தமிழ்நாடு அரசு விரைவு பேருந்து [completed]

[manigopal]

தமிழ்நாடு அரசு விரைவு பேருந்து 01

முதலில் என்னைப் பற்றி சிறு குறிப்பு. நான் திருமணமானவள். என் வயது .,, உங்கள் ஊகத்திற்கு விட்டு விடுகிறேன்.,,,பேரிளம் பெண். . . . ஒரு 5 வயது மகன் உண்டு.

வெளியில் செல்லும்பொழுது ஆண்களின் கண்கள் என்னை மொய்ப்பது எனக்குத் தெரியும். அதில் உள்ளூர சிறு மகிழ்ச்சியும் உண்டு.


ஒரு பெண்ணுக்கு இருக்க வேண்டிய சகலமும் என்னிடம் சரியான அளவில்

அமைந்திருந்தன. என் கணவர் என்னிடம் இரவில் அடிமையாக ஒத்துழைப்பார்.

எனக்கு உணர்வுகள் அதிகம் என்றாலும் சராசரி தமிழ்ப் பெண் என்பதால் வெளியில் காட்டிக்கொள்வதில்லை.


ஒரு நாள் இரவு என் அம்மா வீட்டிற்கு என் தம்பிக்கு பெண் பார்க்கும் நிகழ்ச்சிக்காக கும்பகோணம்செல்ல நேர்ந்தது. திடீர் பயணமாதலால் அரசு விரைவு பேருந்தில் நான்

கணவர் துணையில்லாமல் புறப்பட்டேன். என் 5 வயது மகன் என்னுடன் வந்தான்.


பேருந்தில் கடைசி வரிசைக்கு இரண்டு வரிசை முன்பாக இடம் கிடைத்தது.


நான் சன்னலோரம் அமர்ந்து மகனை பக்கத்து இருக்கையில் அமர்த்திக்கொண்டேன். அவன் தூக்கக்கலக்கத்தில் இருந்ததால் சன்னலோரம் அமர அடம் பிடிக்கவில்லை. சாய்மான

வசதி கொண்ட பேருந்து என்பதால் அவன் இருக்கையை சற்று சாய்த்து அமர்த்த நான் என் இருக்கைமுன் நின்று கொண்டு முயற்ச்சிக்கையில் என் முந்தானை நழுவியதையும்

என் முன் அழகு தெரிவதையும் ரசித்துக்கொண்டு ஒரு 25 வயது மதிக்கத்தக்க இளைஞன் எனக்கு பின் சீட்டில் அமர்ந்துகொண்டு இருப்பதை ஓரக்கண்ணால் கவனித்தேன்