அச்சச்சோ அர்ச்சனா [discontinued]

[manigopal]

அர்ச்சனாவை இதற்கு முன்னர் பலமுறை பார்த்திருந்தாலும் இன்று மிக அழகாக தெரிந்தாள் கறுப்பு நிற மெலிதான புடவையில் திரை சீலைக்கு பின்னால் இருக்கும் ஓவியம் போலே. அருகில் அவளை கணவன் ராஜேஷ் இருந்தாலும் அதையும் மீறி எனது கண்கள் அவளது அழகை புடவைய ஊடுருவி எதையோ தேடின. எனது பார்வையின் அர்த்தம் புரியாமல் குழந்தை சிரிப்புடன் வரவேற்ற அவளது அழகு முகம் என்னை கவர்ந்தது. என்ன ஆயிற்று எனக்கு இவளை பார்ப்பது ஒன்றும் எனக்கு புதிதில்லையே. காலேஜில் பொண்ணுங்களை ஒண்ணா சைட் அடிச்ச காலத்தில் இருந்து எனது நெருங்கிய சிநேகிதன் ராஜேஷ். திருமணமாகி இரண்டு வருடங்களாகின்றது. ராஜேஷ் அர்ச்சனாவை கை பிடிக்கும் நேரத்தில் மேடைக்கு அழைத்து சென்றதே நான்தான். அப்போது மணமகள் கோலத்தில் அருகில் பார்த்த போது வராத கிளர்ச்சி இன்று ஏன் எனக்கு. என் மனதில் ஆயிரம் யோசனைகள் இருந்தாலும் அவளது அழகையும் ரசிக்க என் கண்கள் மறக்கவில்லை.

"வாங்க அசோக் உக்காருங்க. நீங்க வரீங்கன்னு இவர் சொல்லவே இல்லை. சொல்லி இருந்தா சாப்பிட ஏதாச்சும் தயார் பண்ணி இருப்பேன்.. ஏன் ராஜேஷ் நீங்க ஒரு வார்த்தை சொல்லி இருக்கலாம்ல.". அவள் அழகுக்கு கொஞ்சமும் குறைவில்லாத கனிவான குரலில் வரும் அன்பான் உபசரிப்பு கேட்டு முறுவலித்தேன். "அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அர்ச்சனா. ஏர்போர்ட் போக டாக்ஸி புக் பண்ணனும்னா சொன்னான். டாக்சி எதுக்குடா நானே உன்னை ட்ராப் பண்றேன்னு சொன்னேன். அவ்ளோதான்" நண்பனை விட்டு கொடுக்க மனமில்லை எனக்கு.

"சரி நான் காபி போட்டு எடுத்துட்டு வரேன்" என்று சொல்லி வேகமாக நடந்து சமையல் அறைக்கு சென்றாள். அவள் பின்னழகை காணும்போது நடந்து செல்கிறாளா அல்லது நடனமாடி செல்கிறாளா என்ற சந்தேகம் ஏன் எனக்கு. அவள் என் பார்வையில் இருந்து மறைந்த பின்தான் எனது புத்தி வேலை செய்ய ஆரம்பித்தது. அவள் மீண்டும் வருமுன் ஏன் இவ்வாறு என் மனம் அலைபாய்கிறது என யோசிக்க ஆரம்பிதேன்.

