13-11-2021, 10:53 PM
நான் கண் விழித்த பொழுது அந்த அறை சற்று இருட்டாகதான் இருந்தது, நான் சுவற்றில் இருந்த கடிகாரத்தை பார்த்த போது 7 மணி ஆகி 20 நிமிடம் ஆகி இருந்தது, அந்த சேரில் எப்படி தூங்கினேன் விழாமல் என்று எனக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது...
மெத்தையை பார்த்த போது எனக்கு பகீர் என்றது நடந்தது எல்லாம் நினிவ்வுக்கு வந்தது, இன்னும் அவன் இங்க தான் இருந்தான்,
இருவரும் விஸ்வரூபம் படத்தில் கமல் பூஜா படுத்து இருந்தது போல் இருவரும் அம்மணமாக இருந்தனர், ஒரு போர்வை இருவரின் மேலும் அரைகுறையாக கிடந்தது,
அவன் மல்லாந்து படுத்து கிடக்க இவள் அவன் அருகில் ஒருகளித்து ஒரு கால் அவன் தொடை மேலும் ஒரு கை அவனின் நெஞ்சை அணைத்தபடி முகம் அவன் கழுத்து பகுதியில் அழுத்தியபடி இருவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர்.
எனக்கு பார்க்க கடுப்பாக இருந்தாலும் அவர்கள் அப்படி உறங்குவது புது தம்பதிகள் போல் அழகாக இருந்தது என்பதை ஒப்புக்கொள்ள தான் வேண்டும்.
நான் தலை வலியுடன் எழுந்தேன், அவனை எழுப்பி யாருக்கும் தெரியாமல் அவன் அறைக்கு அனுப்பிவைக்க வேண்டும், ஆனால் அவர்களை எழுப்ப என மனம் வர வில்லை, கீழே துணிகள் சிதறி கிடந்தன...
நான் அதை எல்லாம் கையில் எடுத்தேன், அவன் ஜட்டி ட்ராக் பேன்ட், ட்ஷிர்ட், அவளோட புடவை பாவாடை பேண்டி ப்ரா ப்ளௌஸ் எல்லாம் எடுத்து மடித்து ஒரு சேரில் போட்டேன்..
நல்ல தலை வலி, ஒரு டீ சாப்பிடலாம் என்று நினைத்து அறைக்கு வெளியே சென்றேன்...அவர்களின் தூக்கத்தை தொந்தரவு செய்யாமல்...
நான் வெளியே சென்ற பொழுது அம்மா சமயல் அறையில் இருந்து தலையில் கொண்டே போட்டுகொண்டே வெளியே வந்தார்கள், என்னை பார்த்ததும், "என்னடா அதுக்குள்ள எழுந்துட்ட" என்று கணுக் என சிரித்தார்கள்..
நான் எதுக்கு அம்மா சிரிக்கிராங்க என்று புரியாமல் பார்த்தேன்
"என்னடா நீ, விடிய விடிய தூங்களியா? பாவம் டா என் மறுமக, இப்படியா காஞ்சவன் கம்பங் காட்டுல பாஞ்ச மாதிரி" என்று சொல்லி சிரித்தார்கள்.
எனக்கு சற்று நேரம் ஒன்னும் புரியாமல் பேந்த பேந்த முளித்தேன்.
பிறகு நடந்ததை நினைவில் கொண்டு அம்மா என்ன சொல்கிறார்கள் என்று புரிந்து கொண்டேன்,
நானும் அம்மாவை பார்த்து சங்கடமாக வழிந்தேன்..
அம்மா சிரித்து கொண்டே "சரி டீ சாப்டுறியாடா? என்று கேட்டுக்கொண்டே சமையல் அறைக்குள் நுழைந்தார்கள், நான் தலையில் கை வைத்து உட்காந்து இருந்தேன், சிறிது நேரத்தில் எனக்கு டீ கொண்டு வந்து குடித்தார்கள், பரிதா எங்க குளிகிராலா? என்று கேட்டார்கள். லேசான புன்னகையுடன், எனக்கு டீ கொண்டு வந்து கொடுக்கையில் எங்கடா உன் ஃபிரண்ட் மனோகர் இன்னுமா தூங்குறான் என்று கேட்க எனக்கு பக் என்றது, அவன் எங்க இருக்கிறான் இவுங்களுக்கு தெரிந்தா என்ன ஆகும் என்ற நினைவு பக் என்றது.
