30-10-2021, 07:01 PM
கல்யாணத்துக்கு இன்னும் சிறிது நாள் இருந்ததால் நாங்கள் இருவரும் அவ்வளவாக சந்திக்க வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை,
அவள் லீவு போட்டு அம்மா கூடவும் சொந்தக்காரங்க கூடவும் கல்யாண வேலையில் பிஸியாக இருந்தாள்.
பிள்ளையான எனக்கு கல்யாண வேலைகள் எதுவும் இல்லை, வேலைக்கு போய்க் கொண்டிருந்தேன், முன்னாடி நடந்தவற்றையெல்லாம் யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், மனோகருடன் உங்களுக்குள் நடந்ததைப் பற்றி நினைக்கும் பொழுது எனக்கு வேதனையாகவும் பொறாமையாகவும் இருந்தது, அதே நேரத்தில் என் உணர்வுகளை தூண்டும் வகையில் இருந்தது, என் ச***** நட்டு கொண்டே இருந்ததால் என்னால் கண்ட்ரோல் செய்ய முடியவில்லை,
அது மீண்டும் நடக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன், மேலும் ஃபரிதா மனோகரை மிகவும் விரும்புவதால் அதற்கு சம்மதிப்பாள் என்பதில் நான் உறுதியாக இருந்தேன்.
அன்று வியாழக்கிழமை கல்யாணத்திற்கு எல்லாம் தயாராக இருந்தது, இருந்தோம்,
அவள் என்னை பார்க்க வந்திருந்தாள்,
"என்னங்க சபீனா கடைசி நேரத்தில் வர முடியாதுன்னு டா, வேலை விஷயமா வெளியூர் போறாலாம்" சபீனா அவளுடைய கசின்,
"வேற யாரையும் கூப்பிட வேண்டியது இருக்கா யாரையும் மறந்துட்டீங்களா"
என் இதயம் துள்ளியது. இதை எப்படிப் பேசுவது என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், இதுவே சரியான வாய்ப்பு.
"ஆமா ஒருத்தர மறந்துவிட்டேன்" மெதுவாக சொன்னேன்.
ஆனால் என் வயிற்றில் பட்டாம்பூச்சிகள் சத்தமிட்டன.
அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள் "யாருங்க"?
நான் அவளைப் பார்த்து சிரித்தேன், . "மனோகர்"
அவள் கன்னங்கள் சிவந்தன. "முபாரக், என்ன விளையாடுரீங்களா?" அவள் சற்று பதட்டத்துடன் சொன்னாள்.
நான் அவள் முழங்காலில் என் கையை வைத்தேன். ", அன்னைக்கு நடந்து என்னால மறக்கவே முடயல ப்பா, அது உனக்கே தெரியும்.
" என்னோட பெரிய ஆசை என்னவென்று உனக்குத் தெரியும், நீயும் நல்லா என்ஜாய் பண்ண தானே"
அவளுக்கு நன்றாக தெரியும் ஏற்கனவே நாங்கள் அதைப் பற்றி பேசி இருக்கிறோம்,
எங்கள் திருமண இரவில் அவளை முதலில் ஓப்பது வேறொரு ஆள் என்பது எண்ணுடை பெரிய மிக பெரிய ஃபேண்டஸி.
அவள் என்னை முறைத்தாள், பிறகு அப்படியே நிமிர்ந்து மேலே ஓடிக்கொண்டிருக்கும் மின்விசிறியை பார்த்தவாறு சொன்னாள்..
"நான் இப்படி ஒரு வக்கிரம் பிடிச்ச ஆளை கல்யாணம் பண்ண போகிறேன், அய்யோ, என்னால் நம்ப முடியவில்லை"
பிறகு அவள் நெற்றியை முழங்காலில் வைத்தாள்.அவள் அதைப் பற்றி தான் யோசிக்கிறாள் என்று தெளிவாக தெரிந்தது.
என் வக்கிர ஆசையில் இருந்த அந்த திருட்டுத்தனம் கள்ளத்தனம் அவளையும் சூடாக்கியது, என் அளவுக்கு இல்லாவிட்டாலும் கண்டிப்பாக அவளை கிரங்க வைத்தது..
அது மட்டும் அல்லாமல் மீண்டும் மனோகருடன் இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவளைக் கவர்ந்தது.
அவளது முலைக்காம்புகள் விரைத்து இருந்ததால் என்னால் கண்டிப்பா சொல்ல முடிந்தது, அவளது புண்டையை தொட்டால் அவள் ஈரமாக இருப்பாள் என்று நான் பந்தயம் கட்டி சொல்வேன்..
கடைசியாக அவள் கன்னத்தை முழங்கால்களுக்குள் நகர்த்தி, வெற்று சுவரைப் பார்த்தாள்.
"ஐயோ நீங்க இருக்கீங்களே, சரி இப்போ நான் ஒத்துக்குறேன்னே வச்சுக்கங்க, ஆனால் எப்படிங்க எப்படிங்க நம்ம பண்றது, அங்க, அங்க எல்லோரும் இருப்பாங்களே"?
என் இதயம் துள்ளியது. இது உண்மையில் நடக்கப் போகிறது!
இருந்தாலும் என் உற்சாகத்தை கட்டுக்குள் வைத்திருந்தேன்.
"பரிதா நம்ம பஸ்ட் நைட் எங்க வீட்டுல தான் நடக்கும் எங்க சொந்தக்காரங்க எல்லாம் சாயங்காலமே எப்படியும் ஊருக்கு போயிடுவாங்க வீட்டில் அம்மா அப்பரம் ஒரு ரெண்டு மூணு சொந்தக்காரங்க மட்டும் தான் இருப்பாங்க, முதல்ல அவனை கல்யாணத்துக்குப் கூப்டுவோம், நான் அவனுக்கு போன் பண்ணி எல்லாம் பிலானும் சொல்லிடறேன்."
