Incest தாயும் ஒரு பெண் தானே.

[Deep_Lover]

சட்டென்று அம்மாவின் முகத்தில் தெரிந்த மரண வலிகளில் ஒருத் துளி இன்பத்தை கண்டேன். நான் கயிற்றின் சொரசொரப்பினால் அசைய அம்மாவின் இன்பத் துளி அதிகரித்தது. எப்படி என்று தெரியவில்லை. இப்போது யோசிக்கும் போது, நான் அம்மாவின் கட்டிப்போட்ட மார்பின் மீது அசையும் போது, கயிற்றின் இடைவெளியில் வெடிப்பதைப் போல பெருத்து துருத்திக் கொண்டிருந்த காம்புகளை உராய்ந்துக் கொண்டிருந்தேன். அந்த காம்பு சீண்டல்களால் அம்மாவுக்கு அந்த வலியில் இன்பத்தை அடைந்திருக்கின்றாள்.

அம்மாவின் முகத்தை இப்போது கூர்ந்து அவதானித்தால், எந்த இன்பத்திற்காகவோ அம்மா தன் மீது நரக வலியை திணித்தாளோ அந்த வலிக்கு நிவாரணமாக அந்த இன்பமே வந்திருக்கின்றது. காமம் எந்த சந்துபொந்து கிடைத்தாலும் உயிர்ப்பித்து தாண்டவமாடிவிடும் என்பதற்கு சாட்சியாக அம்மா அப்போது இருந்தாள்.

நான் அசைவதால் அம்மாவுக்கு வலியிலிருந்து விடுதலை என்ற எண்ணமே இன்னும் என்னை அசைய தூண்டியது. அம்மா வலியில் இன்பத்தை அனுபவித்தாள்.

ஒரு கட்டத்தில் என்னால் முடியாமல் அப்படியே தூங்கிப் போனேன். எவ்வளவு நேரம் தூங்கினேன் என்று தெரியவில்லை. சட்டென்று முழிப்பு வந்தது. அம்மாவின் பக்கவாட்டில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

எழுந்து அம்மாவின் கயிற்றால் கட்டப்பட்ட மார்பை பார்த்தேன். கயிற்றின் சிராய்ப்புகளால் அம்மாவின் முலைகள் ரத்தச் சிவப்பாய் மாறிப் போயிருந்தது. காயப்பட்டிருந்தன. அம்மா மல்லாந்துப் படுத்து வாயை சிறிது திறந்து மென்மையான குறட்டை விட்டு தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

எனக்கு தூக்கிவாரிப் போட்டது. கட்டப்பட்டிருந்த முலைகள் என்னை பார்த்து அழுதுக் கொண்டிருந்தன.

“என்னடி.... பண்ணுற குறும்பையெல்லாம் பண்ணிட்டு அழறீங்க...” என்றேன்.

“ப்ளீஸ்டா வினித் இந்த கட்டை அவிழ்த்து விடுடா... நாங்க இனிமே உங்கம்மா மார்புலத்தான் தொங்கிகிட்டிருப்போம். இனிமே உன் கூட விளையாடனும் இங்கேயே தொங்கிகிட்டு விளையாடுவோம். கழண்டுகிட்டு கீழே எல்லாம் வர மாட்டோம்.” என்றழுதனர்.

எனக்கு அவர்களை பார்க்க பாவமாக இருந்தது. “ப்ளீஸ் வினித் வலிக்குதுடா... எங்களுக்கும் வலிக்கிறதில்லாம...உங்கம்மாவுக்கு பயங்கரமா வலிக்குதுடா... அவங்க வெளியே சொல்ல முடியாம அழுதுகிட்டிருக்காங்க...ப்ளீஸ் கட்டை அவுத்து விடறா... நாங்க இங்கேயே தொங்கிட்டிருப்போம்...” என்று என்னிடம் அழுதனர்.

“சத்தியமா கழண்டு வரமாட்டீங்களே...” கறாராக அவைகளிடம் கேட்டேன்.

