பாச வலை [discontinued]

[manigopal]

பாச வலை [discontinued]

இன்னும் ஆறு மாசம் கல்லூரி வாழ்க்கை அப்புறம் ரெக்கை முளைத்த பறவையாய் வேலைக்கு சேரலாம் சொந்தமா சம்பாதிக்கலாம் என் இஷ்டத்திற்கு செலவு செய்யலாம் கற்பனை சிறகுகள் கொடி கட்டி பறந்து கொண்டிருந்தது. சரி நான் யார் உங்களுக்கு தெரியனுமே சொல்லறேன்.

என்னை தொட்டிலில் போட்டு வைத்த பெயர் வனிதா. இது நடந்தது இருவது வருஷம் முன்பு. எனக்கு மூத்தவன் ஒருத்தன் இருக்கான் அவன் என்னை விட மூணு வருஷம் பெரியவன். அப்பா ஒரு மத்திய அரசு அலுவலர். அம்மா வீட்டு சமையல்காரி சாரி ஆங்கிலத்தில் ஸ்டைலா சொல்லனும்னா ஹோம் மேக்கர். வீட்டுக்கு செல்ல குட்டின்னு சொல்ல முடியாது அதே சமயம் நான் பிடிவாதக்காரி என்பதால் கண்டிப்பு குறைவு. பள்ளி படிப்பு அரசினர் பள்ளியில் அதுவும் ஆண் பெண் இருபாலர் பள்ளி. ஆசிரியர்களின் கவனத்தை ஈர்ப்பதில் முதல் மாணவியாக இருந்தேன். அதற்கு என் படிப்பில் கவனம் எட்டாவது வரை அதற்கு பிறகு சொல்ல வேண்டியது இல்லை என் பருவ எழுச்சி. அண்ணா பிடிவாதமா தனியார் பள்ளிக்கு எட்டாவதில் மாறி விட்டான். அது வரை என்னை கண்டுக்க முடியாம இருந்த பசங்க அண்ணா அதே பள்ளியில் இல்லை என்று தெரிந்ததும் ஒவ்வொருவனாக என்னை நெருங்க ஆரம்பித்தான். ஆனால் நான் படிப்பு என்பதில் கவனமாக இருந்தேன். ஆனால் அதையும் மீறி ரெண்டு பசங்களை நான் கொஞ்சம் நெருங்க அனுமதி குடுத்தேன். ஆனால் அவர்கள் என் கூட கடலை போடுவது மட்டும் தான் செய்ய முடிந்தது.


பன்னிரெண்டாவது பொது தேர்வில் பள்ளியின் முதல் பத்து இடங்களில் ஒருத்தியாக தேர்வு ஆனேன். அடுத்து பொறியியல் கல்லூரியில் சேர்ந்தேன் இதோ நான்காவது ஆண்டில் தான் கனவு கண்டுகொண்டிருக்கிறேன். சரி நிகழ் காலத்திற்கு வருவோம். இது என்ன புது கனவா எல்லோருக்கும் இந்த பருவத்தில் வருகிற கனவு தானே என்றாலும் நான் இன்று கனவு கண்டதில் ஒரு முக்கியத்துவம் இருக்கு. ஆமாம் நாளைக்கு எனக்கு வளாக தேர்வு. இதில் வெற்றி பெற்றால் மற்றவர்களை போல படிப்பு முடிந்ததும் தினசரி காலையில் என் சான்று கோப்புகளை எடுத்து கொண்டு படி என்ற வேண்டியது இல்லை. முதல் நாளே அப்பாவிடம் ஆடம் பிடித்து அவரை அழைத்து கொண்டு எங்க ஊரில் இருந்த ஒரு பல்பொருள் அங்காடி சென்றேன். இப்போ அண்ணா சென்னையில் வேலை செய்கிறான் அதனால் பொருளாதார நிலைமை கொஞ்சம் நன்றாக இருந்தது. இருந்தாலும் அம்மா இந்த மாதிரி கடைகளுக்கு வருவதே இல்லை. எங்க ஊரிலேயே பெண்களுக்கு நவீன உடைகள் விற்கும் கடை இங்கே தான் இருக்கு. ஆனால் நான் போவது முதல் முறை. கடைக்காரர் வரவேற்று முதலில் தினசரி அணியும் உடைகளை எடுத்து போட நான் இல்லை கொஞ்சம் விலை உயர்ந்த ஆடைகள் காட்டுங்க என்றேன். அவர் முதல் மாடியில் இருக்கு என்று அழைத்து சென்று உடைகளை எடுத்து போட எனக்கு எது தேர்வு செய்வது என்று விளங்கவில்லை. கடைக்காரரிடமே சந்தர்ப்பத்தை சொல்ல அவர் நவீன ஆனால் சம்பிரதாய உடையை எடுத்து போட்டு இது வாங்கிக்கோமா என்று சொல்ல எனக்கும் பிடித்து இருந்ததால் அங்கே இருந்த ட்ரையல் ரூமில் அணிந்து பார்த்து வணங்கி கொண்டு வீட்டிற்கு வந்தேன்.

