்ட் ஸ்கர்ட் மட்டுமாச்சு ட்ரையல் பார்க்கலாம்ல"

"ஹ்ம்ம் பார்க்கலாம்"

சொல்லிகொண்டே இருவரும் உள்ளே நுழைந்தனர்... அவர்களை நோக்கி வந்த சேல்ஸ்மேனை அவள் கண்களால் வேண்டாம் என்று தவிர்த்து விட்டு அவள் ஸ்கர்ட் செக்சனை நோக்கி நடந்தாள்...

விதவிதமான கலர்களில் உயரங்களில் வடிவங்களில் தொங்கவிட பட்டிருக்க அர்ச்சனாவின் பார்வை அந்த நீளமான இள ஆரஞ்சு ஸ்கர்ட் மேலே பார்வை பதிந்தது... நீளமான ஸ்கர்ட் அவளது இடுப்பிலிருந்து கொலுசு மறைக்கும் வரை... அந்த ஸ்கர்ட்டை எடுத்து அசோக்கிடம் காட்டி அவளது இடுப்பில் மாட்டியது போல காட்டினாள்..

"எப்படி இருக்கு அசோக்...."

"ஹ்ம்ம் சூப்பரா இருக்குடி... ஆனா ட்ரையல் பார்த்தா நல்லா இருக்கும்..."

"இருக்கும் இருக்கும் வீட்டுல போய் காட்டரேண்டா இங்கே வேண்டாம்.. வெட்கமா இருக்கு.."

"ஏண்டி சாரி நீளத்துக்குதானே ஸ்கர்ட் எடுக்கறே அப்புறம் என்ன..."

"சாரியை எடுத்து ஸ்கர்ட் போட்டா அப்புறம் ஜாக்கெட் எப்படிடா.."

"ப்பூ இவ்ளோதானா ஒரு டாப்ஸும் சேர்த்து ட்ரையல் பார்த்துடு மேட்டர் ஓவர்"

"ஹ்ம்ம் நல்ல ஐடியாதான் நீயே ஒரு டாப்ஸ் எடுத்துட்டு வா நான் ட்ரையல் ரூம் போறேன்."

என்றவாறு திரும்பி சென்றாள்.

அசோக் டாப்ஸ் பகுதிக்கு சென்று அர்ச்சனாவிற்கு டாப்ஸ் தேட அவள் அளவு 34 என நன்றாக தெரிந்திருந்தும் அதை விட சிறிய டாப்ஸ் எடுத்துக்கொண்டு ட்ரையல் ரூம் நோக்கி நடந்தான். கதவை தட்ட... ஸ்கர்ட், ஜாக்கெட் மட்டும் அணிந்து அர்ச்சனா அவனுக்கு மட்டும் தெரியுமாறு கதவை திறந்து

"எப்படி இருக்கு அசோக்" என்று கேட்க
அசோக்கின் பார்வையோ. அவளது ரவிக்கையின் அழகை ஆராய ஆரம்பித்து கண்கள் கீழிறங்கி அவளது தொப்புளை தேடியது... அவன் கண்கள் சென்ற திசையை உணர்ந்த அர்ச்சனா கீழே நோக்க அவளது தொப்புளை கைகளால் மூடி குறும்பு புன்னகையை வீசி

"ஸ்கர்ட் மட்டும் பார்த்தா போதும் வேற எங்கேயும் பார்க்க வேண்டாம்.."

"நீ காட்டிட்டு அப்புறம் பார்க்கதேன்னு சொன்னா எப்படி"

"வெவ்வே முதலில் நீ டாப்ஸ் கொடுத்துட்டு கிளம்பு.." என்று அவன் கையில் இருந்து டாப்ஸை வெடுக்கென்று பிடுங்கி கதவை சாத்தினாள்

