நிவேதாவும்.... N.E.E.Tம்... [waiting for update]

[manigopal]

இரவு வெகு நேரமாகியிருந்தது. நன்றாக தூங்கி கொண்டிருந்த தினேஷ்க்கு தூக்கம் கலைந்தது. சிறுநீர் முட்டி கொண்டிருக்க மெல்ல எழுந்தான். ஏஸியை கொஞ்சம் குறைத்து வைத்து அறையை விட்டு வெளியே வந்தான். ஹாலில் டேபிள் லேம்ப் வெளிச்சம் அடிக்க உற்று பார்த்த போது நிவேதா இன்னமும் படித்து கொண்டிருந்தாள்.

சிறுநீர் என்னை வெளியேற்று என்று அவசர படுத்த ஹாலில் நடுவே இருந்த டாய்லட்டிற்குள் நுழைந்து சிறுநீர் கழித்துவிட்டு வெளியே வந்து நிவேதாவிடம் வந்தான்.

'ஹேய் இன்னும் தூங்கலியாடி நீ.. மணி என்னாகுது தெரியுமா?' என்று கேட்டான்.
'நீயே சொல்லேன், மணி என்னாகுது' என்று நிவேதா திருப்பி கேட்க, அவசரத்தில் டைம் என்னவென்று பார்க்காதது நினைவுக்கு வந்தது.

'அது அவசரமா ஒண்ணுக்கு வந்துச்சின்னு டைம் பார்க்காம எழுந்து வந்துட்டேன்' என்று சொல்லியபடி டேபிள் மேல் இருந்த அலாரம் டைம்பீஸை பார்க்க மணி 11.30 காமித்தது.

'சீக்கிரமா படுத்துட்டு எழுந்து வந்தது நீ... நான் பணிரெண்டு மணிக்கு தானே எப்பவும் படுப்பேன்.. போடா.. நீ போய் தூங்கு' என்று நிவேதா தினேஷை விரட்டினாள்.

'ஆமா..போன மாசம் தானே போர்டு எக்ஸாம்க்கு விழுந்து விழுந்து படிச்சே... இன்னும் உனக்கு ரிசல்ட்டே வரல.. அதுக்குள்ளே இப்போ எதுக்கு மறுபடியும் படிக்கிற மாதிரி சீன போடுற..உண்மைய சொல்லு.. பாடம் தான் படிக்கிறியா இல்ல வேற எதாச்சும் படிக்கிறியா'

'உன் புத்திக்கு அதானே தோணும்...இந்த நேரத்துல தூங்காம முழிச்சிட்டு கண்ட கண்ட புக் படிக்கிறது உன் வேலை... என்னையும் அப்படி நினைச்சிட்டியா..போடா டிஸ்டர்ப் பண்ணாம போய் தூங்கு'

'ஹேய்..ச்சீ..அன்னைக்கு எதோ பிரண்டு கொடுத்தான்னு ஒரே ஒரு தடவை தாண்டி அந்த புக்கை படிச்சேன்... அன்னைக்குன்னு பாத்து அது உன் கண்ணுல பட்டுடுச்சி... அன்னையிலருந்து அத வச்சியே என்னை ஓட்டிகிட்டு இருக்கே நீ'

'சரி சரி நீ ரொம்ப நல்லவன் தான்..போய் தூங்குடா ப்ளீஸ்' என்று நிவேதா கெஞ்ச தினேஷ் தன் அறைக்கு திரும்பினான். காலேஜில் செகண்ட் இயர் படிக்கும் தினேஷ்க்கு நிவேதா தங்கை. ப்ளஸ் டூ முடித்து விட்டு வீட்டில் இருக்கிறாள். அப்பா பிரைவேட் கம்பெனி ஒன்றில் பெரிய போஸ்ட்டில் இருக்கிறார். அம்மா கவர்மெண்ட் ஸ்கூலில் துணை தலைமை ஆசிரியையாக இருக்கிறார்.