அடுத்த நாள் காலையில் எழுந்து அருகே இருந்த பிள்ளையாரை ஒரு சின்ன சைட் அடிச்சுட்டு நான் பிள்ளையாரை சைட் அடிக்கும் போது குருக்கள் என்னை சைட் அடிக்க வாய்ப்பு குடுத்து விபூதி குடுக்கும் போது சபல புத்தி என் உள்ளங்கையை சீண்டியதை கண்டுக்காம அவருக்கு தூக்கம் கலைக்கும் விதத்தில் ஒரு விஷம புன்னகையை விடுத்து வீட்டிற்கு வந்து அளவா ரெண்டே ரெண்டு இட்டிலி உள்ளே தள்ளி கொண்டு கல்லூரிக்கு கிளம்பினேன். கல்லூரி வாசலில் என் கூட வளாக தேர்வுக்கு வரும் பசங்க பொண்ணுங்க நின்று இருந்தனர் என்னை பார்த்த சில பசங்க வனிதா நீ கேள்விக்கு பதில் சொல்லி தேர்வு ஆகலைனாலும் லுக் விட்டே தேர்வு ஆயிடுவே என்ற கமெண்டை இயல்பா எடுத்து அவர்களுக்கு பதிலாக ஆமாம்டா என் கிட்டே இருக்கு லுக் விடறேன் உனக்கு எங்கே வலிக்குது என்று சொல்ல மற்ற பெண்கள் உள்ளுக்குள் பொருமினாலும் வெளியில் வனி உன் டிரஸ் செம்மையாய் இருக்கு எங்கேடி வாங்கினே என்று பொய்யான பாராட்டை சொல்ல அவர்களும் நான் வாங்கின கடையில் தான் உடை வாங்கி இருப்பாங்கன்னு எனக்கும் தெரியும் இருந்தாலும் கடை பெயரை சொல்ல அனைவரும் உள்ளே சென்றோம்.


கல்லூரி அரங்கத்தில் தான் தேர்வு தளம் அமைத்து இருந்தாங்க அனைவரும் உள்ளே சென்று அமர்ந்து ஒரு மனை நேரம் கழித்து தான் தேர்வு ஆரம்பம் ஆனது. எனக்கு வாய்ப்பு கிடைக்க ரெண்டு மணி நேரம் ஆனது. நான் சந்தித்த தேர்வு குழுவினர் எல்லாம் ஆண்கள் அதுவும் இளைஞர்கள். முதல் வெற்றி எனக்கு அடுத்த வெற்றி என் உடையின் அமைப்பு என் தோற்றதை எடுப்பாக எடுத்து காட்டியது நான் சொல்லுவது புரிந்து இருக்கும். நடுவில் அமர்ந்து இருந்தவர் மிஸ் வனிதா விவரமான கேள்விகளுக்கு போவதற்கு முன் உங்களுக்கு வேலை இந்த ஊரில் இருக்காது நீங்க எந்த ஊரிலும் வேலை செய்ய விரும்புகிறீர்களா என்றதும் நான் சார் எனக்கு தெரிந்தே தான் இந்த கல்லூரியில் சேர்ந்தேன் நான் எந்த ஊரிலும் வேலை செய்ய விரும்புகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு என் ட்ரேட் மார்க் சிரிப்பை விடுக்க சந்தோஷ் சுப்ரமணியத்தில் ஜெனிலியா ஒரு காட்சியில் சொல்லுவது போல முதல் விக்கட் அவுட் என்று நினைத்து கொண்டேன். பிறகு என்ன கேள்விகள் எல்லாம் எளிமையான கேள்விகள் எல்லோருக்கும் பத்து நிமிஷம் என்றால் என்னை ஜொள்ளு விடுவதற்காகவே கேள்விகள் இருவது நிமிடம் எடுத்து கொண்டனர்.

