மச்சினியின் மாராப்பு.... [completed]

[manigopal]

வேகமாக தலைப்பை சரி செய்தவள் "உங்களுக்கு ஆப்பம்னா அத்தனை இஷ்டம்னு எனக்கு தெரியாதே மாமா..தெரிஞ்சிருந்தா எப்பவோ செஞ்சி தந்திருப்பேனே.." என்றபடி எழுந்தாள். எழுந்தவளின் வளப்பமான குண்டி அவனுடைய அனலை இன்னும் அதிகமாக்கியது. "ஆப்பம் பிடிக்காத ஆம்பிளை யாரு இருக்கா சொல்லு..அதுவும் உன்னோட ஆப்பம்னா எனக்கு எப்பவுமே இஷ்டம்தான். அதெல்லாம் சொல்லித்தானா தெரியனும் " என்று அவள் குண்டியிடம் பதில் சொன்னான். அவனுடைய விவகாரமான பதிலும் பார்வையும் வனிதாவை இன்னும் சிவக்க வைத்தது. "என்ன மாமாவுக்கு இன்னைக்கு சரியான மூடு போல..பேச்சும் பார்வையும் ஒரு மார்க்கமா இருக்கு..நான் வேணும்னா சாந்தியை சீக்கிரம் வரச்சொல்லி போன் பண்ணட்டுமா.." என்று விஷமமாக சிரித்தாள். அவளுடைய சிவந்த உதடுகளும் பெரிய கண்களும் வரிசை பற்களும் என்றைக்கும் இல்லாமல் அவனுடைய சூட்டை அன்றைக்கு அதிகமாக்கியது. அதுவரைக்கும் அசந்திருந்த அவனுடைய சின்னவன் அவளுடைய சிரிப்பை கேட்டதும் தூக்கம் களைய ஆரம்பித்தான். கட்டியிருந்த கைலிக்குள் அவனுடைய எழுச்சி லேசாக வெளியில் தெரிய ஆரம்பிப்பதை உணர்ந்தான் அருண். "சாந்தி வரும்போது வரட்டும்..இன்னைக்கு உன்னோட ஆப்பம் எப்படித்தான் இருக்குன்னு பாக்கிறேன். நீ எடுத்து வை " என்று அதே சிரிப்புடன் சொல்லியபடி கைலியை சற்று சரிசெய்தான். வனிதாவின் பார்வை ஒரு மைக்ரோ செகண்ட் அவனுடைய புடைப்பை பார்த்தது. இன்னும் சிவந்தபடி வேகமாக சமையறைக்குள் சென்றாள். அவளுடைய நடைக்கு தாளம் போடுவது போல அதிர்ந்த குண்டியை ரசித்துக்கொண்டே டைனிங் டேபிளில் வந்து அமர்ந்தான்.