உள்ளே வர கதவை திறந்ததுல இருந்து மெதுவாக அசை போட ஆரம்பித்தேன். என் கண்களுக்குள் மீண்டும் அவளை கொண்டு வந்து மெதுவாக ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். மிகவும் மெலிதான் புடவையில் நான் அவளை இன்று வரை பார்த்ததே இல்லை. ஒற்றை மடிப்பில் முந்தானை தழைய விட்டு ஓ.. இன்று அவளது low-cut blouse இதை எப்படி கவனிக்காமல் விட்டேன். குத்தி நின்ற முலைகள்தான் எனக்கு திரைக்கு பின் ஓவியமாக தெரிந்ததா. அழகான வட்ட முகம்... எங்கே இருக்கிறது என்று தேட வைக்கும் சிறிய பொட்டு. தலைக்கு பின்னல் முடித்து வைத்த மல்லிகை பூ..
ஓ சிவ பூஜையில் கரடியாக வந்து விட்டேனோ.. ஏதாவது காரணம் சொல்லி விட்டு பிறகு வர வேண்டும். ஏர்போர்ட் செல்வதற்கு இன்னும் இரண்டு மணி நேரம் இருக்கிறதே..

யோசித்து கொண்டு இருக்கையில். தங்க தாமரையாக அர்ச்சனா வந்தாள். சூரியன் வரும்போது தாமரை மலரும். ஆனால் அர்ச்சனா வரும்போது எனது முகத்தில் பிரகாசம். அவள் நடந்து வரும்போது முன்னழகுகள் குலையாமல் குலுங்க என்னருகில் வந்து "எடுத்துகோங்க" என்று சொல்ல... நான் என்னிலைக்கு வந்து அவளை மீண்டும் அருகினில் பார்த்தேன். இரு குன்றுகளின் பிளவு குவிந்து ரவிக்கையில் நிற்க "என்ன பார்த்துகிட்டு இருக்கீங்க.. எந்த கப்ல நிறைய இருக்குனு பார்த்து எடுக்க போறீங்களா.. இருங்க நானே எடுத்து தரேன்" சொல்லி ஒரு கப் எடுத்து கொடுத்தாள். அர்ச்சனாவிடமிருந்து வாங்கும் பொழுது இருவரின் விரல்கள் தீண்ட காபி சூடாக இருந்தாலும் அவள் விரலின் குளுமையான ஸ்பரிசத்தை ரசித்தேன்.

அவள் திரும்பி நின்று அவளது கணவனுக்கு காபி கொடுக்கும்போது பின்னழகு எனக்கு அருகாமையில் கண்ணுக்கு நல்ல விருந்தானது நான் மெதுவா காபியை ரசித்தபடி குடித்து கொண்டே. அவளது பின்புறத்தை ரசிக்க ஆரம்பிதேன். சேலை மிக மெலிவாக இருந்ததால் அவளது பின்புறத்தை இறுக்கமாக தடவி பிடித்திருந்தது.... எனது ஆழ் மனதில் ஒளிந்து கொண்டிருந்த காம மிருகம் மெல்ல என்னை ஆள்கொள்ள ஆரம்பித்தது.. சேலை மூடி இருக்கும் கொங்கைகளை பார்க்க மனம் துள்ளி எழுந்தது..

"ராஜேஷ் ரொம்ப A/C ஓடலையா. Fan போட்டு விடுடா." அவனோ ஏதா laptop-ல் பார்த்து கொண்டிருக்க அர்ச்சனா சென்று ஆன் செய்ய இடது கைய (என் அதிர்ஷ்டம்) மேலே தூக்கினாள். அவளது முந்தானை கைகளில் மேலே ஏறி அவளது கொழுத்த இடது மார்பகம் ரவிக்கையில் விம்மி நிற்க என்னுடைய ஆயுதமும் துடித்து நின்றது. குட்டைக்கை ரவிக்கை அவள் அக்குள் முடியை முழுதும் மறைக்காமல் இருக்க உள்ளே நானும் இருக்கிறேன் என எட்டி பார்த்தது.. அவள் அப்படியே கை தூக்கியவாறு நின்று "ராஜேஷ் fan வேகம் போதுமா இல்லை இன்னும் கூட்ட்டவா" என்று கேட்க.. "அசோக்குக்கு போதும்னா அப்டியே விட்டுடு" என்றான் அவளை நிமிர்ந்து கூட பார்க்காமல். அப்போதுதான் கவனித்தேன் அவளது முகத்தில் ஏமாற்றத்தை.