இறுக்கமான கருப்பு டாப்ஸ், நீளமான ஆரஞ்சு நிற ஸ்கர்ட் போட்டுகொண்டு அர்ச்சனா தன்னை ஒரு முறை கண்ணாடியில் பார்த்து கொண்டாள்.. பிராவை விட சற்று இறுக்கமாக இந்த டாப்ஸ் அவளது முலைய இறுக்கி பிடிக்க அவளது முலை அந்த இறுக்கம் தாங்காது பிதுங்கி வெளி நின்றது.. மேலே தெரியும் பிராவை மறைக்க டாப்ஸை மேலே தூக்க அவள் தொப்புள் எப்போது வெளி தெரிவேன் என்று ஏங்கி வந்து நின்றது.... டாப்ஸ் கொஞ்சம் செக்ஸ்சியா எடுக்கலாம் அதுக்காக இப்படியா என்று அசோக்கை மனதில் கடிந்து கொண்டாள்... ஸ்கர்ட்டை கொஞ்சம் கீழிறக்கி ஜட்டி தெரியாதவாறு ஆனால் அதன் மேலேயே போட்டுகொண்டாள்... அவள் மட்டும் கொஞ்சம் ஒல்லியாக இருந்திருந்தால் அவள் இடுப்பு எலும்பு இங்கே என்று வெளி தெரிந்திருக்கும்.... கண்ணாடியில் அங்கே இங்கே திரும்பி பார்த்து தனது உடலை தானே மெச்சிய பின் மெதுவாக கதவை திறந்தாள்..

அசோக் சிறிது தள்ளி நின்று அவளுக்கு மேலும் சில ஸ்கர்ட் தேடி கொண்டிருந்தான்.. அருகில் இருந்த சேல்ஸ்மேன் அவனுக்கு உதவுகிறேன் பேர்வழி என்று விலையுயர்ந்த ஆடைகளை எடுத்து அவன் கண் முன்னே வைத்து கொண்டிருக்க அவனோ செக்ஸியான ஸ்கர்ட்ஸ் தேடி தேடி எடுத்து கொண்டிருந்தான்.. அர்ச்சனா அவளது இடுப்பில் கை வைத்து கொண்டு ஒயிலாட நடந்து அசோக் முன் நின்றாள்.

"எப்படி இருக்கு அசோக் நல்லா இருக்கா" குழையும் குரலில் கேட்டாள்

குரல் கேட்டதும் அசோக் திரும்பி பார்க்க, கண்களில் தெரியும் ஒரு குறும்பு, அந்த குறும்பிற்கு அணி சேர்க்கும் அவள் புன்னகை, கீழே கண்கள் தவழ பிதுங்கி நிற்கும் முலை குன்றுகள் தாராளமாக காட்சி தர சற்று மூச்சு முட்டிதான் போனான் அசோக்.. அவன் கண்கள் அவள் முலை மீதே குத்தி நிற்க...

"ரொம்ப சூப்பரா இருக்கே அர்ச்சு"

"இன்னும் முழுசா பார்த்து சொல்லுடா"

அவன் கண்கள் இன்னும் கீழே போக டாப்ஸுக்கு கீழே அரை வட்ட நிலவாக அவள் தொப்புள் தெரிந்தும் தெரியாமலும் அவன் உணர்ச்சியை தூண்ட அதன் கீழே அவள் இடுப்பு பிறை நிலவாக காட்சி தர அந்த பாவாடையின் அபாயகரமான இறக்கம் பார்த்து ஒரு நொடி தன்னிலை மறந்தான்.. அவன் கைகள் அவனை அறியாமல் அவள் இடுப்பு நோக்கி நீண்டு அதை பற்றி கொள்ள, அவள் அவன் கையை தட்டி விட்டாள்

"அசோக் என்ன இது கடையில வச்சே என்ன பண்றீங்க"

"சாரி அர்ச்சு ரொம்ப செக்ஸியா இருக்கே" சொல்லி வழிந்தான். பார்த்து கொண்டிருந்த சேல்ஸ்மேனுக்கோ எந்த ஓட்டையில் ஓத்தா அவன் சுன்னி அடங்கும்னு தெரியாம தவிச்சுகிட்டு இருந்தான்.

"இந்த ஸ்கர்ட்டையும் ட்ரையல் பார்த்துட்டு வரியா:" சொல்லி கொண்டே அவன் அவள் கையில் இரண்டையும் கொடுத்தான்.. அதை அவள் தூக்கி பார்த்தாள். ஒரு ஸ்கர்ட் 1.5 அடி நீளம் இருந்தது. மற்றொன்று அதில் பாதிதான் இருந்தது..

