23-10-2021, 02:59 PM
அத்தியாயம் - 31
வசந்த் இல்லம் - ஆவடி
அக்டோபர் 5 2020 காலை 5.30 மணி
தூக்கக்கலக்கத்தில் இருந்த வசந்தத்தை அவனின் அலாரம் எழுப்பியது. கண்களை திறக்காமல் பெட்யில் அவனின் கைகளை வைத்து தடவினான் அவனின் ஆசை நாயகி பத்மாவை தேடி, ஆனால் பத்மா அவனுக்கு முன்னரே எழுந்து விட்டு அவனின் வீட்டை சுத்தம் செய்ய தொடங்கினாள், வீடு காலி செய்வது என்பது சாதாரணமா வேலை கிடையாது இல்லையா, அதுனால் சிறிய சிறிய பொருட்களை ஒரு ஒரு முட்டையாக கட்ட தொடங்கினாள்.
வசந்த் கட்டிலை விட்டு எழுந்து லுங்கியை சரியாக கட்டிக்கொண்டேன். லுங்கியில் அவனின் சுன்னி முட்டிக்கொண்டு இருந்தது, நேற்று அவ்ளோ ஆட்டம்போட்டும் சுண்ணியின் வீரியம் குறையவில்லை என்று நினைத்துக்கொண்டு மெல்ல அவனின் சுண்ணியை அவனே வருடியபடி மெல்ல பாத்ரூம் சென்று முகத்தை கழுவிக்கொண்டு, பற்களை துலக்கிவிட்டு கிட்சேன்குள் நுழைந்தான். அங்கே பத்மா ஒரு நீல நிற சேலையில் குளித்துவிட்டு வந்து புத்தம்புது மலரை தன் வேலையில் மும்முறமாய் இருந்தாள்
பத்மாவை அந்த சேலையில் அவள் பின்னழகை காட்டி நின்ற நிலையை பார்த்த வசந்துக்கு ஒரு வித காம போதை ஏறியது. மெல்ல அவளை பின்னால் இருந்து இடுப்பில் கைவைத்து தன்னோடு அணைத்துப்பிடித்து தூக்கி ஒரு சுற்று சுற்றினேன் வசந்த். வசந்தின் இந்த தீடிர் செயலையே எதிர்பார்த்திடாத பத்மா
பத்மா: என்ன டா கண்ணா கலங்காத்தாலே ஆரம்பிச்சுத்த, நமக்கு நெறைய வேலை இருக்கு டா
வசந்த்: ம்ம்ம் என்னனு தெரியல பப்ளி உன்னோட பின்னழகை பார்த்தவுடனே எனக்கு அசைய அடக்கமுடியல அதான் டி, ஆமா நீ என்ன இவ்ளோ சீக்கரம் எந்திரிச்சு கிச்சன்ல உருட்டிக்கிட்டு இருக்க, எப்ப எந்திரிச்ச
பத்மா: நான் காலைல 4 மணி போல எந்திரிச்சுட்டேன் டா, நம்ம வீடு காலி பண்ணணும்ல அதுக்கு ரொம்ப வேலை இருக்கு டா, மொத உன்னோட வீட்டுல உள்ள பொருள் எல்லாம் எடுக்கணும், அப்பறம் என்னோட வீட்டுல உள்ளது வேற அடுக்கணும், நமக்கு 2 நாள் தூக்கம் இருக்காது போல டா (கொஞ்சம் சலிப்பாக கூறினாள்)
வசந்த்: என்ன பப்ளி என்னையும் கிளப்பி இருக்கலாம்ல நீயா ஏன் தனியா எல்லாம் கஷ்டப்பட்டு வேலை பாக்குற, ஹ்ம்ம் 2 நாள் எல்லாம் ஆகாது டி பப்ளி, நம்ம 2 பெரு மட்டும் வேலை பார்த்தா தானே நேரம் ஆகும், அதன் உன்னோட தம்பி, அவன் குடும்பமும் நமக்கு சொந்தமா தானே இருக்க போறாங்க, அதும் இல்லாம நம்ம அவன் வீட்டுக்கு தானே போக போறோம், அதுஎல்லாம் அவனும் நமக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவான், இது போக அவன் பிரின்ட் ராஜேஷ் வேற இருக்கான்ல, அப்பறம் நீ ஏன் தனியா இருக்கோம்னு நெனச்சு இப்ப பீல் பண்ணுற, கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆஹ் இரு டி பப்ளி.
பத்மா: அதும் சரி தான், நான் மொத மாரி நமக்கு யாரும் இல்லை, எனக்கு நீ, உனக்கு நான்னு அதே மாரி அந்த எண்ணத்துல தான் பேசிட்டு இருந்தேன் டா வசந்த், சரி, என்ன சாப்பிடுற காபி போடவா டா
வசந்த் மெல்ல அவளின் கேள்விக்கு பதில் கூறாமல் அவள் இடுப்புக்கு பின்னால் நின்று அவளை பின்புறமாக இறுக்கி அணைத்து அவளின் தோளில் முத்தமிட்டபடி அவளது இடுப்பிலிருந்து அவனது கையை மேலே நகர்த்தினேன். அவனின் கை மேலே அவளின் முலை மேல் படர்ந்தது, பத்மா அவனின் கைகளை தட்டிவிட்டு மெல்ல திரும்பி வசந்தின் தோளில் சுற்றி கைகளை போட்டுகொண்டு மெல்ல அவனின் இதழில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள்
வசந்த் இல்லம் - ஆவடி
அக்டோபர் 5 2020 காலை 5.30 மணி
தூக்கக்கலக்கத்தில் இருந்த வசந்தத்தை அவனின் அலாரம் எழுப்பியது. கண்களை திறக்காமல் பெட்யில் அவனின் கைகளை வைத்து தடவினான் அவனின் ஆசை நாயகி பத்மாவை தேடி, ஆனால் பத்மா அவனுக்கு முன்னரே எழுந்து விட்டு அவனின் வீட்டை சுத்தம் செய்ய தொடங்கினாள், வீடு காலி செய்வது என்பது சாதாரணமா வேலை கிடையாது இல்லையா, அதுனால் சிறிய சிறிய பொருட்களை ஒரு ஒரு முட்டையாக கட்ட தொடங்கினாள்.