இனிமேல் இங்கு நிற்பது உசிதமில்லை என உத்தேசித்து "ராஜேஷ் இன்னும் ஏர்போர்ட் போக நிறைய டைம் இருக்கு போல. நான் வெளியே போயிட்டு அரை மணி நேரத்தில் வரேன் நீ அதுக்குள்ளே எல்லாம் முடிச்சு ரெடியா இருடா".. "அர்ச்சனா Thanks for the nice coffee" நன்றி சொல்லிவிட்டு கிளம்ப எத்தனித்தேன். அவள் சமையலறை வாயிலில் நின்று கொண்டு தலை மட்டும் திருப்பி "சரி அசோக் போயிட்டு வாங்க" என்றாள்". அவள் இடுப்பை வளைத்து நிற்கும்போது அவளை சுற்றி நின்ற சேலை பின்னழகின் வடிவை இறுக்கமாக்கி பின்னழகும் தொடை அழகும் இணையும் மடிப்பு கூட வடிவாக காட்ட என் மனதையும் அவளோட சேர்த்து இறுக்கி கட்டியது. அவள் கூந்தல் பின்னழகில் தவழ அதை தொடர்ந்து மேலே நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.. அவள் இடது புறம் திரும்பி நிற்க முலையின் இறுக்கம் ரவிக்கையில் தெறித்தது. சற்று முன் குனிந்தபோது தெரிந்ததை விட இப்போது பெரிதாக இருக்கிறதே. முற்றிலும் பார்த்தால்தான் முழுவடிவமும் தெரியுமோ.. இரு கனிகளையும் சுவைக்க ஆசை கூடினாலும்.. கண்ணுக்கேட்டியதெல்லாம் வாய்க்கு எட்டுவதில்லை என்று சமாதான படுத்திகொண்டேன்..

"இருடா எங்கே போரே.. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல கிளம்பலாம். மணி ஐந்துதானே ஆகுது. கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டு போடா" என்றான் நண்பன். உன் மனைவி உனக்காக ஏங்கி நிற்பது எனக்கு புரிகிறது உனக்கு புரியவில்லையாடா என நினைத்துகொண்டே. "காபி குடிச்சதும் ஒரு தம் அடிக்கணும் போல இருக்குடா.. அதான் வெளிலே போயிட்டு வரேண்டா. உனக்கு ஏழு மணிக்குதானே பிளைட்.. நான் ஆறு மணி வாக்குல வரேண்டா" சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன்.

நல்லவேளை அசோக் கிளம்பிவிட்டார். இப்போது ராஜேஷ் ஊருக்கு சென்றால் திரும்பி வர ஒரு வாரமாகும். கிளம்புவதற்கு முன்னால் அவர் என்னை கவனிப்பார் என்று நினைத்தால் laptop-எ கதி என்று இருக்கிறாரே என்னசெய்வது... என்று எண்ணங்கள் ஓட சமையலறையில் கப்பை சுத்தம் செய்து விட்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். ராஜேஷ் பெட்ரூமில் அவனுடைய உடைகளை பயணத்திற்கு எடுத்துவைத்து ஆயத்தமாகுவதை பார்த்த போது இவ்வளவு நேரம் சிக்னல் காட்டியதை இந்த மனுஷன் புரிந்து கொள்ளவில்லையே.. என்று கோபம் கொப்பளிக்க அந்த கோபத்தைஅடக்கி அவளது காமம் மேலெழ அவன் பின்னால் சென்று மார்புகள் அவன் நெஞ்சில்சாய்ந்து கொண்டாள். பஞ்சு பொதிகள் அவன் முதுகில் அழுந்தி அதன் வடிவத்தை மாற்றி கொண்டு சுகம் தர அந்த சுகத்தில் கண்கள் செருகி கை விரல்களால் அவன் கழுத்தை கோர்த்து கன்னத்தில் இதழ் பதித்தாள்...

