நிர்மலாவின் நிர்மூலம் [discontinued]

[manigopal]

நிர்மலாவும் மோகனும் அப்படியே செயலற்று தளர்ந்து போய் கிடந்தார்கள். சக்கையாக பிழியப்பட்டு
உடல்களின் சக்திகள் அனைத்தும் வடிந்து ஓடிப்போன நிலைமையில் எண்ணங்கள் கூட வராமல் இருந்தார்கள்.
உடல் மூளையின் கட்டளைகளை ஏற்க மறுத்தது. எதார்த்த நிலைமைக்கு வர வெகு நேரமாயிற்று.

நிர்மலா கண் இமைகள் அசையாமல் மோகனை பார்த்து...
“போதுமாடா கண்ணா....” என்றாள் மெல்லிய சிரிப்புடன்.
“ம்ம்...இன்னிக்கி...போதும்டி....
நிர்மலா மிகவும் பிரயாத்தனப்பட்டு சற்று தள்ளி நகர்ந்தாள். இப்போதுதான் நிர்மலாவின் மூளை ஒரு முக்கியமான
விஷயத்தை உணர்ந்தது..

“ஆமா..நீ எப்படி வீட்டுக்கு உள்ளே வந்தே..” என ஆச்சரியத்துடன் நிர்மலா கேட்டாள். மோகன் தன் ஆண்மையில்
கையை வைத்து பிறகு அவளின் பெண்மையை சுட்டிக்காட்டி..
“ஹா..ஹா.ஹா..இந்த திருட்டு சாவி..இந்த திருட்டு பூட்டையே திறக்கும் போது..இந்த ஃபிளாட் பூட்டு எல்லாம் ஜுஜீபி....”
“உதை படுவே படுவா...உண்மையை சொல்லு..”
“எல்லாம் திருட்டு சாவிதான்... திருட்டு புருசன் திருட்டு சாவி...ஹா.ஹா..” மோகன் சிரிக்க நிர்மலாவும் சிரித்தாள்.

”அதான்... உங்கிட்டெ இருந்த டூப்ளிகேட் சாவியை வாங்கிட்டேனே....?” என கேள்வியுடன் நிர்மலா மோகனை பார்க்க.
“அட போடி.... முட்டாள்.. டூப்ளிகேட்டிலிருந்து டூப்ளிகேட் சாவி எடுக்க முடியாதா...”
“டூப்ளிகேட் புருசனை போய் நம்பினேன் பாரு...” என மோகனை செல்லமாக அடித்தாள்.
“காலைலே..கிளப்புக்கு போலாம்னு கார்லே போய்கிட்டிருந்தேன்... உன் புருசனை பார்த்தேன்... செங்கல்பட்டு
போர்றேன் சார்னான்... பழம் நழுவி பால்லே விழது விடுவேனா..முதல் வேலையா உன் புருசனை எக்மோர்லே ட்ராப்
பண்ணிட்டு...ட்ரைன் ஏறதை பார்த்துட்டு நேரா இங்கே வந்துட்டேன்... இங்கே வந்து பார்த்தா எனக்காகவே வெயிட் பண்ற
மாதிரி அம்மணமா காலை விரிச்சி படுத்துட்டு இருந்தியா.. அதான் நேரா குகையில் வாயை வச்சிட்டேன்...” மோகன் பதில் சொன்னான்.

“திருட்டு புருசா..ச்சீ...” என செல்லமாக அவனை அடித்தாள்.
”ஆனா ஒன்னுடி உம் புருசன் ரயில்வே ஸ்டேஷனில்.... ரொம்ப தேங்ஸ் சார்ன்னான்... உன்னை பார்த்துக்க
சொல்லிதான் தேங்ஸ் சொல்லிருப்பான் போலிருக்கு”
“போட எப்ப பார்த்தாலும் எம் புருசனை பத்தியே பேசிகிட்டு...”
“அப்போ நா உன் புருசன் கிடையாதா...”
“ம்ம்ம்..”
“என்னடி...”
“நீயும் தான் என் புருசன்...” கிசு கிசு குரலில் சொன்னாள் நிர்மலா. அதை சொல்லும் போதே கிளு கிளுப்பு உற்சாகம்
ஏற்பட்டது நிர்மலாவிற்கு. ஏதொ ஒரு அசிங்கமான ரகசிய அந்தரங்கத்தை சொலவதைப் பொல உணர்ந்தாள்