எனக்கு அப்போதே என் தேர்வு முடிவு தெரிந்து விட்டது ஆனால் வெளியே வந்து மற்றவர்கள் கேட்ட போது முகத்தை சோகமாக வைத்து நான் நினைக்கவே இல்லப்பா இத்தனை கேள்விகள் கேட்பாங்கன்னு நம்ம ப்ராஜக்ட் வைவா போல ரெண்டு கேள்வி தான் இருக்கும்ன்னு நினைச்சேன் என்றதும் ஒருத்தி வணி நீ போனதும் அவங்களுக்கு வணக்கம் சொன்னியா கை குடுத்தியா என்றதும் நான் ஏண்டி அதுக்கு என்ன சம்பந்தம் என்றேன் தெரியாதவள் போல. ஐயோ நான் கை குடுத்தேன் என்னை நேர்காணல் செய்த கிழம் ரெண்டு நிமிஷம் உள்ளங்கையை நோண்டுவதிலேயே இருந்தான். அப்புறம் என் பெயர் எந்த டிபார்ட்மென்ட் கேட்டு விட்டு அனுப்பிச்சுட்டான் வெளியே வரும் போது அங்கே இருந்த சான்று சரி பார்த்த பெண் என்னிடம் நீ செலெக்ட்டது என்று சொன்னாங்க என்றாள். அவளுக்கு தெரிஞ்சுது அவ்வளவு தான் ரெண்டு நிமிஷம் நோண்டுதல் பெருசா இருவது நிமிஷம் ஜொள்ளு பெருசான்னு முடிவு வரும் போது தெரிந்து விடும் என்று நினைத்து கொண்டேன்.

எங்களுக்கே இந்த அல்வானா பசங்க பாவம் தான். இருக்கட்டும் அவங்க பஸ் ஏறி படிக்கட்டு ஏற முடியும் என்று ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டேன். மதியம் அண்ணா சென்னையில் இருந்து கால் செய்தான் என்னடி எப்படி போச்சு என்று கேட்க நான் சூப்பர் நீ சொல்லியது தான் அறிவுக்கு மதிப்பெண் இல்லை ஜொள்ளுக்கு தான் அதிக மதிப்பெண். தேங்க்ஸ் டா நீ மட்டும் ஹின்ட் குடுக்கலேனா நான் நேத்து அப்பா கிட்டே அடம் பிடிச்சு புது டிரஸ் வாங்கி இருக்க மாட்டேன் என்றேன் அவன் சரி சரி ரொம்ப குதிக்காதே இன்னும் சென்னை நேர்முகம் இருக்கும் அதுலே உன் கைவரிசையை காட்டு பை என்று கட் செய்தான். அவன் சொல்லுவதும் சரி தான் இப்போ சமாளிச்சாச்சு இறுதி நேர்முகத்தில் கிழங்கள் இருக்குமே என் தோழி சொன்னது போல எத்தனை நிமிடம் நோண்டுவாங்களோ என்று யோசித்தேன்.
<t></t>