"என்னடி கிளம்பற நேரத்துல வந்து உரசிக்கிட்டு நிக்கறே, எல்லாம் எடுத்துவச்சு சரியா இருக்கானு பார்க்கணும்டி" என்று அவள் முகம் பார்க்காமலே கூற அவள் தாமரை முகம் சுருங்கி போனது..

"ஏங்க இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்குல்ல அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம். நேத்தும் நீங்க என்னை கண்டுக்கலை. இன்னைக்கு உங்களுக்காகத்தான் இந்த புடவை கட்டி உங்க முன்னாடி வந்து நின்னா நீங்க என்னை திரும்பி கூட பார்க்கமாட்டேங்கறீங்க"

ராஜேஷ் அவளை முன்னே இழுத்து நிறுத்தி முத்தமிட்டு "இப்போ என்னடி பண்ணமுடியும். லேட்டாச்சுன்னா பிளைட் மிஸ் பண்ணிடுவேண்டி அப்புறம் ஆபீஸ்ல பதில்சொல்ல முடியாது.."

"ஹ்ம்ம் அப்போ இந்தாங்க இதையும் சேர்த்து கொண்டு போங்க"கோபத்தில் அவளுடைய புடவையை கழட்டி அவன் பெட்டி மேலே வீசி விட்டு ராஜேஷ் முன்னாடி இடுப்பில் கை வைத்து ரவிக்கை பாவாடையில் நின்றாள்.

ராஜேஷ் அரைகுறை ஆடையில் நிற்கும் அழகை காண நேரம் இல்லாது அவன் வேலைகளை நிதானமாக முடித்து விட்டு அர்ச்சனாவை நிமிர்ந்து பார்க்க அர்ச்சனாவோ... மார்பகம் ரவிக்கையில் திமிற.. தொப்புளை மறைத்துநிற்கும் பாவாடை இடுப்பில் தேங்கி.. கண்களில் கொஞ்சம் கோபமும் கொப்பளிக்க நின்றிருந்தாள்... ஆனால் ராஜேஷின் கண்களோ அவள் உடல் மேலே மட்டுமே மேய அவனது ஆயுதம் மெதுவாக துடிக்க ஆரம்பித்தது..

"Wow u look so sexy" சொல்லி அவளை ரவிக்கையில் தடவி பார்த்தான்.

"ம்ம்ம்ம் இப்போ மட்டும் சும்மா தொடாதீங்க.கேட்கும்போது கண்டுக்க மாட்டீங்க" என்று சொல்லி அவனது கையை தள்ளி விட்டாள்.

"நீ கோபப்படும்போது கூட அழகாக தாண்டி இருக்கிரே" என்று ராஜேஷ் அவள் கன்னத்தை வருட.. கோபம் மேகமாய் கரைந்து மீண்டும் அவள் நெஞ்சை காமம் ஆட்கொள்ள படுக்கையில் சரிந்து அவிழ்த்தெறிந்த சேலையால் முகத்தை மூடி கொண்டாள்.

மெலிதான சேலை அது என்ன செய்யும் பாவம். அவள் சிறு பொட்டை கூட மறைக்கமுடியாமல் பால் நிலவை போல் அவள் முகத்தை காட்டியது.

"Wait a minute.. Oh My God.. இதே புடவைலதான நீ அசோக் முன்னாடியும் வந்துநின்னே..."அவன் அந்த புடவைய கையில் எடுக்க அவனுடைய உள்ளங்கை அப்படியேகாட்டியது..

அர்ச்சனாவுக்கு ராஜேஷோட உள்ளங்கை பார்த்ததும் வெட்கம் பிடுங்கி திங்க அவளது முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போனது.