”அப்போ உனக்கு ரெண்டு புருசன்களா...”
“ஆமாண்டா...”
“கொடுத்து வெச்சவ...நீ....”
“உங்க ரெண்டு பேரு கிட்டே பட்ற பாட்டை எனக்கு ஒருத்திக்கு தான் தெரியும்...”
“ஏன் உனக்கு பிடிக்கலியா....”
“பிடிக்காமலா இப்படியிருக்கேன்....ஆனா கஷ்டமா இருக்கு.. எப்ப பார்த்தாலும் பயந்துகிட்டு... அந்த பயத்தால எல்லை மீறிக்கிட்டு..”
“சரி விடு குழந்தை பிறந்தா எல்லாம் சரியாயிடும்...”
“ஆமா குழந்தை பிறந்தா மட்டும்... ஐயா..என்னை விட்ருவாரு...”
“குழந்தை மட்டும் உண்டாகட்டும் நா உனக்கு குறுக்கே வரவே மாட்டேன்...”
பொய் சத்தியம் செய்தான் மோகன்.
“நீ விட்டாலும் என்னால் உன்னை விட முடியாதுடா.... என்னை அந்த மாதிரி பண்ணி வெச்சு இருக்கே...” அவனின் ஆண்மையை
தட்டிக் கொண்டே சொன்னாள்.

நிர்மலா அப்படியே மோகனுக்கு முத்தம் கொடுத்து...
“நா போதுங்கற வரைக்கும் நீ என்னை விட்டு போகக் கூடாது...” என்றாள்.
அவளின் அடிமனது உன் புருசனுக்கு துரோகம் பண்றியாடி அசிங்கம் பிடிச்சவளே என்றது. ஆனால் நிர்மலா அதனிடம்
எனக்கு இந்த அசிங்கம் தான் பிடித்திருக்கு என்றாள். அவளிம் பெண்மையும் காமநீரை சிறிது கசியவிட்டு அதை
ஆமோதித்தது.

“இப்படியிருந்தால் எப்படியிருக்கும்...” என்றாள் ஏதோ நினைவாக நிர்மலா.
“எப்படி....?”
”நாம மூணு பேரும் ஒன்னா இருந்தா எப்படியிருக்கும், நீயும் எனக்கு புருசனாகி ரஞ்சித்துடன் சேர்ந்து ஒரே
வீட்டில் இருந்தா எப்படி இருக்கும்....” இதை சொல்லும் போதே நிர்மலாவிற்கு நடுக்கம் ஏற்பட்டது.
“ரெண்டு புருசக்காரி ஆக முடிவே செஞ்சிட்டியா...”
”அப்படி இருந்தா என்ன தப்புங்கரேன்...” நிர்மலா மல்லுக்கு வந்தாள்.

“அப்படி ஒரு நிலமை வந்தா என்னை பிடிக்குமா..இல்லே உன் புருசனை பிடிக்குமா..” கொக்கி போட்டான் மோகன்
“இப்படி கேட்டா எப்படி பதில் சொல்ல முடியும்....”
“பதில் எல்லாம் சொல்லலாம்... யாரை பிடிக்கும்....”
“ரெண்டு பேரையும் பிடிக்கும்...”
“யாரையாவது ஒருத்தரை தான் சொல்லனும்....”
“ம்ம்ம்ம்..உம்..முடியாது...”
“சொன்னா என்னாவாம்...” என்றவாறே முகத்தை கோபமாக திருப்பினான் மோகன்.

“ஐயே...ஐயாவின் கோவத்தை பாரு...” என்றப் படி அவனின் முகத்தை திருப்பினாள்
“இப்ப சொல்லு....”
“டே.. என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோனு என்னையே உன்கிட்டே ஒப்படைச்சிட்டேன்.... என்னை
என்ன எல்லாமோ பண்ணிட்டே... நானும் அதை உனக்காக ஏத்துகிட்டேன்... இதுக்கு மேலே என்ன வேணும்..”
“நானா.... அவனானு கேட்டா ... ஏதோ கதை சொல்றே.