“பிராமிஸ்...உங்கம்மாவை பாருடா எப்படி வலியோட தூங்கறாங்கன்னு” என்றனர்.

“எங்கம்மாவுக்கு வலிச்சிருக்குமா...” என்றேன்.

‘ஆமாட உங்கம்மாவுக்கு வலிக்குதுடா... உனக்காக இந்த வலியெல்லாத்தையும் பொறுத்துக்கிறா... யாராலேயும் இந்த வலியை பொறுத்துக்க முடியாது... உங்கம்மாவாலத்தான் தன் மகனுக்காக பொறுத்துக்கறா...” என்றனர்.

தூக்கத்திலும் அம்மா வலியால் முனுகினாள். அம்மாவின் முலைகள் கழண்டு ஓடும் பயமில்லாமல் போய்விட்டதால், எனக்கு இப்போது அம்மாவின் வலியினை உணரத் தொடங்கினேன். துடித்தேன்.

“ஐயோ...அம்மாஆஆஆஆ...” என்றலறினேன்

“அம்மா...அம்மா எழுந்திருங்கம்மா...” என்று அம்மாவை உலுக்கினேன்.

அம்மா திடுக்கிட்டு முழித்து, கண்களை திறந்து என் அலறும் முகத்தைப் பார்த்து, “என்னாச்சு வினித்...” என்று அக்கறையுடன் பதறி எழ முயன்றாள்.

ஆனால் அடுத்த கணம் வலியினால், “யம்ம்மாஆஆஆஆ...” என்று துடித்து, “என்..ன்ண்டாஆஆ....ஆச்ச்ச்ச்சு...” என்று வலியில் துடித்தப்படியே பாச அக்கறையுடன் கேட்டாள்.

“உங்களுக்கு வலிக்குதுன்னு எனக்கு ஏன் சொல்லல...” அம்மா முகத்துல பாசத்துடன் ப்சக் ப்சக் என்று முத்தமிட்டேன்.

அம்மா ஒரு கணம் கணத்த சிந்தனை மவுனம் காத்தாள். வலியே இன்பம் என நினைத்திருப்பாளோ. மகனுக்கு தியாகம் என்று நினைத்திருப்பாளோ. முலைகளைப் பற்றி நான் பகல் கனவு கண்டதுக்கு அவள் தான் காரணம் என்று வலியை தண்டனை என்று ஏற்றிருப்பாளோ. காமத்தை அடித்து துரத்த அந்த வலிதான் காரணம் என்று நினைத்திருப்பாளோ. என்ன நினைத்திருப்பாள் என்று இதுவரை எனக்கு தெரியவில்லை.

ஆனால் அம்மா சொன்னது, “இப்படி இதுக ரெண்டு கட்டிப்போடலைன்னா ஓடிப்போயிடுமே...” என்று கண்கலங்கி வரவழைக்கப்பட்ட புன்னகையுடன் சொன்னாள். புன்னகை சிரிப்பாக மாறியது.

“இவங்க இனிமே உங்க மார்புலேர்ந்து கழண்டு போகமாட்டேன்னு என்கிட்ட காட் பிராமிஸ் பண்ணிட்டாங்கம்மா கயிறை அவுறுங்கம்மா...உங்களுக்கு வலிக்குது...” என்று அம்மாவை துரிதப்படுத்தினேன்.

”யம்மாஆஆஆ...” என்று வலியோடு அம்மா எழுந்து உட்கார்ந்தாள்.

“ரொம்ப வலிக்குதாம்மா...” என்றேன்.

“இல்லடா...” என்றாள் முகத்தை சுழித்தப்படி.

அம்மா கயிற்றின் முடிச்சை அவிழ்க்க தொடங்கினாள். அவளால் முடிச்ச அவிழ்க்க முடியவில்லை. முடிச்சு நன்றாக இறுக்கமாக இருந்தது. சின்ன அசைவும் அம்மாவுக்கு வலியை கொடுத்தது. அவ்வளவு இறுக்கமாக கட்டியிருந்தாள். ஒரு கட்டத்தில் அவளின் முயற்சியே வலியை அதிகமாக்கியிருக்க வேண்டும். முடியால சலித்துப் போய் விட்டுவிட்டாள்.

