Incest சித்தாரா சித்தி!!

[youngtamil]

கீர்த்தி பத்தி எனக்கு தெரியும் என்று சொன்னவுடனே எனக்கு ஷாக்காகி அப்படியே நின்றேன். பெட்சீட் போட்டும் கூட எனது சுன்னி விறைப்பு அடங்காமல் தூக்கி கொண்டு தான் நின்றது.

“சொல்லு வினய் கீர்த்தி உன்னோட கேள் ப்ரண்ட் தானே” சொல்லிக்கொண்டே பெட்டில் உக்கார்ந்து இருந்த என் பக்கத்தில் உரசி உக்கார்ந்தாள்.

“அது வந்து… பேரெல்லாம் எப்படி” என்று இழுத்தேன்.

“கீர்த்தி யாரு கேள் பிரண்டா இல்லை வேற ஏதாச்சும்மா” என்று சொல்லி அஹாஹாஹாஹாஹா ஹாஹாஹாஹாஹா என்று சில்லறைகளை கொட்டியது போல அவளது ட்ரேட்மார்க் சிரிப்பை சிரித்தாள்.



“எப்பா இப்படி ஸ்ட்ராங்கா வச்சி இருக்கே” என்று தோளில் இடித்துவிட்டு சொன்னாள்.

“பேரு எல்லாம் எப்படி..”

“அப்போ உண்மையிலே உன் கேள் பிராண்ட் பேரு கீர்த்தியா” மீண்டும் அந்த ட்ரேட்மார்க் சிரிப்பு.

அவளுக்கு கீர்த்தியின் பெயர் எப்படி தெரிந்தது என்று தெரியாமல் நான் ங்கே என்று முழிக்க “ரொம்ப யோசிக்காதே வினய். பெயர் எப்படி தெரியும்னு. செம ஹாட் கனவு போல.. ஆஅஸ்ஸ்ஸ் கீர்த்தி ஆஸ்ஸ்ஸ்ஸ் கீர்த்தின்னு முனகிட்டு இருந்தே” என்று சிரித்து கொண்டே எனது தோளில் இடித்தாள்.

என்னது பேர் சொல்லி முனங்கிட்டு இருந்தேனா என்று மனதிற்குள் நினைத்தேன். கீர்த்தி கனவில் கழட்டி வீசிய பேன்டியின் வாசமும் ஈரமும் மூக்கிலும் நாக்கிலும் இன்னும் இருப்பதை போன்ற ஒரு உணர்வு தான்.

“கனவுல என்ன பண்ணிட்டு இருந்தீங்க ரெண்டு பேரும். ஏதாச்சும் கசமுசாவா” அவள் என்னை சீண்டினாள்.

நான் எதுவும் பேசாமல் இருக்க “சொல்லு உன் கேள் பிராண்ட் கீர்த்தி எப்படி இருப்பா” அவள் விடுவதாக இல்லை.

“அது நடிகை கீர்த்தி சுரேஷ்” என் கேள் பிரண்டை பற்றி எல்லாம் சொல்லும் எண்ணமில்லை.

“எனக்கு என்னமோ அப்படி தெரியல” அவளும் விடுவதாக இல்லை.

“வேற எந்த கீர்த்தியும் எனக்கு தெரியாது” பொய் சொன்னேன். கண்டிப்பாக என் முகமே காட்டி கொடுத்து இருக்க வேண்டும். அவள் எதுவும் சொல்லாமல் சிரித்து கொண்டே “சரி நான் ஆபிஸ் கிளம்பனும்” என்று சொல்லிவிட்டு ரூமை விட்டு வெளியே போனவள் மீண்டும் உள்ளே வந்து “இது தான் கேள் ப்ரண்ட், சினிமான்னு என்ஜாய் பண்ணுற வயசு. ஆபிஸ் ஒர்க் பண்ண ஆரமிச்சா இதெல்லாம் உனக்கு கிடைக்காது. உங்க டாடி நெறய தடவை இதை மிஸ் பண்ணி இருக்கிறதா சொல்லி இருக்காரு” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.

அப்பா இவளிடம் இதெயெல்லாம் சொல்லும் அளவுக்கு நெருக்கமாக இருந்து இருக்கிறாரா. இவள் உண்மையை தான் சொல்லுகிறாளா இல்லை அவள் சொல்வதெல்லாம் உண்மை என்று நினைத்து ஆபீஸ் பொறுப்பை அவளிடமே கொடுத்துவிடுவேன் என்று நினைக்கிறாளா? அதே சிந்தனையுடன் காபியை குடித்தேன்.