"ஐயோ அவர் என்னை முழுசா பார்த்த மாதிரி பார்த்திருப்பாரே.. நான் உங்களுக்காகதான் இந்த புடவை கட்டினேன். ஆனா அசோக் இப்போ வருவாருன்னு நான்எதிர்பார்க்கவே இல்லீங்க. அவர் என்னை பத்தி என்ன நினைச்சிருப்பாரோ.. நினைச்சாலே உடம்பு கூசுதுங்க.." சொல்லிகிட்டே ராஜேஷை இழுத்து கட்டிகொண்டாள்.

ராஜேஷ்க்கு அர்ச்சனா சொன்னதை கேட்டதும் உணர்ச்சி மேலிட அவளின் உடல் அவன் கைகளுக்குள் சிறை பிடித்து இறுக்கி கொண்டான். அவன் கைசிறையில் அர்ச்சனாவின்எலும்புகள் வலித்தாலும் அது அவளுக்கு அப்போது தேவையாக இருந்தது..

"ஏங்க வலிக்குது மெல்லமா பண்ணுங்க" என்று அவன் காதுக்குள் சிணுங்க ராஜேஷ் வேகமாக ரவிக்கையை கழட்டி அவளோட ப்ரா மேலே கடித்தான். இவ்ளோ நேரம் வரை தன்னைகண்டுகொள்ளாத கணவரின் திடீர் வேகம் ஏன் என்று எண்ணியதில் அசோக்கின் முகம்அவள் நெஞ்சில் தோன்றியது. இதுதான் தன் புருஷனையும் தூண்டி விட்டதா என நினைக்கையில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது.. அவள் மனசாட்சி இது தவறு என்றுகூறினாலும், காமமே மறுபடி வெல்ல

"ஏங்கஅவருக்கு நான் காபி குனிஞ்சு கொடுக்கும்போது என்னோட ரவிக்கைக்குள்ள பார்த்திருப்பாரோ" சொல்லி உதட்டை கடித்தாள்..

உடனே ராஜேஷ் அவளோட ப்ரா ஹூக் கழட்டி ப்ராவை முழுசா கழட்டி விட்டு அவளோட 36 C முலையில் என்றும் இல்லாத வெறியோடு கடித்தான். அர்ச்சனா அப்படியே சுகத்தில் கண் சொருக ராஜேஷோட தலைய அவள் நெஞ்சோடு இறுக்கி அணைத்து கொண்டாள். இந்த சுகம் அவளுக்கு மேலும் வேண்டும் என்று தோன்ற

"என்னங்க நான் fan போட திரும்பி நிக்கும்போது என் பின்னாடியும் பார்த்திருப்பாரோ."
ராஜேஷ் அவளை அப்படியே திருப்பி அவளுடைய பாவாடையை மேலே தூக்கி ஜட்டி மேலே அர்ச்சனாவின் பின்னழகில் கடித்தான்.

"ஏங்க சீக்கிரமா சொருகுங்க அசோக் வந்துட போறாரு" னு.. கள்ளபுருஷன் கூட போடுற மாதிரி அவசர படுத்தினாள்.

ராஜேஷ்க்கு அதை கேட்டதும் முழு உணர்ச்சி ஏற அர்ச்சனாவை எழுப்பி அவள் ஜட்டியகழட்டி அப்படியே அர்ச்சனாவை கட்டிலில் நான்கு காலில் நிற்க வைத்து அவள்திரண்ட பின் கோளங்களைரசித்தான்.

"நீங்க இப்படி பார்த்துகிட்டே இருந்தீங்கன்னா எப்போ பண்ண போறீங்க அவர் வரதுக்குள்ளே நீங்க சீக்கிரமா பண்ணிட்டு கிளம்புங்க"

என்று அர்ச்சனா அவனை அவசர படுத்த ராஜேஷ் அப்படியே அவன் கோலை அவள் அடர்ந்த மயிர் பிரதேசத்தில் சொருகி வேகமாக இயங்க ஆரம்பித்தான்.. அர்ச்சனாவின் பின்னால் அவன் இடிக்கும் ஒவ்வொரு இடிக்கும் ஏற்ப அவள் முலை குலுங்கி ஆடியது... அவள் முலையின் ஆட்டத்தை பார்த்த வெட்கத்தில்...

