29-10-2021, 05:14 PM
பவித்ரா: நாங்க எல்லாம் நல்லா இருக்கோம் டா செல்லம், உன்னோட அண்ணா இப்ப சிங்கப்பூர்ல ஒரு நியூ ப்ராஜெக்ட்காக போயிருக்காங்க, அது நமக்கு கிடைச்சுட்டா அங்கே ஒரு 8 மாசம் இருக்குற மாதிரி இருக்கும்னு சொல்லுறாங்க டா, எப்படி நான் அவ்வளோ நாள் அவரை பாக்காம இருக்க போறேன்னு தெரியல டா (கொஞ்சம் ஏக்கமாக)
அண்ணி அப்படிச்சொன்னதும் கார்த்திக் ஒரு நொடி அமைதியானான் அவனின் மனதில் அவன் முதல்முறை காலச்சக்கரத்தில் பயணம் செய்தது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது, சரியாக 6 மாதத்தில் தன் அக்காவின் கல்யாணத்தில் அண்ணி 8 மாத கர்ப்பிணியாக இருந்தது, அதற்கு நான் தான் தகப்பன் என்று சொன்னது, அண்ணா மலேஷியா, சிங்கப்பூர் சென்று இன்று வரை ஊர் திரும்பவில்லை என்று சொன்னது அனைத்தும் அவன் நினைவில் படம் போட்டு காட்டியது, அதை யோசித்தபடி பேசாமல் இருந்த கார்த்திகை அவனின் அண்ணி குரல் அவனை சுயநினைவுக்கு அழைத்துவந்து
பவித்ரா: டேய், கார்த்திக் இருக்கியா டா, ஹலோ, ஹலோ
கார்த்திக்: ஹ்ம்ம் இருக்கேன் அண்ணி,
பவித்ரா: என்னடா ஆச்சு இவ்ளோ நேரம் நல்லாத்தானே பேசுனா அப்பறம் ஏன் இப்ப உன்னோட குரல் ரொம்ப லேசா கேக்குது
கார்த்திக்: அப்படியெல்லாம் இல்ல அண்ணி, நல்லாத்தான் பேசுறேன், ஹ்ம்ம் கவலைபடாதீங்க அண்ணி, அண்ணா நம்ம குடும்பத்துக்காக தானே அங்கபோய் இருக்காங்க, எல்லாம் நல்லதா நடக்கும் அண்ணி
பவித்ரா: ஹ்ம்ம் நானும் அத நெனச்சு தான் என்னோட மனசை தேத்திகிட்டு இருக்கேன் டா
கார்த்திக் மெல்ல கொஞ்சம் தயங்கி மெல்ல யோசித்தபடி
கார்த்திக்: அண்ணி, உங்களுக்கு எப்ப டேட் வரும், இந்த வாரம் தானே (மெல்ல கிசுகிசுப்பாக)
பவித்ரா: ஹ்ம்ம் ஆமா டா எனக்கு எப்பவும் 14 இல்லனா 15 தான் வரும், ஏன் இப்ப நீ அதை கேக்குற
கார்த்திக்: ஒன்னும் இல்லை அண்ணி, சும்மாதான் கேட்டேன், நீங்க உடம்ப பாத்துக்கோங்க அண்ணி, ரொம்ப ஸ்ட்ரைன் பண்ணவேண்டாம் சரியா
பவித்ரா: சரி டா செல்லம், நீ எல்லா வேலையும் முடிச்சுட்டு சீக்கிரம் வரப்பரு டா, அண்ணி உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறேன் டா
கார்த்திக்: நானும் தான் உங்கள ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறேன் அண்ணி, சீக்கிரமே நான் சென்னைல இருப்பேன், அத்தை குடும்பத்தோட
பவித்ரா: நல்லது டா, சரி அன்னிக்கு வேலைக்கு நேரம் ஆகுது நம்ம நைட் பேசலாம் சா சரியா