ஃபரிதா சுவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்,ஆனால் இப்போது அவள் ஆச்சரியத்தில் தலையை ஆட்டினாள்,
"நீ ரொம்ப மோசம் முபாரக், உண்மையிலேயே சொல்றேன் நீ ரொம்ப மோசம்" என்றாள்
"ஏன் நீ பிடிக்கலைன்னு சொல்லு, மாட்டீயே? அவளை கட்டிலில் தள்ளி பாவடையை தூக்கி பேண்டியில் கைவைத்தேன் ஊறிப்போய் இருந்தது,
"யோசிச்சு பாரு ,இன்னும் இரண்டு நாள்ல மனோகர் உன்னை என்னவெல்லாம் செய்யப் போகிறான், என்று அவள் காதில் சிணுங்கினேன்.
"ஓஹ் ஆண்டவா , முபாரக் அய்யோ!"?
************
எனது முதல் இரவு பற்றி எனக்கு இருந்த வக்கிர ஆசை பற்றி ஃபரிதாவுக்கு இருந்த எந்தத் தயக்கமும் எங்கள் நிக்கா விழாவில் அவளிடம் தெரியவில்லை, பதினோரு மணி அளவில் எங்கள் திருமணம் நல்லபடியாக நடந்து முடிந்தது,
பிரியாணி பந்தி கலை கட்டியது, கடைசியாக மாப்பிள்ளையும் மணப்பெண்ணும் சொந்தக்காரர்கள் புடை சூழ பந்தியில் அமர வைத்து இலை போட்டார்கள்,
"எப்படா நைட் ஆகும்னு இருக்கு, செம மூட்ல இருக்கேன், என்று என் காதில் கிசுகிசுத்தாள் என் பது பொண்டாட்டி...
நாங்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொழுது எதிர் வரிசையில் மனோகரும் மற்ற நண்பர்களும் அமர்ந்திருந்தனர்,
இவள் என்னை கிண்டல் செய்வதை தொடர்ந்தாள். மாப்பிள்ளையையும் பொண்ணையும் ஒருவருக்கு ஒருவர் உணவு ஊட்டிக் கொள்ள சொன்னார்கள், நான் அவளுக்கு ஊட்டி விட்டேன், அவள் எனக்கு ஊட்டி விட வந்தவள் எதிரே இருந்த மனைகரை பார்த்து வெட்கப்பட்டு எனக்கு ஊட்ட வில்லை...
"என்னங்க மனோகருக்கு கோட்டும் சூட்டும் சூப்பரா இருக்குல்ல, எப்படி இருக்கு பாருங்க ஃபிட்டா ,நீங்களும் போட்டிருக்கீங்களே தொழ தொழனு" காதில் அவனை பார்துகொண்டே கிசுகிசுத்தாள்..
உண்மைதான், கோட்டு சூட்டு அவனுக்கு தான் சூப்பரா இருந்துச்சு, பரிதாவின் மணப்பெண் தோழி ஷகிலா உடன் அவன் ஒரே அரட்டை ஜொள்ளு,,,
"ஷகிலாவை பார்த்தியா" என்று அவளிடம் சுட்டிக் காட்டினேன்.
அதற்கு அவள் சொன்னாள் "அவ அவர எனக்காகத்தான் ரெடி பண்றா" என்று சொல்லி கனுக் என் சிரித்தாள்..
மாலையில் ரிசப்ஷனும் நன்கு ஆட்டம் பாட்டம் என கோலாகலமாக நடந்தது, பரிதா புதுப்பெண் ஆகையால் வெட்கப்பட்டு சேரில் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தாள், மனோகர் உடன் கண் ஜாடையில் பேசிக்கொண்டே,,
எனக்கு சுன்ணி பேண்டுக்குள்ள தூக்கி நின்னுச்சு வலிக்கிற அளவுக்கு, பாத்ரூம்ல போய் கை அடிக்கலாம்னு நினைச்சேன், இல்லை என்றால் பேண்ட்லயே ஊத்தினாலும் ஊத்திரும்...
நல்லவேளையாக குளியலறை ஒன்று காலியாக இருந்தது. நான் உள்ளே சென்று என் தம்பியை வெளியே எடுத்தேன். இரண்டு மூன்று முறை ஆட்டினாலே கஞ்சியை கக்கி விடும் என்பது எனக்கு தெரியும். கரெக்டா நான் ஆரம்பிக்கும்போது வெளியே ரெண்டு மூணு பேரு வர சத்தம் கேட்டுச்சு, அவங்க குரலை வைத்து யார் என்று அடையாளம் கண்டு பிடிச்சுட்டேன் அதுல ரெண்டு பேரு பரிதா கூட வேலை செய்யறவங்க இன்னொருத்தன் கூட படிச்சவன்.
அலுவலக நண்பன் 1: " மாப்புள செம லக்கிடா பரிதா எப்படி இருக்கா பாத்தியா"!
அலுவலக நண்பன் 2: " ஆமாடா, ஆனா அந்த கருப்பு கோட்டு சூட்டு போட்டு ஒரு ஆள் கருப்பா இருந்தானே, அது யாருடா அது, பரிதா வையே பார்த்து ஜொள்ளு விடுரான் இவளும் அவனைப் பார்குறா ரெண்டு பேருக்குள்ள ஏதும் இருக்கு மச்சி ஒருவேளை பழைய லவ்வரா இருக்குமோ?"
