Adultery యుద్ధ నీతి

[Monica Sunny]

మాన్విత ఏదైనా చెబుతుందేమోనని సుకృత ఒకటి రెండు రోజుల వరకు ఎదురు చూసింది, కాని తను చాలా మామూలుగా ఉండిపోయింది. ఆమెలో నడివయసు స్త్రీ మనస్థత్వం కొట్టొచ్చిట్టు బాగా మెచ్యూరెడ్ గా ఉంటోంది. ఏ విశయానికీ అంతగా స్పందించకుండా నింపాదిగా ఉంటోంది. సుకృత కు మాన్వితను చూసి పాపం అనిపించింది. ప్రతీ స్త్రీ ఒక వయసు వచ్చిన తరువాత తన గురించి తన శరీరం గురించి పట్టింపు బయలు దేరుతుంది.సరిగ్గా అటువంటి స్థితిలోనే అమ్మ ఉంటోంది. అంతవరకూ ఒక రకమైన సాంప్రదాయానికి అలవాటు పడ్డ ఆమె, ఇప్పుడు తన ప్రమేయం లేకుండా ఒక్కటొక్క సంఘటనే తనను మార్చేస్తోంటే తనూ ఆ జీవితాన్ని అనుభవిస్తూ అలవాటు పడుతోంది.
సుకృత అలా ధీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ ఉంటం చూసి , మాన్విత సుక్కూ ఏంటే అలా ఉన్నావ్? ఏం ఆలోచిస్తున్నావు? అంటూ ప్రక్కన కూచొంది.
సుకృత తల విదల్చుతూ అమ్మా , నీవు చెప్పిన దాన్ని బట్టి నాన్న సైనిక రహస్యాలకు సంబందించిన ఫైళ్ళను వెదక డానికి వారు అమ్మమ్మ వాళ్ళ దగ్గరకు వెళ్ళవచ్చు.అందుకే మనలో ఎవరో ఒకరిని రహస్యంగా ఊరికి పంపి వాటిని తీసుకు రావడమో లేక ప్రభుత్వానికి అందజేయడమో చేయాలి.
మాన్విత:- ఆ అవసరం లేదే సుక్కూ నేను వారికి అబద్దం చెప్పాను.ఆ వచ్చిన వారు అంత అనుభవం లేని వారు.నేను చెప్పింది విని గంగిరెద్దుల్లా తల ఊపుతూ వెళ్ళిపోయారు.
సుకృత తెల్లబోతూ, మరి ఆ విశయం ముందే చెప్ప వచ్చు కదే నేను అడిగేంత వరకూ ఎందుకు ఊరికే ఉన్నావు?
మాన్విత:- అవసరం లేదనకున్నా సుక్కూ
సుకృత:- నీవు చెప్పిన తప్పుడు చిరునామా వెదుకుతూ వెళ్ళిన వారు, వెనక్కి తిరిగి వచ్చే వస్తారు కదా, అప్పుడైనా ఇబ్బందే కదా అమ్మా, ఈ సారి వచ్చే వారు ఎంత మందో ఎలాంటి వారొస్తారో ఎలా ఊహించగలం ?
అదంతా నువ్వు నీ అన్నలూ చూసుకోండే, నేను అలిసిపోతున్నాను. హాయిగా విశ్రాంతి తీసుకోవాల్సిన వయసులో ఈ దిక్కు మాలిన గొడవలేంటో నాకు అర్థం కావడం లేదు.
సుకృత:- పెద్ద ముసలమ్మా మాటాడుతున్నావు, నీకంత వయసేం ముదిరిపోయిందనీ? పదనాలుగో ఏటే పెళ్ళి చేసుకొని నాలుగేఅళ్ళు తిరిగే సరికి మా ముగ్గురినీ కన్నావు. ఇప్పుడంటే మహా ఓ నలభైలో ఉంటావు, ఐనా విశ్రాంతి గానే ఉంటున్నావు కదే , ఎందుకంత చిరాకు పడతావు?