"ஏங்க பெட்ல படுத்து நிதானமா பண்ணலாம்க. நீங்க என்ன என் கள்ள புருஷனா இப்படி அவசரமா குத்தறீங்க" னு

சொன்னதும் ராஜேஷ் இன்னும் விறைப்பேறி வேகம்கூட...கூடிய வேகத்தில் அவளது அந்தரங்கத்தில் இருந்து நழுவி அவளின் மயிர் பிரதேசத்தில் தண்ணிர் பீய்ச்சி அடித்தது..

அர்ச்சனாவோட ஆசை கொஞ்சமும் அடங்காமல் "என்னங்க இது அதுக்குள்ளே முடிச்சுட்டீங்க.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பண்ணி இருக்கலாம்ல atleast உள்ளயாச்சும் விட்டிருக்கலாம் இப்படி வெளியே விட்டுட்டீங்களே" சொல்லி குறை பட்டு கொண்டாள்.

"என்னனு தெரியலைடி நீ வேற அசோக் அங்கே பார்த்தான் இங்கே பார்த்தான் சொல்லி என்னையும் உசுப்பேத்தி விட்டுட்டே. என்னால அடக்க முடியலைடீ" சொல்லி அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டு எழுந்து பாத்ரூம் நோக்கி சென்றான்...

கணவனின் விந்து அவள் முக்கோண முடியில் தேங்கி நிற்க நான்கு காலில் நின்று கொண்டிருந்த அர்ச்சனா அப்படியே குப்புற படுக்க முடியாமல் புரண்டு படுத்தாள்... வயிற்றின் மேலே இருந்த பாவாடையினை மேல் தூக்கி முகத்தை மூடிக்கொண்டு அசோக் தன்னை எப்படி ரசித்திருப்பான் என்று கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தாள்.

ராஜேஷ் எழுந்து குளிக்க சென்ற சிறிது நேரத்தில் அவனுடைய செல்போன் ஒலித்தது..அர்ச்சனா படுக்கையில் இருந்து அசையாமல் கை நீட்டி தன் கணவனின் செல்போனை எடுக்க அதில் அசோக்கின் பெயர் ஒளிர்ந்தது அவள் முகத்திலும்தான் ஒரு குறும்பு புன்னகை..

<t></t>
அர்ச்சனாவின் நினைவுகளை அசை போட்டு கொண்டு அசோக் தனது பாக்கெட்டில் இருந்து சிகரெட்டை எடுக்க பற்ற வைத்தான். சற்று முன் பார்த்த அங்கங்களினால் அலைந்து கொண்டிருந்த அவன் மனதை சிகரட் புகை சற்று ஆற்றியது போல் இருந்தது. ஆனாலும் அவளின் முலை பிளவுகள் மீண்டும் அவன் மனதை ஆட்கொள்ள அவன் மனம் மீண்டும் முருங்கை மரம் ஏறியது. அவன் எண்ணங்கள் அர்ச்சனாவின் முன்னழகிலும் பின்னழகிலும் மீண்டும் மீண்டும் லயிக்க சிகரெட்டின் நெருப்பு அவன் விரல்களில் சுட்டு தன்னிலை கொண்டு வந்தது..

இன்னும் இருக்கும் 2 மணி நேரத்தை சிகரெட்டில் செலவழிக்க முடியாது.. அர்ச்சனாவை பார்த்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்ற ஆசை மனதில் தோன்றினாலும் ராஜேஷ்-அர்ச்சனாவின் தனிமையை மீண்டும் குலைக்க விரும்பவில்லை. நண்பன் அழைத்ததால் அலுவலகத்தில் இருந்து நேராக வந்தது நினைவுக்கு வந்தது.. வீட்டிற்கு சென்று குளித்து கிளம்பி வரலாம் என்று அவனது காரில் வீடு நோக்கி சென்றான். கார் வீடு நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தாலும் அவன மனம் ஏனோ அர்ச்சனாவை சுற்றி வந்து கொண்டிருந்தது..