கல்லூரி நண்பன்:"ஹே அது மனோகர , முபாரக்கோட ரூம் மேட், காலேஜ்ல எல்லோரும் முபாரக்கிற்கு தெரியாம அவன் இவள எல்லாமே முடிசுறுப்பான்னு தான் நினைச்சாங்க"
அலுவலக நண்பன் 2: "நிஜமாவா"?
காலேஜ் நண்பன்: "தெரியல ஆனா நீயே பார்த்த இல்ல அவங்க ரெண்டு பேரும் எப்படி கண்லயே பேசிக்கிறாங்கன்னு காலேஜ்லயும் அப்படித்தான்"
மூன்று பேரும் வெளியேறினர். என் உடல் உற்சாகத்தில் நடுங்கியது.
அவுங்க எல்லாம் எப்படி பேசுகிறார்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும்.
ரிசப்ஷன் முடிவில், மனோகருடன் ஃபரிதா என்னை எப்படி ஏமாற்றுகிறா என்று எல்லோரும் கிசுகிசுப்பார்கள்.
என் சுன்னியை தொட்டதும் அது தண்ணியை கக்கியது..
என் காமம் கொஞ்சம் தணிந்தது..என் தலை இன்னும் உற்சாகத்தில் சுழன்றது,
நான் கழுவி விட்டு ஜிப்பை போட்டுக் கொண்டு வேகமாக வரவேற்பறைக்கு வந்தேன், அவளும் மனோகரும் என்ன செய்கிறார்கள் என்று பார்க்க.
நான் ரிசப்ஷனுக்குள் மீண்டும் நுழைந்தவுடன் ஃபரிதா என் கையைப் பிடித்தாள்.
"எங்க போனீங்க அம்மா உங்களை தேடிட்டு இருந்தாங்க" பிறகு என் காதில் "அவர் கிட்ட சொல்லிட்டீங்களா எல்லாம்" என்றாள்.
ரிசப்ஷனுக்கு வந்தவங்க எல்லாரும் எங்களிடம் சொல்லி விடை பெற,
அந்த மண்டபத்தில் இருந்து நான் பரிதா, என் அம்மா, இரு சொந்த கார பெண்கள், பறிதாவின் தோழி ஒருத்தி பிறகு மனோகர், எல்லோரும் ஒரு டெம்போ ட்ராவலர் வேனில் எங்கள் வீட்டுக்கு கிளம்பினோம்.
கல்யாண மண்டபத்திலிருந்து வேன் வரை நான் மணப் பெண்ணை தூக்கி வர வேண்டும் என்பது சம்பரதாயம்,
நான் பரிதாவை தூக்க முடியாமல் தூக்க அதை பார்த்து எல்லாரும் சிரிக்க கிண்டல் பண்ண ஒரு வழியாக அவளை தோளில் தூக்கியபடி வேன் வரை நடந்து வந்தேன்.
வீட்டுக்கு சென்றதும் பெண்களெல்லாம் ஒரு அறைக்கு செல்ல நானும் அனைவரும் வேறு ஒரு அறைக்குச் சென்றோம்,
நேரம் இரவு மணி பத்தை நெருங்கி கொண்டு இருந்தது,
நானும் மனோகரும் என்னுடைய முதலிரவு அறைக்கு சென்றோம், அங்கே கட்டிலில் புதிய மெத்தை மல்லிகைப் பூவால் அலங்கரிக்கப்பட்டு இருந்தது,
கட்டிலின் பக்கத்தில் மேஜையில் விதவிதமான பழங்களும் இனிப்புகளும் இருந்தது, மனோகர் உடன் அந்த அறையில் இருப்பது எனக்கு கொஞ்சம் பதட்டமாக தான் இருந்தது, ஆனால் அவன் எந்தவித பதட்டமும் இல்லாமல் மெத்தையில் அமர்ந்து அங்கே சிதறிக் கிடந்த மல்லிகைப்பூவை சிறிது கையில் அள்ளி முகர்ந்து பார்த்து மேலே தூக்கி எறிந்தான்..
சிறிது நேரத்தில் என் அம்மா வந்து கதவை தட்ட நான் சென்று திறந்தேன்,
"என்னடா பண்ற
"ஒண்ணுமில்லம்மா சும்மா தான் "
சரி இந்தா இந்த ட்ரெஸ்ஸ போட்டுக்கோ" என்று ஒரு கவரை என் கையில் கொடுத்தார்கள்,
அப்போது அம்மாவிற்கு பின்னாடி நின்ற இரண்டு சொந்தக்கார பெண்கள் கிண்டலும் கேலியுமாக, "இன்னும் இங்க மாப்பிள ரெடியாகவே இல்ல அதுக்குள்ள அங்க பொண்ணுக்கு அவசரம்" என்று சொல்லி சிரித்தார்கள்..
"அடி போங்கடி, சும்மா இருங்கடி இவழுங்க என் மருமகளை கிண்டல் பண்ணிகிட்டே இருக்காங்கடா" என்றார்கள் செல்லமாக அவர்களை கோபித்து....
"ஆமா உன் பிரண்டு எங்கடா"
"அவன் ஒரு பிரண்ட பார்த்துட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டு போயிட்டாம்மா" என்றேன் .
"சரி நீ ரெடியாக நான் பரிதாப அனுப்பி வைக்கிறேன்" என்று சொல்லி அம்மா லேசான சிரிப்புடன் சென்று விட்டார்கள்.
