மேனேஜர் பொண்டாட்டி [discontinued]

[manigopal]

ரெம்ப நாளாச்சு ஒரு கதை எழுதி. அதான் ஒரு புது கதை எழுதலாம்னு வந்தேன்...


மேனேஜர் பொண்டாட்டி


இது தான் நம்ம கதையின் தலைப்பு. தலைப்பை பாத்தா ஒடனே பக்குனு புரிஞ்சிருக்குமே நம்ம கதை நாயகி மனஜரின் பொண்டாட்டின்னு .


சுந்தர்ராஜன் ஒரு பெரிய ஹோட்டலில் லாண்டரி department மேனேஜர். அவனுக்கு கீழ் நெறய ஆண்கள் பெண்கள் வேலை செய்றாங்க. அதுல நெறைய பொண்ணுங்கள மிரட்டியே தன் ஆசைக்கு இணங்க வச்சாரு நம்ம சுந்தர். சுந்தருக்கு கொஞ்சம் ஞாபக மறதி ஜாஸ்தி.


வழக்கம் போல அன்னைக்கு தன்னோட செல்போனை மறந்து வச்சிட்டாரு வீட்லயே. வீட்டுக்காரிக்கு போன் போட்டாரு...

"அடியே பெரிய குண்டி... போனை வீட்டுலயே மறந்து வச்சிட்டேண்டி.. நான் ராஜேஷை அனுப்புறேன், கொஞ்சம் குதித்து விடும்மா". அவர் செல்லமாய் எப்போதும் பொண்டாட்டி சுகன்யாவை அப்படி தான் அழைப்பது வழக்கம்.

"டேய்.... உனக்கு குஞ்சி மட்டும் தான் சின்னதுனு பாத்தா... மூளையும் தான்... சரி அனுப்பு" கிடைக்குற ஜீப்பில் எல்லாம் அவனுடைய சின்ன குஞ்சியை கலாய்ப்பாள் அவள்.


"ராஜேஷ்" என்று கூவினார். வந்தான். சைகையில் ஒரு வணக்கம் வச்சிட்டு, எதிர் திசையில் நின்றான்.

"வீட்டுல போனை மறந்து வச்சிட்டேன்.. நான் இப்ப மீட்டிங் போறேன்.. நீ நம்ம வீட்டுக்கு போயி, மேடம் கிட்ட கேளு. போன் தருவா... வாங்கிட்டு வா.." என்றான்.அங்கிருந்து விடைபெற்றான் ராஜேஷ்.


ராஜேஷ் தன்னுடைய பைக்கை கிளப்பிக்கொண்டு போனான்.. போகும் வழியில் அவன் பல நிகழ்ச்சிகளை நினைவுகூர்ந்து கேடே போனான்.


மூணு வாரத்துக்கு முன்னாடி சுந்தர் சார் வீட்டில அவங்க அஞ்சு வயசு பொண்ணு பர்த்டே function போனப்போ... நடந்த நெனப்பு வந்துச்சு. அவன் சுகன்யா மேடம் குண்டிய ரசிச்சி ரசிச்சி பாத்துகிட்டு இருந்தப்போ, அதை அவங்க கண்ணாடில பாத்த மாதிரி இருந்துச்சு அவனுக்கு. இருந்தாலும் அது அவனுக்கு நிச்சயமா தெரியல அவன் அவங்க குண்டிய சைட் அடிக்குறத பாத்துட்டாங்களா அப்டினு. அவனுக்கு உள்ள ஒரு பயமும் இருந்துச்சு... ஒருவேளை பாத்துட்டு, இன்னைக்கு ஆளை பார்த்ததும் கண்டுபிடிச்சு, சுந்தர் கிட்ட சொல்லி, சீட்டை கிழிச்சிட்டா என்ன பண்றதுன்னு... அவனுக்கு வேற வழியும் தெரியல.


இப்படியே யோசிச்சிட்டு போயிகிட்டே சுந்தர் வீட்டை அடைஞ்சிட்டான். காலிங் பெல்லை அழுத்தினான்....

