விளம்பர உலகம் [discontinued]

[manigopal]

சென்னையின் புற நகர் பகுதியில் அமைந்திருந்தது அந்த கம்பெனி. . நன்கு பறந்து விரிந்த பங்களாவில் சுற்றிலும் அதிகம் கட்டிடங்கள் இல்லாத பகுதியில் இருந்தது . ஏ பி சி விளம்பர கம்பெனி. பல நிறுவனங்களின் பொருட்களுக்கு தேவையான விளம்பரங்கள் எடுத்துத் தருவதே அவர்கள் வேலை. இவர்கள் அதிகம் எடுப்பது பெண்களை வைத்து எடுக்கும் விளம்பரங்கள் மட்டுமே. எப்பொழுதாவது மட்டுமே ஆண்கள் நடிக்கும் விளம்பரங்கள் எடுப்பார்கள். இந்தக் கம்பெனியின் முக்கியத்துவம் என்னவென்றால் இதில் இருப்பது முழுக்க முழுக்கப் பெண்கள் மட்டுமே. நிர்வாகத்தில் இருந்து ஷூட்டிங் டீம் வரை அனைத்தும் பெண்களே .

கம்பெனியின் முதலாளி ஸ்ரீதேவி. வயது முப்பத்தைந்து . புடவை அதுவும் காட்டன் புடவை மட்டுமே அணிபவர். பார்ப்பவரை மீண்டும் பார்க்க வைக்கும் தோற்றம். சராசரி உயரம் ஆனால் நல்ல சிகப்பு . காட்டன் புடவை கட்டி , தலை முடியை லூஸ் ஹேர் விட்டு ஹீல்ஸ் போட்டு ஸ்ரீ தேவி நடந்து வந்தால் பெண்களே திரும்பிப் பார்ப்பார்கள். இன்னும் கல்யாணம் செய்துக் கொள்ளவில்லை.

அடுத்தது ரக்ஷனா . ஸ்ரீதேவியின் பி ஏ. வயது இருபத்தைந்து. மாடர்ன் ட்ரஸ் ப்ரியை . போட்டிருக்கும் டி ஷர்ட்டை முட்டும் கொங்கைகள். எப்பொழுதும் ஜீன்ஸ் , ஸ்கர்ட் ,டி ஷர்ட் இல்லை ஷர்ட் என்றாவது ஒரு நாள் புடவை அதுவும் ஷிபான் புடைவை அணிபவள். இவளும் திருமணம் ஆகாதவள் தான். ஆனாலும் கன்னிப் பெண் இல்லை.

மற்றப் பெண்களை பற்றி கதை ஓட்டத்தில் பார்ப்போம்.

"ரக்ஷனா, ஏன் அந்தக் கம்பெனியின் ஒப்பந்தம் இந்த முறை நமக்குக் கிடைக்கலை "

" போன முறை ஷூட்ல , நிருபமா பண்ண சில தப்பால அவங்க இந்த முறை நமக்குத் தரலை மேடம். "

" கால் நிருபமா "

நிருபமா, அந்தக் கம்பெனியின் விளம்பர டைரக்டர். எப்படி விளம்பரம் எடுப்பது யாரை போடுவது எல்லாம் இவள் முடிவுதான் . முப்பது வயது . திருமணமானவள். இன்னும் குழந்தை இல்லை. பெரும்பாலும் சுடி தான். செம பிட் லேடி. ஒல்லியாய் இடுப்பு இருக்கிறதா இல்லையா எனத் தேடவேண்டும். சிம்ரன் போலிருப்பாள்.

"நிரு , இதுக்கு என்ன பதில் சொல்ற ?'

"சாரி மேடம். அடுத்த முறை இந்தத் தப்பு ..."

"இப்ப நமக்கு லாஸ் ஒரு லக்ஷம் . அதை எப்படி சரி பண்ண போற ?"

அமைதியை மௌனம் காத்தாள் நிரு.

"சரி . நானே வழி சொல்றேன். செய்வியா ?"

