Adultery యుద్ధ నీతి

[Monica Sunny]

మరునాడు ఉదయాన్నే ఒకరి నొకరు మాట్లాడించుకోవడానికి చాలా సమయం పట్టింది. చివరకు సుకృతే చనువుగా మాట్లాడించడానికి ప్రయత్నం చేసింది.
కాని మాన్విత సుకృతను అంటీ ముంటనట్టుగా మాట్లాడించి తన గదిలోనికెళ్ళిపోయింది.
సుకృత కు దుఖం పొంగు కొచ్చేసింది. నాన్న గుర్తుకొచ్చి ఒంటరిగా ఫీల్ అవుతూ అలా కూచొనిసేంది.
మద్యాహ్నం కావస్తుండగా కులభూషణ్ వచ్చీ రాంగానే మాన్వితా . . .అంటూ పిలుస్తూ ఆమె గదిలోనికెళ్ళాడు.
సుకృత కు ఉక్రఒషం ముంచుకొచ్చేసి. . .ఉంచుకొన్న లంజను పిలిచినట్టు ఎలా పిలుస్తున్నాడో దరిద్రుడు. . .అని మనుసులోనే తిట్టుకొంటూ కూచొంది.
ఆయన రాంగానే మాన్విత లేచి కూచొంటూ నిర్లిప్తంగా చూసింది.
అదేంటీ అలా ఉన్నావు. . .నీకు ఒక సంతోషకరమైన వార్తను తెచ్చాను. నీవేమో ఇలా దిగాలుగా ఉన్నావు. . .లే అంటూ చనువుగా ఆమె ప్రక్కన కూచొని. .విశయం ఏంటీ అని అడగవా అన్నాడు.
చెప్పండి అంది అదే ధోరణితో. .
ధీర్గత్ దొరికాడు తెలుసా. .
మాన్విత మొహం వెలిగి పోతూ ఉంటే అవునా ఎప్పుడు ఎక్కడ ఎలా చెప్పండి అంటూ ఉత్సాహ పడింది.
ఇవ్వాళ ఉదయం . . .ఈ ఊళ్ళోనే దొరికాడు.ప్రబుత్వ స్థలాను ఒక బడా వ్యాపారికి రిజిస్ట్రేషన్ చేయడానికి వచ్చాడు అక్కడ మా వాళ్ళు పట్టుకొన్నారు.మంచి బేరమే చేసాడనుకో. . .
మాన్విత :-ఇప్పుడెక్కనున్నాడు? క్షేమమే కదా. . .
ఆ అవును క్షేమమే. .వాడి దగ్గరున్న డబ్బంతా వాడి పేరు మీదన నేనే బ్యాంకులో వేయించి వస్తున్నాను.
మాన్విత :-మా గురించి అడిగాడా వాడు.
ఆ అడిగాడు. ఈ రోజు సాయంత్రం ఇంటికి రమ్మన్నాను.. . రాంగానే నీవే మాట్లాడు.
మాన్విత :-నిజమా నిజంగా మీరు చాలా గొప్ప వారండీ మీ మాట ప్రకారం నడుచుకొంటూ ఉన్నారు.
నా మాట చెల్లించుకోవడానికి ఇంకో ఒక్క విశయం మిగిలిపోయింది మాన్వితా. . .అదే నిన్ను మీ ఊళ్ళో దిగబెట్టి రావడం. . .మీ వాడు రాంగానే ఆ ఏర్పాట్లు చేస్తాను.
మాన్విత :-చాలా సంతోషమండీ. . .దేవుడి దయవల్ల అంతా సవ్యంగా జరిగిపోతే అంతే చాలు.
నేనూ అదే కోరుకొంటున్నాను. . .నీ ముద్దుల కూతురు పడనిస్తుందా అని ఒక ప్రక్క అనుమానంగా ఉంది అంతే . .
మాన్విత :-దాని విశయం నాకొదిలేయండి భూషణం గారూ. . .అది మన మాట వినక పోతే అదే నష్టపోతుంది. ఆ విశయమే దానికి తెలిసేతట్లు నేను చెప్పానులెండి. మీరేం కంగారు పడవద్దు.