வீட்டில் சென்று ஆடைகளை களைந்து நிர்வாணமாக குளியல் அறையில் நிற்க shower குளியல் அவன் உடம்பையும் உள்ளத்தையும் புத்துணர்ச்சி ஊட்டியது.. தலையில் இருந்து கால்கள் வழியே தண்ணீர் வழிந்தோட அந்த தண்ணீர் அர்ச்சனாவின் நினைவுகளையும் இழுத்து செல்வதாக உணர்ந்தான். குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வரும்போது துவட்டிய துண்டு மட்டும் இடுப்பில் நிற்க கண்ணாடியில் அவன் உடலை பார்த்தான். பெரிதாக அவன் உடலுக்கு கவனம் செலுத்தாவிடினும், சிறு வயதில் இருந்து கால்பந்து விளையாடி வந்தது அவன் உடனுக்கு இயற்கையான வலிமையும் கவர்ச்சியையும் கொடுத்திருந்தது. கண்ணாடியின் அருகில் இருந்த கடிகாரம் மணி 6 என்று காட்ட ராஜேஷிடம் கூறிவிட்டு கிளம்பலாம் என்று நினைத்து செல்போனில் அழைத்தான்.

"ஹே மச்சி கிளம்பிட்டியா"

"ஹாய் அசோக்" - அர்ச்சனாவின் குரல் கேட்டு திகைத்தான்

"ஓ அர்ச்சனா நீங்களா சாரி ராஜேஷ்னு நினைச்சு பேசிட்டேன்."

"ஏன் எங்கிட்ட பேச மாட்டீங்கள உங்க நண்பர்கிட்டதான் பேசுவீங்களா"

"அப்படி இல்லை ராஜேஷ்னு நினைச்சு மச்சினு சொல்லிட்டேன்."

"அப்போ என்னை நினைச்சு மச்சினினு சொல்லுவீங்களா " -- கூறி விட்டு நாக்கை கடித்துகொண்டாள்.

"ஹ்ம்ம் சொல்ல ஆசைதான்... ராஜேஷ் கிளம்பியாச்சா அவன்கிட்டே போன் கொடுங்களேன்."

"அவர் குளிக்க போயிருக்காரு இப்போ வந்துடுவாரு.. நீங்க கிளம்பி வாங்க சரியா இருக்கும்." தான் இன்னும் மேலாடை கூட இல்லாததை நினைத்து.. அவர் இப்போது உடனே வந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று நினைக்கும் பொழுது உடல் புல்லரித்தது

"சரி அர்ச்சனா நான் இப்போ கிளம்பி வரேன்.. ராஜேஷை சீக்கிரம் ரெடியா இருக்க சொல்லுங்க"

"ஹ்ம்ம் சரி சொல்றேன் நானும் ரெடியாதான் இருக்கேன். நீங்க வந்ததும் கிளம்பலாம்.."

"நீங்களும் வரீங்களா... ராஜேஷ் சொல்லவே இல்லை..."

"அவர் எதைத்தான் ஒழுங்கா பண்ணி இருக்காரு... வழியனுப்ப நானும் வர வேண்டாமா"

"ஆமா நீங்களும் வந்தாதான் நல்லா இருக்கும்.. சரி இப்போ நான் வைச்சுட்டு கிளம்பறேன்.. பை பை"

"பை பை".... என்று கூறி முகத்தின் மேலிருந்த பாவாடை விலக்காமலே செல்போனை கை நீட்டி எடுத்த இடத்திலேயே வைத்தாள்..