நிர்மலாவிற்கு தெரியும் தன் புருசன் ரஞ்சித்தை தான் தனக்கு பிடிக்கும் என சொன்னால் மோகன் ஒன்றும் சொல்லமாட்டான்,
கோபப்படுவும் மாட்டான். புருசன் தான் முக்கியம் என்று பலமுறை மோகனுக்கு உணர்த்தியுள்ளாள்.
அதுதான் சரி. அவள் மனதும் ரஞ்சித்தை மேன்மையான இடத்தில் வைத்திருந்தது. மோகன் அவள் உள்வட்ட
மனதிற்கு அப்பாற்பட்டவன். அப்படி ஒரு எல்லையில் வைப்பதுதான் தனக்கு நல்லது பாதுகாப்பு என நிர்மலா உணர்ந்தாள்.
தன் புருசனை விட மோகனை பிடிக்கும் என தன் வாயிலிருந்து வார்த்தைகள் வந்துவிட்டாள், இந்த கள்ள உறவில்
வேறு ஒரு பரிமாணமத்தை அடைந்து தன்னையே இழந்து விடுவாள் நிர்மலா.

நிர்மலாவின் மனம் வேண்டாம் வேண்டாம் வேண்டாம் என திக் திக் திக் என எச்சரித்துக் கொண்டிருக்க, நிர்மலா
அதையும் தான் பார்த்து விடுவோமே என துணிந்துவிட்டாள். இதயம் பட படவென தடுதடுக்க நிர்மலா தள்ளாடியப்படியே எழுந்தாள்.
அவளின் கால்கள் நடுங்கின. தான் செய்யப் போகும் செயலை நினைத்து பார்த்து பயந்தாள். ஆனால் அடி மனதில் ஏதோ ஒன்று
அவளை செய்ய தூண்டியது, அவளின் புருசனை தன் மனதிலிருந்தும் இதயத்திலிருந்தும் காவு கொடுக்க தயாராகி விட்டாள்.

அப்படியே கையை நீட்டினாள். அவளின் கையை பிடித்து எழுந்த அவளின் முகத்தை பார்த்து கொண்டிருந்தான் மோகன்.
அவளிடம் பதில் வரவில்லை ஆனால் இன்னும் தளராமல் இருக்கும் மோகனின் ஆண்மை தன் வலது கரத்தால் பிடித்து
மெதுவாக இழுத்தாள். இப்போது மோகன் குழப்படைந்தான். என்ன செய்யப் போகிறாள் என்று. அவள் இழுப்பு ஏற்றவாறு செல்ல
முடிவு செய்து நகர்ந்தான்.

நிர்மலா மெதுவாக மோகனை தன் மனதின் உள்வட்டத்திற்குள் இழுத்துக் கொண்டிருந்தாள்...

நிர்மலா ஏதோ போதை நிலைமையில் இருப்பதை போல சிரித்துக் கொண்டே மோகனின் ஆண்மையை பற்றிக் கொண்டு
நகர்ந்து பூஜை அறையை அடைந்தாள். மோகனும் இழுப்பட்டு கூடவே வந்தான். சிறிய பூஜையறைத் தான்.
நிர்மலா இப்போது தன் இரு கரங்களால் மோகனின் ஆண்மையை பற்றினாள். அவள் வாயிலிருந்து மூக்கிலிருந்து உஷ்ண காற்று
மோகனை தாக்கியது. அவளின் உடல் நடுங்கி கொண்டிருந்தது.

ஒரு தாண்டக் கூடாத எல்லை கோட்டை தாண்ட முடிவு செய்துவிட்டாள். அதை தாண்ட எல்லாவற்றை இழக்கத்
தயாராகி கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய பெண்மையும் அதுதான் சரி என்று நிர்மலாவை தன்னிலை இழுக்கச் செய்தது.
அவளின் மனதில் பட்டதை மோகனிடம் சொன்னால் தான் அவளுக்கு சுதந்திரம் அடைவதைப் போல உணர்ந்தாள்.

“இப்போ கேளுடா...” என்று உருமினாள்.
“ என்னை பிடிச்சிருக்கா... இல்லே உன் புருசனை புடிச்சிருக்கா...” கிசு கிசுத்தான் மோகன்.
நிர்மலா அவனின் ஆண்மை கட்டியாக பிடித்து மேலும் தன் பக்கம் இழுத்தாள். அவள் முகத்தை அசைக்காமல் அவனை
நேருக்கு நேர் பார்த்தாள். மோகன் எதிர்பார்புடன் அவளை பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

“மோகன்... இன்னிக்கு சொன்னதை என்னிக்குமே சொல்லுவேன்.... என் புருசனை விட உன்னை எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு....
சாமி மேலே சத்தியம்... என் புருசனை விட எனக்கு நீ தான் முக்கியம்...” என தீர்க்கமாக சொன்னாள் நிர்மலா.
நிர்மலாவின் உயிர் அவளின் கரங்களின் வழியே அவனின் ஆண்மை அடைந்து அப்படியே அவனின் உடலுக்குள்
நுழைந்து கொண்டிருந்தது.