నా కంగారంతా ఒకటే మాన్వితా. . .ఇక్కడినుండి వెళ్ళిపోయిన తరువాత ముందు ముందు సుకృత మళ్ళీ ఏం తలనెప్పులుతెచ్చిపెడుతుందో ఏమో
మాన్విత :-ఆ అనుమానం అఖ్ఖరలేదు మీకు . . .దాన్ని ఎలా కట్టడి చేయాలో నాకు బాగా తెలుసు.
అదీ నిజమే నుకో కాని నిన్నటి రోజున నేను బలవంతం చేయడం చూసింది కదా దాన్ని మనుసులో పెట్టుకొంటుందేమోనని ఒకటే అనుమానంగా ఉంది మాన్వితా. . . ఎందుకంటే అది చెసిన హత్యలన్నీ ఈ విశయం తోనే ముడిపడి ఉన్నాయి నీవూ గమనించే ఉంటావు.
మాన్విత :-అవనవును. . .మీరు చెప్పేంతవరకూ నాకు ఆ విశయం తట్టనే లేదు. ఐనా ఏమీ కంగారు పడవద్దు.దాని నేను సరి చేస్తాను. . .మీరు సాయంత్రం రండి . . ప్రస్తుతానికి మీరు వెళ్ళి రెస్ట్ తీసుకోండి.
ఏం చేస్తావేమిటి?
మాన్విత :-ఏదో చేస్తాను కదా మీరు వెళ్ళండి.
ఆ రహస్యం నాకూ చెబితే నాకూ ఆడ పిల్లలున్నారు. . .భవిశ్యత్తులో నాకూ పనికొస్తుంది.
మాన్విత :-మాన్విత ఫక్కున నవ్వి. . .అది అందరికీ చెప్పే విశయం కాదు గాని మీ భార్య ఆ విశయాలు చూసుకొంటుంది కాని మీరు వెళ్ళండి.
తల గోక్కుంటూ లేచి తన గది వైపు వెళ్ళాడు.
ఆయన వెళ్ళిన వైపు తదేకంగా చూసి ఏదో నిర్ణయానికొచ్చినట్లు తల ఊపి ఒక నిర్ణయానికొచ్చినట్లు లేచి సుకృత గది వైపు వెళ్ళింది.
గదిలో ఒంటరిగా కూచొని ఉన్న సుకృత అమ్మ రంగానే నెమ్మదిగా లేచి కూచొంది.
సుకృత బాగా ఏడ్చినట్టు కళ్ళు ఎర్రగా కనిపిస్తోంటే ఏమే అలా ఉన్నా. . .ఒంట్లో బానే ఉంది కదా అని అడుగుతూ ప్రక్కన కూచంది.
నీకు తెలీదా. . .అంది దుఖం పొంగుకొస్తూ ఉంటే. .
మాన్విత :-ఏ విశయమే నీతో సరిగా మాట్లాడక పోవడం గురించా. . .
సుకృత అవునన్నట్టుగా తల ఊపింది. .
మాన్విత ఆమె తలలో వేళ్ళు జొనిపి ఇంకా చిన్న పిల్లలా గారం పోతా వేంటే. . .అంది దగ్గరకు తీసుకొంటూ. .
మరి చిన్న పిల్లను కాదేంటి. . .అంటూ తొడ మీద పడుకొంది.
మాన్విత :-అది కాదే నీ తొందర పాటు వల్ల మన సంసారం చెదిరిపోయిందని . . .భాదే తప్పితే నీ మీద నాకు కోపమెందుకుంటుందే. . .నీ విశయమే కాని నా మనస్సునెవరు ఓదారుస్తారే. . .అంది
ఆ సమయంలో సుకృత నిజంగా అమ్మ మీద చాలా జాలిపడిపోయింది. నిజమే ఓ వైపు భర్తను ఇంకో వైపు కొడుకులను పోగుట్టుకొని ఒంటరిగా ఉన్న ఆడది,ఎంతగా నలిగిపోయి ఉంటుందో ఊహించే ప్రయత్నం చేసింది.. .
సుకృత మౌనంగా ఉండడం చూసి ఏంతే అలా ఉండి పోయావు.