மறுநாள் காலை தினேஷ் தூங்கி எழுந்து வெளியே வந்த போது அப்பா வேலைக்கு கிளம்பி போய்விட்டார். அம்மா கிளம்பி கொண்டிருந்தாள். 'சார் இப்போ தான் தூங்கி எழுந்து வர்ரீயா.. இனிமே கிளம்பி எப்போடா காலேஜ் போக போற' என்று அம்மா தினேஷிடம் பேசி கொண்டே ஜடை பின்னி கொண்டிருந்தாள்.

'இல்லம்மா..இன்னைக்கும் பர்ஸ்ட் செஸஷன் லெக்சரர் லீவ்..அதான் லேட்டா போறேன்' என்று சமாளித்தான்.

'ஏண்டா தூங்கி எழுந்த உடனே பொய் சொல்லிட்டு இருக்கே...இல்லாட்டி மட்டும் தினமும் சீக்கிரம் போற மாதிரி' என்று சொல்லிகொண்டே நிவேதா பாத்ரூமில் இருந்து குளித்து முடித்து வெளியே வந்தாள்.

'ஹேய் என்னடி அம்மாகிட்ட போட்டு கொடுக்கிறியா.. இரு அப்புறமா வச்சிக்க்றேன்' என்று தினேஷ் நிவேதவை பார்த்து பற்களை கடிக்க அம்மாகாரி அவன் முதுகில் அடித்தாள்.

'ஏண்டா அவகிட்ட சீறுற...உன்னை பத்தி எனக்கு தெரியாதா... என்னமோ பண்ணி தொல...உங்க அப்பாவுக்கு காலேஜ்ல இருந்து கம்ப்ளைண்ட் வராம பாத்துக்க... அவருக்கு எதாச்சும் கம்பளைண்ட் வந்துச்சின்னா மனுஷன என்னால கண்ட் ரோம்ல் பண்ண முடியாது... அப்புறம் நீயாச்சி அவராச்சி சொல்லிட்டேன்' என்று மிரட்டியபடியே அம்மா கிளம்பி சென்றாள்.

டாய்லட்டிற்குள் சென்று காலை கடனை முடித்து விட்டு வெளியே வந்த தினேஷ் ஹாலில் அமர்ந்து இட்லி சாப்பிட்டு கொண்டிருந்த நிவேதாவிடம் வந்தான். லூஸ் பனியனும் முட்டி வரை காட்டன் ஷார்ட்ஸும் அணிந்திருந்த நிவேதா டிவி ரிமோட்டை கையில் வைத்து கொண்டு சன் மியுஸிக்கில் பாட்டு கேட்ட படி இட்லியை பிட்டு சாம்பாரில் தொட்டு பொறுமையாக சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தாள்.

'டிவி ரிமோட்ட கொடுடி, நான் ஐபிஎல் கிரிக்கெட் ஹலைட்ஸ் பாக்கணும்' என்று அவள் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான்.

'ஹேய் காலேஜ் கிளம்பாம இப்போ டிவி பாக்க போறியா.. அம்மாவுக்கு போன் பண்ணி சொல்லட்டுமா' என்று நிவேதா கலாய்த்தாள்.

'ஏண்டி சும்மா அம்மாகிட்ட என்னை கோல் மூட்டிகிட்டே இருக்க, அப்புறம் என்னைக்காச்சும் ஒருநாள் என்னோட ஹெல்ப் தேவை படும்..பாத்துக்க அன்னைக்கு நான் கால வாரி விட்டுடுவேன்'

'போடா...உன் ஹெல்ப் எல்லாம் எனக்கு எப்பவுமே தேவைபடாது.. அப்படி ஒரு நிலைமை எனக்கு வந்தா உங்கிட்ட ஹெல்ப் கேக்குறத விட ரோட்டுல போற எவன்கிட்டியாச்சும் கேப்பேன்'