வளாக தேர்வு முடிவுகள் செவென்த் செமிஸ்டர் பரீட்சை முடிந்ததும் வெளியிட்டார்கள். மொத்தம் இருநூறு பேர் போனதில் ஐம்பது பேர் தான் இறுதி தேர்வுக்கு தேர்ந்து எடுத்து இருந்தார்கள். என் பெயர் பட்டியலில் மூன்றாவது இருந்தது. எல்லோரும் கை குடுத்து வாழ்த்து சொல்ல எனக்கு தலை கால் புரியலே. நேரா எங்க டிபார்ட்மென்ட் மாம் கிட்டே போய் அந்த நிறுவனம் பற்றி விசாரிக்க அவர்கள் சூசகமா நல்ல நிறுவனம் நல்ல சம்பளம் குடுப்பாங்க ஆனா நீ ஒரு பொண்ணு என்று நினைவில் வச்சு கிட்டு வேலை செய்யணும் என்றார்கள். நான் மாமுக்கு நன்றி சொல்லி விட்டு வீட்டிற்கு ஓடினேன். அம்மா வாசலில் மிளகாய் காய வச்சுக்கிட்டு இருந்தாங்க என் சந்தோஷத்தில் அவரகள் பின்னால் சென்று அவரை கட்டி பிடிச்சு அம்மா நான் பாஸ் ஆய்ட்டேன்னு பதினாறு வயது ஸ்ரீதேவி போல சொல்ல அம்மா புரியாம என்னடி பினாத்தற பரீட்சை முடிஞ்சு ரெண்டு நாள் தான் ஆச்சு அதுக்குள்ளே முடிவு போட்டுட்டாங்களா என்றார். நான் அவளை கை பிடிச்சு உள்ளே அழைத்து சென்று ஐயோ அசட்டு அம்மா நான் பாஸ் ஆனது வேலைக்கு நடந்த தேர்வில் அதுவும் மூன்றாம் இடம் என்றேன். அம்மா வணி நீ ரொம்ப அடம் பிடிக்கற அப்பா நீ படிப்பு முடிச்சதும் நம்ம ஜாதி ஜனத்திலே ஒரு நல்ல பையனா பார்த்து உனக்கு கட்டி வைக்கலாம்னு இருக்கார்



அம்மா சொல்லுவதை காதில் வாங்கி கொள்ளாமல் அறைக்கு சென்று நல்ல சீழ் தண்ணியில் குளித்து முடித்து தலை முடி ஈரம் காய உடம்பில் டவல் சுற்றி கொண்டு பெட்டில் சாய்ந்தேன். அப்போதான் அண்ணாவுக்கு சொல்லணும்னு நினைவு வர அருகே இருந்த என் போனை எடுத்து அவனை அழைத்தேன் நான் கால் செய்ததும் தெரிந்து கொண்டான் ஹே வணி வாழ்த்துக்கள் எப்போ இறுதி தேர்வு சென்னை தானே என்று அடுக்கி கிட்டே போக நான் அண்ணா இன்னைக்கு லிஸ்ட் மட்டும் தான் போட்டாங்க விவரம் எல்லாம் ரெண்டு நாளில் சொல்லுவாங்கனு நினைக்கிறேன். அது சரி அந்த நிறுவனம் ஒரு மாதிரின்னு என் மாம் சொன்னாங்க என்றதும் அவன் வணி நீ ஊரிலேயே வளர்ந்த பொண்ணு அதுவும் அரசு பள்ளி அப்புறம் ஒரு பாடாவதி பொறியியல் கல்லூரி நீ சென்னைக்கு வா இந்த உலகமே வேற நீ கூட படிக்கற பசங்க கூட தொட்டு பேச மாட்டியா அப்படி தான் இதெல்லாம் போக போக பழகிடும் இப்போ எதுக்கு அது யோசிக்கற சரி எப்போ ட்ரீட் என்றான். உடனே நான் நீ ஊருக்கு வாடா வரும் போது எனக்கு ரெண்டு மூணு டிரஸ் வாங்கி வா கூடவே மேக் அப் செட் நாலு உள்ளாடை செட் முடிஞ்சா வாங்கி வா என்றேன். உள்ளாடை என்றதும் அண்ணா போன வாட்டி தீபாவளிக்கு வாங்கிய போதே கடைக்காரன் அளவு கேட்டான் அதே அளவில் வாங்கி வரவா என்றான். நான் உடனே உனக்கு மூளையே இல்ல தீபாவளிக்கு வாங்கி ஒரு வருஷம் ஆச்சு இன்னும் அதே அளவு இருக்குமா இப்போ 34B வாங்கு ஷிம்மி அதுக்கு ஏத்தா மாதிரி அப்புறம் ஜட்டியும் 34 தான் என்றதும் அண்ணா லூசு அளவு தெரியாம சொல்லாதே நாங்க எங்களுக்கு ரெண்டு மூணு வருஷம் ஒரே அளவு தான் வாங்குவோம் நீ போன முறை 32A சொன்னே இப்போ 34B சொல்லற என்ன கண்ணாடியில் பார்த்து அளவு சொல்லறீயா ஒழுங்கா அம்மா கிட்டே அளவு எடுக்க சொல்லி மறுபடியும் கால் செய் என்றான். நான் யாரு லூசு நீயா நானா ஒரு வாரம் முன்னே தான் பக்கத்திலே இருக்கிற காதர் டெய்லர் கிட்டே போய் அளவு எடுத்து கிட்டேன் அவர் தான் சொன்னார். என்னடி சொல்லற அப்போ போன முறை வாங்கியது உனக்கு அளவு சரியா இல்லையா போடவே இல்லையா என்றான். ஐயோ அறிவு கெட்ட அண்ணா இந்த வயசுலே பொண்ணுங்க வளர்ச்சி அதிகமா இருக்கும் இதெல்லாம் பொம்பளைங்க விஷயம் சொன்னதை செய் சரியா என்றாள். அண்ணா விடுவதாக இல்லை சரி நீ சொல்லற அளவிலேயே வாங்கி வரேன் ஆனா நேரிலே வந்து நானே இன்ச் டேப் வச்சு அளந்து பார்க்கிறேன் சரியா என்றான். நான் ரொம்ப வழியாதே ஒரு தங்கச்சி மார்பு அளவே அண்ணா எடுப்பானா என்றதும் நான் யாரு அறிவு கெட்டவன் யாரோ காதர் பாய் எடுக்கலாம் கூட பொறந்த அண்ணா எடுக்க கூடாதா என்னடா நியாயம் இது சரி சரி நேரிலே பேசிக்கறேன் பை என் அழகு தங்கச்சின்னு கட் செய்தான்.