"என்னடா வர வர எல்லாம் பாதியாக்கிட்டே" சிரித்து கொண்டே

"இது ரெண்டுமே இப்போ நான் போட்டிருக்கிற ஹிப் சைஸ்தானேங்க" சேல்ஸ்மேனிடம் கேட்டாள்..

"ஆமாங்க மூணுமே ஒரே சைஸ்தான்.. ஒரே பிட்டிங்தான்.."

"அசோக் இதை போட்டு பார்த்தாச்சுல்ல அப்போ இந்த ரெண்டும் அப்புறமா வீட்டுல போய் போட்டுக்கலாம்பா"

சேல்ஸ்மேன் தன்னை தானே திட்டி கொண்டான்.. கிடைத்த வாய்ப்பினை தன் வாயினால் தானே எட்டி உதைத்ததினால்..

"இந்த மூன்று டிரஸ்ஸுக்கும் பில் போட்டுடுங்க" சொல்லிவிட்டு மீண்டும் ட்ரையல் ரூம் நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தாள்.

"அர்ச்சனா ஏன் டிரஸ் மாத்தபோரே இதே டிரஸ்லயே போலாமே நெக்ஸ்ட் ஷாப்பிங்குக்கு"

"ஹ்ம்ம் ஏன் இப்போ ஸ்கர்ட்டுக்கு இங்கே கை வச்சே அடுத்து இன்னர்ஸ் வாங்கும்போது நீ எங்கேயோ கை வைப்பே ஒன்னும் வேண்டாம்"

சொல்லி விட்டு மீண்டும் சேலை கட்டிக்கொண்டு வந்தாள்.. கொஞ்சம் தாரளமாக தொப்புள் தெரிய அசோக் அவள் அருகில் சென்று

"அடுத்து எங்கே இன்னர்ஸ்தானே"

"அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் நேரா வீட்டுக்கு போலாம்டா" என்று அவன் கை பிடித்து இழுத்து சென்றாள்... வீட்டில் என்ன நடந்திருக்கும் என்பது ரசிகர்களின் கற்பனைக்கு

<t></t>
ஷாப்பிங் முடித்து விட்டு வீட்டிற்கு வந்தவுடன்... அர்ச்சனா அசோக்கை இறுகி கட்டி அணைத்து கொண்டு

"அசோக் எனக்கு இப்பவே வேணும்..."

"ஆமா அர்ச்சனா எனக்கும் இது இப்பவே வேணும்..." சொல்லிக்கொண்டு அவள் முலைகளை லேசாக வருடினான்..

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் கூசுதுங்க..."

"என்னடி எத்தனை முறை தொட்டாலும் இது இப்படிதான் இருக்குமா."

அவள் அவனுடைய ஆண்மையை பிடித்து கொண்டு இது மட்டும் என்ன என்று கேலி செய்தாள்..

ஹ்ம்ம் அதுக்கு என்னடி அதோட வேலைய அது சரியாதான் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கு...

ஆமாமா அது சரியாதான் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கு ஆனா எனக்குதான் எப்போ டபுள் ட்யூட்டி ஆக போகுதுன்னு தெரியல"

ஏண்டி டபுள் ட்யூட்டி பார்க்க இப்பவே ஆசையா..

உங்க கூட சிங்கிள் ட்யுட்டியே பார்க்க முடியலை.. டபுள் ட்யுட்டின்னா வேற யாராச்சும் கூடதான் பிடிக்கணும்...

அதை கேட்ட அசோக்கின் முகம் கொஞ்சம் சிறுத்து போனது... ஆனாலும் அவள் கைகள் வருடி கொண்டிருந்த ஆண்மை சிறிது விறைப்போட இருக்க..

வேற யாராச்சும்னா...

அர்ச்சனா அவன் முகம் நோக்காமல் அவனது முக பாவனைகளை அறியாமல்

ராஜேஷ் முன்னாடி சொல்லுவாரு.. அவரும் இன்னொருத்தரும் சேர்ந்து என்னை... அந்த மாதிரி டபுள் ட்யூட்டி ....