'ம்..பாக்கலாம்' என்று சொல்லிவிட்டு தினேஷ் குளிக்க சென்றான்.
<t></t>
காலேஜ் முடித்து நண்பர்களோடு ஊர் சுற்றிவிட்டு இரவு 9 மணிக்கு தினேஷ் வீட்டுக்கு வந்த போது அவனோட அப்பா அவரோட ரூமில் லேப்டாப்பில் ஆபிஸ் வேலையில் மும்மரமாக இருந்தார். அம்மா கிச்சனில் தோசை ஊற்றி கொண்டிருக்க நிவேதா ஹாலில் டிவி பார்த்தபடி தோசை பிட்டு சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தாள். தினேஷை பார்த்ததும் நிவேதா, 'அம்மா தினேஷ் வந்துட்டான்மா' என்று ஹாலில் இருந்து கத்தினாள்.

'இவள் ஏன் இப்படி கத்துகிறாள்' என்று யோசித்தபடியே தன் ரூமிற்குள் வந்த தினேஷ் உடைகளை கலைந்து வெறும் ஷார்ட்ஸ் அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்தான்.

'என்னடா மணி ஒன்பது ஆகுது...இதான் வீட்டுக்கு வர்ற டைமா' என்று அம்மா இடுப்பில் கைவைத்து கொண்டு சத்தம் போட்டாள்.

'ஸ்...அம்மா..அப்பா காதுல விழ போகுது...மெதுவா பேசுமா' என்று அம்மா காதில் கிசுகிசுத்துவிட்டு டாய்லட்டிற்குள் நுழைந்தான்.

'பாத்தியாம்மா உன் செல்ல பிள்ளை.. உன் பேச்சுக்கு பதில் சொல்றானா பாரு' என்று நிவேதா அம்மாவிற்கு கொம்பு சீவி விட்டாள். டாய்லட்டிற்குள் அமர்ந்திருந்த தினேஷ்க்கு கடுப்பானது. 'ச்சே இந்த நிவேதாவ எதாச்சும் பண்ணணும்...ரொம்ப திமிரு ஏறி போச்சி இவளுக்கு...என்ன பண்ணலாம்' என்று யோசித்து கொண்டே எல்லாம் முடித்து வெளியே வந்தான்.

அம்மா கிச்சனுக்குள் இருக்க தினேஷ் கிச்சனுக்குள் நுழைந்து தனது தட்டை எடுத்து 2 தோசையை எடுத்து வைத்து கொண்டு சாம்பாரை ஊற்றினான். 'ஏண்டா நான் கேட்டதுக்கு எதுவும் சொல்லாம இப்படி தோசையை எடுத்துட்டு இருக்கியே... எங்க போய் ஊர் சுத்திட்டு வர்ற சொல்லு' என்று அம்மா தினேஷ் காதை பிடித்து திருகினாள்.

'அய்யோ அம்மா..வலிக்குது..கைய எடும்மா...' என்று கத்தினான்.

'கேட்டதுக்கு பதிலை சொல்லு' என்று அம்மா சொல்லியபடி கையை எடுத்தாள்.

'எங்கேயும் போகலைமா...வழக்கம் போல பிரண்ஸோட மால் போய்ட்டு வந்தேன்.

'அதுசரி..மால் போனியே அங்கே ஒழுங்கா இருக்க வேண்டியது தானே...போற வர்ற பொண்ணூங்கள கலாட்டா பண்ணி செக்யூரிட்டி உங்கள வெளியேத்திட்டதா நிவேதா பிரண்டி போன் பண்ணி சொன்னா...ஏண்டா இப்படி பண்றே'

'இவ வேல தானா இது... மாட்டி விடுறதே பொழைப்பா வச்சிருக்காளே....இவள எதாச்சும் பண்ணணுமே...' என்று யோசனாயோடு தோசை தட்டி எடுத்து வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான்.