பேசி முடிச்சு திரும்பி படுக்க அப்போதான் குளிச்சுட்டு அப்படியே ஒரு துண்டை சுற்றி கொண்டு வந்துட்டேன்னு தெரிய அண்ணாவோடு பேசியது பசுமையா இருக்க எழுந்து கண்ணாடி முன் ஓடினேன். ஒரு வருஷத்தில் எனக்கு இவ்வளவு வளர்த்தியா என்று முதல் முறையா கண்ணாடியில் பார்த்து பெருமை பட்டு கொண்டேன். இது வரைக்கும் நான் என் மார்பையோ பிறப்பு உறுப்பையோ தொட்டு ரசித்தது இல்லை. ஆனா இன்னைக்கு அண்ணா கூட பேசிய பிறகு அப்படி செய்வது ஒரு விதத்தில் மட்டமா தோன்றினாலும் சுகமாக தான் இருந்தது. கூடவே காதர் பாய் அளவு எடுத்ததை அப்போவே மறந்து இருந்த எனக்கு தேவையில்லாம அண்ணா இப்போ ஞாபகப்படுத்தி விட்டான். அவர் அளவு எடுக்கும் போது கையின் பின்புறத்தை மார்பின் மேலே அழுத்தி கொண்டிருந்தது நினைவுக்கு வந்தது. அப்போ எந்த உணர்வும் இல்லை ஆனா இப்போ நினைக்கும் போது நானே என் கையின் பின் புறத்தை அவர் அழுத்தியது போல அழுத்தி கொள்ள ரத்தம் மூளை வரை வேகமாக ஏறியது போன்று தோன்றியது. சரி அவர் இடுப்பு அளவும் தானே எடுத்தார் அப்போ என்ன செய்தார்ன்னு யோசித்தேன் அதே கையின் பின் புறம் என் பிறப்பு உறுப்பு மேலே முழுசாக அழுத்தியது நினைவுக்கு வர என் கை மார்பில் இருந்து பிறப்பு உறுப்புக்கு சென்று அதே அழுத்தத்தை குடுக்க இப்போ ரத்தம் கால் முதல் தலை வரை மின்னல் வேகத்தில் மேலும் கீழும் சென்று வருவது போல இருந்தது. எனக்கு இது தான் செக்ஸ் உணர்ச்சி என்றால் என்ன என்ற முழுமையான புரிதல் உண்டான நாள். மற்ற நேரங்களில் ஆண்களின் ஸ்பரிசம் இருந்து இருக்கு ஏன் வளாக தேர்வு போது கூட தான் அந்த ஆள் என் உள்ளங்கையை நோண்டினார் இப்போ நினைக்கும் போது இது ஆண்களுக்கு மட்டும் உணர்ச்சியை தூண்டி விடுவது இல்லை பெண்களும் அதே அளவு உணர்வால் பாதிக்க படுகிறார்கள் என்று புரிந்தது.

