மாலினியின் மாற்றம் ..... [discontinued]

[manigopal]

மாலினி திரும்பிய நேரத்தில் .....ரமேஷ் ....அவளின் பின்புற அழகை கண்டு சற்று தடுமாறி போனான் .....செவ்வாழை தண்டு கால்களையும் ,பின்புற அகண்ட குண்டியையும் பார்த்து பட படத்து போனான்..........சாவியை குடுத்து விட்டு ....கதவை தாளிட்டு டிரஸ் உடுத்த சென்றால்....



ரமேஷ் ......வீட்டிற்கு சென்று மாலினியின் அகண்ட குடியை நினைத்து கை அடித்து கொண்டிருந்தான் .



மாலினி ...சாப்பிட்ட பின்பு ...டிவி பார்த்து நேரத்தை போக்கினால் .......மாலை மங்கிய நேரத்தில் ...அம்சா மாமி கதவை தட்டினால் .....கதவை திறந்த மாலினி ...


அம்சா : என்னக்கா என்ன பண்றீங்க ? டிவி பாக்கிறீங்களா ? டிவி பார்த்துகிட்டே எப்படி உங்களுக்கு பொழுது போகுது ?


அம்சாவின் நைட்டியை கவனித்தால் ,அவளின் மார்பகங்கள் வழுக்கை இளநீர் காய்களாக புடைத்து கொண்டு இருந்தது ....


மாலினி : “ உள்ளவா அம்சா ....என்ன பண்றது .....இப்படி தான் நேரத்தை கடத்தணும்.....நீ என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருந்த ? அந்த அண்ணாச்சி உன் வீட்டில் இருந்து வெளியே போனதை பார்த்தேன் “...


அம்சா : “சும்மா தூங்கிகிட்டு இருந்தேன்க்கா .......கொஞ்சம் மளிகை சாமான் ஆர்டர் பண்ணினேன் .....அதான் டெலிவரி பண்ணிட்டு போறார் ...”

மாலினி : “ நீ பண்றது கொஞ்சம் கூட நல்லா இல்ல “


அம்சா : “ அக்கா .......நீங்க என்ன சொல்ல வர்றீங்க ? நானும் சென்னைக்கு வந்த புதிதில் உங்கள மாதிரி தான் இருந்தேன் .....இந்த சிங்கார சென்னையில நம்மள மாதிரி மிடில் கிளாஸ் குடும்பமெல்லாம் சில விசயங்களில் அட்ஜஸ்ட் பான்னினாதான் வாழ முடியும் .....என் வீட்டு ஆத்துகாரர் சம்பளம் மாதம் 25000/ அவருக்கு தண்ணி ,பாக்கு ,பெட்ரோல் போக என்னிடம் குடுப்பது 15000…...இதுல வீட்டு வாடகை ,கரண்ட் பில் ,மளிகை சாமான் ,மீரா வுக்கு ஸ்கூல் பீஸ் எல்லாம் எப்படி சமாளிக்க முடியும்.அதனால் நம்ம சில பேர கைக்குள் வட்சிகிட்டாதான் காலம் தள்ள முடியும் .உங்களுக்கு என்ன உங்க பையன் சாப்ட் வேர் கம்பெனியில இருக்கான் .....உங்களுக்கு கவலை இல்ல.....இந்தா மீரா ரெண்டு வருஷத்தில பெர்ய பொண்ணா ஆகிடுவா ....அதுக்குள்ளே செலவெல்லாம் நினைச்சு பார்த்தால் கண்ணா கட்டுது .....”



மாலினி : “ நீ சொல்ற எதையும் ஏத்துகிற மாதிரி இல்ல ....எல்லோருக்கும் கஷ்டம் இருக்கு ,,,,,எனக்கு பாரு என் .....வீட்டுகாரர் இறந்ததிலிருந்து ....நான் படர கஷ்டம் எனக்குதான் தெரியும்......நீ என்னடானா அந்த அண்ணாச்சி கூட இப்படி தப்பா இருக்க......”



அம்சா : “ அக்கா ......நீங்க போக போக உங்களுக்கே புரியும் ....உங்கள மாதிரி தான் இருந்தேன் .....வாழ்க்கை சூழல் கொஞ்சம் கொஞ்சமா என்னை மாத்திருச்சு.....நான் முதன் முதலில் சென்னை க்கு வந்தப்ப பெருமாள் கோவிலும் வீடுமாய் இருந்தேன் ....ஒவ்வரு மாத கடைசியும் ....இருண்டதாய் இருந்தது .அந்த சமயத்தில் அந்த அண்ணாச்சி என்னை விழுங்குவதை போல் பார்த்தார் .

ஒரு நாள் ....அந்த அன்னாச்சி என்னிடம் “மாமி நீங்க எதுக்கு கடைக்கு வந்து கஷ்ட்ட படறீங்க ...உங்களுக்கு தேவையானதை போனில் சொல்லுங்க வீட்டில் வந்து நானே டெலிவரி பண்றேன் னு சொல்லி போன் நம்பர் குடுத்தார். நானும் சில நாள் கழித்து போனில் வேண்டியதை ஆர்டர் பண்ணினேன் .அப்போ அவர் வீட்டிற்கு வந்த நேரம் மீரா வுக்கு தாய் பால் குடுத்துகிட்டு இருந்தேன் .

கதவை தட்டாமல் திடீரென்று உள்ளே வந்தார்.....உள்ளே மளிகை சாமான்களுடன் வந்தவர் ,,,அவரின் பார்வை என் முலையின் மேல் விழுந்தது ....தனியாக இருந்ததால் ஜாக்கெட் டின் அனைத்து கொக்கிகளையும் அவிழ்த்து பால் குடுத்துகொண்டிருப்பதை ....குறுரமாக பார்த்து...

மாமி பாப்பா பேர் என்ன ? எத்தனை மாசம் ஆச்சு ? என கேட்டு அருகில் வந்தார்..