மோகன் அவளை அப்படியே கட்டிப் பிடித்தான்.
“நிர்மலாஆஆஆஆ......” தன் அனபை கொட்டியப்படி கத்தினான்.
“மோகன்ன்ன்ன்ன்ன்....”
“நிர்மலாஆஆஆஆ......”
“என்.....மோகன்ன்ன்ன்ன்ன்....”
“ஐ லவ்...யூ..டி நிர்மலா...”
:ஐ லவ்...யூ டா மோகன்...
“ஐ....லவ் யூ..டி..”
”ஐ லவ்...யூ டா மோகன்...”
“நிர்மலா...”
“மோகன்...”
மோகன் நிர்மலாவை கட்டிப்பிடிப்பது இப்போது கசக்கலானது. நிர்மலாவின் உடலை தன் உடல் சாப்பிடுவதைப்
போல கட்டிப்பிடித்தான்.

திடிரென நிர்மலாவுக்கு பித்துப் பிடித்தாற் போல ஆவேசமேற்பட்டது..
அவள் மோகனின் ஆண்மையை பிடித்துப்படி
குதிக்க தொடங்கினால் உச்சஸ்தாயில் சத்தம் போட்டு கதறினாள்..
“மோகன்.... நீதான் டா என் புருசன்... எனக்கு
எல்லாமே நீதான் டா... என்னை என்ன வேணுமாலும் பண்ணிக்கோ... நீ சொல்றபடி கேட்குறேன்....” என பிதற்றியப் படி
நிர்மலா கத்தினாள். அந்த சத்தம் தெருவரை கேட்டிருக்கும்.

பயந்த போன மோகன் நிர்மலாவின் வாயை தன் கரங்களால் மூடினான். நிர்மலா இப்போது கட்டுகடஙாமல் திமிறினாள்
மோகனை தள்ளிவிட்டு அப்படியே அம்மணமாக ..
“மோகன் தான் என் புருசன்...மோகன் தான் என் புருசன்...எல்லோரும் பாத்துகுங்க.....மோகன் தான் என் புருசன்..”
என கத்திக் கொண்டே வாசற்கதவை நோக்கி ஓடினாள்.

ஒரு வினாடி செய்வதறியாது திகைத்த மோகன், நிர்மலா அப்படியே கத்திக் கொண்டு தெருவுக்கு ஓடிப் போகப் போகிறாள்
என உண்ர்ந்த அவன், அவள் பின்னாடியே
:நிர்மலா நில்லு..” என கத்தியப்படி ஓடினான்
நிர்மலா கதவின் தாழ்பாலில் கரங்களை வைக்க மோகன் அவளை பிடிக்க சரியாக இருந்தது.
”விடுடா என்னை.. ஊருக்கே சொல்லனும் நீ தான் என் புருசன்னு..” என்று மோகன் பிடியிலிருந்து குதித்தப்படியே
திமிறினாள் நிர்மலா.

நிர்மலாவிற்கு தெரியாமலே அவள் பெண்மையிலிருந்த காமநீர் கசிந்து அவளின் தொடை வழியே வழிந்து கொண்டிருந்தது.
அது வழிய வழிய அவளுக்கு அவளுக்கு அறியாமல் காமயின்பத்தை கொடுத்தது

மோகன் அவள் வாயை பொத்தி பலம் கொண்ட மட்டும் அவளை ஹாலின் நடுவே இழுத்து வந்தான். நிர்மலா அப்படியே
மோகனின் பிடியிலிருந்து நழுவி தரையில் சாய்ந்தாள்.
“மோகன்...புருசன்...லவ் மோகன்...நிர்மலா மோகன்...மை மோகன்...” என பிதற்றியப்படி ஒரு புழுவைப் போல
நெளிந்து கதறி கொண்டிருந்தாள். மோகன் என்ன செய்வது என்று புரியாமல் குழம்பிப் போய் நின்றிருந்தான்.
அந்த நிலைமையிலும் மோகனின் ஆண்மை மட்டும் நிர்மலாவின் செய்கைகளை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டு
துள்ளிக் கொண்டிருந்தது. அது தன் வேலையில் கண்ணும் கருத்துமாக இருந்தது.