சித்தி ஆபிஸ் கிளம்பியவுடன் கார்த்திக்கை பார்க்க அவன் இடத்திற்கு சென்றேன். அவன் வெளியே போய் இருப்பதாக அவன் அப்பா சொன்னார். அவனுக்கு போன் செய்தபோது ரிங் போனதே தவிர எடுக்கவில்லை. என்ன செய்வது என்று யோசித்தபோது கார்த்திக் ஜோதிகா மிஸ் போட்டோவை காட்டியது ஞாபகம் வந்தது. ஸ்கூலுக்கு சென்று நேரிலே பார்க்கலாம் என்று நேரில் போனேன். செக்கூரிட்டி சரியாக அடையாளம் கண்டு கொண்டார். அப்பாவின் மறைவுக்கு வருத்தம் தெரிவித்தார். அவரிடம் ஒரு 2000 நோட்டை நீட்ட வாங்க மறுத்தார், பாக்கெட்டில் திணித்து விட்டு ஜோதிகா மிஸ் பற்றி கேட்டேன். அவர் ஸ்கூலை விட்டு நின்று இரண்டு வருடங்களுக்கு மேல் ஆனதாக சொன்னார்.

“வேற எந்த ஸ்கூல்லயாவது சேர்ந்துட்டாங்களா”

“அதெல்லாம் எனக்கு தெரியல தம்பி” என்றார். சரி அங்கிருந்து கிளம்பி மீண்டும் வீட்டுக்கே போய் விடலாம் என்று கிளம்பிய போது கார்த்திக் சரியாக போன் அடித்தான்.

“கார்த்தி நீ எங்கேடா போயிட்டே, உங்க வீட்டுல வந்து பார்த்தேன் ஆளே காணோம். அங்கிளும் காலையில போயிட்டான் எங்கே போனான்னு தெரியலைன்னு சொன்னாரு”

“பெங்களூருல ஒரு IT கம்பெனில இன்டெர்வியூ டா அது தான் வந்துட்டேன். வேலைக்கு போறேன்னு சொன்னா அப்பா வருத்தப்படுவாரு. தோப்புல ஒன்னும் வருமானம் இல்லை, எவளோ நாலு தான் தண்ட சோறு திங்குறதுன்னு வந்தேன் டா”

“வேலைக்கு போறதுன்னா என் கம்பெனிலேயே சொல்லி இருப்பேனே”

“ப்ரண்டிஷிப் வேற, வேலை வேற. IT படிச்சவனுக்கு டயர் கம்பெனில என்ன வேலை”

“உன் இஷ்டம், நான் கம்பெல் பண்ணலை. உனக்கு எப்பவுமே என் கம்பெனில ஒரு வேலை இருக்கு”

“ஹ்ம்ம் சரிடா வினய்”

“அப்பாட்ட இப்போ சொல்லாட்டி வேலைக்கு போறப்போ எப்படி இருந்தாலும் சொல்லி தானே ஆகணும்”

“ஆமாடா இன்டெர்வியு தானேன்னு சொல்லலை. கிடைச்சா பார்த்துக்கலாம்”

“சரி கார்த்திக். நீ எப்போ ரிட்டர்ன்”

“ஒரு ரவுண்ட் முடிஞ்சி இருக்கு. இன்னும் ரெண்டு ரவுண்ட் இருக்கும் போல. லன்ச் இங்கே தான்னு சொல்லி இருக்காங்க. சாயங்காலம் ஆகிடும்”

“ஓஹ்.. சரி அப்போ நான் திரும்ப வீட்டுக்கே போறேன். ஆல் தி பெஸ்ட்” போனை துண்டித்தேன். துண்டித்தவுடன் ஜோதிகா மிஸ் பற்றி கேட்கலாம் என்று அவனிடம் மீண்டும் கேட்க அவன் ஜோதிகா மிஸ் கல்யாணம் ஆன உடனே தருமபுரி அருகில் சென்றுவிட்டதாக சொல்லி அட்ரசும் கொடுத்தான். அவன் மீண்டும் ஏதோ சொல்ல வந்தான் அதற்குள் இண்டெர்வியூகு கூப்பிட போனை துண்டித்தான்.