அம்மா கொடுத்த அந்த கவரை பிரித்து பார்த்த போது உள்ளே புதிய பட்டு வேட்டியும் சட்டையும் இருந்தது,
எனக்கு என்ன தோன்றியது என்று தெரியவில்லை அதை அப்படியே மனோகர் கையில் கொடுத்து "இந்தா டிரஸ் மாத்திக்கோ" என்று கொடுத்தேன்..
அவனும் புன்னகைத்தபடி அதை வாங்கிக் கொண்டு பாத்ரூம் சென்று புது வேஷ்டி சட்டையுடன் வெளியே வந்தான்,. அந்தப் பட்டுச்சட்டை எனக்கு தைத்தது என்றாலும் எனக்கு தொளதொளவென்று இருந்திருக்கும் ஆனால் அவனுக்கு சரியான ஃபிட்டாக விரிந்த மார்புகளையும் முறுக்கிய புஜங்களையும் எடுத்து காட்டியது.
அந்த புது மெத்தையில் புது வேஷ்டியில் கால் மேல் கால் போட்டபடி அமர்ந்து கைகளை பின்னாடி ஊன்றினான்.
நான் எதிரில் ஒரு நாற்காலியில் சற்று பதட்டத்துடன் அமர்ந்திருந்தேன்,
சிறிது நேரத்தில் என்ன இன்னும் வரல என்று முகபாவனையில் கேட்டான் அதே போல் நானும் முகபாவனையில் இப்ப வந்துடுவா என்று சைகை காட்டினேன்.
சில வினாடிகளிலேயே கதவு தட்டப்பட நான் அவனை பீரோ பின்னாடி ஒளிந்து கொள்ள சொன்னேன்.
நான் கதவை திறந்து ஒதுங்கிக் கொள்ள, அவர்கள் என் மனைவியை உள்ளே தள்ளிவிட வெளியே கலகலவென சிரிப்பு சத்தம்.
என் மனைவி புத்தம்புது பிங்க் நிற பட்டுப் புடவையில் தேவதை போல் ஜொலித்தாள், தலையில் முக்காடு கையில் தங்க வளையல் காதில் ஜிமிக்கி போட்டதோடு, காலில் தங்க கொலுசு, கைகளிலும் கால்களிலும் டிசைனர் மருதாணி போடப்பட்டிருந்தது, அவள் போட்டிருந்த பெர்ஃப்யூம் வாசனை அந்த அறை முழுவதும் பரவியது, மூக்கில் சிறிய வளையம் போன்ற ஒரு மூக்குத்தி, கழுத்தில் முபாரக் பரிதா என எங்கள் பெயர் பொறிக்கப்பட்ட நான் வாங்கி கொடுத்த தங்க செயின், அதற்கு மேலாக கழுத்துவரை ஒரு நெக்லஸ் நெஞ்சுவரை ஒரு நெக்லஸ்,
உள்ளே வந்தவள் திரும்பி கதவை மூடி தாழ்ப்பாள் போட்டு என் பக்கம் திரும்பி முக்காட்டை கழட்டினாள்,. தலை நிறைய மல்லிகைப்பூ நெற்றியில் சுருண்ட முடி...
அவள் என்னை பார்த்து புன்னகைத்துக் கொண்டே என்ன ஆச்சு என்பது போல் கேட்டாள்.
நான் உதட்டைப் பிதுக்கி "முடியல, வேலைக்கு ஆகல" என்றேன்.
அவள் புன்னகை அப்படியே மறைந்து அவள் முகம் சோகமாக மாறியது,
அப்படியே கட்டிலில் அமர்ந்து கால் மேல் கால் போட்டு என்னை பார்த்தாள்.
"இப்படித்தான் நீங்க பண்ணுவீங்க ஆசை காட்டி மோசம் பண்ற வேலை தானே இது"
நான் சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு நின்றிருந்தேன்.
"இதுக்குத்தான் இப்படி கஷ்டப்பட்டு டிரஸ் பண்ணி மேகப் போட்டு ரெடி ஆகி வந்தனா, எனக்கு பைத்தியமே பிடிச்சிடும் போல இருக்கு"
ஃபரிதா தனது திருமண உடையில் படுக்கையின் விளிம்பில் அமர்ந்து கால் மேல் கால் போட்டு சின்னப் பையனை திட்டுவது போல் என் மேல் கோபப்பட்டு கொண்டிருந்தாள்.
பிறகு என்னை சற்று பாவமாக பார்த்து "நான் எவ்வளவு ஆசையா இருந்தேன் தெரியுமா?" என்றாள்.
அந்த நேரம் சிரித்தபடியே மனோகர் கையில் ஒரு ரோஜாப் பூவுடன் பீரோ பின்னாடி இருந்து வெளியே வந்தான்,
அவனைப் பார்த்தவுடன் பதட்டத்துடன் அவள் கால் மேல் போட்டிருந்த காலை எடுத்து எழுந்து நின்றான் வெட்கப்பட்ட படி,.
"சர்ப்ரைஸ்" என்று சொல்லியபடி அவன் அந்த ரோஜா பூவை அவள் கையில் கொடுத்தான்.
திடீரென அவள் அடுத்து செய்தது என்னை நிஜமாகவே உலுக்கியது...
அவள் அவனின் காலில் விழுந்து அவன் கால்களைத் தொட்டு கண்களில் ஒற்றிக் கொண்டாள்.
அவன் அவளுடைய தோள்களை பிடித்து பரவாயில்ல சார் இதெல்லாம் எதுக்கு என்று சொல்லியபடி தூக்கி மெத்தையில் அமர வைத்தான்..
