ஸ்ரீநிதி [discontinued]

[manigopal]

மனிதனுக்குக் காம ஆசை என்பது கூடவே பிறந்தது. 'எனக்குக் காம ஆசை இல்லை' என்று சொல்லும் எவனும் பொய் சொல்பவனே. அதனால் நான் அந்த மழைநாளில் செய்ததை நியாயப்படுத்த விரும்பவில்லை. அது ஒரு நிகழ்வு. என் கட்டுப்பாட்டை மீறி நடந்த ஒன்று. மேலும் நான் மட்டுமே எப்படிப் பொறுப்பேற்க முடியும்? ஸ்ரீநிதிக்கும் அதில் சம பங்கு உண்டு.

அந்த சனிக்கிழமை மதியத்தில் மழைபிடித்து விட்டது. அடைமழை. மின்சாரம் வேறு கட்டாகி விட்டது. தனியாக இருந்த எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. மனைவி மகள் வேறு வீட்டில் இல்லை. மனைவியின் தோழி வீட்டில் விசேஷம் என்று இருவரும் காஞ்சிபுரம் சென்றிருந்தார்கள். தனிமை வாட்டிய அந்தத் தருணத்தில்தான் வாசல் கதவு படபடவென்று தட்டப்பட்டது. பதறிப்போய் யார் என்று திறந்து பார்த்தால் ஸ்ரீநிதி.
என் மகளின் தோழி. வயது இருவது என்று அவளாகவே சொன்னால்தான் தெரியும். ஒரு நாலுவயது குறைவாகவே தோன்றுவது அவளது ஸ்பெஷாலிட்டி. ஒடிசலான தேகவாகு. நல்ல நிறம். களையான முகம். கருவண்டு விழிகள். தீர்கமான நாசி. முத்தமிடத் தூண்டும் செழித்த உதடுகள்.

அங்க அவயங்கள் எல்லாம் அதனதன் வளப்பதுடன் இருந்தன. எப்படியும் முப்பத்திநாலு இருக்கும். அந்த வயதுக்குச் சற்று அதிகம் தான். அதுவும் அந்த மழைநாளில் நனைந்த சுடிதாரில் சற்று கூடுதல் வளப்பதுடன் காணப்பட்டன.

"ஹலோ அங்கிள்! என்ன அப்படிப் பாக்கறீங்க? நான் ஸ்ரீ. லாவண்யா இல்லையா? ஆன்டி இல்லையா? நான் மழையில நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன். மொபைலும் வேலை செய்யல. அதான் உங்க வீட்டுக்கு வந்து ட்ரெஸ் மாத்திக்கிட்டு வீட்டுக்கு ஒரு போன் செய்யலாம்னு வந்தேன். உள்ள வரலாமா?" என்று பாடினாள்.

தொடரும்