நிர்மலா மெல்ல அடங்கினாள். குரலும் அடங்கியது. திடிரென எழுந்து தன் இரு கால்களை மடக்கி மார்போடு சேர்த்து கைகளால்
பிடித்து தலையை முட்டி மீது வைத்து ஓ வென அழுதாள். தேம்பி தேம்பி அழுதாள்.
“ரஞ்சித்..உனக்கு துரோகம் பண்ணிட்டேனடா. என் ரஞ்சித்துக்கு துரோகம் பண்ணிட்டேனடா...” என அழுகை வார்த்தைகள்
அவள் வாயிலிருந்து வெளி வந்தது. இப்படி அவள் அழுவதைப் பார்த்த மோகனுக்கு இரக்கம் உணர்வு ஆட்கொண்டது,
அழுது கொண்டே மெதுவாக தலையை தூக்கி மோகனை பார்த்த நிர்மலா எனக்கு...
“பசிக்குது டா...” என்று சிறுமியை போல கெஞ்சினாள்.

மோகன் உடனே கிச்சனுக்கு ஓடினான். அவளுக்கு பூஸ்டை கலக்கினான். அதனை அவள் புருசன் செய்துவிட்டுச்
சென்ற இட்லி சட்னியுடன் எடுத்து வந்து தரையில் சம்மணம் போட்டு அமர்ந்து, நிர்மலாவை இழுத்து அவளின் பிட்டத்தை
தன் தொடைகளில் வைத்து அவள் மார்பை சாய்த்து தன் இடது கையால் முட்டுக் கொடுத்தப்படி வலது கையால்
அவளுக்கு ஊட்டத் தொடங்கினான்.

நிர்மலா சாப்பிடாமல் சத்தமெழுப்பாமல் அழுதுக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் அழுகைக்கு ஏற்ப அவளுடைய உடலும்
குலங்கிக் கொண்டிருந்தது.
”என் செல்லம் இல்லே..... அழ கூடாது... சாப்பிடுமா..” என மோகன் ஊட்டி விட அவளின் வாய் அழுதுக் கொண்டே சாப்பிட்டது.
நான்கு இடலியை சாப்பிட்டவுடன் அவளுக்கு பூஸ்டை கொடுத்தான் மோகன். வயிறு நிரம்பிய காரணத்தால் நிர்மலாவின்
அழுகை நின்றது.

மோகன் தட்டில் கைகழுவி அதனை தள்ளி விட்டு, அப்படியே மல்லாந்து படுத்து, நிர்மலாவின் தலை தன் மார்பிலும்
அவளின் கால்கள் தன் கால்களில் மேல் இருக்குமாறு நிர்மலாவை தன் மேல் குப்புறமாக படுக்க வைத்தான்.
அவளின் தலை தோள்களை மெதுவாக தட்டினான். மோகனுக்கு தன் மகளை தூங்க வைப்பதைப் போல உணர்ந்தான்.
நிர்மலா மீது அவனுக்கு ஒரு தந்தையி பாச உண்ர்ச்சி பொங்கி வழிந்தது. நிர்மலா மெல்லிய குறட்டை சத்ததுடன்
வாயின் ஓரம் எச்சில் ஒழுக தூங்கி போனாள்.

நிர்மலாவின் எடை மோகனை அழுத்தியது. அவனின் பின்புறம் தரையினால் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.
தன் மகளை தூங்க வைப்பதற்கு ஒரு தந்தை செய்யும் தியாகம் என எண்ணியதால் மோகனின் உடல் வலிமையடைந்து
வலிகளை பொறுக்க வைத்தது. அவனின் பாச உணர்ச்சியில் சிறிதளவு காமம் கலந்துள்ளதால், அவன் ஆண்மை தன் இயல்பான
வேலையை காட்டியது. அது துடித்துக் கொண்டே நிர்மலாவின் தொப்புளை முட்டிக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலா தூங்கியப்படியே அவளையறியாமல்...
“உங்க சுன்னிக்கு வேறே வேலையே கிடையாது...” என பேசினாள். மோகன் திடுக்கிட்டு நிர்மலாவின் முகத்தை பார்க்க
அது பேசியதற்கான அறிகுறியில்லாமல் அமைதியாக தூங்கி கொண்டிருந்தது.