నిన్ను ఎలా ఓదార్చాలో తెలీట్లేదమ్మా
మాన్విత :-ఎవరు ఎన్ని మాటలు చెప్పి స్వాంతన పరచినా దెబ్బ తిన్న మనసు అంత త్వరగా కోలుకునే పరిస్థితులుండవు లేవే చిన్న పిల్లవు నీకు అంత త్వరగా అర్థం కాదులే. .
నిజమేనమ్మా నువ్వు ఆలోచించినట్లు నేను ఆలోచించలేకపోవచ్చు. కాని నీ ధుఖాన్ని పంచుకోగలను కదా
మాన్విత లాలనగా సుకృత ముక్కును పట్టుకొని పిండుతూ నిజమేలేవే . . .సంతోషం పంచుకొంటే పెరుగుతుంది దుఖాన్ని పంచుకొంటే తరుగుతుంది. . .నాకు దుఖమే తప్ప సంతోషమనేది లేదు కదా. .
నిన్ను సంతోషపెట్టాలంటే నేనేం చెయ్యలో చెప్పమ్మా. . .నీవు అలా దీనంగా ఉంతం నేను చూడలేను.
మాన్విత గట్టిగా నవ్వేస్తూ. . .పెద్ద ఆరిందాలా మాట్లాడుతున్నావు. . .ఏం చేస్తావేమిటి?
నువ్వు ముందు చెప్పి చూడు, చేయక పోతే అప్పుడడుగు.
మాన్విత :-ఏం చేయమన్నా చేస్తావా అంటూ తల ఊపింది.
ఆ
మాన్విత :-ఐతే దొంగల వల్ల నీ అన్న దమ్ముల వల్లా ఇంకా ఈ భూషణం వల్ల నా ఒళ్ళంతా సోలిపోయింది . . .కాస్త ఒళ్ళు పట్టగలవా. . .
ఓ అదెంత పని. . . అంటూ లేచి మోకాళ్ళ మీద కూచొంది.
మాన్విత :-సరేలే నీ ముచ్చట ఎందుకు కాదనాలి అంటూ వెనక్కి వెల్లకిలా పడుకొంటూ.
ముందు కాళ్ళనుండి మొదలు పెట్టి తరువాత మొత్తం బాడీ మసాజ్ చేస్తా సరేనా
మాన్విత :-ఆ నీ ఇష్టం అంటూ కళ్ళు మూసుకొంది.
నెమ్మదిగా పిక్కలనుండి తొడల దాక పిసుకుతూ ఇప్పుడెలా ఉందే? అని అడిగింది.
మాన్విత తొడలను ఇంకాస్త ఎడంగా జరుపుతూ ఊ బానే ఉంది కానీ అంది.
సుకృత మన్విత తొడలను పిసుకుతూ తన తొడలతో పోల్చుకొంటూ అమ్మవి ఎంత పెద్ద తొడలో అనుకొంటూ . . .గజ్జెల దాకా వచ్చింది.
మాన్విత ,గజ్జెల్లో ఆమె చేయిపడగానే సుఖంగా మూలిగి అక్కడ కాస్త నిదానంగా రుద్దవే అంది.
ఏమ్మా గజ్జెల్లో నొప్పి ఎక్కువగా ఉందా అంది.
మాన్విత :-అవునే . . .చెప్పలేదు కాని ఆడదానికి బలాత్కారం వల్ల ఎక్కువగా కష్టపడేవి నడుము గజ్జెలే కదా. . .
అవునా. . .నన్ను క్షమించమ్మా. . .నీ గురించి కనుక్కోవడమే మరచిపోయాను.నూనెతో మసాజ్ చేసేదా
మాన్విత :-ఆ పని చేసి పుణ్యం కట్టుకోవే చచ్చి నీ కడుపున పుడతా..
సుకృత లేచి వెళ్ళి నూనె బాటల్ ను తెచ్చి చీరను ఎలా పైకెత్తాలో అర్థం కాకుండా ఇబ్బందిగా చూసింది.
ఎందుకే సిగ్గుపడతావు నేనూ ఆడదాన్నే కాదా. . .లోపల ప్యాంటీ ఉందిలే . . .చీరను పైకి లాగు పరవాలేదు.. .