“வினித்...அந்த சிஸ்ஸரை எடுத்துட்டு வாடா...” என்று அம்மாச் சொல்ல நான் ஓடிப் போய் கத்திரிக்கோலை எடுத்து வந்து அம்மாவிடம் கொடுத்தேன். அம்மா வலியால் துடித்தப்படி உதட்டை பல்லால் கடித்தப்படி எப்படியோ முடிச்சை கத்திரித்து அவிழ்த்துவிட்டாள்.

மெதுவாக நைலான் கயிற்றை எடுக்க ஆரம்பிக்க, அது அம்மாவின் முலைகளின் தோலை சர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ரென்று கொஞ்சமா பீய்த்துக் கொண்டு விடுப்பட அம்மா, “கடவுளேஏஏஏஏஏ...” என்று வலியால் துடித்தப்படி அழ ஆரம்பித்தாள்.

எனக்கும் அழுகை வந்தது. அம்மாவுக்கு இப்படி கயிற்றை கட்டி வலியெடுப்பது என்னால்தானே என்று குற்றணர்வு தாக்க அழ ஆரம்பித்தேன்.

கயிறு அம்மாவின் முலைகளிலும் முதுகிலும் நன்றாக தோலுடன் பின்னி ஓட்டிக் கொண்டிருந்தது. அம்மாவால் வலியை பொறுத்துக் கொண்டு கயிற்றை எடுக்க தைரியமில்லாமல் கைவிட்டுவிட்டாள். நடுங்கிய அழும் குரலில், “வினித் அம்மாவுக்கு ஹெல்ப் பண்ணுடா...இந்த கயிறை எடுத்துவிடுடா...” என்று உதட்டை பல்லால் கடித்து கண்களை மூடினாள்.

நான் மெதுவாக கயிற்றை பிடித்து எடுக்க ஆரம்பித்தேன். அது சர்ர்ர்ர்ர்ர்ரென்று அம்மாவின் தோலை பீய்த்து எடுத்தப்படி விடுப்பட்டது.

அம்மா, “ஐயோஓஓஓஓஒ....” என்று அலறி வாய் விட்டு அழ ஆரம்பித்தாள்.

நான் பயந்துப் போய் கயிற்றை விட்டு அழ ஆரம்பித்தேன்.

அம்மா அழுதப்படி, “வினித் நிப்பாட்டாதேடா எடுத்துவிடுடா...” என்று கத்தினாள்.

நான் கயிற்றை பிடித்து எடுத்து இழுத்து அம்மாவை சுற்றி வர, கயிறு சர்ர்ர்ர்ர்ர்ர் என்று தோலை பிடித்துக் கொண்டு வந்தது. வலியால் துடித்தப்படி, “அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...அய்யோஓஓஓ...அம்மாஆஆஆஆ...” என்று அம்மா அலற ஆரம்பித்தாள். கயிறு விடப்பட்ட இடத்தில் மெல்லிய இரத்த துளிகள் இருந்தன.

நானும் பயந்துப் போய் அழுதப்படி அம்மாவை பத்து முறை சுற்றிவந்தேன். கயிறு முழுவதுமாக வந்துவிட்டது. அதுவரை சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட அம்மாவின் முலைகள் ஆனந்தத்தில் துள்ளி குதித்தன. அம்மாவின் முலைகளிலும் முதுகு பக்கத்திலும் வரிவரியாக தோலை பீய்த்தெடுத்த ரத்தக் கோடுகள் தெரிந்தன. பயத்தால் அழ ஆரம்பித்தேன். அம்மாவும் அழ ஆரம்பித்தாள்.