"கண்டிப்பா மேடம். நீங்க என்ன சொன்னாலும் பண்றேன் "

"உனக்குக் கல்யாணம் ஆகி எவ்ளோ வருஷம் ஆச்சு "

"மூணு வருஷம் "

"குழந்தை ? "

"இல்லை மேடம் "

இதை எதற்கு இவர்கள் கேட்கிறார்கள் என குழப்பதுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் நிரு .

"உன் புருஷன் என்ன பண்றார் "

"இப்ப வேலை போய்டுச்சி . வேலை தேடிகிட்டு இருக்கார் "

"சரி . உன் புருஷனை மதியம் ஆபீஸ்க்கு வர சொல் "

"எதுக்கு மேடம் ?"

"கேள்வி கேட்காத . சொன்னதை மட்டும் செய். நல்லா நியாபகம் வெச்சுக்க. நான் சொல்றதை செய்யறேன்னு சொல்லி இருக்க "

"ஓகே மேடம். கண்டிப்பா வர சொல்றேன். "


நிருபமா சென்றதும்

"என்ன மேடம் , இன்னிக்கு வேட்டை நிருவோட புருஷனா இல்லை நிருவா ?"

ஸ்ரீதேவி புன்னகையுடன் "ரெண்டு பேரும்தான்."

"மேடம் எனக்கு,... ?"

"முதல்ல நானு அப்புறம் வேணும்னா நீ எடுத்துக்க .."

"எனக்கு அவ புருஷன் வேண்டாம். நிருதான் வேண்டும் "

ஸ்ரீதேவி சிரிப்புடன் "நினைச்சேன்டி . எடுத்துக்க . முதல்ல பின்னாடி இருக்கற அறையை ரெடி பண்ணு. மறக்காமல் கேமிரா வொர்க் ஆகுதான்னு பார்த்துக்க..எல்லா கேமிராவும் வொர்க் ஆகணும். பிரபாவை ரிமோட்டில் கேமிராவை ஹேண்டில் பண்ண சொல்லு . நான் போய் குளிச்சு ரெடி ஆகி வரேன். நீயும் ரெடி ஆகிடு "

இவர்கள் திட்டம் புரியாமல் நிருபமா , ரோஷன் அவள் புருஷனை கம்பெனிக்கு மதியம் வருமாறு சொன்னாள்.

மதியம் சரியாக ரெண்டு மணிக்கு ரோஷன் அவர்கள் கம்பெனி முன்னறையில் அமர்ந்திருந்தான். படு பார்மலாக சர்ட் அண்ட் பேன்ட் மற்றும் ஷூ போட்டு அமர்ந்திருந்தான். ஏதாவது வேலை இருக்குமோ என்ற எண்ணத்தில் வந்தான் அவன்.

அவன் உட்கார்ந்திருந்ததை சி சி டிவி கேமிராவில் பார்த்த ஸ்ரீ தேவி , ரக்ஷனாவிடம் அவர்கள் இருவரையும் பின்னறைக்கு அனுப்புமாறு சொல்லி விட்டு அவளும் அங்கே சென்றாள்

நிருபமா அந்த கம்பெனியில் ஒன்றரை வருடமாய் வேலை செய்தாலும் அந்த அறைக்கு இதுவரை வந்ததில்லை. பெரிய கான்பிரன்ஸ் ஹால் போல இருந்தது. ஒரு பக்கத்தில் படுக்கையும் மறு பக்கத்தில் டேபிள் சேர் என்று கலவையாய் இருந்தது அந்த அறை.

அங்கிருந்த சேரில் , வழக்கம் போல் காட்டன் புடவையும் , அதற்கேற்ற ஜாக்கெட்டும் தலையில் மல்லி பூவுடனும் அமர்ந்திருந்தாள் ஸ்ரீதேவி. அவளுக்கு அருகில் ஷர்ட் மற்றும் ஸ்கர்ட்டில் ரக்ஷனா. வேண்டுமென்றே மேல் பட்டனை திறந்து விட்டிருந்தாள் .