సుకృత మాన్విత చీరను నెమ్మదిగ పైకి తోసేస్తుంటే. . .మాన్విత కాళ్ళు సర్దుకొని తన కాలి బొటన వ్రేళను మెటికలు విరుచుకొంది. కళ్ళు జిగేల్ మనేలా పెద్ద తొడలు మెల మెల్లగా బహిర్గతం అవుతూ ఉంటే సుకృత లోని ఆడ మనసు లోలోపలే అసూయపడింది.చీరను గజ్జెల దాక ఎత్తేసి పెద్ద బన్ను ముక్కలా ఎవ్త్తుగా కనిపిస్తున్న అమ్మ బిళ్ళను చూస్తూ గజ్జెలో నూనె రాసి మెల్లగా బొటన వ్రేళ్ళతో చిన్న రుద్దింది.
మాన్విత నొప్పికి విల విల్లాడినట్లుగా ఒళ్ళంతా ఒక్క కుదుపు కుదిపి అలా కాదే మొద్దు పిల్లా. . .నేను నీకు చూపిస్తాను ఆ విధంగా చేయి సరేనా ఇలా రా అంటూ సుకృతను చేయిపట్టి వెనక్కి పడుకో బెట్టింది.
నేను చేస్తా లేవే నీవు చెప్పూ . . .అంటూ లేవబోతున సుకృతను ఇదిగో ఇప్పుడే మాటిచ్చావు. . .నేను చెప్పినట్లు వింటావా లేదా అంటూ సుకృత నైటీని గజ్జెల దాక లేపింది.సుకృత లోపల ఏమీ వేసుకోకపోవడం వల్ల నూనూగు వెంట్రుకలతో నిండి ఉన్న బిళ్ళ దర్శనం ఇచ్చింది.
సుకృత ఒళ్ళు జలదరిస్తుందగా మాన్విత మనస్సును అంచనా వేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ అలా ఉండి పోయింది.
మాన్విత నూనెను ఆమె గజ్జెలో రాస్తూ చేతికి తగులుతున్న వెంట్రుకలను సుతారంగా తోస్తూ గుండ్రంగా రుద్దినట్టు రెమ్మలను రెంటినీ ఒక దానితో ఒకటి కలిపి ఒత్తుతూ పైకీ కిందికీ జరిపింది.
సుకృత ఇబ్బందిగా ఆ నేను చేస్తా లేవే అంటూ లేవబోతూ ఉంతీ ఆగు అప్పుడే అయిపోలేదు. ఎలానూ చేస్తున్నాగా పూర్తిగా చూపిస్తా. . . ఇంతవరకూ నేను కూడా నీకు నలుగుపెట్టనే లేదు.
నలుగంటే ఇలా పెడతారా. . .
మాన్విత :-ఇలా అని కాదు కాని నలుగు పెట్టేతప్పుడు ఇది కూద ఒక భాగమే. . అంటూ తొడనొక దానికి నూనె పట్టించి పైనుండి కిందకి రాసింది.
సుకృతకు ఆ పట్టు సుఖంగా అనిపించి ఊరికే ఉండిపోయింది.
రెండు తొడలనూ బారుగా నూనెతో రాస్తూ జారిపోతున్న కొంగును నడుము కు చుట్టుకొని ముంగాళ్ళ మీద కూచొని సుకృత తొదనొక దాన్ని నిలువుగా తన బుజానికి ఆనించిపెట్టమని చెప్పి పైనుండి కింద దాకా నూనెతో రాస్తూ గజ్జెల్లో రుద్దినట్టుగా తన చిటికెన వేలుని సుకృత బిళ్ళపైనుండి కింద దాకా రాసింది.
ఉలిక్కిపడినట్లు నడుమును వెనక్కి లాక్కొంది.
మాన్విత చిన్నగా నవ్వి నీలో కూడా కరెంట్ పాస్ అవుతూ ఉందే. . .అంది ఇంకాస్త గట్టిగా రుద్ది తొడను మార్చుకొంది.
ఉండదేమిటి. .నేను నీకూతురినే కదా. . .
మాన్విత :-అబ్బా మాటలు నేర్చావు. . .అంటూ ఇంకాస్త గటిగా రుద్దుతూ చిన్నగా బయటకు కనిపిస్తున్న గొల్లిని బొటన వ్రేలుతో రుద్ది వదిలింది.