ஓஹோ அப்போ அந்த இன்னொருத்தர் யாரு..."

"ஆமா அது யாரும் இன்னும் முடிவு பண்ணலை.. ஆனா உங்க கூட என்னால பண்ண முடியாதுப்பா"

சிரித்துகொண்டே அவள் அவனது நெஞ்சோடு அவனை இறுக்கி கொள்ள... அசோக்கிற்கு சிறிது தலை சுற்றியது.... நண்பனின் மனைவி என்றாலும் இந்த சில நாட்களில் அவள் மீது ஒரு ஆசை, அவள் தனக்கு உரியவள் என்ற எதிர்பார்ப்பு அவனது மனதில் இருந்து சுக்கு நூறாக தெறித்து கொண்டிருந்தது... கதவுக்கு உள்ளே வரும்முன் அவன் மனதில் இருந்த ஆசை அனைத்தும் எங்கோ போய் ஓடி ஒளிந்து கொள்ள இப்போது அவன் மனதில் ஒரு ஏக்கமும் வெறுமையும் குடி கொண்டது....

மனது சிதறி போகும்போது அவன் ஆண்மை மட்டும் என்ன செய்யும்.. அதுவும் அவனுக்குள் அடங்க அதை உணர்ந்த அர்ச்சனா அவனது முகத்தை நோக்கினாள்... அவனது முகத்தில் ஓடிய ரேகைகளை புரிந்து கொள்ள இயலவில்லை என்றாலும்.. ஏதோ தவறாகி விட்டது என்று புரிந்து கொண்டாள்....

அவர்களது நெருக்கம் இப்போது இருவரையுமே சங்கடப்படுத்த அவர்களுக்கு உதவி புரியும் வகையில் அர்ச்சனாவின் மொபைல் ஒலித்தது.. அவள் கணவன் அங்கே அழைக்க..அவள் எடுத்து கொண்டு படுக்கை அறைக்கு செல்ல.. அசோக் அவளை பின் தொடராது ஹாலில் அமர்ந்தான்..

"என்னங்க சொல்லுங்க.."

....

"எப்போ கிளம்பி வரீங்க"

......

இன்னும் ரெண்டு நாளிலேயா சரிங்க...

இன்னும் ஏதோ ஏதோ கணவன் கேட்டு கொண்டிருக்க அவள் நினைவுகள் அசோக்கையே பின் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது....


"என்னடி என்னாச்சு..நான் பேசிகிட்டு இருக்கேன் நீ ஏதோ யோசனையில இருக்கே.. அசோக் பக்கத்துல இருக்கனா நான் ஏதும் டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேனா"

"இல்லீங்க அவர் ஹாலில் இருக்காரு நீங்க சொல்லுங்க.."

"அர்ச்சு என்ன ஆச்சு.. உன் குரல் மட்டும்தான் என்கிட்டே பேசுது.. ஆனா வார்த்தை எங்கேயோ ஓடுது..."

"இல்லீங்க ஏதோ தப்பு பண்ணிட்ட மாதிரி ஒரு பீலிங் அதான்.."

"என்ன ஆச்சு அர்ச்சனா உங்க ரெண்டு பேருக்கும் இடையில ஏதாச்சும் ஆச்சா.."

"ஆமாங்க...."

"ஹ்ம்ம் நானும் அதை எதிர்பர்த்துதானே வந்தேன்.. அதனாலதானே அவனை உனக்கு துணையா இருக்க வச்சுட்டு வந்தேன்.. "

"......"

"ஒன்னும் கவலைபடாதேடி எல்லாம் எனக்கு தெரியும் சரியா"

"உங்களுக்கு தெரியும்னு உங்க பிரெண்டுக்கு தெரியுமா"

"அவனுக்கு ஒன்னும் தெரியாதுடி..... ஏதோ அன்னைக்கு தற்செயலா நடந்தது.. நான் அப்டியே நடக்கட்டும்னு விட்டு வேடிக்கை பார்த்தேன்..."