நான் உடனே சுதாரித்து "தூங்குவான்மா" என்றேன். அம்மா சரி என்று ஏதோ நினைத்வர்களாக அவர்களின் அறைக்கு செல்ல ,நான் எழுந்து சமையல் அறை சென்று காஃபி போட்டு இரண்டு டம்ளரில் எடுத்து கொண்டு என் அறைக்குள் யாரும் பார்க்கும் முன் நுழைந்து கதவை அடைத்தேன்..
நான் கதவைத் திறந்து வெளியே போனது திரும்பி வந்து உள்ளே வந்ததும் கதவை சாத்துவது எதுவும் தெரியாமல் என் மனைவியும் அவனும் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தார்கள்,
நான் மெதுவாக காபி டம்ளர்களை மேக்கப் டேபிளில் வைத்துவிட்டு என் மனைவியை லேசாக தொட்டு எழுப்பினேன்,
அவள் லேசாக அசைந்து கண்விழித்து என்னைப் பார்த்தாள்,
"மம் என்னங்க தூக்கம் வருதுங்க" என்று சொல்லி மறுபடியும் அவனை அணைத்தாள்..
நான் மறுபடியும் அவளை இலேசாக உழுக்கி எழுப்பினேன்,
அவள் கொட்டாவி விட்டபடியே விழித்து என்னை பார்த்தாள்.
"என்னங்க"
நான் பக்கத்தில் படுத்து இருந்த அவனுக்கு கேட்காத குரலில் சத்தமில்லாமல் "எழுந்திரு காபி கொண்டு வந்து இருக்கேன்" என்றேன்.
பிறகுதான் அவள் சுதாரித்து என்னையும் பக்கத்தில் படுத்திருந்த அவனையும் ஒருமுறை பார்த்து கனுக் என்று சிரித்தாள்.
எழுந்து அமர்ந்து போர்வையால் தன் நெஞ்சு வரை மூடினாள்..
"என்னங்க என் நைட்டியை எடுங்க" என்றாள்.
நான் எடுத்து கொடுக்க அதை தலை வழியே போட்டு கொண்டு தலை முடியை அள்ளி முடித்து கொண்டை போட்டாள். நான் அவளை பார்க்க "மணி என்னங்க ஆச்சு, ரொம்ப நேரம் தூங்கிட்டோம" என்றாள் கொஞ்சம் லேசான பதட்டத்தில்..
இல்ல இல்ல 8 தான் ஆகுது என்றேன்..
அவள் கட்டிலில் அமர்ந்து காஃபி எடுத்து குடித்தாள், நான் அவளிடம் அவனுக்கு எழுப்பி கொடு என்றேன்.
நீங்களே எழுப்பி கொடுங்க நான் குளிக்க போறேன் என்று சொல்லி விட்டு என் கையில் காஃபி டம்பரை கொடுத்து விட்டு "காஃபி சூப்பர் " குளியல் அறை நோக்கி போனாள்.
அவள் போனதும் நான் அவனை எழுப்பி காபி கொடுக்க அவனும் சுதாரித்து "மணி என்ன " என்று கேட்டுக்கொண்டே உடைகளை அணிந்து காஃபியை வாங்கி குடித்தான். பிறகு அவனை யாரும் பார்க்காமல் அவன் அறைக்கு அனுப்பி வைத்தேன்..
அவள் குளித்து புதிதாய் பூத்த மலர் போல் குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வந்தாள். என்னை பார்த்து புன்னகைத்த படியே "குளிக்களியா நீங்க"என்றாள்.
"மம், குளிக்கணும் என்று சொல்ல, ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க, என்று கேக்க நான் ஒன்னும் இல்லை என்று சொல்ல, என் மேல கோவமா என்றாள். நான் இல்லை என்றேன்.
"மம் இருக்கும் இருக்கும் கோபம் இருக்கும், நான் என்னங்க பன்றது, அவர் மறுபடியும் வருவார்னு எனக்கு எப்படி தெரியும்"
"நீ அவன் வர்றதுக்கு முன்னாடி என்ன சொன்ன"?