ராஜேஷ் குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வரும்போது அவள் மனைவி படுத்திருந்த நிலை கண்டு ஆச்சர்யம் அடைந்தான். எப்போதுமே உறவு முடிந்ததும் முதல் வேலையாக பாத்ரூம் சென்று சுத்தம் செய்து கொண்டு வருபவள்.. இன்று அதிசயமாக கால்களை விரித்து அவள் அந்தரங்கள் தெளிவாக தெரிய... பாவாடை கொண்டு வயிற்றிற்கு மேலே முகம் வரை மூடி செல்போனில் பேசி கொண்டிருப்பதை பார்த்தான்.. இப்படி யாருடன் பேசிக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று நினைக்கும்போது கோபம் வராமல் அவனுக்கு மீண்டும் ஒரு வித கிளர்ச்சியை உண்டு செய்தது..


அவன் தெளித்த விந்து இன்னும் அவள் மயிர்கள் மேலே ஒட்டி இருக்க அவன் அதை சுவைக்க விரும்பி அவள் முக்கோணத்தில் வாய் வைத்தான்.. திடுக்கிட்டு எழுந்த அர்ச்சனா தன் கணவன் தனது அந்தரங்கத்தை சுவைக்க போவதை பார்த்து

"ஐய்யோ சீ என்னங்கே பண்றீங்க அங்கே ஏன் பொய் வாய் வைக்கறீங்க.." அவன் அர்ச்சனாவின் கேள்வியை கண்டு கொள்ளாமல்..

"என்ன அர்ச்சனா யாரு கால் பண்ணினா"

"அசோக்தாங்க கால் பண்ணினாரு.. நீங்க ரெடியா ஆயிட்டீங்களா கிளம்பி வரவான்னு கேட்டாரு.. நான் கிளம்பி வாங்க சரியா இருக்கும்னு சொல்லி வர சொல்லிட்டேங்க"


"ஹ்ம்ம் அவன் இப்போ வந்தா சரியாதாண்டி இருக்கும்" னு சொல்லி மீண்டும் அவள் அந்தரங்கத்தை சுவைத்தான்..

"ஹைய்யோ சும்மா இருங்க உங்க கிண்டலை.. நான் போய் குளிச்சுட்டு வேற புடவை கட்டணும்"..

அவன் தெளித்த நீரை அவனே முழுவதுமாக நாக்கினால் சுத்தம் செய்து...

"ஏண்டி இப்போ நீ குளிச்சு வேற புடவை கட்டினா நாம ரெண்டு பேரும் இப்போ ஆட்டம் போட்டதை guess பண்ண மாட்டானா.."

"அதுக்காக கொஞ்சம் கூட clean பண்ணாம ஏர்போர்ட் வரை போக முடியுமா"

"அதுதான் நான் நக்கியே clean பண்ணிட்டேனே.. நீ புடவை கட்டிட்டு சீக்கிரம் கிளம்புடி..."

"மறுபடி அதே புடவை கட்டவா.. அது எப்படி இருக்கும்னு தெரிஞ்ச பிறகும் நான் எப்படி அவர் முன்னாடி போய் நிக்கறது.. அதுவும் ஏர்போர்ட் வர எப்படிங்க போறது..."

"அவன் வரும்போது எப்படி இருந்தியோ அதே மாதிரியே இருடீ அப்போதான் அவனுக்கு சந்தேகம் வராது..."

"ஏங்க நான் உங்களுக்கு பொண்டாட்டியா அவருக்கு பொண்டாட்டியா அசோக்குக்கு சந்தேகம் வந்தா என்ன வராட்டி எனக்கு என்னங்க"

அவளை உற்று பார்த்த ராஜேஷ் அவள் கண்களில் தெரிந்த குறும்பை கண்டு கொண்டான்...

"உனக்கு என்ன ஆசையோ அதை செய்து கொள் " என்று கூற வாசலில் காலிங் பெல் அடித்தது....

<t></t>