மறுநாள் காலை தன்னை யாரோ உலுக்குவதை உணர்ந்து கண் விழித்த தினேஷ், காலையில் யாரது எழுப்புறது என்று கண்ணை கசக்கி பார்த்தான். நிவேதா நின்றிருந்தாள். 'என்னடி காலங்காத்தால தூங்கிட்டு இருக்கிறவன எழுப்பிட்டு இருக்கே..போடி' என்று விரட்டி போர்வை இழுத்து போர்த்தினான்.

'ஹேய் லூஸு...எழுந்திருடா.. மணி ஆயிடுச்சி... அப்பா அம்மா ரெண்டு பேருமே கிளம்பிட்டாங்க...நீ காலேஜ் போறியா இல்லையா...நான் தலைக்கு குளிக்க போறேன்...குளிக்க போனா லேட்டாகும்.. அதான் உன் கிட்ட கேட்டுட்டு குளிக்க போலாம்னு வந்தேன்' என்று நிவேதா கத்த, போர்வைக்குள் இருந்த தினேஷ்க்கு அப்போது தான் உறைத்தது.

போர்வையை விலக்கி, 'சரி சரி..இரு நான் டாய்லட் போய்ட்டு வந்துடறேன் அப்புறமா நீ குளிக்க போ' என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து வெளியே வந்து டாய்லட்டுக்குள் நுழைந்தான். அங்கே பாத்ரூமில் நிவேதாவின் நைட்டியும், ப்ரா, ஜட்டி, டவல் எல்லாம் ஹேங்கரில் மாட்டியிருந்தது.

நிவேதாவின் உள்ளாடைகளை பார்த்ததும் தினேஷ் மனதில் ஓர் திட்டம் தோன்றியது. நைஸாக ப்ராவை எடுத்து தன் ஷார்ட்ஸ் பாக்கெட்டில் வைத்துகொண்டு டாய்லட்டில் இருந்து வெளியே வந்தான்.

'நான் போய் குளிக்கட்டுமா' என்று கேட்டுகொண்டே நிவேதா பாத்ரூம் உள்ளே வந்தாள்.

'பொறுமையா குளிச்சிட்டு வா..நான் மதியம் தான் காலேஜ் போறேன்' என்று சொல்லிவிட்டு பல் விலக்கி ஹாட்பாக்ஸில் இருந்த இட்லியை எடுத்து சாப்பிட்டு முடித்த போது பாத்ரூம் கதவு திறந்தது.

'டேய் தினேஷ்...இங்க வாயேன்' என்று நிவேதா கூப்பிட்டாள். ஷோபாவில் அமன்ர்திருந்த தினேஷ் எழுந்து பாத்ரூம் வெளியே நின்று 'என்னடி' என்று கேட்டான்.

'ஒரு ஹெல்ப் பண்ரியா..ப்ளீஸ்' \

'என்ன முதுகு தேய்ச்சி சோப் போடனுமா...அதெல்லா என்னால முடியாது'

'அடச்சீ... அதுல்லடா... ப்ரா எடுத்து வச்சேன் பாத்ரூம்ல...அத காணோம்... என் ஷெல்ப்ல ஒரு ப்ரா எடுத்துட்டு வந்து கொடுடா ப்ளீஸ்'

'நான் என்ன உனக்கு வேலைக்காரனா...நீயே வந்து எடுத்துட்டு போ' என்று சொல்லிவிட்டு ஷோபாவில் வந்து அமர்ந்து கொண்டான்.

'ச்சே இவன் கிட்ட போய் ஹெல்ப் கேட்டோமே' என்று நொந்து கொண்ட நிவேதா ப்ரா இல்லாமலே நைட்டியை அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
<t></t>

'என்னடி ப்ரா போடாமலே நைட்டியை போட்டுட்டு வந்துட்டியா' என்று தினேஷ் நக்கலாக கேட்க அவனை முறைத்தபடி தன் அறைக்கு சென்றாள்.