வசந்த் கட்டிலை விட்டு எழுந்து லுங்கியை சரியாக கட்டிக்கொண்டேன். லுங்கியில் அவனின் சுன்னி முட்டிக்கொண்டு இருந்தது, நேற்று அவ்ளோ ஆட்டம்போட்டும் சுண்ணியின் வீரியம் குறையவில்லை என்று நினைத்துக்கொண்டு மெல்ல அவனின் சுண்ணியை அவனே வருடியபடி மெல்ல பாத்ரூம் சென்று முகத்தை கழுவிக்கொண்டு, பற்களை துலக்கிவிட்டு கிட்சேன்குள் நுழைந்தான். அங்கே பத்மா ஒரு நீல நிற சேலையில் குளித்துவிட்டு வந்து புத்தம்புது மலரை தன் வேலையில் மும்முறமாய் இருந்தாள்
பத்மாவை அந்த சேலையில் அவள் பின்னழகை காட்டி நின்ற நிலையை பார்த்த வசந்துக்கு ஒரு வித காம போதை ஏறியது. மெல்ல அவளை பின்னால் இருந்து இடுப்பில் கைவைத்து தன்னோடு அணைத்துப்பிடித்து தூக்கி ஒரு சுற்று சுற்றினேன் வசந்த். வசந்தின் இந்த தீடிர் செயலையே எதிர்பார்த்திடாத பத்மா
பத்மா: என்ன டா கண்ணா கலங்காத்தாலே ஆரம்பிச்சுத்த, நமக்கு நெறைய வேலை இருக்கு டா
வசந்த்: ம்ம்ம் என்னனு தெரியல பப்ளி உன்னோட பின்னழகை பார்த்தவுடனே எனக்கு அசைய அடக்கமுடியல அதான் டி, ஆமா நீ என்ன இவ்ளோ சீக்கரம் எந்திரிச்சு கிச்சன்ல உருட்டிக்கிட்டு இருக்க, எப்ப எந்திரிச்ச
பத்மா: நான் காலைல 4 மணி போல எந்திரிச்சுட்டேன் டா, நம்ம வீடு காலி பண்ணணும்ல அதுக்கு ரொம்ப வேலை இருக்கு டா, மொத உன்னோட வீட்டுல உள்ள பொருள் எல்லாம் எடுக்கணும், அப்பறம் என்னோட வீட்டுல உள்ளது வேற அடுக்கணும், நமக்கு 2 நாள் தூக்கம் இருக்காது போல டா (கொஞ்சம் சலிப்பாக கூறினாள்)
வசந்த்: என்ன பப்ளி என்னையும் கிளப்பி இருக்கலாம்ல நீயா ஏன் தனியா எல்லாம் கஷ்டப்பட்டு வேலை பாக்குற, ஹ்ம்ம் 2 நாள் எல்லாம் ஆகாது டி பப்ளி, நம்ம 2 பெரு மட்டும் வேலை பார்த்தா தானே நேரம் ஆகும், அதன் உன்னோட தம்பி, அவன் குடும்பமும் நமக்கு சொந்தமா தானே இருக்க போறாங்க, அதும் இல்லாம நம்ம அவன் வீட்டுக்கு தானே போக போறோம், அதுஎல்லாம் அவனும் நமக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவான், இது போக அவன் பிரின்ட் ராஜேஷ் வேற இருக்கான்ல, அப்பறம் நீ ஏன் தனியா இருக்கோம்னு நெனச்சு இப்ப பீல் பண்ணுற, கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆஹ் இரு டி பப்ளி.
பத்மா: அதும் சரி தான், நான் மொத மாரி நமக்கு யாரும் இல்லை, எனக்கு நீ, உனக்கு நான்னு அதே மாரி அந்த எண்ணத்துல தான் பேசிட்டு இருந்தேன் டா வசந்த், சரி, என்ன சாப்பிடுற காபி போடவா டா
வசந்த் மெல்ல அவளின் கேள்விக்கு பதில் கூறாமல் அவள் இடுப்புக்கு பின்னால் நின்று அவளை பின்புறமாக இறுக்கி அணைத்து அவளின் தோளில் முத்தமிட்டபடி அவளது இடுப்பிலிருந்து அவனது கையை மேலே நகர்த்தினேன். அவனின் கை மேலே அவளின் முலை மேல் படர்ந்தது, பத்மா அவனின் கைகளை தட்டிவிட்டு மெல்ல திரும்பி வசந்தின் தோளில் சுற்றி கைகளை போட்டுகொண்டு மெல்ல அவனின் இதழில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள்
இப்படிக்கு
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html
Loveyourself1990
என்னுடைய (கதைகள்) திரிகள்:
காதலுக்கு வயதில்லை
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31384
காலம் என் கையில்
https://xossipy.com/showthread.php?tid=31598
அன்பிற்கு உண்டோ அடைக்கும் தாழ்
https://xossipy.com/thread-32596.html