“எல்லாம் என்னால் தான்...சாரி அம்மா...சாரி அம்மா... என்னை அடிங்க... என்னை அடிக்க...” என்று அழுகையால் மூக்கொழுகியப்படி அம்மாவின் கையை தூக்கி என்னை அடிக்கச் சொன்னேன்.

குணிந்து அழுதுக் கொண்டிருந்த அம்மா தலையை தூக்கி என்னை தன் பக்கம் இழுத்து, “ நீ ஓன்னும் பன்னலேடா விணித்...எல்லாம் அம்மாவாலத்தான் வந்தது...” என்று என் மூக்கில் ஓழுகியதை கட்டை ஆட்காட்டி விரல்களால் மூக்கை அழுத்தி பிடித்து எடுத்து தன் பாவாடையில் துடைத்து, என்னை அவளின் மார்போடு அழுத்தி, “அழாதேடா வினித்...” என்றாள்.

எனக்கு என்ன வந்ததோ தெரியவில்லை. அடக்க முடியாமல் ஓவென்று குரலெத்து ஆரம்பித்தேன். அம்மாவின் வலி நிறைந்த நிராதரவான நிலையை நினைத்து என் மனம் அழுதது.

அம்மா எவ்வளவோ முயன்றாள் என் அழகையை அடக்க. ஆனால் என் அழுகை தொடர்ந்தது.

சட்டென்று ஒரு காம்பை என் வாயினுள் திணித்தாள். மறுநிமிடம் என் உடல் முழுக்க ஒரு சாந்தம் பரவியது. என் அழுகை மெல்ல அடங்கியது. அம்மாவின் முலையும் காம்பும் ரகசியமாக எனக்கு ஆறுதல் சொல்லி அழாதே என்றது. என் அழுகை நின்று நான் பாசமாக அம்மாவின் காம்பை சப்பி உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். என் சாந்தம் அம்மாவையும் சாந்தப்படுத்தியது.

நீண்ட நேரம் காம்பு என் வாயில் இருந்தது. அம்மா இப்போது சகஜ நிலைமைக்கு வந்துவிட்டாள். மெதுவாக என்னை தூக்கி அவளை பார்க்கும்படி கால்களுக்கு மேல் உட்கார வைத்தாள்.

என்னை உற்று நோக்கினாள். ஆன்மாவை மனதை உடலை ரத்தத்தை சதையை நாடியை நரம்பை என் உடலின் ஓவ்வொரு அணுவையும் பிளந்து உற்று நோக்கி துழாவி அதில் என்னயிருக்கின்றது என்று தேடினாள்.

இப்போது நினைத்தால் அம்மா என்னிடம் ஒரு துளி அணுவளவு காமம் இருக்கிறதா கசிக்கிறதா என்று பெரிய பூதக்கண்ணாடியை வைத்து பார்ப்பதைப் போன்றிருந்தது.

“சாரி வினித்...” என்றாள்.

“எதுக்கு சாரிம்மா...நீங்கத்தான் எந்த தப்பும் பண்ணலேயே...”

“எல்லாம் தப்பும் நான் தான் செஞ்சேன்... உனக்கு இப்ப புரியாது...” என்று ரகசியமா தனக்கு தானே சொல்லிக் கொண்டாள்.

நான் மவுனமாக இருந்தேன்.

“அம்மாகிட்ட மறைக்காம உன மனசுல என்ன இருக்குங்கறதை உண்மையைச் சொல்லனும் சரியா...” அம்மா என்னை உற்று நோக்கியப்படி கேட்டாள்.

“சரி அம்மா...” என்றேன் அம்மாவின் கண்களைப் பார்த்தப்படி.

“அம்மா கிட்ட இப்ப இப்படி இருக்கும் போது உன் மனசுக்கு ஏதாவது தப்பா தோனுதா...” என்று கிசுகிசுப்பாக கேட்டாள்.

“இல்லம்மா...” என்றேன்.