அம்மா வணி என்று குரல் குடுக்க நான் வேகமா நைட்டியை அணிந்து கொண்டு வெளியே ஓடினேன். அம்மா என்னடி இவ்வளவு நேரம் பகலிலே தூக்கம் என்று கேட்க நான் அம்மா நான் தூங்கினேன்னு நீ பார்த்தியா நான் குளிச்சுட்டு அண்ணா கூட பேசிகிட்டு இருந்தேன். அவன் அடுத்த வாரம் வாரான் என்று சொல்லி விட்டு டேபிள் மேலே இருந்த காம்ப்ளன் எடுத்து கொண்டு டிவி முன் உட்கார்ந்தேன். டிவி போட்டதும் முதல் விளம்பரமே காம்ப்ளன் தான் அதுவும் அது விரைவா வளர்ச்சி வேணுமா தினமும் குடிங்க காம்ப்ளன் என்று வர தினமும் பத்து தடவையாவது பார்க்கிற எனக்கு இன்னைக்கு அதில் ஒரு விஷயம் இருக்கோன்னு தோன்றியது. இந்த வயசில் பொண்ணுக்கு சந்தேகம் வந்தா ஒண்ணு அம்மாவை கேட்க முடியும் அக்கா இருந்தா அவ கிட்டே இல்ல நெருங்கிய தோழி கிட்டே கேட்கலாம் இப்போ இருப்பது அம்மா அதனால் அம்மாவை கை அசைத்து கூப்பிட்டு அம்மா நான் தினமும் இது குடிக்கறேனே அது தான் இப்படி வளர்ந்து இருக்கேனா ஒரு வருஷம் முன்னே வாங்கிய உடை எல்லாம் இப்போ போட முடியலே உள்ளாடை தூக்கி போட்டே விட்டேன் இனிமே எனக்கு வேண்டாம் என்றதும் அம்மா தலையில் குட்டி அறிவுகெட்டவளே இந்த வயசுலே எல்லா பொண்ணுங்களுக்கும் இருக்கிற வளர்த்தி தான் இது வளர்ச்சிக்கும் நீ குடிக்கற காம்ப்ளனுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை அவன் வியாபாரத்திற்காக போடுவான். இன்னும் ரெண்டு வருஷம் கழிச்சு வளர்ச்சி நின்னு போயிடும் அப்போ நீயே வந்து அம்மா இன்னும் வளர மாட்டேனான்னு கேட்பே அதுக்கு அப்புறம் உனக்கு ஒருத்தன் தாலி கட்டி குடித்தினம் பண்ணும் போது உடம்பு பூசலாகும் இது எல்லாம் இயற்கை வேண்டாத கவலை வச்சுக்கிட்டு தெரியாதே என்று சொல்லி விட்டு எனக்கு திருஷ்டி கழிச்சு விட்டு போனாங்க. அப்போ அவங்க கண்ணே என் வளர்ச்சியால் கண் பட்டு இருக்கணும் என்று பெருமை பட்டு கொண்டேன்.

