தமிழ்நாடு அரசு விரைவு பேருந்து [completed]

[manigopal]

தமிழ்நாடு அரசு விரைவு பேருந்து 05


அவன் கை மெள்ள மீண்டும் நுழைந்தது. இம்முறை தயக்கம் எதுவும் இல்லை. முழங்கை வரை நேரடியாக நுழைத்து செயலில் இறங்கினான். ஜாக்கெட் திறந்திருக்கும் என்று

அவன் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை. கையால் என் கனியை ஸ்பரிசித்ததுமே “தாங்க்ஸ் ஆண்ட்டி” என்று குரல் குழைந்து கிசுகிசுத்தான். என் ப்ராவின் பக்கவாட்டில் பிதுங்கிக்

கொண்டிருந்த கனியை தடவியவன் அப்படியே ப்ராவின் பக்கவாட்டில் இருந்த இடைவெளி வழியே கையை நுழைத்தான். வலது மார்பு முழுவதும் அவன் ஆக்கிரமிப்பில்

வந்தது. தடவினான். பிசைய ஆரம்பித்தான். துறுத்திக் கொண்டிருந்த காம்பை விரல் நக நுனியால் நெருடத் துவங்கினான். என் மார்பகங்கள் விம்மத் துவங்கின. “உங்கள்

அக்குள் வாசனை மிகவும் கிக் . . .” என்று கிசுகிசுத்தான். என் அக்குளில் விளையாடிய அவன் கையை, பேருந்து மதுராந்தகத்தில் நின்றபோது அவன் முகர்ந்து பார்த்திருக்க

வேண்டும். எனக்குள் ஒரு கர்வம் .. ஒரு இளைஞன் தன் அச்சம் மீறி ரிஸ்க் எடுத்து என்னிடம் காம வயப்படும் அளவு ஈர்க்கும் சக்தி என்னிடம் உள்ளதே என்று. கண்மூடி

சுகத்தை அனுபவித்துக் கொண்டே முன்புறம் சற்று சாய்ந்து என் ப்ரா கொக்கியையும் கழற்றினேன். மாங்கனிகளுக்கு முழுதும் விடுதலை. அவன் கைக்கும் முழு சுதந்திரம்.

உற்சாகம் பீறிட்டிருக்கவேண்டும் அவனிடம். என் கலசத்தின் காம்பை அழுந்தக் கிள்ளிவிட்டான். எனக்கு மன்மத லீலைகள் மென்மையாக இருக்க வேண்டும். கணவர் கூட

இம்மாதிரி அழுந்த கிள்ளியது கிடையாது. வலி பொறுக்க முடியவில்லை. அவன் கையை கோபமாக தள்ளிவிட்டேன். சேலைத்தலைப்பால் இறுகப் போர்த்திக்கொண்டேன்.


அவன் கெஞ்ச ஆரம்பித்தான். .. .”ஸாரி ஸாரி “ என பலமுறை முணுமுணுத்தான். கையை மட்டும் பின்னால் இழுத்துக் கொள்ளவில்லை. என் இருக்கையில் வலதுபுறம் உள்ள

கைஓய்வு (ஹாண்ட் ரெஸ்ட்) கம்பியிலேயே இருந்தது. சற்று நேரத்தில் என் கோபம் குறைந்திருந்தது. காம்பிலும் வலி தணிந்திருந்தது. அவன் கெஞ்சல் பரிதாபத்தை

ஏற்படுத்தியது. என் உணர்ச்சிகள் ஏற்கனவே கிளறப்பட்டிருந்ததால் அவனை ஒரேயடியாக புறந் தள்ளவும் மனம் இடம் தரவில்லை. ஒன்றும் பேசாமல் அமர்ந்திருந்தேன். அவன்

சிறிது கால இடைவெளி விட்டு தொட முயன்றபோது கையை மெதுவே தள்ளிவிட்டேன். இரண்டு மூன்று முறை இவ்வாறு நடந்தது. இப்போது என் கோபமும் வலியும்

முற்றிலும் எங்கோ போயிருந்தது. “இதுபோல் இனி காயப்படுத்தமட்டேன். நம்புங்கள் என்னை; ஐ பிராமிஸ் “ “ஸாரி. . ஸாரி” என்பன போன்ற கெஞ்சல்கள் தொடர்ந்து

கொண்டேயிருந்தன. மீண்டும் அவன் தொட முயன்ற போது ஒன்றும் எதிர்ப்பு காட்டவில்லை. என் சம்மதத்தைப் புரிந்து கொண்டு அந்த விக்கிரமாதித்தன் என் தொடை மீது

கையை வைத்தான்.


“தாங்க்ஸ்” என்று கிசுகிசுத்தபடி ஜாக்கட்டிற்கும் சேலைக்கும் இடையில் வெளியே தெரியும் இடுப்பு மடிப்பில் கையால் தடவ ஆரம்பித்தான். நான் என் வசதிக்காகவும்

நாகரீகத்துக்காகவும் சேலையை தொப்புளுக்கு கீழேதான் கட்டுவேன். என் இடுப்பைப் பற்றிய கை இப்போது தொப்புளின் அருகில் கோலம் போடத் துவங்கியது. தொப்புள்

குழியில் இறங்கி மெதுவே சுற்றிப் பார்த்தது. இதமாக அதே சமயம் கூச்சம் வராதபடி மில்லிமீட்டர் மில்லிமீட்டராக சற்றே சதைப்பிடிப்புடன் கூடிய என் இடுப்பையும்

வயிறையும் தடவி சமவெளி சர்வேயை கரும சிரத்தையாக செய்தான். முன்வயிறு முழுதும் சுற்றிச்சுற்றி தடவிப் பார்த்தான். “என்ன ஒரு வழுவழுப்பு” என கிசுகிசுத்தான்.


(இந்த காலத்து இளைஞர்/இளைஞிகளை நீங்கள் அறிவீர்கள். ஆங்கில மொழி ஊடகத்திலேயே பெரும்பாலோர் படிப்பதால் வாய் திறந்தாலே பீட்டர்தான். . அவனும் அன்றிரவு

கிசுகிசுத்தவை ஆங்கிலத்தில்தான். அவன் “சோ வெரி ஸ்மூத்” என்றதை எனக்குத் தெரிந்த அளவில் மொழி பெயர்த்துள்ளேன். இம்மாதிரியான என் மொழிபெயர்ப்பு முயற்சிகள்

தொடரும். தவறு இருப்பின் தளத்திலிருக்கும் தமிழ் ஞானிகள் மன்னிக்கவும். மொழி பெயர்ப்பு குறையை நிவர்த்தி செய்ய சமய சந்தர்ப்பத்தை ஒட்டி அவன் ஆங்கில அசல்

உரையை நீங்களே ஊகித்துக் கொள்ளுங்கள்.)