"நான் என்ன சொன்னேன்" என்றாள் ஏதோ யோசிப்பது போல...
"ரொம்ப டயர்டா இருக்கு தூங்க போறேன்னு தானே சொன்ன,"
"ஆமா ,சொன்னேன், உண்மைய தான் சொன்னேன்"
"ஆன நீ அவன் வந்ததும் அப்படியே உனக்கு தூக்கம் போச்சு, சுறுசுறுப்பா ஆகிட்ட, அப்போ நான் தான் லூசு ,இல்ல"?
"அய்யோ ,நீங்க ஏண்க அப்படி எல்லாம் யோசிக்கிறங்க, எனக்கு உண்மையிலேயே தூக்கம் தான் வந்துச்சு ஆனா அத நான் அவர்கிட்ட சொல்ல முடியுமா சொல்லுங்க"
"என்னமோ போ, முதலிரவு எனக்கு ஆனா நீங்க ரெண்டு பேரும் நல்லா என்ஜாய் பண்றீங்க, என்ன பத்தி கொஞ்சம் ஆவுது யோசிச்சியா?"
"ஏன் உங்களுக்கும் தானே ஆச்சு சேர்ல உட்காந்து இருக்கும்போது" என்றாள்.
நான் அவளைப் பார்த்து முறைக்க அவள் லேசாக சிரித்து "சரி சரி கோச்சுக்காதீங்க, இன்னைக்கு நைட்டு உங்க ஆசையை தீர்க்கிறேன் போதுமா போதும் போதும் சொல்ற அளவுக்கு"
என் முகம் மலர்ந்தது அதைப் பார்த்து அவள் "பார்த்தியா மாப்பிள்ளைக்கு இப்பதான் முகத்துல சிரிப்பு வருது, போங்க போய் குளிங்க"
என்றாள்.
நான் குளித்துவிட்டு வந்த பொழுது ஒப்பனை மேஜையின் முன் அமர்ந்து தலைவாரி மேக்கப் போட்டுக் கொண்டு இருந்தாள், ஒரு புது பட்டு புடவையில் மல்லிகைப் பூச்சூடி தயாரானாள்.
நாங்கள் இருவரும் ஜோடியாக வெளியே வர அங்கே அம்மா மற்றும் ஒன்றிரண்டு சொந்த காரர்கள் இருந்தனர்..
கொஞ்சம் கிண்டலும் கேலியுமாக காலை உணவு மேஜை கலை கட்டியது, மனோகரனும் குளித்து உடைமாற்றி எங்களுடன் வந்து மேஜையில் அமர, அவனையும் என் சொந்தக்காரப் பெண்கள் கிண்டல் செய்ய ஆரம்பித்தார்கள்,. ஆனால் என்னை தான் அதிகமாக ஓட்டினார்கள், அதில் ஒருத்தி சொன்னாள் "பாவம் பரிதா அக்கா, முபாரக் மாமா தூங்கவே விடவில்லை போல இருக்கு"
அம்மா அவளை சும்மா இருடி என்று சொல்லி அதட்டி சிரித்தார்கள்.
அந்த நேரத்தில் என் மனைவி அவனை ஓரக்கண்ணால் பார்க்க அவனும் அவளைப் பார்க்க இருவரது உதட்டிலும் லேசான புன்னகை, அதன் அர்த்தம் எனக்கு மட்டுமே புரிந்தது..
அம்மா அவனிடம் பேச்சை ஆரம்பித்தார்கள், "அப்பரம் தம்பி உங்களுக்கு எப்ப கல்யாணம்"
அதற்கு அவன் சிரித்தபடி பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை, அம்மா தொடர்ந்தார்கள்,. "நீ கல்யாணத்துக்கு வந்தது நல்ல ஒத்தாசையாக இருந்துசுப்பா, அடிக்கடி வந்துட்டு போப்பா வராமல் இருக்காதே" என்றார்கள்..
அவன் அம்மாவை பார்த்து சரி என்பது போல் தலை ஆட்டி என்னை பார்க்க நான் சொன்னேன் இல்லை அம்மா அவ ரொம்ப பிஸி என்று...