இப்பொழுதுதான் அவள் முகத்தில் புதுப்பெண்ணின் வெட்கத்தை நான் கண்டேன்...
தொடரும்
அவள் லீவு போட்டு அம்மா கூடவும் சொந்தக்காரங்க கூடவும் கல்யாண வேலையில் பிஸியாக இருந்தாள்.
பிள்ளையான எனக்கு கல்யாண வேலைகள் எதுவும் இல்லை, வேலைக்கு போய்க் கொண்டிருந்தேன், முன்னாடி நடந்தவற்றையெல்லாம் யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், மனோகருடன் உங்களுக்குள் நடந்ததைப் பற்றி நினைக்கும் பொழுது எனக்கு வேதனையாகவும் பொறாமையாகவும் இருந்தது, அதே நேரத்தில் என் உணர்வுகளை தூண்டும் வகையில் இருந்தது, என் ச***** நட்டு கொண்டே இருந்ததால் என்னால் கண்ட்ரோல் செய்ய முடியவில்லை,
அது மீண்டும் நடக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன், மேலும் ஃபரிதா மனோகரை மிகவும் விரும்புவதால் அதற்கு சம்மதிப்பாள் என்பதில் நான் உறுதியாக இருந்தேன்.
அன்று வியாழக்கிழமை கல்யாணத்திற்கு எல்லாம் தயாராக இருந்தது, இருந்தோம்,
அவள் என்னை பார்க்க வந்திருந்தாள்,
"என்னங்க சபீனா கடைசி நேரத்தில் வர முடியாதுன்னு டா, வேலை விஷயமா வெளியூர் போறாலாம்" சபீனா அவளுடைய கசின்,
"வேற யாரையும் கூப்பிட வேண்டியது இருக்கா யாரையும் மறந்துட்டீங்களா"
என் இதயம் துள்ளியது. இதை எப்படிப் பேசுவது என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், இதுவே சரியான வாய்ப்பு.
"ஆமா ஒருத்தர மறந்துவிட்டேன்" மெதுவாக சொன்னேன்.
ஆனால் என் வயிற்றில் பட்டாம்பூச்சிகள் சத்தமிட்டன.
அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள் "யாருங்க"?
நான் அவளைப் பார்த்து சிரித்தேன், . "மனோகர்"
அவள் கன்னங்கள் சிவந்தன. "முபாரக், என்ன விளையாடுரீங்களா?" அவள் சற்று பதட்டத்துடன் சொன்னாள்.
நான் அவள் முழங்காலில் என் கையை வைத்தேன். ", அன்னைக்கு நடந்து என்னால மறக்கவே முடயல ப்பா, அது உனக்கே தெரியும்.
" என்னோட பெரிய ஆசை என்னவென்று உனக்குத் தெரியும், நீயும் நல்லா என்ஜாய் பண்ண தானே"
அவளுக்கு நன்றாக தெரியும் ஏற்கனவே நாங்கள் அதைப் பற்றி பேசி இருக்கிறோம்,
எங்கள் திருமண இரவில் அவளை முதலில் ஓப்பது வேறொரு ஆள் என்பது எண்ணுடை பெரிய மிக பெரிய ஃபேண்டஸி.
அவள் என்னை முறைத்தாள், பிறகு அப்படியே நிமிர்ந்து மேலே ஓடிக்கொண்டிருக்கும் மின்விசிறியை பார்த்தவாறு சொன்னாள்..
"நான் இப்படி ஒரு வக்கிரம் பிடிச்ச ஆளை கல்யாணம் பண்ண போகிறேன், அய்யோ, என்னால் நம்ப முடியவில்லை"
பிறகு அவள் நெற்றியை முழங்காலில் வைத்தாள்.அவள் அதைப் பற்றி தான் யோசிக்கிறாள் என்று தெளிவாக தெரிந்தது.
என் வக்கிர ஆசையில் இருந்த அந்த திருட்டுத்தனம் கள்ளத்தனம் அவளையும் சூடாக்கியது, என் அளவுக்கு இல்லாவிட்டாலும் கண்டிப்பாக அவளை கிரங்க வைத்தது..
அது மட்டும் அல்லாமல் மீண்டும் மனோகருடன் இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவளைக் கவர்ந்தது.
அவளது முலைக்காம்புகள் விரைத்து இருந்ததால் என்னால் கண்டிப்பா சொல்ல முடிந்தது, அவளது புண்டையை தொட்டால் அவள் ஈரமாக இருப்பாள் என்று நான் பந்தயம் கட்டி சொல்வேன்..
கடைசியாக அவள் கன்னத்தை முழங்கால்களுக்குள் நகர்த்தி, வெற்று சுவரைப் பார்த்தாள்.
"ஐயோ நீங்க இருக்கீங்களே, சரி இப்போ நான் ஒத்துக்குறேன்னே வச்சுக்கங்க, ஆனால் எப்படிங்க எப்படிங்க நம்ம பண்றது, அங்க, அங்க எல்லோரும் இருப்பாங்களே"?
என் இதயம் துள்ளியது. இது உண்மையில் நடக்கப் போகிறது!
இருந்தாலும் என் உற்சாகத்தை கட்டுக்குள் வைத்திருந்தேன்.
"பரிதா நம்ம பஸ்ட் நைட் எங்க வீட்டுல தான் நடக்கும் எங்க சொந்தக்காரங்க எல்லாம் சாயங்காலமே எப்படியும் ஊருக்கு போயிடுவாங்க வீட்டில் அம்மா அப்பரம் ஒரு ரெண்டு மூணு சொந்தக்காரங்க மட்டும் தான் இருப்பாங்க, முதல்ல அவனை கல்யாணத்துக்குப் கூப்டுவோம், நான் அவனுக்கு போன் பண்ணி எல்லாம் பிலானும் சொல்லிடறேன்."