இனிமேல் அவளின் பாரத்தை தூக்க முடியாது என மோகன் எண்ணிய வினாடி நிர்மலா முழித்துக் கொண்டாள். அப்படியே
கையை தூக்கி அப்படியே அவனின் கன்னத்தை தட்டி கொண்டிருந்தாள். பிறகு மெதுவாக எழுந்து மோகனின் தலைமாட்டில்
உட்கார்ந்து மோகனை பார்த்து புன்னகை செய்து அவன் தலையை அவளின் கால்களில் வைத்தாள்.

“மோகன் இனி எந்த சூழ்நிலையிலும் என்னை விட்டு போகக் கூடாது....” என சத்தியம் கேட்டாள் நிர்மலா.
“உன் கூடவே இருப்பேண்டி...” என மோகனின் வாய்ச் சொல்ல அவனின் ஆண்மை மேலே கீழே ஆடி சத்தியம் செய்தது.
நிர்மலா அதனை பார்த்து சிரித்தாள்.

”ச்சே... உன்னை விட்டுட்டு நானே சாப்பிட்டுட்டேன்..” என பரிதாபமாக சொன்னாள்.
“ம்ம்...சரி இப்போ எனக்கு பசிக்குது...” என்றான் மோகன்.
“பால் தரட்டா....” தன் முலைகளை காட்டி பாசத்துடன் கேட்டாள் நிர்மலா.
“அதுலே.. இப்போ பால்லே வராதடி...”
“பாலை வரவழைகிறது....”
“அதுக்கு தான் மூணு வருசமா முக்கோ முக்குறேன்... ஒன்னுமே நடக்கலையேடி....”
“குழந்தை பொறந்தாத்தான் பால் வருமாடா...?””
“இவ.... பெரிய டாக்டரு...”
”ட்ரீட்மெண்டுக்கு போயி போயி நானே ஒரு டாக்டர் ஆயிட்டேன்... குழந்தை பெத்துக்காமே இதுல பால் வரவழைக்க
முடியுமுங்க....”
”சரி இப்போ பாலை கொடு... நான் சப்புட்டுமா...”
“ஐயே .. ஐயாவுக்கு அவசரத்த பாரு.... பால் வரது வராதெல்லாம் உன் கையிலேதான் இருக்கு... நான் சொல்ற
படி செஞ்சே... இன்னும் மூணு மாசத்துலே முலையிலிருந்து பால் வந்தரும்டா...”
”என்ன எல்லாமோ செஞ்சிட்டோம் அதையும் செஞ்சி பாத்துருவோம்டி..”

”அதை அடுத்த வாரத்திலேருந்து ஆரம்பிக்கலாம்.... இப்போ உனக்கு என்ன வேணும்...”
“ப்ரேட் இருக்கா...”
“யெஸ் மை டியர் டாடி...”
“அதை டோஸ்ட் பண்ணுடி மை டியர் சைல்ட்...”
“எனி ஆதர் திங்க் டாட்...”
“ஐ நீட் பாய்ல்ட் எக்ஸ்... மை சைல்ட்...”
“எவ்வளவு வேணும்..அப்பா..”
“ அஞ்சி வேணும்....”
“அவ்வளவு சாப்பிட்டா கொலஸ்ட்ரோல் வந்திடுமே....”
“அதை நா பாத்துக்குறேன்... சீக்கிரம் பசிக்குது..”
தள்ளாடியப்படி எழுந்த நிர்மலா...
“ஆமாம் கொலஸ்ட்ரால் வந்து ஹார்ட் அட்டாகில் செத்து போனா.. நான் தானே முண்டச்சி கோலம் போடனும்...”
மோகனை பார்த்து சொன்னாள்.
மோகனுக்கு என்ன பதில் அளிப்பது என தெரியாமல் எழுந்து சோபாவில் உட்கார நிர்மலா கிச்சனுக்கு சென்றாள்

கிச்சனினில் வேலைச் சத்தம் கேட்டது. நிர்மலா ஏதோ முனு முனுப்பு சத்தம் கேட்டது..
“என்னடி நிர்மலா...”
“ஒன்னுமில்லே ... புருசன் பொண்டாட்டி டயர்டா இருக்கான்னு சமைச்சு வெச்சிட்டு போறாரு... கள்ள காதலன்
வந்து எனக்கு சமைச்சு கொடுங்கறாரு... இந்த அநியாயத்தை எங்டே போய் சொல்லுவேன்...” என்றாள் நக்கலாக நிர்மலா
“இப்போ என்ன உன்னை பிரியாணியா செய்ய சொன்னேன்... ப்ரெட்டும் அவிச்ச முட்டையும் தானே கேட்டேன்.....
“சரி என்னமோ போங்க...” போலி சலிப்பு காட்டினாள் நிர்மலா.