அம்மா என்னை பார்த்து முறைத்து "நீ இருக்கியே அவனை நீயே வர வேணாம்னு சொல்லிரு, நல்ல பசங்க கூட எல்லாம் சேராத நீ" என்று திட்டுவது போல் சொன்னார்கள்.
எல்லோரும் சிரிக்க நானும் சிரித்தேன்..
பிற்கு ஒவ்வொருவராக விடை பெற அக்கம் பக்கத்தில் இருந்து ஒருவர் ஒருவராக வீட்டுக்கு வந்து சென்றனர்..
ஒரு 11 மணியளவில் நானும் என் மனைவியும் ஒரு வழியாக படுக்கை அறையில் தனிமையில் இருந்தோம்...
நான் அவளை ஆசையில் கட்டி அணைக்க அவள் "என்னங்க தூக்கம் வருது, நைட்டு எல்லாம் தூங்கவே இல்ல தெரியும்ல " என்றாள்.
"மம்"
"நீங்க நல்லா தீங்கட்டீங்க, அவர் என்ன தூங்கவே விடல " சொல்லி கணுக் என சிரித்தாள்...
"பிளீஸ் பரிதா என்று அவளிடம் பரிதாபமாக நான் கெஞ்ச, அவள் அய்யோ இப்பவா , விளையாடதீன்க, நெஜமாவே ரொம்ப டயர்டா இருக்கு , நைட்டு பாத்துக்கலாம், பேசாம தூங்குங்க" என்றாள்...
நன சோகமாக முகத்தை வைத்து இருக்க, "சொன்ன கேளுங்க மத்தியானம் எங்க அம்மா வந்துறுவாங்க, நம்மள எங்க வீட்டுக்கு கூட்டி போக, அங்க போன அப்பரம் தூங்க முடியாது என்று கொஞ்சம் கோவமா சொல்ல, நான் சரி என்று மல்லாக்க படித்து இரவு நடந்ததை நினைத்து என் உறுப்பை கையில் பிடித்து லேசாக கசக்கிய படியே படுத்து கிடந்தேன்...
சாய்ந்தரம் மாமியார் உடன் நாங்கள் ஒரு காரில் மாமியார் வீட்டுக்கு சென்றோம், அங்கு சொந்தம் பந்தம் வந்தும் போகவும் இருக்க ஒரு வழியாக இரவு விருந்து உணவை முடிக்க நான் அறையில் அவளுக்காக காத்து இருந்தேன்...
மெத்தையை பார்த்த போது எனக்கு பகீர் என்றது நடந்தது எல்லாம் நினிவ்வுக்கு வந்தது, இன்னும் அவன் இங்க தான் இருந்தான்,
இருவரும் விஸ்வரூபம் படத்தில் கமல் பூஜா படுத்து இருந்தது போல் இருவரும் அம்மணமாக இருந்தனர், ஒரு போர்வை இருவரின் மேலும் அரைகுறையாக கிடந்தது,
அவன் மல்லாந்து படுத்து கிடக்க இவள் அவன் அருகில் ஒருகளித்து ஒரு கால் அவன் தொடை மேலும் ஒரு கை அவனின் நெஞ்சை அணைத்தபடி முகம் அவன் கழுத்து பகுதியில் அழுத்தியபடி இருவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர்.
எனக்கு பார்க்க கடுப்பாக இருந்தாலும் அவர்கள் அப்படி உறங்குவது புது தம்பதிகள் போல் அழகாக இருந்தது என்பதை ஒப்புக்கொள்ள தான் வேண்டும்.
நான் தலை வலியுடன் எழுந்தேன், அவனை எழுப்பி யாருக்கும் தெரியாமல் அவன் அறைக்கு அனுப்பிவைக்க வேண்டும், ஆனால் அவர்களை எழுப்ப என மனம் வர வில்லை, கீழே துணிகள் சிதறி கிடந்தன...
நான் அதை எல்லாம் கையில் எடுத்தேன், அவன் ஜட்டி ட்ராக் பேன்ட், ட்ஷிர்ட், அவளோட புடவை பாவாடை பேண்டி ப்ரா ப்ளௌஸ் எல்லாம் எடுத்து மடித்து ஒரு சேரில் போட்டேன்..
நல்ல தலை வலி, ஒரு டீ சாப்பிடலாம் என்று நினைத்து அறைக்கு வெளியே சென்றேன்...அவர்களின் தூக்கத்தை தொந்தரவு செய்யாமல்...