சிறிது நேரத்தில் கதவு திறைக்கப்பட்டது. திறந்தது ஒரு வேலைக்காரப்பெண்.
"உள்ள வாங்க. அம்மா இப்ப வந்துடுவாங்க.' என்றாள்
தயக்கத்துடனே உள்ளே சென்றான் ராஜேஷ். ஹாலில் அப்படியே நின்னுகிட்டு இருந்தான். கதவை திறந்துவிட்ட வேலைக்காரியும் உள்ளே எங்கயோ போய்ட்டா. கொஞ்ச நேரத்தில் மாடியில் இருந்து பெண் ஒருத்தி இறங்கி வரும் சப்தம் கேட்டது. நிமிர்ந்து பார்த்தான்.
கருப்பு சேலைக்கட்டி, தலைக்கு குளிச்ச முடியை கையால் விலக்கி விட்டவள் போல கீழ இறங்கிக்கொண்டு இருந்தால் சுகன்யா. லேசான ஒரு நடுக்கும் மனசுக்குள் இருந்தது அவனுக்கு.
'வா வா.. ராஜேஷ். நீதானா அது' என்று லேசா ஒரு புன்னகை பூத்தாள்.
"மேடம், சார் அவர் போனை..." என்று சொல்லிக்கொண்டே இருக்கும்போதே அவள் பேச தொடங்கினாள்.
'ஹ்ம்ம்.. போன் மேல தான் திருகு. எடுத்துட்டு வந்து தரேன். சரி.. நீ என்ன சாப்பிடற? காபியா இல்ல டீயா ?'
'அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் மேடம்.'
'சரி... நான் அன்னைக்கே உன்ன பாத்தேனே ... நீயும் உன் பார்வையும் சரியா இல்லையே...' என்றாள். தூக்கி வாரி போட்டது அவனுக்கு. என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை.
'அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லையே மேடம். மேடம் ஏதும் தப்பா நெனச்சிக்கவேணாம்...' என்று நா குழற சொன்னான்.
'ஹ்ம்ம்.. அதான் பாத்தேனே.. நீ எங்கெங்கே பாத்தேன்னு..'
'மேடம் ப்ளீஸ், அதெல்லாம் நீங்க நெனைக்கிறமாதிரி எதுவும் இல்ல..'
'நான் என்ன நெனச்சேன்?'
'மேடம், வேணாம் ப்ளீஸ், நீங்க போன் குடுங்க நான் போறேன்... சாரி மேடம்.'
அவன் பேச்சையும் பயத்தையும் கண்டு சிரித்தாள் சுகன்யா.
'சரி... சரி... போன் மேல இருக்கு... எடுத்துட்டு வந்து தரேன்' என்று கூறிவிட்டு அவள் மேலே போனாள். சிறிது நேரம் அவளை காணவில்லை. சற்று வேர்க்காமை வந்தவள் மாடியில் இருந்து எட்டி பார்த்து, 'ராஜேஷ், போன் இங்க தான் இருந்துச்சு... காணோம், நீயும் வாயேன், கொஞ்சம் தேடி பாரேன்' என்று அவனை மேலே கூப்பிட்டாள். மேலே போனான் ராஜேஷ்.
அவள் முன்னாள் நடந்து bedroom உள்ள போக, பின்னெ அவள் குண்டி அழகை ரசித்துக்கொண்டே போனான். ஒரு குண்டி மேல ஒரு குண்டி ஏறுவதை பார்க்க அவனுக்கு லேசாக விறைப்பு என்ற ஆரமித்தது.
நிற்க.... இந்த இடம் நாம கொஞ்சம் சுகன்யாவை அளக்க வேணும். அன்று சுகன்யா கருப்பு சேலையும் இளம்சிவப்பு ரவிக்கையும் அணிந்திருந்தாள். அந்த சேலை அங்கங்களை ஊடுருவி காட்டும் அளவுக்கு நெய்யப்பட்டிருந்தது. சுகன்யா ஒரு மாம்பழ கட்டை. அவளுக்கு முப்பத்தி எட்டு வயசிருக்கும். அதே சைஸ் முலைகள். விட்டால் தாண்டவமாடும் அந்த இரண்டு முலைகளையும் 'victoria secret' பிரா கொண்டு தூக்கி நிறுத்தி வச்சிருந்தா. அதுக்கு மேல ஜாக்கெட். பின்புறம் பெரிய்ய 'பா' போட்டது போல இருந்துச்சு ஜாக்கெட் பின்னாடி டிசைன். லேசான ஒரு தொப்பை. 'முகவரி' படத்தில் வரும் ஜோதிகா அளவுக்கு தொப்பை. பின்னாடி குண்டிகள் ரெண்டும் அளவுக்கு மீறினவை. எண்பதுகளில் ரெம்பவும் பேமசா இருந்த 'ஜெயமாலினி' போன்று அகன்று, பெருத்து, கொலு கொலு என்று இரண்டு குண்டிகள். பார்க்கும் ஆண்களை ஈர்க்கும் ரெண்டு குண்டிகள். அதை பிரிச்சி அதுக்கு நடுல மூஞ்சியை வச்சி தேய்க்கணும் போல இருக்கும். அவள் ஒன்னும் பேரழகி இல்லை என்றாலும் சாயலில் மலையாள நாடிகள் 'நவ்யா நாயர்' போல இருப்பாள். எப்போமே.. சேலையை நன்றாக தொப்புள் தெரிய இறக்கி கட்டுவது தான் வழக்கம் அவளுக்கு. சேலையையும் செக்சியா கட்டி, தொப்புளை மற்றவர்கள் பார்க்கும்படி இருப்பதும், அதை ஆண்கள் பலர் ரசிப்பதும் அவளுக்கு ரெம்பவும் பிடிக்கும்.
போனை கொஞ்ச நேரம் தேடிய பின், பெட்டின் அடியில் இருந்து எடுத்தாள் அவள்.
'இந்தா ராஜேஷ்... ' என்று நீட்டினாள். அவள் விரல்கள் படாதவாறு அவன் வாங்க முற்பட்டான். ஆனால் வேண்டுமென்றே அவனது விரல்களை லேசாக தடவினாள். போனை கீழே போட்டுவிட்டான். ஒரு நிமிஷம், அவளது சேலைக்குள் 'பொத்துக்கொண்டு' நிற்கும் அந்த இரண்டு முலைகளையும் ஒருகணம் அவன் கவனிக்க, அவள் குனிந்து, அந்த போனை எடுத்தாள். அப்போது அவள் சேலையின் முந்தானை சரிந்து விழுந்தது. அதை கண்டுகொள்ளாதவள், போனை மட்டும் எடுத்து அவனிடம் நீட்டினாள். அவன் கையை பார்க்காமல், அவன் அவளது ஜாக்கெட்டுக்குள் அடைப்பட்டு கிடைக்கும் அந்த இரண்டு பப்பாளி பழங்களையும் அவனையே மறந்து பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். அவன் முன்னாள் அவள் முந்தானை இல்லாமல் தொப்புளை நன்றாக காமித்துக்கொண்டு இருந்தாள்....

