Incest குலுங்கித் தளும்பும் கொங்கை கொண்ட மங்கை என் தங்கை.

[monor]

இப்படியே நாட்கள் கடந்து போனது. 

ராகவியை அமங்கலியாகப் பார்க்க பார்க்க எனக்கும் அம்மாவுக்கும், அப்பாவுக்கும் வேதனையாக இருந்தது. ராகவியின் முகத்தில் தன் வாழ்க்கை இப்படி ஆகி விட்டதே என்று கவலை அப்பிக்கொள்ள உள்ளத்தில் சோகம் கொண்டு உடல் மெலிந்தாள்.

 ‘நல்லபடியாக வாழ்வார்கள் என்று நம்பித்தானே  ராகவிக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சோம் இப்படி ஆய்டுச்சே?’ என்று அம்மாவும் , அப்பாவும் வருத்தபடாத நாளே இல்லை.

இப்படி போய்க்கொண்டிருக்கும் போது,….. ராகவி அம்மாவிடம், “ நான் காலேஜ் போய் மேற்கொண்டு படிக்கிறேன்மா. இங்கே இருந்தா அந்த ஆக்ஸிடண்ட் ஞாபகம் அடிக்கடி வந்து என்னை அலை கழிச்சிட்டிருக்கு. என்னால நிம்மதியா இருக்க முடியல. காலேஜ் போய் படிப்புல கவனம் போச்சுன்னா, என்னால அந்த பழைய நினைப்புலே இருந்து விடுபட முடியும்னு நினைக்கிறேன்.”

“சரிம்மா,….உன் இஷ்டப்படியே நடக்கட்டும். உன் அப்பாவையும், அண்ணனையும் ஒரு வார்த்தை கேட்டுக்கோ.”
 ஒரு வாரம் போனது. பெங்களூரிலிருந்து சனிக்கிழமை வீட்டுக்கு வந்தேன்.

அப்பா என்னிடம்,” டேய் ரவி. உன் தங்கச்சி வீட்டிலேயே இருந்தா அதையும் இதையும் நினைச்சுகிட்டு இன்னும் கவலை புடிச்சுகிட்டு இருக்கா. சரியா சாப்பிட்றதில்லே. தூங்கறதில்லே. அதனால, அவ கவனத்தை படிப்புல காட்டட்டும்.. வர்ற திங்க்க் கிழமை அவளை காலேஜ்ல சேர்த்து விட்டுடு.  வீட்லேர்ந்து போய் வரட்டும்.”

“சரிப்பா,…”

அப்பா சொன்ன படி காலேஜில், அவள் படிப்பை விட்ட வருஷத்திலேர்ந்து சேத்து விட்டேன். அவளும்  வீட்டிலேர்ந்து காலேஜ் போய் வந்து கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு மாசம் கழித்து, நான் பெங்களூரில் இருந்த சமயம், என்னோட ஆபீஸுக்கு என்  நண்பன் ராஜு  வந்திருந்தான்.

“டேய் ராஜு எப்படிடா இருக்கே?!!  ராகவியோட கல்யாணத்துக்கு வந்ததுதான். ஆறு மாசத்துக்கும் மேலே ஆச்சு. அதுக்கப்புறம் உன்னை பாக்கவே முடியலே. அப்புறம்,..... உனக்கு கல்யாணம் ஆய்டுச்சா?!!”

“ஆய்டுச்சுடா. ஒரு கோவில்ல வச்சு என்னோட சித்திக்கும், அவ பொண்ணுக்கும் ஜோஸியர் சொன்னதை வச்சு பயமுறுத்தி கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டேன். ஆமா, நீ எப்படி இருக்கே? ஜோஸியர் சொன்னபடி ஆச்சா? ஆமா. உன் முகத்துல பழைய கலை இல்லியே. ஒரு மாதிரி சோகமா இருக்கியே?”