அங்கே எல்லா ப்ராவும் அழுக்காக இருந்தது. இன்னொரு ப்ரா டைட்டாக இருக்கும்... தான் வைத்திருந்த இன்னொரு ப்ரா எங்கே போனது என்று தேடி பார்த்துவிட்டு வெளியே வந்து இடுப்பில் கை வைத்து கொண்டு முறைத்தாள்.

'என்னடி என்னை முறைச்சிட்டு நிக்கிறே' என்று தினேஷ் கூலாக கேட்டான்.

'உன் வேல தானடா இது..' என்று நிவேதா கேட்டாள்.

'எத சொல்ற'

'பாத்ரூம்ல இருந்த என்னோட ப்ராவ எடுத்து எங்க ஒளிய வச்சிருக்கே..சொல்லுடா'

'நான் எடுத்தேனா...என்னடி உளர்ற... உன் ப்ராவ நான் எடுத்து என்ன செய்ய போறேன்...'

'விளையாடதாடா.... எங்கிட்ட வேற ப்ராவே இல்ல... எல்லாம் அழுக்கா இருக்கு..கொடுத்துடுடா ப்ளீஸ்' என்று நிவேதா கெஞ்சினாள்.

அவள் கெஞ்சலை உள்ளுக்குள் ரசித்து கொண்டே தினேஷ், 'இல்லடி...சத்தியமா நான் எடுக்கல... வீட்ல தானே இருக்கே...ஒருநாள் ப்ரா போடாம இரேன்...என்ன குறைஞ்சிட போகுது' என்று நக்கலடித்தான்.

'அய்யோ...ப்ரா போடாம இருந்தா எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கும் டா...ப்ளிஸ் கொடுத்துடுடா'

'எடுக்கலன்னு சொல்றன்ல...சும்ம எங்கிட்ட கேட்டுட்டு இருக்காதே' என்று டிவியை ஆன் செய்து சத்தமாக வைத்தான்.

என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் அவன் பக்கத்திலேயே ஷோபாவில் எதுவும் பேசாமல் நிவேதா அமர்ந்திருக்க சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்தார்கள். நிவேதாவை பார்க்க பாவமாக இருந்தது.

'ஆமா..ப்ரா போடாம இருந்தா என்னடி... வெளியே போனா ரைட்டு... வீட்ல ப்ரீயா இருக்க வேண்டியது தானே' என்று தினேஷ் கேட்க, நிவேதா வெட்கத்தில் தலை குனிந்தாள்.

'அத பத்தி பேசாதடா... எனக்கு ப்ரா இல்லாம இருக்க பிடிக்காது'

'உண்மைய சொல்லு... ஏன் எப்பவும் ப்ரா போட்டுட்டு இருக்கே...சொல்லு... நான் பாரு வீட்ல பனியன் கூட போடாம ப்ரீயா தானே இருக்கேன்... நீ நைட்டி தான் போட்டிருகேல்ல...அப்புறம் என்னடி'

'ஹேய் அதெல்லாம் உங்கிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ண முடியாதுடா..அதெல்லாம் லேடீஸ் மேட்டர்'

'லேடீஸ் மேட்டர் எல்லாம் எனக்கும் தெரியும்டி...ரொம்ப சீன் போடாத... ப்ரா இல்லாம இருக்க என்ன பயம்'

'பயமெல்லாம் இல்லடா...ஒரு மாதிரி இருக்கும்...அதான்'

'அதான் என்ன மாதிரி இருக்கும்னு கேக்கேறன்ல...தெளிவா சொல்லு'

'ஹேய் நீ என் அண்ணண்..உங்கிட்ட அதயெல்லாம் சொல்ல முடியாதுடா' என்று நிவேதா சொன்னாலும் மனதில் எதோ குறுகுறுவென்று அவன் பேச்சை விரும்பினாள்.