<t></t>

"ஹே ராஜேஷ், என்ன பண்ற ? முகத்தையும் கொஞ்சம் பாரு!" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.
'சாரி மேடம்... எதுவும் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, சார் கிட்டயும் எதுவும் சொல்லிடாதீங்க.' என்று சொல்லிட்டு நகர பார்த்தான்.
'ஏய், இரு... பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு. நீ மாடிக்கு வந்து, என் முந்தானை பிடிச்சு இழுத்து, என்ன பலாத்காரம் பண்ண ட்ரை பன்னுனனு சொல்லுவேன்...'என்றாள் பொய் கோவமாக. தூக்கி வாரி போட்டது ராஜேஷுக்கு.
'வேணாம் மேடம், நான் எதுவும் தப்பா நினைக்கல, அன்னைக்கும் சரி, இன்னைக்கும் சரி, ஏதோ ஒரு ஆர்வத்துலயும், அடக்க முடியாத ஆசையிலயும் பாத்துட்டேன்... என்னை மன்னிச்சிடுங்க.' என்று கெஞ்ச ஆரமித்தான்.
'சரி சரி... சும்மா சொன்னேன், பயப்பட வேணாம். சரி இவ்ளோ தூரம் வந்துட்ட, அப்படியே ஒரு ஹெல்ப் பண்ணு ... இந்த ஜாக்கெட் பழசு, தெரியாத்தனமா போட்டுட்டேன், சாரீக்கு மேட்ச் அகல. அதான் கழட்ட ட்ரை பண்ணனென், அதுக்குள்ள நீ வந்துட்ட... நீ தப்பா நெனைக்கலைனா கழட்டிவிட்டேன்.' என்று கேட்டாள் .
'ஆகா இன்னைக்கு கருப்பு கிடைக்க போகுது' என்ற குஷியில் சரி என்று சொன்னான் அவன்.
'இந்த கொக்கியும் டெய்ட் ஆகி போச்சு, நீயே அதையும் கழட்டு ' என்று கூறினாள்
சந்தோசமாக கழட்ட ஆரமித்தான் ராஜேஷ். கொக்கிகள் எதுவும் டைட்டாக இல்லை. நான்கு கொக்கிகளை கழட்டியபின் அதை இரண்டு பக்கமும் விலக்கி விட்டான். உள்ள கருப்பு நிற விக்டோரியா சீக்ரெட் ப்ரா கப்பு வச்சது, அவளுடைய இரண்டு பெரிய மாம்பழங்களையும் தூக்கி பிடிச்சுக்கொண்டு இருந்தது

<t></t>