நான் வெளியே சென்ற பொழுது அம்மா சமயல் அறையில் இருந்து தலையில் கொண்டே போட்டுகொண்டே வெளியே வந்தார்கள், என்னை பார்த்ததும், "என்னடா அதுக்குள்ள எழுந்துட்ட" என்று கணுக் என சிரித்தார்கள்..
நான் எதுக்கு அம்மா சிரிக்கிராங்க என்று புரியாமல் பார்த்தேன்
"என்னடா நீ, விடிய விடிய தூங்களியா? பாவம் டா என் மறுமக, இப்படியா காஞ்சவன் கம்பங் காட்டுல பாஞ்ச மாதிரி" என்று சொல்லி சிரித்தார்கள்.
எனக்கு சற்று நேரம் ஒன்னும் புரியாமல் பேந்த பேந்த முளித்தேன்.
பிறகு நடந்ததை நினைவில் கொண்டு அம்மா என்ன சொல்கிறார்கள் என்று புரிந்து கொண்டேன்,
நானும் அம்மாவை பார்த்து சங்கடமாக வழிந்தேன்..
அம்மா சிரித்து கொண்டே "சரி டீ சாப்டுறியாடா? என்று கேட்டுக்கொண்டே சமையல் அறைக்குள் நுழைந்தார்கள், நான் தலையில் கை வைத்து உட்காந்து இருந்தேன், சிறிது நேரத்தில் எனக்கு டீ கொண்டு வந்து குடித்தார்கள், பரிதா எங்க குளிகிராலா? என்று கேட்டார்கள். லேசான புன்னகையுடன், எனக்கு டீ கொண்டு வந்து கொடுக்கையில் எங்கடா உன் ஃபிரண்ட் மனோகர் இன்னுமா தூங்குறான் என்று கேட்க எனக்கு பக் என்றது, அவன் எங்க இருக்கிறான் இவுங்களுக்கு தெரிந்தா என்ன ஆகும் என்ற நினைவு பக் என்றது.
நான் உடனே சுதாரித்து "தூங்குவான்மா" என்றேன். அம்மா சரி என்று ஏதோ நினைத்வர்களாக அவர்களின் அறைக்கு செல்ல ,நான் எழுந்து சமையல் அறை சென்று காஃபி போட்டு இரண்டு டம்ளரில் எடுத்து கொண்டு என் அறைக்குள் யாரும் பார்க்கும் முன் நுழைந்து கதவை அடைத்தேன்..
நான் கதவைத் திறந்து வெளியே போனது திரும்பி வந்து உள்ளே வந்ததும் கதவை சாத்துவது எதுவும் தெரியாமல் என் மனைவியும் அவனும் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தார்கள்,
நான் மெதுவாக காபி டம்ளர்களை மேக்கப் டேபிளில் வைத்துவிட்டு என் மனைவியை லேசாக தொட்டு எழுப்பினேன்,
அவள் லேசாக அசைந்து கண்விழித்து என்னைப் பார்த்தாள்,
"மம் என்னங்க தூக்கம் வருதுங்க" என்று சொல்லி மறுபடியும் அவனை அணைத்தாள்..
நான் மறுபடியும் அவளை இலேசாக உழுக்கி எழுப்பினேன்,
அவள் கொட்டாவி விட்டபடியே விழித்து என்னை பார்த்தாள்.
"என்னங்க"
நான் பக்கத்தில் படுத்து இருந்த அவனுக்கு கேட்காத குரலில் சத்தமில்லாமல் "எழுந்திரு காபி கொண்டு வந்து இருக்கேன்" என்றேன்.
பிறகுதான் அவள் சுதாரித்து என்னையும் பக்கத்தில் படுத்திருந்த அவனையும் ஒருமுறை பார்த்து கனுக் என்று சிரித்தாள்.
எழுந்து அமர்ந்து போர்வையால் தன் நெஞ்சு வரை மூடினாள்..
"என்னங்க என் நைட்டியை எடுங்க" என்றாள்.