கார்த்திக்: சரிங்க அண்ணி, நான் அப்பறம் உங்கள கூப்பிடுறேன் பை அண்ணி, லவ் யு
பவித்ரா: பை டா செல்லம், லவ் யு டூ (சொல்லி அழைப்பை துண்டித்தாள்)
கார்த்திக் தன் அண்ணியுடன் பேசிவிட்டு எழுந்து அவனின் உடனைகளை அணிந்துவிட்டு மெத்தையில் படுத்தபடி மொபைலில் சைட் ஒர்க் எங்கு தொடங்கலாம், ஊரில் எந்த இடம் இவ்வளவு போகிறது என்ற விவரத்தை சேகரித்து மொபைலில் ஒரு நோட்ஸ் எழுதி அதை அக்காவின் வாட்ஸஅப்ப் நம்பர்க்கு அனுப்பிக்கொண்டான். பின்பு மொபைலை தன் அருகில் வைத்துவிட்டு கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்தான், அப்பொழுது அந்த அறைக்குள் மலர்விழி நுழைந்தாள், தன் மாமன் மகன் கண்மூடி படுத்துஇருப்பதை சில வினாடிகள் ஆசையாக பார்த்துவிட்டு மெல்ல அவனின் அருகில் சென்று அவன் கன்னத்தை மெல்ல தடவினாள், மெல்ல மனதுக்குள் "சாரி டா மாமா, நீ என்னோட உறவு, என்னோட சொந்தம்னு எனக்கு தெரியாம மொத தடவ உன்ன பாக்கும்போது உன்ன அடிச்சுட்டேன்" என்று முணுமுதுகொண்டு மெல்ல அவனின் மேல் ஏறி படுத்து மெல்ல கன்னத்தை முத்தமிட்டாள்
கார்த்திக் மலரின் அந்த செயலில் மெல்ல கண்விழித்து அவளை பார்த்தான், அங்கே மஞ்சள் நிற பாவாடை தாவணியில் நெத்தியில் திருநீறு, குங்குமம் வைத்து சிரித்த படி மலர்விழி அவனின் மேல் படுத்துக்கொண்டு அவனின் மூக்கு நுனில் அவளின் மூக்கை உரசியபடி இருந்தாள்
அண்ணி அப்படிச்சொன்னதும் கார்த்திக் ஒரு நொடி அமைதியானான் அவனின் மனதில் அவன் முதல்முறை காலச்சக்கரத்தில் பயணம் செய்தது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது, சரியாக 6 மாதத்தில் தன் அக்காவின் கல்யாணத்தில் அண்ணி 8 மாத கர்ப்பிணியாக இருந்தது, அதற்கு நான் தான் தகப்பன் என்று சொன்னது, அண்ணா மலேஷியா, சிங்கப்பூர் சென்று இன்று வரை ஊர் திரும்பவில்லை என்று சொன்னது அனைத்தும் அவன் நினைவில் படம் போட்டு காட்டியது, அதை யோசித்தபடி பேசாமல் இருந்த கார்த்திகை அவனின் அண்ணி குரல் அவனை சுயநினைவுக்கு அழைத்துவந்து
பவித்ரா: டேய், கார்த்திக் இருக்கியா டா, ஹலோ, ஹலோ
கார்த்திக்: ஹ்ம்ம் இருக்கேன் அண்ணி,
பவித்ரா: என்னடா ஆச்சு இவ்ளோ நேரம் நல்லாத்தானே பேசுனா அப்பறம் ஏன் இப்ப உன்னோட குரல் ரொம்ப லேசா கேக்குது
கார்த்திக்: அப்படியெல்லாம் இல்ல அண்ணி, நல்லாத்தான் பேசுறேன், ஹ்ம்ம் கவலைபடாதீங்க அண்ணி, அண்ணா நம்ம குடும்பத்துக்காக தானே அங்கபோய் இருக்காங்க, எல்லாம் நல்லதா நடக்கும் அண்ணி