“எப்படிடா சந்தோஷம் இருக்கும்?!!  ஒரே ஒரு தங்கச்சிக்கு அப்பா, அம்மா ஆசைப்படி சீரும், சிறப்புமா நல்ல மாப்பிள்ளையாப் பாத்து கல்யாணம் செஞ்சு வச்சேன். ஆனா, அவ தாலி நிலைக்கலியே?,…..இப்ப அவ விதவைக் கோலத்துல இருக்கிறதை எங்க மூனு பேராலேயும் பாக்க முடியலே,….மனசுக்கு கஷ்டமா இருக்கு.”

 “என்னடா?,…. நீ லவ் பண்ணிட்டிருந்த உன் ஆசைத் தங்கச்சியை இன்னொருத்தனுக்கு கல்யாணம் செஞ்சு கொடுக்கிற வரைக்கும் அமைதியாவா இருந்தே?!! வேற மாப்பிள்ளையை பாக்க வேண்டாம். ராகவியை நான் லவ் பண்றேன். ராகவியை நானே கல்யாணம் செஞ்சுக்கறேன்னு துணிஞ்சு தைரியமா சொல்ல வேண்டியதுதானே?”

“எப்படிடா சொல்றது?!! ராகவி அத்தை பொண்ண்ணாவோ, அக்கா பொண்ணாவோ, இல்ல,…. மாமா பொண்ணாவோ இருந்தா தைரியமா சொல்லி இருப்பேன்.  கேட்டிருப்பேன். ஆனா, அவ என் கூடப் பொறந்த தங்கச்சிடா. அவளை அவ கூடப் பொறந்த அண்ணனான நானே கல்யாண்ம செஞ்சுக்கறேன்னு எப்படிடா சொல்ல முடியும்?!!!.”

“இதுக்கு உங்க அம்மா எப்படி சம்மதிச்சாங்க?  நீயும் ராகவியும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் உயிருக்கு உயிரா காதலிக்கறீங்கன்ற விஷயத்தை உங்க அம்மாக்கு கூட சொல்லாம விட்டுட்டியேடா. அவங்ககிட்டே சொல்லி இருந்தா, ஒரு வேளை உங்களுக்கு கல்யாணம் செஞ்சி வச்சிருக்கலாம்.”

“என்னால வெளிப்படையா சொல்ல முடியலேடா. ராகவியாச்சும் சொல்லி இருக்கலாம். ஆனா, அந்த ஜோஸியர் சொன்ன மாதிரி நடந்துடுச்சேடா?!!”

“போடா ஃபூல்,….ஆம்பிளை உன்னாலேயே சொல்ல முடியலே. ஒரு பொண்ணு எப்படிடா சொல்ல்லுவா? அதுவுமில்லாம அந்த ஜோசியர் சொன்ன மாதிரி நடக்கலே.  உங்க அம்மா கூட  நீ சேரணும்கிறதுக்காக பணத்த கொடுத்து அந்த ஜோஸியர பொய் சொல்ல வச்சதுதானேடா இது. அது எப்படி உண்மையாகும்.?!!”

“ பொய்யோ, உண்மையோ,…அந்த ஜோசியர் சொன்ன மாதிரி நடந்துடுச்சுல்ல?”

“சரி,….சரி,…நீ ஒன்னும் கவலைப் படவேண்டாம். அந்த ஜோசியர வச்சே, உன்னை உன் தங்கச்சி கழுத்துல தாலி கட்ட வைக்கிறேன். போதுமா? உங்க ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் ஆய்டுச்சுன்னா எல்லாம் சரி ஆய்டும். ஆமா ராகவி இப்ப என்ன பண்றா?”
“விட்ட இட்த்திலேர்ந்து படிப்பை கன்டினியூ பண்றேன்னு ஆசைப் பட்டா, சரின்னு பக்கத்து காலேஜ்ல சேத்து விட்டிருக்கேன்.”