நான் எடுத்து கொடுக்க அதை தலை வழியே போட்டு கொண்டு தலை முடியை அள்ளி முடித்து கொண்டை போட்டாள். நான் அவளை பார்க்க "மணி என்னங்க ஆச்சு, ரொம்ப நேரம் தூங்கிட்டோம" என்றாள் கொஞ்சம் லேசான பதட்டத்தில்..
இல்ல இல்ல 8 தான் ஆகுது என்றேன்..
அவள் கட்டிலில் அமர்ந்து காஃபி எடுத்து குடித்தாள், நான் அவளிடம் அவனுக்கு எழுப்பி கொடு என்றேன்.
நீங்களே எழுப்பி கொடுங்க நான் குளிக்க போறேன் என்று சொல்லி விட்டு என் கையில் காஃபி டம்பரை கொடுத்து விட்டு "காஃபி சூப்பர் " குளியல் அறை நோக்கி போனாள்.
அவள் போனதும் நான் அவனை எழுப்பி காபி கொடுக்க அவனும் சுதாரித்து "மணி என்ன " என்று கேட்டுக்கொண்டே உடைகளை அணிந்து காஃபியை வாங்கி குடித்தான். பிறகு அவனை யாரும் பார்க்காமல் அவன் அறைக்கு அனுப்பி வைத்தேன்..
அவள் குளித்து புதிதாய் பூத்த மலர் போல் குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வந்தாள். என்னை பார்த்து புன்னகைத்த படியே "குளிக்களியா நீங்க"என்றாள்.
"மம், குளிக்கணும் என்று சொல்ல, ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க, என்று கேக்க நான் ஒன்னும் இல்லை என்று சொல்ல, என் மேல கோவமா என்றாள். நான் இல்லை என்றேன்.
"மம் இருக்கும் இருக்கும் கோபம் இருக்கும், நான் என்னங்க பன்றது, அவர் மறுபடியும் வருவார்னு எனக்கு எப்படி தெரியும்"
"நீ அவன் வர்றதுக்கு முன்னாடி என்ன சொன்ன"?
"நான் என்ன சொன்னேன்" என்றாள் ஏதோ யோசிப்பது போல...
"ரொம்ப டயர்டா இருக்கு தூங்க போறேன்னு தானே சொன்ன,"
"ஆமா ,சொன்னேன், உண்மைய தான் சொன்னேன்"
"ஆன நீ அவன் வந்ததும் அப்படியே உனக்கு தூக்கம் போச்சு, சுறுசுறுப்பா ஆகிட்ட, அப்போ நான் தான் லூசு ,இல்ல"?
"அய்யோ ,நீங்க ஏண்க அப்படி எல்லாம் யோசிக்கிறங்க, எனக்கு உண்மையிலேயே தூக்கம் தான் வந்துச்சு ஆனா அத நான் அவர்கிட்ட சொல்ல முடியுமா சொல்லுங்க"
"என்னமோ போ, முதலிரவு எனக்கு ஆனா நீங்க ரெண்டு பேரும் நல்லா என்ஜாய் பண்றீங்க, என்ன பத்தி கொஞ்சம் ஆவுது யோசிச்சியா?"
"ஏன் உங்களுக்கும் தானே ஆச்சு சேர்ல உட்காந்து இருக்கும்போது" என்றாள்.
நான் அவளைப் பார்த்து முறைக்க அவள் லேசாக சிரித்து "சரி சரி கோச்சுக்காதீங்க, இன்னைக்கு நைட்டு உங்க ஆசையை தீர்க்கிறேன் போதுமா போதும் போதும் சொல்ற அளவுக்கு"
என் முகம் மலர்ந்தது அதைப் பார்த்து அவள் "பார்த்தியா மாப்பிள்ளைக்கு இப்பதான் முகத்துல சிரிப்பு வருது, போங்க போய் குளிங்க"
என்றாள்.
நான் குளித்துவிட்டு வந்த பொழுது ஒப்பனை மேஜையின் முன் அமர்ந்து தலைவாரி மேக்கப் போட்டுக் கொண்டு இருந்தாள், ஒரு புது பட்டு புடவையில் மல்லிகைப் பூச்சூடி தயாரானாள்.
நாங்கள் இருவரும் ஜோடியாக வெளியே வர அங்கே அம்மா மற்றும் ஒன்றிரண்டு சொந்த காரர்கள் இருந்தனர்..