பவித்ரா: ஹ்ம்ம் நானும் அத நெனச்சு தான் என்னோட மனசை தேத்திகிட்டு இருக்கேன் டா
கார்த்திக் மெல்ல கொஞ்சம் தயங்கி மெல்ல யோசித்தபடி
கார்த்திக்: அண்ணி, உங்களுக்கு எப்ப டேட் வரும், இந்த வாரம் தானே (மெல்ல கிசுகிசுப்பாக)
பவித்ரா: ஹ்ம்ம் ஆமா டா எனக்கு எப்பவும் 14 இல்லனா 15 தான் வரும், ஏன் இப்ப நீ அதை கேக்குற
கார்த்திக்: ஒன்னும் இல்லை அண்ணி, சும்மாதான் கேட்டேன், நீங்க உடம்ப பாத்துக்கோங்க அண்ணி, ரொம்ப ஸ்ட்ரைன் பண்ணவேண்டாம் சரியா
பவித்ரா: சரி டா செல்லம், நீ எல்லா வேலையும் முடிச்சுட்டு சீக்கிரம் வரப்பரு டா, அண்ணி உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறேன் டா
கார்த்திக்: நானும் தான் உங்கள ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறேன் அண்ணி, சீக்கிரமே நான் சென்னைல இருப்பேன், அத்தை குடும்பத்தோட
பவித்ரா: நல்லது டா, சரி அன்னிக்கு வேலைக்கு நேரம் ஆகுது நம்ம நைட் பேசலாம் சா சரியா
கார்த்திக்: சரிங்க அண்ணி, நான் அப்பறம் உங்கள கூப்பிடுறேன் பை அண்ணி, லவ் யு
பவித்ரா: பை டா செல்லம், லவ் யு டூ (சொல்லி அழைப்பை துண்டித்தாள்)
கார்த்திக் தன் அண்ணியுடன் பேசிவிட்டு எழுந்து அவனின் உடனைகளை அணிந்துவிட்டு மெத்தையில் படுத்தபடி மொபைலில் சைட் ஒர்க் எங்கு தொடங்கலாம், ஊரில் எந்த இடம் இவ்வளவு போகிறது என்ற விவரத்தை சேகரித்து மொபைலில் ஒரு நோட்ஸ் எழுதி அதை அக்காவின் வாட்ஸஅப்ப் நம்பர்க்கு அனுப்பிக்கொண்டான். பின்பு மொபைலை தன் அருகில் வைத்துவிட்டு கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்தான், அப்பொழுது அந்த அறைக்குள் மலர்விழி நுழைந்தாள், தன் மாமன் மகன் கண்மூடி படுத்துஇருப்பதை சில வினாடிகள் ஆசையாக பார்த்துவிட்டு மெல்ல அவனின் அருகில் சென்று அவன் கன்னத்தை மெல்ல தடவினாள், மெல்ல மனதுக்குள் "சாரி டா மாமா, நீ என்னோட உறவு, என்னோட சொந்தம்னு எனக்கு தெரியாம மொத தடவ உன்ன பாக்கும்போது உன்ன அடிச்சுட்டேன்" என்று முணுமுதுகொண்டு மெல்ல அவனின் மேல் ஏறி படுத்து மெல்ல கன்னத்தை முத்தமிட்டாள்
கார்த்திக் மலரின் அந்த செயலில் மெல்ல கண்விழித்து அவளை பார்த்தான், அங்கே மஞ்சள் நிற பாவாடை தாவணியில் நெத்தியில் திருநீறு, குங்குமம் வைத்து சிரித்த படி மலர்விழி அவனின் மேல் படுத்துக்கொண்டு அவனின் மூக்கு நுனில் அவளின் மூக்கை உரசியபடி இருந்தாள்
இப்படிக்கு
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html