மாலி வழக்கம் போல கோவிலுக்கு கிளம்பினா இன்னைக்கு ஒரு அர்ச்சனை செய்யணும் என்ற முடிவில் நடக்க காதற் பாய் கடையை தாண்டும் போது பார்வை தானாக அந்த பக்கம் திரும்பியது. அவர் கூட்டம் இல்லாமல் உட்கார்ந்து ஏதோ மொபைலில் செய்து கொண்டிருந்தார். சரி கோவிலுக்கு சென்று விட்டு திரும்பும் போது யோசிக்கலாம்னு கோவில் உள்ளே சென்றேன் தேங்காய் தட்டு வாங்கி கொண்டு இன்னைக்கு புதன் கிழமை என்பதால் அவ்வளவா கூட்டம் இல்லை நான் எந்த சந்நிதியிலும் அர்ச்சனை செய்ய மாட்டேன் பிள்ளையார் சந்நிதியை தவிர. அது தான் முதல் சந்நிதி என்றாலும் வில்வ மரம் சந்நிதியை மறைத்து கொண்டிருக்கும் நான் பிராகாரம் சுற்றி அந்த சந்நிதி செல்ல அங்கேயும் ஒருத்தரும் இல்லை குருக்கள் மட்டும் கற்பகிரக வாசலில் அமர்ந்து விபூதி பொட்டலம் மடித்து கொண்டிருந்தார் குருக்கள்னா ஏதோ வயசானவர்னு கற்பனை செய்யாதீங்க இவர் முடி வெட்டி வேஷ்டி மடிப்பில் ரெண்டு மொபைல் சொருவி சப்ஷ்டமா ஷேவ் செய்து இருப்பார் அம்மா சொல்லி இருக்காங்க அவர் ரெண்டு டிகிரி வாங்கி இருக்கார்னு. என்ன மிஞ்சி போனா அண்ணா வயசு இல்ல ஒண்ணு ரெண்டு வயசு மேலே இருக்கும்.


நான் தேங்காய் தட்டை அவரிடம் குடுத்து அதில் என் கிட்டே இருந்த ஒரு நூறு ரூபாய் எடுத்து தட்டில் வைக்க அவர் என்ன வனிதா என்ன விசேஷம் என்று கேட்டு கொண்டே அர்ச்சனை செய்ய விபூதி எடுத்து வந்து அவரே என் பெயர் நட்சத்திரம் கோத்ரம் எல்லாம் சொல்லி உள்ளே சென்றார். இப்போ தேவை இல்லாம எனக்கு கவனம் பிள்ளையார் மேலே இல்லாமல் சட்டை இல்லாமல் அர்ச்சனை செய்து கொண்டிருந்த குருக்கள் மேலே இருந்தது. நமக்கு ரெண்டு வருஷத்தில் இவ்வளவு வளர்ச்சி மார்பு பகுதியில் ஆனா ரெண்டு வருஷமா நானும் இவரை பார்த்து கொண்டு தான் இருக்கிறேன் இவர் அதே அளவு தானே மார்பு இருக்கு ஏன் என்ற கேள்வி எழுந்தது.

நான் என் தேவையற்ற யோசனையில் இருக்க குருக்கள் அர்ச்சனை முடித்து தீபாராதனை காட்ட அங்கே இருந்து வனிதா நல்ல சேவிச்சுக்கோமா என்று சொல்ல நான் இல்ல சாமி நீங்க அர்ச்சனை செய்யும் போதே சேமிச்சுட்டேன். என்றேன் அவர் சரி என்று சொல்லி பிள்ளையாருக்கு ஆராத்தி காட்டி என் அருகே வந்து தொட்டு வணங்கிக்கோங்க என்று சொல்ல நான் சாமி இது கோவில் தொடலாமா என்று சம்பந்தமே இல்லாம கேட்க அவர் புரியாம கோவில்ல தானே தொட்டு வணங்க முடியும் என்ன ஆச்சு உங்களுக்கு இன்னைக்கு என்று அவர் குழந்தைகளுக்கு நெத்தியில் அவரே விபூதி வைத்து விடுவது போல எனக்கும் செய்ய நான் கண்ணை மூடி பிள்ளையாரப்பா என்று சொல்லி கற்பூர தட்டை தொடரேனு நினைத்து குருக்கள் மார்பில் கையை வைத்து விட்டேன். அவர் சிவசிவா என்று சொல்லி நகர நான் என் தவறை உணர்ந்து அர்ச்சனை தட்டை கூட வாங்காம கோவிலில் இருந்து வெளியேறினேன். சத்தியமா இனி இந்த கோவிலுக்கு நான் வர முடியாது என்று உறுதியா தெரிஞ்சுது.