பண்ணையார் தோப்பு [completed]

[manigopal]

ஆக என்ன அழகு… இவள் யார்? ஏன் இப்படி வெட்டி எறிந்த வாழைமரம் போல் இந்த நீரில் மிதக்கிறாள். யோசித்தேன். வாயில் உமிழ் நீரையும் அடியில் மதன நீரையும் கசிய வைத்த என் உணர்வுகள், என்னுள் துணிவை தந்தன. என் கால்கள் அந்த குளத்தில் இறங்கி நடக்க, என் மார்புக்கு நீரின் மட்டம் வர,மெதுவாக சலனமின்றி நீந்தி சென்று, அந்த அழகின் அருகே நெருங்கி, உற்று பார்த்தேன்… அவ்வளவு தான் திடுக்கிட்டு கண் திறந்த அந்த மங்கை, தன் உடம்பை நீருக்குள் மறைத்துக் கொண்டு, தலையை மட்டும் வெளியில்காட்டி நீந்தி நின்றுக் கொண்டு, அவள் தன் சிவந்த இதழ்களை திறந்து, “இது லேடீஸ்ங்க குளிக்கிற இடம் என்று உனக்கு தெரியாதா…” என்று கேட்க, அப்போது தான் எனக்கு தெரிந்தது அவள் எங்கள் பண்ணையார் பேத்தி பானுமதி என்பது. பண்ணையார் பெரிய பணக்காரர். மகள் வழி பேத்தி பானுமதி, அவளை சிங்கப்பூரில் இருக்கும் தன் மகன் வழி பேரன் சேகருக்கு கட்டி வைப்பதற்காக, பாண்டிச்சேரியில் படிக்க வைத்து இருந்தார். அங்கேயே ஹாஸ்டலில் தங்கி இருப்பாள் எதாவது லீவு நாட்களில் ஊர் வந்து தங்கி போவாள். இப்போது படிப்பு முடிந்துவிட்டது. சேகரின் வருகைக்காக, ஊரிலேயே தங்கி விட்டாள்.கழுத்தளவு நீரில் கால், கைகளை ஆட்டி ஆட்டி நீந்தி நின்ற அவளின், மார்பு பகுதி விரிந்து விரிந்து, அதன் நடுவில் அந்த கோபுர கலசங்களின் மேல் பாகம் உப்பி பளிச்பளிச்சென்று தெரிய, அதை நான் கண் கொட்டாமல் ரசித்து கொண்டே, “… கரையிலேந்து பாக்குறப்ப, நீங்க பேச்சு மூச்சு இல்லாம,ஆடாம அசையாம கிடந்தீங்க, அதான் கிட்ட வந்து பாத்தேன், இந்த நேரத்தில ஏம்மா தனியா இங்கேவந்தீங்க…? என்று கேட்க, “எனக்கு நீச்சல் அடித்து ·ப்ரீயா குளிக்க ஆசை. வீட்டில் அப்படி குளிக்க வசதி இல்லை. தாத்தா வெளியூர் போய் இருக்கார். வர ஒரு வாரம் ஆகும். அதான் இந்த நேரத்தில், இப்ப யாரும் இருக்கமாட்டாங்கன்னு வந்தேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே நீர்ல் மூழ்கி எழுந்தவளிடம் “உங்க இந்தகோலத்தையாராவது பார்த்தா என்ன ஆகும்னு தெரியுமா” என்று நான் அவள் வாயை கிளற, “என்ன… என்னகோலம்? நான் என்ன அவிழ்த்துப் போட்டுட்டா குளிக்கிறேன். ம் நல்லா பாரு… கீழையும் மேலயும் மூடிக் கிட்டுத்தானே இருக்கேன் என்று சொல்லி என் முகத்துக்கு நேராக, தண்ணிக்கு மேல் ஒரு ஜம்ப் செய்து தன்நெஞ்சைக்காட்ட, பிடித்து கசக்கிடலாமா என்று என் கைகள் பரபரத்தது. என்ன செய்வது பணக்கார வீட்டுப்பெண், அவள் என்ன வேண்டுமானாலும் பேசலாம். நான் பேச முடியுமா? “குளிக்கும் போது இப்படி கை கால்களை ஆட்டி ப்ரீயா குளிச்சாத் தான் உடம்பு நல்லா ட் ரிம்மா உன்ன மாதிரி இருக்கும்…. என்று சொல்லி என் மார்பை தட்டியவளின் விழிகள் என் அகன்ற மார்பை கண் கொட்டாமல் பார்த்த பின் மெல்ல இறங்கி நீருக்குள், நீட்டிக் கொண்டு தடக் தடக் கென்று மண்டையை ஆட்டிக் கொண்டு நின்ற என் தண்டு, மடித்துக்கட்டியஎன் துண்டை தூக்கிக் கொண்டு நின்றததையும் அவள் கவனித்தாள். என்னத் தான் செய்கிறாள் என்றுபார்ப்போமே என்று, நானும் வேண்டுமென்றே என் தண்டை தடக் தடக் என்று ஆட்டினேன். யேய்.. நீதலையாரிபேரன் தானே…? என்றதும், அதெப்படி உங்களுக்குத் தெரியும்மா…? என்று நான் கேட்க, உன்னைஎனக்கு சின்ன வயசிலந்தே தெரியும்…. என்று சொல்லி புன்னகைத்தாள்.எனக்கு சரியாவே நீச்சலடிக்க தெரியலடா, நீ எனக்கு கத்துக் குடுக்கிறியா…? என்று சின்ன பிள்ளைப்போல் இந்த பருவக் குமரி கேட்டதும், “அம்மா யாராவது பாத்தா…? என்ற என் கேள்விக்கு, “அதெல்லாம்நான் பாத்துக்குறே…நீ பயப்படாதே.. இந்த நேரத்துல யாரும் இந்த பக்கம் வரப்போறதில்லை….வாடா” என்று என் இரண்டு கைகளையும் பிடித்து இழுத்தாள். அந்த பதுமையின் கைகள் என்கைகளில் பட்டதுமே, என் உடலில் ஏதோ மின்சாரம் தாக்கிய அதிர்ச்சி. அதிர்ஷ்டம் அதுவா வருது ஏன் விடுவானேன், திமிர் பிடித்த இவள் யாருக்கும் மரியாதை செய்ய மாட்டாள் என்று எனக்கு தெரியும். சின்னவர் பெரியவர் என்ற பாகுபாடெல்லாம் இவளுக்கு தெரியாது. எல்லோரையும் வாடா போடா வாடி போடி தான். எனென்றால் பணத்திமிர். இவள் திமிரை இன்று அடக்கி விடலாம் என்று தண்ணிக்குள் மூழ்கி தலையை நனைத்துக்கொண்டு, கள்ளி இவ்வள்வு நேரம் நல்லாத்தான் நீச்சல் அடித்துக் கொண்டு இருந்தாள், இப்ப என்ன கத்துக் கொடுக்க சொல்றாளே என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டு, இவளை ஒரு வழி பண்ணிட வேண்டியது தான் என்று தீர்மானித்தேன்.