இரண்டு நிமிடங்கள் அங்கே பலத்த மௌனம் நிலவியது. அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையிலும் ரக்ஷனாவை பார்த்து ஜொள் விட்டுக் கொண்டிருந்தான் ரோஷன்.

"ரோஷன், உங்களை எதுக்கு வர சொன்னேன் தெரியுமா ?"

"இல்லை மேடம் "

"உன் பொண்டாட்டி பண்ண தப்பால, இப்ப கம்பெனிக்கு ஒரு லக்ஷ ரூபாய் நஷ்டம் . அதை எப்படி சரி கட்ட போறீங்க ரெண்டு பேரும் ? "

"நீங்களே வழி சொல்லுங்க மேடம். இப்ப இருக்கற நிலைமைல என்னால ஒரு லக்ஷ ருபாய் கண்டிப்பா கட்ட முடியாது "

"சரி. நானே வழி சொல்றேன். ஆனால் ரெண்டு பேரும் அதுக்கு ஒத்துக்கணும் . ஓகேவா . நிருபமா ஓகேவா இல்லையா இப்பவே சொல்லிடு. அப்புறம் பேச்சை மாத்தக் கூடாது "

ரோஷனும் நிருபமாவும் ஒன்றாய் ' கண்டிப்பா மேடம் நீங்க என்ன சொன்னாலும் கண்டிப்பா செய்றோம் "

அதன் பின் பத்து நிமிடம் ஸ்ரீதேவி மட்டுமே அங்கு பேச, ரோஷன் மற்றும் நிருபமாவின் விழிகள் வியப்பும் அச்சமும் குழப்பமும் மாற்றி மாற்றிக் கொண்டே இருந்தன.

பேசி முடித்தவுடன் " என்ன நிரு / ரோஷன் ஓகேவா ?. இதுக்கு ஓகேனா நிருபமாவுக்கு இங்க நிரந்தர வேலை . ஆண்கள் நடிக்கும் விளம்பரங்களில் உனக்கு ரோல். நிருவிற்கு மாத சம்பளம் பல மடங்கு அதிகரிக்கும் "

என்ன சொல்வது எனப் புரியாமல் நின்றனர் இருவரும் . ஆனால் ஸ்ரீதேவி சொல்வதை செய்வதைத் தவிர வேறு வழி அவர்களுக்கு இல்லை என்பதும் புரிந்தது.

ஸ்ரீதேவி சொன்ன வழி

"ரோஷன் ஸ்ரீதேவி கூப்பிடும் பொழுதெல்லாம் அவளுடன் படுக்க வர வேண்டும். மேலும் சில கம்பெனிகள் விளம்பரங்கள் ஒப்பந்தம் போடும் பொழுது சில பெண் அதிகாரிகளுக்கு கால் பாய் தேவை படுகிறது. அந்த சமயத்தில் ரோஷன் மறுக்க கூடாது. அதே போல் நிருவும் ஸ்ரீதேவி கூப்பிடும் பொழுது மறுக்காமல் படுக்கை அறைக்கு வர வேண்டும். "

ரோஷனுக்கு இது கசக்கவில்லை. ஆனால் நிரு குழப்பமாய் இருந்தாள் ஆணுடன் படுப்பது கூட ஓகே ஒரு பெண்ணுடன் எப்படி ? அப்பொழுது வேறு வழி இல்லாமல் இருவரும் ஒத்துக் கொண்டனர்.

அவர்களுக்கு தெரியவில்லை அவர்கள் பேசியது ஒத்துக் கொண்டது எல்லாம் கேமிராவில் ரெகார்ட் செய்யபடுகின்றது என.

அவர்கள் ஒப்புதலைக் கேட்ட ஸ்ரீ தேவி , சேரை விட்டு எழுந்து , நிருவிடம் சென்று அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு "பயப்படாத . போய் குளிச்சிட்டு வா . டவல் கப்போர்டில் இருக்கு என அனுப்பினாள்.

பின் ரோஷனை பார்த்து , நீயும் போய் அந்த அறையில் குளிச்சிட்டு துண்டோட வா " என அனுப்பினாள் .