கொஞ்சம் கிண்டலும் கேலியுமாக காலை உணவு மேஜை கலை கட்டியது, மனோகரனும் குளித்து உடைமாற்றி எங்களுடன் வந்து மேஜையில் அமர, அவனையும் என் சொந்தக்காரப் பெண்கள் கிண்டல் செய்ய ஆரம்பித்தார்கள்,. ஆனால் என்னை தான் அதிகமாக ஓட்டினார்கள், அதில் ஒருத்தி சொன்னாள் "பாவம் பரிதா அக்கா, முபாரக் மாமா தூங்கவே விடவில்லை போல இருக்கு"
அம்மா அவளை சும்மா இருடி என்று சொல்லி அதட்டி சிரித்தார்கள்.
அந்த நேரத்தில் என் மனைவி அவனை ஓரக்கண்ணால் பார்க்க அவனும் அவளைப் பார்க்க இருவரது உதட்டிலும் லேசான புன்னகை, அதன் அர்த்தம் எனக்கு மட்டுமே புரிந்தது..
அம்மா அவனிடம் பேச்சை ஆரம்பித்தார்கள், "அப்பரம் தம்பி உங்களுக்கு எப்ப கல்யாணம்"
அதற்கு அவன் சிரித்தபடி பதில் ஏதும் சொல்லவில்லை, அம்மா தொடர்ந்தார்கள்,. "நீ கல்யாணத்துக்கு வந்தது நல்ல ஒத்தாசையாக இருந்துசுப்பா, அடிக்கடி வந்துட்டு போப்பா வராமல் இருக்காதே" என்றார்கள்..
அவன் அம்மாவை பார்த்து சரி என்பது போல் தலை ஆட்டி என்னை பார்க்க நான் சொன்னேன் இல்லை அம்மா அவ ரொம்ப பிஸி என்று...
அம்மா என்னை பார்த்து முறைத்து "நீ இருக்கியே அவனை நீயே வர வேணாம்னு சொல்லிரு, நல்ல பசங்க கூட எல்லாம் சேராத நீ" என்று திட்டுவது போல் சொன்னார்கள்.
எல்லோரும் சிரிக்க நானும் சிரித்தேன்..
பிற்கு ஒவ்வொருவராக விடை பெற அக்கம் பக்கத்தில் இருந்து ஒருவர் ஒருவராக வீட்டுக்கு வந்து சென்றனர்..
ஒரு 11 மணியளவில் நானும் என் மனைவியும் ஒரு வழியாக படுக்கை அறையில் தனிமையில் இருந்தோம்...
நான் அவளை ஆசையில் கட்டி அணைக்க அவள் "என்னங்க தூக்கம் வருது, நைட்டு எல்லாம் தூங்கவே இல்ல தெரியும்ல " என்றாள்.
"மம்"
"நீங்க நல்லா தீங்கட்டீங்க, அவர் என்ன தூங்கவே விடல " சொல்லி கணுக் என சிரித்தாள்...
"பிளீஸ் பரிதா என்று அவளிடம் பரிதாபமாக நான் கெஞ்ச, அவள் அய்யோ இப்பவா , விளையாடதீன்க, நெஜமாவே ரொம்ப டயர்டா இருக்கு , நைட்டு பாத்துக்கலாம், பேசாம தூங்குங்க" என்றாள்...
நன சோகமாக முகத்தை வைத்து இருக்க, "சொன்ன கேளுங்க மத்தியானம் எங்க அம்மா வந்துறுவாங்க, நம்மள எங்க வீட்டுக்கு கூட்டி போக, அங்க போன அப்பரம் தூங்க முடியாது என்று கொஞ்சம் கோவமா சொல்ல, நான் சரி என்று மல்லாக்க படித்து இரவு நடந்ததை நினைத்து என் உறுப்பை கையில் பிடித்து லேசாக கசக்கிய படியே படுத்து கிடந்தேன்...
சாய்ந்தரம் மாமியார் உடன் நாங்கள் ஒரு காரில் மாமியார் வீட்டுக்கு சென்றோம், அங்கு சொந்தம் பந்தம் வந்தும் போகவும் இருக்க ஒரு வழியாக இரவு விருந்து உணவை முடிக்க நான் அறையில் அவளுக்காக காத்து இருந்தேன்...