'அப்படியா...நான் தான் உன் அண்ணணா..இவ்ளோ நாள் உனக்கு அது தெரியுமாடீ...'

'என்ண்டா கேக்கறே'

'பின்ன..அண்ணான்னு கூப்பிட்டா தானே அண்ணண்ணு தெரியும்... வாடா போடான்னு மரியாத இல்லாம பேசிட்டு இப்ப மட்டும் அண்ணண் நொண்ணண்னு சாக்கு சொல்றியா... அப்படியே அண்ணணா இருந்தா என்னடி... சும்மா தெரிஞ்சிக்க தானே கேக்கறன்...'

'அய்யோ விடமாட்டியா நீ... அது வந்து....ம்.... ப்ரா இல்லாம இருந்தா அது ரெண்டும் ஆடிட்டே இருக்கும்... அப்போ ஒரு மாதிரி இருக்கும்..அதான் ப்ரா போட்டுட்டே இருக்கேன்' என்று நிவேதா வெட்கபட்டு கொண்டே சொல்ல தினேஷ்க்கு நிவேதா இவ்ளோ ஒப்பனாக பேசுவது புது அனுபவமாக உணர்ந்தான்.

நிவேதாவை விடாமல் கேள்வி கேட்டு கொண்டேயிருந்தான் தினேஷ்...

'எது ரெண்டும்..சொல்லுடி'

'ஒண்ணும் தெரியாத பாப்பாவா நீ...போடா நடிக்காதே' என்று நிவேதா வெட்கபட்டு தலை குனிந்தாள்.

'ஹேய் ச்சீ...சொல்லுடி.... ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்'

'அய்யோ... மாருடா..'

'மாரா...ச்சீ..அதுக்கு பேரு மாரு இல்ல... முலை...'

'அய்யே....நாங்க மாருன்னு தான் சொல்லுவோம்'

'அது சரி...உனக்கு ஆடிகிட்டா இருக்கு... அதெல்லாம் மனிஷா கொய்ராலா மாதிரி பெருசா இருந்தா தாண்டி ஆடும்... லெமன் சைஸ் வச்சிகிட்டு ஆடுதுன்னு கதையா விடுற'

'ஹேய் அந்த அளவுக்கு ஆடாதுடா.... என்னமோ லூஸா இருக்கிற மாதிரியே இருக்கும்.... அதுமட்டுமில்ல... அந்த டிப் நைட்டில உரசிகிட்டே இருக்கும்...அதனால மூ..... ' மூடு வரும் என்று சொல்ல வந்தவள் சட்டென்று நிறுத்தி, 'ம்.... ஒரு மாதிரி இருக்கும்.. அதான்' என்று சமாளித்தாள்.

'டிப்பா...அப்படினா' என்று தினேஷ் ஒண்ணும் தெரியாதவன் போல நடித்தான்.

'அதான் நீ சொன்னியே முலை... அதோட முனையில கருப்பா இருக்கும்ல... அதான் டிப்'

'ஓ... அதுவா.. ச்சீ.. அதுக்கு பேரு காம்பு'

'இல்லடா...காம்பு பெரியவங்களுக்கு தான் இருக்கும்... என்ன மாதிரி சின்ன பொண்ணுக்கு டிப் தான்'

'அப்படியெல்லாம் இல்லடி...உளராத...'

'உண்மையா தான் சொல்றன்... டிப்ல இருக்கிற காம்பு பெருசா இருக்காது... உள்ள தான் இருக்கும்...குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தா தான் காம்பு பெருசாகும்... அதுவரைக்கும் அது டிப் தான்'

'நீ சொல்றது பாதி கரெக்ட்... குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தா மட்டும் இல்ல...யாராச்சும் சப்பினாலே போதும்...காம்பு பெருசாகும்...இல்லாட்டி நீயே கையால பிடிச்சி நிமிண்டி விட்டா காம்பு வெளியே வரும்..அதெல்லாம் செய்ய மாட்டியா நீ' என்று தினேஷ் கேட்க நிவேதாவிற்கு இப்படி இருவரும் பேசுவது புது அனுபவமாக இருந்தது.