ஃபரிதா சுவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்,ஆனால் இப்போது அவள் ஆச்சரியத்தில் தலையை ஆட்டினாள்,
"நீ ரொம்ப மோசம் முபாரக், உண்மையிலேயே சொல்றேன் நீ ரொம்ப மோசம்" என்றாள்
"ஏன் நீ பிடிக்கலைன்னு சொல்லு, மாட்டீயே? அவளை கட்டிலில் தள்ளி பாவடையை தூக்கி பேண்டியில் கைவைத்தேன் ஊறிப்போய் இருந்தது,
"யோசிச்சு பாரு ,இன்னும் இரண்டு நாள்ல மனோகர் உன்னை என்னவெல்லாம் செய்யப் போகிறான், என்று அவள் காதில் சிணுங்கினேன்.
"ஓஹ் ஆண்டவா , முபாரக் அய்யோ!"?
************
எனது முதல் இரவு பற்றி எனக்கு இருந்த வக்கிர ஆசை பற்றி ஃபரிதாவுக்கு இருந்த எந்தத் தயக்கமும் எங்கள் நிக்கா விழாவில் அவளிடம் தெரியவில்லை, பதினோரு மணி அளவில் எங்கள் திருமணம் நல்லபடியாக நடந்து முடிந்தது,
பிரியாணி பந்தி கலை கட்டியது, கடைசியாக மாப்பிள்ளையும் மணப்பெண்ணும் சொந்தக்காரர்கள் புடை சூழ பந்தியில் அமர வைத்து இலை போட்டார்கள்,
"எப்படா நைட் ஆகும்னு இருக்கு, செம மூட்ல இருக்கேன், என்று என் காதில் கிசுகிசுத்தாள் என் பது பொண்டாட்டி...
நாங்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொழுது எதிர் வரிசையில் மனோகரும் மற்ற நண்பர்களும் அமர்ந்திருந்தனர்,
இவள் என்னை கிண்டல் செய்வதை தொடர்ந்தாள். மாப்பிள்ளையையும் பொண்ணையும் ஒருவருக்கு ஒருவர் உணவு ஊட்டிக் கொள்ள சொன்னார்கள், நான் அவளுக்கு ஊட்டி விட்டேன், அவள் எனக்கு ஊட்டி விட வந்தவள் எதிரே இருந்த மனைகரை பார்த்து வெட்கப்பட்டு எனக்கு ஊட்ட வில்லை...
"என்னங்க மனோகருக்கு கோட்டும் சூட்டும் சூப்பரா இருக்குல்ல, எப்படி இருக்கு பாருங்க ஃபிட்டா ,நீங்களும் போட்டிருக்கீங்களே தொழ தொழனு" காதில் அவனை பார்துகொண்டே கிசுகிசுத்தாள்..
உண்மைதான், கோட்டு சூட்டு அவனுக்கு தான் சூப்பரா இருந்துச்சு, பரிதாவின் மணப்பெண் தோழி ஷகிலா உடன் அவன் ஒரே அரட்டை ஜொள்ளு,,,
"ஷகிலாவை பார்த்தியா" என்று அவளிடம் சுட்டிக் காட்டினேன்.
அதற்கு அவள் சொன்னாள் "அவ அவர எனக்காகத்தான் ரெடி பண்றா" என்று சொல்லி கனுக் என் சிரித்தாள்..
மாலையில் ரிசப்ஷனும் நன்கு ஆட்டம் பாட்டம் என கோலாகலமாக நடந்தது, பரிதா புதுப்பெண் ஆகையால் வெட்கப்பட்டு சேரில் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தாள், மனோகர் உடன் கண் ஜாடையில் பேசிக்கொண்டே,,
எனக்கு சுன்ணி பேண்டுக்குள்ள தூக்கி நின்னுச்சு வலிக்கிற அளவுக்கு, பாத்ரூம்ல போய் கை அடிக்கலாம்னு நினைச்சேன், இல்லை என்றால் பேண்ட்லயே ஊத்தினாலும் ஊத்திரும்...
நல்லவேளையாக குளியலறை ஒன்று காலியாக இருந்தது. நான் உள்ளே சென்று என் தம்பியை வெளியே எடுத்தேன். இரண்டு மூன்று முறை ஆட்டினாலே கஞ்சியை கக்கி விடும் என்பது எனக்கு தெரியும். கரெக்டா நான் ஆரம்பிக்கும்போது வெளியே ரெண்டு மூணு பேரு வர சத்தம் கேட்டுச்சு, அவங்க குரலை வைத்து யார் என்று அடையாளம் கண்டு பிடிச்சுட்டேன் அதுல ரெண்டு பேரு பரிதா கூட வேலை செய்யறவங்க இன்னொருத்தன் கூட படிச்சவன்.
அலுவலக நண்பன் 1: " மாப்புள செம லக்கிடா பரிதா எப்படி இருக்கா பாத்தியா"!
அலுவலக நண்பன் 2: " ஆமாடா, ஆனா அந்த கருப்பு கோட்டு சூட்டு போட்டு ஒரு ஆள் கருப்பா இருந்தானே, அது யாருடா அது, பரிதா வையே பார்த்து ஜொள்ளு விடுரான் இவளும் அவனைப் பார்குறா ரெண்டு பேருக்குள்ள ஏதும் இருக்கு மச்சி ஒருவேளை பழைய லவ்வரா இருக்குமோ?"