கொஞ்ச நேரத்தில் நிர்மலா டோஸ்ட் செய்த ப்ரேட் மற்றும் ஒரு சொம்பில் முட்டையுடன் வந்து மோகனின் காலுக்கு அடியில்
தன் இரு கால்களை இடதுபுறமாக மடக்கி வைத்து உட்கார்ந்து, வேக வைத்த முட்டையின் ஓடுகளை பிரிக்க தொடங்கினாள்.
மோகன் அவளை கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். அவள் உடலிருந்து வெள்ளை வெளிச்சம் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
அவளின் கூந்தல் முதுகிற்கு பின்னால் விரிந்திருந்தது.

நிர்மலா ஒரு கடல் கன்னியை போல உட்கார்ந்திருந்தாள். அவளின் அழகோ அழகுதான். மோகன் தன்னை உற்றுப்
பார்பதை அறிந்த நிர்மலா சட்டென்று சிரித்து வெட்கப்படு உடலெல்லாம் சிவந்து தன் கைகளால் தன் மார்பகத்தை மூடினாள்.
“ஆஹா...வெட்கபடுறது நம்ம நிர்மலாவா...” என சிரித்தான் மோகன்.
“போங்க எனக்கு வெட்கமா இருக்கு....”
“அடடா.. உனக்கு வெட்கத்துக்கு என்னடி சம்மதம்...”
“அப்போ நா வெட்கங்கெட்டவனு சொல்றியா...” உண்மையான கோபத்துடன் நிர்மலா..
“அட போடி...எங்கிட்டெ என்ன வெட்கம் கேக்குது....”
” நீ பார்த்தாலே வெட்கம் வர்றதுடா....” கோபம் குறைந்தவளாக சொன்ன நிர்மலா, தன் அடர்த்தியான நீண்ட கூந்தலை முன்புறமாக
எடுத்து வந்து தன் இருமுலைகளை மூடிநாள்.

அதை பார்த்த மோகன்..
”இரு முழு பவுர்ணமி
நிலவுகளை
கார்மேக கூந்தல்
மூடின
அவன் மனதோ
அமாவாசையானது”
என்று கவிதை பாடினான்
‘டேய் இனிமே கவிதை பாடி என்னை கொன்னே..இப்படியே உன்னை செருப்பாலே அடித்து வெளியே தொரத்திடுவேன்....”
என்ற சிரித்தப் படி சொன்னாள் நிர்மலா.

மோகன் அமைதியானான் . நிர்மலாவை பார்த்தான். அவள் அவனை பார்த்து தன் முகத்தை சுழித்தாள். வாயை
கோணல்மாணலாக்கினாள். தன் மூக்கை மேல் நோக்கி காட்டி உறிஞ்சினாள். அவள் உறிஞ்ச மூக்கின் பக்காவாட்டு தசைகள்
அப்படியே அமுங்கி மூக்கின் துவாரங்களை மூடியது. சிறிது நேரம் அப்படியே வைத்தாள். பிறகு காற்றை விட்டாள்.
மறுபடியும் உறிஞ்சி துவாரத்தை அடைத்தாள். இப்படியே பத்து தடவை செய்தாள். மோகன் அவளின் மூக்கை
கடித்து சாப்பிட வேண்டும் என ஆசைபட்டான். அவன் உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டன.

நிர்மலாவின் செய்கை, இதுவரை எழுதிய கோடுகளை அழித்து விட்டு முதலிலிருந்து ஆட்டதை ஆரம்பிக்க
கட்டளை இடுவதைப் போல இருந்தது...

போரோட்டா சூரியைப் போல இவ ஒரு காம சூரி என எண்ணினான் மோகன். எவ்வளவு காமத்தை நிர்மலா
தின்றாலும் அது அவளின் பசியை அடக்காது என்பதை மோகன் உணர தொடங்கினான். அவளின் காம பசியை
அடக்க வேறு வகையான விளையாட்டுகள் தேவை என்பதை மோகன் தீர்மானித்தான்.....