'ச்சீ அதெல்லாம் நான் பண்ண மாட்டேன்'

'அது சரி... ஆனா ப்ரா போடாம இருந்தா டிப் நைட்டில உரசினா என்ன... ப்ரா போட்டா டிப் ப்ராவில உரசாதா...எப்படியும் உரச தானே போகுது எது போட்டாலும்... உரசாம இருக்கணும்னா நீ டிரஸ்ஸே போடாம தான் இருக்கணும்'

'அது இல்லடா... எப்பவும் ப்ரா போட்டு பழகிடுச்சில.... அது போடாம நைட்டி போட்டா வித்யாசமா இருக்கும்ல, நைட்டி லூஸா இருக்கிறதுனால அடிக்கடி டிப் மேல உரசும்.. யாரோ கை வச்சி தேய்க்கிற மாதிரியே இருக்கும்'

'அதனால என்னடி.... நானும் பனியன் போடாம ஷர்ட் போடுவேனே...எனக்கும் அப்படி தான் உரசும்.. அதனால என்ன'

'ஹேய் லூஸு... உனக்கும் எனக்கும் ஒண்ணா.... '

'ஆமா உனக்கும் எனக்கும் ஒரே மாதிரி தானே இருக்கு... என்ன நீ பொண்ணாயிருக்கிறதால உனக்கு முலை பெருசா இருக்கு...அவ்ளோ தானே'

'அது இல்லடா....பொண்ணுங்களுக்கு அந்த டிப் தான் முக்கியமான ப்ளேஸ்'

'எதுக்கு...'

'அய்யோ...போடா எப்படி சொல்றது' என்று வெட்கபட்டாள்.

'சும்மா சொல்லுடி...இவ்ளோ பேசிட்டே...இப்போ எதுக்கு வெட்க படுறே'

'டிப்ல எதாச்சும் செஞ்சா மூடு வரும்ல, உங்களுக்கு அப்படி வராதுல... அத சொன்னேன்'

'ஓ.....இப்போ தான் புரியுது...ஸோ....ப்ரா போடலைன்னா உனக்கு மூடு வரும்னு சொல்றியா'

'அப்பா....இப்போ தான் உன் மரமண்டைக்கு புரிஞ்சுதா'

'ஏண்டி இத முதல்ல சொல்ல வேண்டியது தானே'

'அதான் சூசகமா சொன்னேன்... ஒரு மாதிரியா இருக்கும்னு'

'மூடு வரும்னு சொன்னா தானே புரியும்'

'இப்போ புரியுதுல... எடுத்த ப்ராவ கொடுத்துடுடா...ப்ளீஸ்'

'மூடு தானேடி வந்தா வரட்டும்...எஞ்சாய் பண்ண வேண்டியது தானே'

'அதெல்லாம் பண்ணிக்குறேண்... நீ ப்ராவ கொடுடா'

'அய்யோ நான் எடுக்கலடி.. நீ எங்கேயோ வச்சிட்டு எங்கிட்ட கேட்டுட்டு இருக்கே'

'அப்படியா..சரி நான் போய் அழுக்கு ப்ராவ துவைக்க போறேன்' என்று எழுந்தாள்.

'ஹேய் இருடி...அப்புறமா துவைக்கலாம்' என்று தினேஷ் அவள் கையை பிடித்து இழுத்தான்.. நிவேதா அவன் கையை தட்டி விட, தினேஷ் கைக்கு அவள் நைட்டி சிக்கியது... சட்டென்று நைட்டியை பிடித்து இழுக்க, நைந்து போன நைட்டி படீரென்று கிழிந்து நிவேதாவின் ஒரு பக்க முலை வெளியே தெரிந்தது.
<t></t>