మాన్విత:- సుక్కూ అప్పట్లో ఓ పెద్దింటికి కోడలుగా వెళ్ళి, పిల్లల చదువులు మళ్ళీ నా చదువులూ ఇల్లూ అత్తామామలూ మరిదీ మరదళ్ళూ అందరినీ సమాళించుకొని, మీ నాన్నతో పాటు ఊరూరా తిరుగుతూ ఎన్నెన్ని పాట్లు పడ్డామో నీకేం తెలుసు, ఇప్పట్లా అందరూ చదువుకొనే రోజులు కావవి. మీ నాన్న హోదాకు తగ్గట్టుగా నడచుకోవదానికి నన్ను నేను ఎంతగా మార్చుకోవాల్సి వచ్చిందో ఊహించడానికి కూడా భయం వేస్తుంది. ఇక తీరుబడిగా జీవితాన్ని అనుభవిద్దామనుకోనే సరికి మీ నాన్న వెళ్ళిపోయాడు. ఇక అలిసిపోకుందా ఎలా ఉంటాను
చెప్పు అంది గొంతు పూడుకు పోతుండగా
మాన్విత అలా బరస్ట్ అవుతూ ఉంటం తో సుకృత కంగారు పడి అబ్బే నా ఉద్ద్యేశ్యం నిన్ను బాధపెట్టాలని కాదమ్మా , నువ్వు మాతో ఓపన్ గా ఉంటం లేదనేదే నాబాధ అంతే
మాన్విత:- ఏం ఓపనో ఏమోనే? మొత్తం అంతా గజిబిజిగా అయిపోతోంది.వయసు కొచ్చిన పిల్లలకు పెళ్ళీ పేరంటాలు చేసి ముచ్చట తీర్చుకొందామంటే, దిక్కులేని వారిలా ఈ దీవిలో ఉండిపోవాల్సి వస్తోంది. నీవేమో పగా ప్రతీకారాలంటూ కత్తులు పట్టుకు తిరుగుతున్నావు. పెద్దాడేమో కిందా మీదా తెలీయకుండా ఆబోతులా తిరుగుతున్నాడు.చిన్నాడు కుక్కిన పేనులా పడుంటున్నాడు.నేనోమో ఇలా. . . . ఛా . . .ఏం బ్రతుకులో ఏమో?
సుకృత:- అన్నీ సర్దుకుంతాయి. నీవు ఇలా పెద్ద పెద్ద ఉపన్యాసాలిస్తూ పోయావంటే మేమందరమూ ఇల్లొదలి పారిపోవాల్సి వస్తుంది.అంది నవ్వు పులుముకొంటూ
మాన్విత భారంగా కళ్ళెత్తి చూసి నీకన్నీ వేళాకోలాలే,
సుకృత:- అమ్మా నేను ఇలా అంటున్నానని నొచ్చుకోవద్దు. మొన్నటి రోజున స్టోర్ గదిలో నువ్వన్నది నేను కనిపెట్టాను. కాని ఏ పరిస్థితిలో ఉంటావో ఏమోనని గది తలుపులు తీయలేదు.ఇంతకూ లోపల ఏం చేస్తూ ఉన్నావే?
మాన్వితకు గొంతు తడారిపోయింది.గొంతు పెగల్చుకొంటూ చెప్పా కదే నన్ను లోపల పట్టి ఉంచారని మీరు అటు వెళ్లగానే నన్నొదలి పారిపోయాడు.
సుకృత:- అవునా మరి నేల మీద ఆ వీర్యం మరకలెందుకొచ్చాయే?
తన కూతురు ఆవులిస్తే పేగులు లెక్ఖపెట్టేరకమని మాన్విత కు తెలిసిపోయింది. ఇక ఆమెతో దాచి ప్రయోజనం లేదనిపించి, ఆ రోజు నన్ను ఆ ముగ్గురూ చేరచే వెళ్ళారే. . . మీరు రావడం తో ఈ మూడో వాడు నన్ను ఆ స్టోరు గదిలోనికి లాక్కొన్నాడు. చేసేదేమి లేక నేను కూడా గమ్మునుండి పోయా
సుకృత:- పోనీలే అమ్మా ఆ రకంగానైనా ఎంజాయ్ చేసావ్ కదా
నన్ను బలవంతం చేసారే అంటే ఎంజాయ్ చేసావా అని అడుగుతావేమే?
సుకృత:- అదే వారు బలవంతం చేసినప్పుడు గాట్లు రక్కులు అవీ ఉండాలి అవేమీ కనిపించక పోయేసరికి అనుమానమొచ్చింది.
ఎక్కడ గాట్లు పెట్టారో ఎలా పెట్టారో అందరికీ చూపిస్తారేమిటి?
సుకృత:- అందరికీ వద్దులేవే, నాకు మాత్రం చూపించు. చెరచబడ్డ ఆడది ఎలా ఉంటుందో ఏ మనస్థత్వం తో ఉంటుందో నాకు తెలీదనుకోకు.
మాన్విత తెగించేసింది. ఏం చేయాలే ఎటూ చెరచబడుతున్నా కదా అనవసరంగా ప్రాణాలమీదకు ఎందుకు తెచ్చుకోవాలనుకొని నేనూ వాళ్లతో గేం ఆదా. అంత కన్నా నాకు వేరే ఏ దారీ దొరకలేదు.
సుకృత:- అదీ ఇప్పుడు మా అమ్మవనిపించావు. నిండా మునిగాక ఇంకా చలేమిటే? తపొప్పులు గాలికి వదిలేసి నీవు ఎలా ఉండాలనుకొంటున్నావో అలా ఉండు. అన్నీ సర్దుకొన్నాక మిగతావి ఆలోచించవచ్చు.