"அப்போ நைட்ல நீங்க என்கூட பேசுறது நீங்களும் உங்க ப்ரெண்டும் சேர்ந்து பண்றது.. அதெல்லாம் அவருக்கு தெரியாது..."

"ஹே அதெல்லாம் அவனுக்கு சுத்தமா தெரியாதுடி.....நம்ம ரெண்டு பேரும் பேசுறதை அவன்கிட்டே போய் எப்டி நான் சொல்லுவேன்.."

"அப்போ உங்க பிரெண்டுனு சொன்னது அசோக் இல்லையா.."

"இல்லைடி அது வேற ஒருத்தன்..."

அர்ச்சனாவுக்கு கோபம் இப்போது பீறிட்டு கொண்டு வந்தது... எதனால் கோபம் யார் மீது கோபம் ஒன்றும் புரியவில்லை...

"சரிங்க நான் போனை வைக்கறேன்."

ராஜேஷுக்கு புரிந்தது.. ஏதோ நடந்திருக்கிறது... ஆனால் என்னவென்று புரியவில்லை.. இதற்கு மேல் அர்ச்சனாவிடம் என்ன பேச என்று புரியவில்லை..

"அர்ச்சு ஏதாச்சும் ப்ராப்ளமா"..

"சொல்றதை ஒழுங்கா சொல்லாதீங்க.. இப்போ மட்டும் வந்து கேளுங்க.. நானே பார்த்துக்கறேன்" என்று போனை கட் செய்தாள்..

படுக்கையறை விட்டு வெளியே வந்தாள் அர்ச்சனா. அசோக் சோபாவில் அமர்ந்து டிவி ரிமோட்டில் விரல்களை விளையாடி கொண்டிருந்தான்.. அர்ச்சனாவிற்கு அந்த ரிமோட்டின் மீது பொறாமை வந்தது. அவள் மீது கோபமும் வந்தது..
நுணலும் தன் வாயால் கெடும் என்ற பழஞ்சொல் அவளுக்கு மனதில் தோன்றியது.. தான் மட்டும் ஒன்றும் பேசாமல் இருந்திருந்தால் இப்போது இந்த விரல்கள் தன் உடலில் எங்கெங்கோ விளையாடி கொண்டிருக்கும்... ஒரு பெருமூச்சு மட்டுமே வெளி வந்தது..

அர்ச்சனா மெதுவாக அவன் அருகில் சென்று அமர்ந்தாள்.. அசோக் அவளுக்கு உட்கார இடம் விடுவது போல சிறிது நகர்ந்து இடைவெளி விட்டு அமர்ந்தான்.. அர்ச்சனா மேலும் அவனை நோக்கி நகர்ந்து வர....

"அர்ச்சு பிரெண்ட் போன் பண்ணினான் ஏதோ அர்ஜென்ட்டாம் நான் போயிட்டு வந்துடறேன்.."

"எப்போ வருவீங்க அசோக்.. இப்பவே லேட்டாயிடுச்சு. நைட் சீக்கிரமா வந்துடுங்க.."

"தெரியல அர்ச்சனா லேட்டாகும்னு நினைக்கறேன்.. நீ கதவை தாழ் போட்டுட்டு தூங்கு.. நான் என் ரூமுக்கு போய்டறேன்."

அர்ச்சனாவிற்கு அதற்கு மேல் என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை

"அசோக் ப்ளிஸ் எவ்ளோ நேரம் ஆனாலும் வீட்டுக்கு வந்துடுங்களேன்." சொல்லி அவன் கை பிடித்தாள்..

அந்த மென்மையான கைககளின் ஸ்பரிசம் மறுக்க முடியாது..

"சரி அர்ச்சனா இங்கே வர ட்ரை பண்றேன்.." சொல்லி விட்டு அவளை திரும்பி பார்க்க மனமின்றி... அசோக் வாசல் கடந்து சென்றான்...

அர்ச்சனாவோ ஏதோ ஒன்றை இழந்ததை போல இருக்க. அவள் கண்களில் ஒரு துளி எட்டி பார்த்தது அசோக் செல்வதை பார்க்க..

<t></t>