கல்லூரி நண்பன்:"ஹே அது மனோகர , முபாரக்கோட ரூம் மேட், காலேஜ்ல எல்லோரும் முபாரக்கிற்கு தெரியாம அவன் இவள எல்லாமே முடிசுறுப்பான்னு தான் நினைச்சாங்க"
அலுவலக நண்பன் 2: "நிஜமாவா"?
காலேஜ் நண்பன்: "தெரியல ஆனா நீயே பார்த்த இல்ல அவங்க ரெண்டு பேரும் எப்படி கண்லயே பேசிக்கிறாங்கன்னு காலேஜ்லயும் அப்படித்தான்"
மூன்று பேரும் வெளியேறினர். என் உடல் உற்சாகத்தில் நடுங்கியது.
அவுங்க எல்லாம் எப்படி பேசுகிறார்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும்.
ரிசப்ஷன் முடிவில், மனோகருடன் ஃபரிதா என்னை எப்படி ஏமாற்றுகிறா என்று எல்லோரும் கிசுகிசுப்பார்கள்.
என் சுன்னியை தொட்டதும் அது தண்ணியை கக்கியது..
என் காமம் கொஞ்சம் தணிந்தது..என் தலை இன்னும் உற்சாகத்தில் சுழன்றது,
நான் கழுவி விட்டு ஜிப்பை போட்டுக் கொண்டு வேகமாக வரவேற்பறைக்கு வந்தேன், அவளும் மனோகரும் என்ன செய்கிறார்கள் என்று பார்க்க.
நான் ரிசப்ஷனுக்குள் மீண்டும் நுழைந்தவுடன் ஃபரிதா என் கையைப் பிடித்தாள்.
"எங்க போனீங்க அம்மா உங்களை தேடிட்டு இருந்தாங்க" பிறகு என் காதில் "அவர் கிட்ட சொல்லிட்டீங்களா எல்லாம்" என்றாள்.
ரிசப்ஷனுக்கு வந்தவங்க எல்லாரும் எங்களிடம் சொல்லி விடை பெற,
அந்த மண்டபத்தில் இருந்து நான் பரிதா, என் அம்மா, இரு சொந்த கார பெண்கள், பறிதாவின் தோழி ஒருத்தி பிறகு மனோகர், எல்லோரும் ஒரு டெம்போ ட்ராவலர் வேனில் எங்கள் வீட்டுக்கு கிளம்பினோம்.
கல்யாண மண்டபத்திலிருந்து வேன் வரை நான் மணப் பெண்ணை தூக்கி வர வேண்டும் என்பது சம்பரதாயம்,
நான் பரிதாவை தூக்க முடியாமல் தூக்க அதை பார்த்து எல்லாரும் சிரிக்க கிண்டல் பண்ண ஒரு வழியாக அவளை தோளில் தூக்கியபடி வேன் வரை நடந்து வந்தேன்.
வீட்டுக்கு சென்றதும் பெண்களெல்லாம் ஒரு அறைக்கு செல்ல நானும் அனைவரும் வேறு ஒரு அறைக்குச் சென்றோம்,
நேரம் இரவு மணி பத்தை நெருங்கி கொண்டு இருந்தது,
நானும் மனோகரும் என்னுடைய முதலிரவு அறைக்கு சென்றோம், அங்கே கட்டிலில் புதிய மெத்தை மல்லிகைப் பூவால் அலங்கரிக்கப்பட்டு இருந்தது,
கட்டிலின் பக்கத்தில் மேஜையில் விதவிதமான பழங்களும் இனிப்புகளும் இருந்தது, மனோகர் உடன் அந்த அறையில் இருப்பது எனக்கு கொஞ்சம் பதட்டமாக தான் இருந்தது, ஆனால் அவன் எந்தவித பதட்டமும் இல்லாமல் மெத்தையில் அமர்ந்து அங்கே சிதறிக் கிடந்த மல்லிகைப்பூவை சிறிது கையில் அள்ளி முகர்ந்து பார்த்து மேலே தூக்கி எறிந்தான்..
சிறிது நேரத்தில் என் அம்மா வந்து கதவை தட்ட நான் சென்று திறந்தேன்,
"என்னடா பண்ற
"ஒண்ணுமில்லம்மா சும்மா தான் "
சரி இந்தா இந்த ட்ரெஸ்ஸ போட்டுக்கோ" என்று ஒரு கவரை என் கையில் கொடுத்தார்கள்,
அப்போது அம்மாவிற்கு பின்னாடி நின்ற இரண்டு சொந்தக்கார பெண்கள் கிண்டலும் கேலியுமாக, "இன்னும் இங்க மாப்பிள ரெடியாகவே இல்ல அதுக்குள்ள அங்க பொண்ணுக்கு அவசரம்" என்று சொல்லி சிரித்தார்கள்..
"அடி போங்கடி, சும்மா இருங்கடி இவழுங்க என் மருமகளை கிண்டல் பண்ணிகிட்டே இருக்காங்கடா" என்றார்கள் செல்லமாக அவர்களை கோபித்து....
"ஆமா உன் பிரண்டு எங்கடா"
"அவன் ஒரு பிரண்ட பார்த்துட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டு போயிட்டாம்மா" என்றேன் .
"சரி நீ ரெடியாக நான் பரிதாப அனுப்பி வைக்கிறேன்" என்று சொல்லி அம்மா லேசான சிரிப்புடன் சென்று விட்டார்கள்.