మాన్విత:- నేనేమీ బజారు ముండను కాదే అన్నీ తెగించి కూచోవడానికి. ఏదో అలా లొంగిపోవాల్సి వచ్చిందని చెబుతున్నా
సుకృత:- సరే లేవే నిన్నేమీ వేలెత్తి చూపడం లేదు.
మాన్విత:- నన్ను గుచ్చి గుచ్చి ప్రయత్నిచడం మానేసి , నీవూ ఏదో ఒక దారి చూసుకోవే ఇలా ఎంత కాలం
సుకృత:- అమ్మా, నీకు ముందే చెప్పా కదా ఆ కులభూషణ్ ఎవరో తెలిసేంత వరకూ నాకీ తిప్పలు తప్పవు. అంతగా కావాల్సి వచ్చినప్పుడు నన్ను చూసుకోవదానికి మీరందరూ లేరూ?
మాన్విత:- మేముండీ ఏం చేయగలమే? నీకంటూ ఓ సంసారం ఏర్పాటు చేసుకోమంటున్నా
వీళ్ళ సంభాషణ ఇలా జరుగుతూ ఉంటే ధీర్గత్ అటువైపు నుండి మొత్తం వింటూ కూచొన్నాడు.
మరునాడు ఉదయాన్నే సుకృత, హవ్యక్ తో కలిసి బెర్టో దగ్గరకెళ్ళి కులభూషణ్ గూర్చి విచారించింది.
లాభం లేదమ్మాయ్, నిన్న మొన్నటి వరకూ వాడు ఇక్కడిక్కడే గూడాచారిలా ఉండి మీ అమ్మా వాళ్ళ విశయాలు తెలుసుకొంటూ ఉన్నట్లు నటించాడు. ఇప్పుడు హాల్దియా మరణించందని తెలిసాక వాడు కనుమరుగై పోయాడు.తెర వెనుక నుండి ఏవైనా ప్రయత్నాలు చేస్తూ ఉండవచ్చు.
సుకృత:- అవునంకుల్ మొన్న మా ఇంటి మీదకు మనుషులను పంపినట్లున్నాడు. మేము లేక పోయేసరికి అమ్మను బెదరించి వెళ్ళారు.మళ్ళీ వస్తే గిస్తే అందరూ నా చేతిలో చావడం మాత్రం ఖాయం.అంత వరకూ నాకు సమయం లేదంకుల్ వాడు ఎక్కడ ఉంటాడో చెప్పండి నేనే ఏదైనా ప్రయత్నం చేస్తాను.
బెర్టో తల అడ్దంగా తిప్పుతూ నిజం చెబుతున్నా అమ్మాయ్, వాడు మీ భారత ప్రభుత్వం నుండే వచ్చినట్లు తెలుసు గాని ఎక్కడుంటాడో ఎవరి అదుపు ఆఙ్ఞల్లో ఉంటాడో ,నాకు తెలీయదు. కావాలంటే గోవాలో ఉన్న ఆఫీసు అడ్రసు ఇవ్వగలను అక్కడ ప్రయత్నించు ఏదైనా క్లూ దొరకొచ్చు.
సుకృత:- ఆ మాత్రం చెప్పండి అంకుల్, మిగతాది నేను చూసుకోగలను. ఈ దెబ్బతో మా జీవితాలను చిందర వందర చేసిన వాడి అంతు తేల్చుకొనే నా దేశం లోని కెళతా
బెర్టో ఇచ్చిన అడ్రస్ తీసుకొని ఇంటికెళ్ళి, ఇంటికెళ్ళి సుకృత ముగ్గురినీ సమావేశపరచి తన నిర్ణయాన్ని చెబుతూ, అమ్మా అన్నాలూ నేను మళ్ళీ గోవా వెళ్ళాల్సిఉంది. అక్కడ కొన్ని పనులు పెండింగ్ లో ఉన్నాయి. దాంతో మనమందరమూ నిర్భయంగా దేశంలోనికి వెళ్ళవచ్చు. అంతే కాకుండా నాన్న గారి పరువు కూడా దక్కుతుంది. కాబట్టి నాతో ఎవరొస్తారో? అమ్మతో ఎవరుంటారో చెప్పండి.
ముగ్గురూ మౌనంగా ఉండిపోయారు.
సుకృతే కలగజేసుకొని నాతో అక్కీని తీసుకెళతా, ధీరూ నువ్వు అమ్మతోనే ఉందాలి ఉండగలవా అని అడిగింది.
వాడు సరే అన్నట్టు తలవూపి మాన్విత వైపు చూసాడు.
మాన్విత కూడా సరే అన్నట్టు తల ఊపడం తో సుకృత మళ్ళీ గోవా ఎళ్ళ డానికి తన హిప్పీ డ్రెస్సును సిద్దం చేసుకోసాగింది.