நான் வீட்டிற்கா இல்லை தர்மபுரிக்கா என்று மணியை பார்த்த போது 11 தான் ஆகி இருந்தது. சாயங்காலம் வரை தனியாக இருக்க போர் அடிக்கும் என்பதால் தருமபுரி ஓட்டினேன். செல்லும் வழி நெடுக ஜோதிகா மிஸ் பற்றிய நினைப்பு தான்.
நான் ஏழாவது படிக்கும் போது தான் ஜோதிகா மிஸ் எங்கள் ஸ்கூலில் சேர்ந்தாள். “செவென்த் B செக்க்ஷன் இது தானே” என்று கேட்டு கொண்டு சிரித்துக்கொண்டே உள்ளே நுழைந்த போதே இதயத்திலும் இடம் பிடித்து விட்டாள்.



உண்மையில் சொல்ல போனால் என்னுடயை முதல் கிரஸ் ஜோதிகா மிஸ் தான். ஏழாவது படிக்கும் போது செக்ஸ் பற்றி எல்லாம் தெரியாது அதனால் அவளுடைய லவ்வர் போல தான் கற்பனை செய்து கொள்வேன். அவள் எடுக்கும் சப்ஜெக்ட்டில் முதல் இடம் எடுத்தால் தட்டி கொடுப்பாள். அந்த ஸ்பரிசத்திற்காகவே அவள் சப்ஜெக்ட்டில் முதல் மார்க் எடுக்க பயங்கர போட்டி. நானும் கார்த்திக்கும் நிறைய போட்டி போட்டு இருக்கிறோம். பத்தாவது படிக்கும் போது தான் செக்ஸ் பற்றி தெரிய முதல் அபிஷேகமும் ஜோதிகா மிஸ்ஸுக்கு தான். +2 வரை ஜோதிகா மிஸ்ஸுடன் கற்பனையில் எல்லாமே செய்து இருக்கிறேன். அதன் பிறகு வாழ்க்கையின் பிசியில் அவள் ஞாகபம் மறைய கார்த்திக் அவள் போட்டோவை காட்டிய உடன் மீண்டும் ஸ்கூல் ஞாபங்கள் வர அவளை பார்க்க தோன்றியது. கார்த்திக்குடன் சென்று பார்க்கலாம் என்ற எண்ணத்துடன் தான் வந்தேன் அவன் இன்டெர்வியூ சென்று விட்டதால் தனியாக அவன் சொன்ன அடட்ரெஸ்ஸை வைத்து சென்று கொண்டு இருந்தேன். தருமபுரி தாண்டி 20கி தூரத்தில் ஒரு ஒற்றையடி பாதை பிரிந்தது. அந்த வழியே இன்னும் இரண்டு கிமீ செல்ல ஊரை தாண்டி செல்ல தூரத்தில் ஒரு சிறிய வீடு தெரிந்தது. மொத்தமாக 15*15 தான் இருக்கும் மேல் கூரை கூட வெறும் ஆஸ்பெஸ்டாஸ் தான். இந்த வீடாக இருக்க வாய்ப்பில்லை என்று அதை தாண்டி சென்ற போது GPS திரும்ப சொல்ல வண்டியை நிறுத்தினேன். சுற்றிலும் வேற வீடு இல்லை. ஜோதிகா மிஸ் இந்த குடிசை போன்ற வீட்டிலா இருக்கிறாள். போய் பார்க்கலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்துவிட்டு பைக்கை நிறுத்திவிட்டு அந்த வீட்டை நோக்கி நடந்தேன். அந்த வீட்டில் ஜன்னல் வழியாக உள்ளே நடப்பது தெரிந்தது. அங்கே பார்த்ததை என்னால் நம்ப முடியவில்லை.

உள்ளே ஜோதிகா மிஸ் வெறும் புடவையில் இருந்தாள். புடவை முந்தானையை கீழே போட்டு இருக்க அவள் முலைகள் தெளிவாக தெரிந்தது. அவள் முலையில் ஆங்காங்கே வெள்ளை படிந்து இருந்தது. அப்போது வேட்டி கட்டிய இன்னொரு உருவம் தெரிய அப்படியே நின்றேன். நான் திரும்ப போகும் நேரத்தில் அப்போது ஜோதிகா மிஸ் என்னை பார்த்துவிட்டாள். அவள் கண்களால் ஏதோ சைகை செய்தாள் எனக்கு புரியவில்லை.



நான் திரும்ப செல்ல தூரத்தில் புல்லட் ஸ்டார்ட் ஆகி அந்த வேட்டி கட்டிய மனிதர் என்னை தாண்டி சென்றார். என்னுடைய பைக்கை எடுத்து கொண்டு திரும்ப செல்ல சரியாக அவள் வீட்டை கடக்கும் முன் அவள் நிறுத்தினாள்.