அம்மா கொடுத்த அந்த கவரை பிரித்து பார்த்த போது உள்ளே புதிய பட்டு வேட்டியும் சட்டையும் இருந்தது,
எனக்கு என்ன தோன்றியது என்று தெரியவில்லை அதை அப்படியே மனோகர் கையில் கொடுத்து "இந்தா டிரஸ் மாத்திக்கோ" என்று கொடுத்தேன்..
அவனும் புன்னகைத்தபடி அதை வாங்கிக் கொண்டு பாத்ரூம் சென்று புது வேஷ்டி சட்டையுடன் வெளியே வந்தான்,. அந்தப் பட்டுச்சட்டை எனக்கு தைத்தது என்றாலும் எனக்கு தொளதொளவென்று இருந்திருக்கும் ஆனால் அவனுக்கு சரியான ஃபிட்டாக விரிந்த மார்புகளையும் முறுக்கிய புஜங்களையும் எடுத்து காட்டியது.
அந்த புது மெத்தையில் புது வேஷ்டியில் கால் மேல் கால் போட்டபடி அமர்ந்து கைகளை பின்னாடி ஊன்றினான்.
நான் எதிரில் ஒரு நாற்காலியில் சற்று பதட்டத்துடன் அமர்ந்திருந்தேன்,
சிறிது நேரத்தில் என்ன இன்னும் வரல என்று முகபாவனையில் கேட்டான் அதே போல் நானும் முகபாவனையில் இப்ப வந்துடுவா என்று சைகை காட்டினேன்.
சில வினாடிகளிலேயே கதவு தட்டப்பட நான் அவனை பீரோ பின்னாடி ஒளிந்து கொள்ள சொன்னேன்.
நான் கதவை திறந்து ஒதுங்கிக் கொள்ள, அவர்கள் என் மனைவியை உள்ளே தள்ளிவிட வெளியே கலகலவென சிரிப்பு சத்தம்.
என் மனைவி புத்தம்புது பிங்க் நிற பட்டுப் புடவையில் தேவதை போல் ஜொலித்தாள், தலையில் முக்காடு கையில் தங்க வளையல் காதில் ஜிமிக்கி போட்டதோடு, காலில் தங்க கொலுசு, கைகளிலும் கால்களிலும் டிசைனர் மருதாணி போடப்பட்டிருந்தது, அவள் போட்டிருந்த பெர்ஃப்யூம் வாசனை அந்த அறை முழுவதும் பரவியது, மூக்கில் சிறிய வளையம் போன்ற ஒரு மூக்குத்தி, கழுத்தில் முபாரக் பரிதா என எங்கள் பெயர் பொறிக்கப்பட்ட நான் வாங்கி கொடுத்த தங்க செயின், அதற்கு மேலாக கழுத்துவரை ஒரு நெக்லஸ் நெஞ்சுவரை ஒரு நெக்லஸ்,
உள்ளே வந்தவள் திரும்பி கதவை மூடி தாழ்ப்பாள் போட்டு என் பக்கம் திரும்பி முக்காட்டை கழட்டினாள்,. தலை நிறைய மல்லிகைப்பூ நெற்றியில் சுருண்ட முடி...
அவள் என்னை பார்த்து புன்னகைத்துக் கொண்டே என்ன ஆச்சு என்பது போல் கேட்டாள்.
நான் உதட்டைப் பிதுக்கி "முடியல, வேலைக்கு ஆகல" என்றேன்.
அவள் புன்னகை அப்படியே மறைந்து அவள் முகம் சோகமாக மாறியது,
அப்படியே கட்டிலில் அமர்ந்து கால் மேல் கால் போட்டு என்னை பார்த்தாள்.
"இப்படித்தான் நீங்க பண்ணுவீங்க ஆசை காட்டி மோசம் பண்ற வேலை தானே இது"
நான் சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு நின்றிருந்தேன்.
"இதுக்குத்தான் இப்படி கஷ்டப்பட்டு டிரஸ் பண்ணி மேகப் போட்டு ரெடி ஆகி வந்தனா, எனக்கு பைத்தியமே பிடிச்சிடும் போல இருக்கு"
ஃபரிதா தனது திருமண உடையில் படுக்கையின் விளிம்பில் அமர்ந்து கால் மேல் கால் போட்டு சின்னப் பையனை திட்டுவது போல் என் மேல் கோபப்பட்டு கொண்டிருந்தாள்.
பிறகு என்னை சற்று பாவமாக பார்த்து "நான் எவ்வளவு ஆசையா இருந்தேன் தெரியுமா?" என்றாள்.
அந்த நேரம் சிரித்தபடியே மனோகர் கையில் ஒரு ரோஜாப் பூவுடன் பீரோ பின்னாடி இருந்து வெளியே வந்தான்,
அவனைப் பார்த்தவுடன் பதட்டத்துடன் அவள் கால் மேல் போட்டிருந்த காலை எடுத்து எழுந்து நின்றான் வெட்கப்பட்ட படி,.
"சர்ப்ரைஸ்" என்று சொல்லியபடி அவன் அந்த ரோஜா பூவை அவள் கையில் கொடுத்தான்.
திடீரென அவள் அடுத்து செய்தது என்னை நிஜமாகவே உலுக்கியது...
அவள் அவனின் காலில் விழுந்து அவன் கால்களைத் தொட்டு கண்களில் ஒற்றிக் கொண்டாள்.
அவன் அவளுடைய தோள்களை பிடித்து பரவாயில்ல சார் இதெல்லாம் எதுக்கு என்று சொல்லியபடி தூக்கி மெத்தையில் அமர வைத்தான்..
இப்பொழுதுதான் அவள் முகத்தில் புதுப்பெண்ணின் வெட்கத்தை நான் கண்டேன்...
தொடரும்