“நைட் நடந்தது...இப்போ அம்மா முலையை கட்டி வெச்சப்போ...அம்மா இப்படி உன்கிட்ட அம்மணமா இருக்கறது உனக்கு ஏதாவது தோணிச்சா... மனசுல ஏதாவது ஹாப்பினஸ் இல்ல வேற ஏதாவது உணர்ச்சி ஃபீலிங்க்ஸ் இருந்துச்சா தோனிச்சா...” என்று அடியாழுத்துள் கத்தியை துழாவி கேட்பதைப் போலக் கேட்டாள்.

“எதுவுமே தோணல அம்மா...” என்று உண்மையைச் சொன்னேன்.

“அப்படின்னா என்ன ஃபீலிங்க்ஸ் இருக்கு...” என்றாள்.

“சின்ன வயசுல எனக்கு என்ன ஃபீலிங்க்ஸ் இருக்கோ அதேதாம்மா...” என்றேன்.

“இப்படி அம்மா கூட இருக்கறது பிடிச்சியிருக்கா...உனக்கு என்ன தோணுது....தோணுனதை சொல்லு.” ரகசியமான என் ஆன்மாவை குரலில் என் ரகசியத்தை அறிய கேட்டாள்.

அவளின் கேள்வி என்னையறியாமலேயே உண்மையைச் சொல்ல வைத்தது.

நான் கண்களை அகல திறந்து, “ஓன்னுமே தோணலேம்மா....ம்ம்ம்ம்... பொம்மைகிட்ட விளையாடற சந்தோஷம் எப்படி வருமோ அப்படி இருக்கும்மா... ஏதோ உன் மேல அதிகமான லவ் வர்ற மாதிரி இருக்குமா... நீ சொன்னப்படி நடந்து உன் சந்தோஷமா வெச்சுக்கனும்னு தோணுதம்மா... ஆனா...” என்றேன்.

”என்ன ஆனா...”ஆவலுடன் கேட்டாள்.

“முன்னாடி உங்களை துணியில்லாம பார்த்தா பயமா இருக்குமா. ஆனா இப்ப இந்த பந்துக்களை மட்டும் பார்த்தா பயமில்லேம்மா... ஆனா அதுக்கு கீழே பார்க்க பயமா இருக்கும்மா...” என்றேன்.

நான் பேசியவற்றை உள்வாங்கி சிந்திப்பதைப் போல் மவுனமாக இருந்தாள். எனக்குள் எந்த விதமான மாற்றத்தையும் அவளால் காணமுடியவில்லை. அவளின் நிர்வாணம் என்பது எனக்கு தப்பாகவும் சாதரணமற்றதாகவும் தெரியவில்லை. தாய்ப்பாசத்தின் மகன்பாசத்தின் வெளிப்பாடாகவே என்னுள் பதிந்துள்ளதை கண்டுக்கொண்டிருப்பாள்.

அவள் நேற்றிரவிலிருந்து இதுவரை செய்தது என் மனதை எந்தளவும் பாதிக்கவில்லை என்பதை புரிந்துக் கொண்டிருப்பாள்.

ஆனால், அடுத்து வருவதை அவள் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை. ஏதோ பழுக்க காய்ச்சின இரும்பு கம்பி ஓன்று அவளின் இதயத்தை துளைத்துக் கொண்டு செல்வதைப் போல துடித்துவிட்டாள்.

“உங்களுக்கு ஏதாவது ஃபீலிங்க்ஸ் இருந்துச்சும்மா...” என்று போகிற போக்கில் கேட்டேன். அம்மா என்னிடம் கேள்வி கேட்டால், அதை திரும்ப அம்மாவிடம் கேட்க வேண்டும் என்கிற சிறுகுழந்தைத்தனமான குணத்தில் தான் கேட்டேன்.

ஆனால் அவளை அது அவளை கொல்லுமளவுக்கு உலுக்கிப் போட்டுவிட்டது. அம்மாவின் உடலெல்லாம் நடுங்கின. பொளபொளவென்று அவளின் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வழிந்தது. என்னை அப்படியே மார்போடு இழுத்துக் கொண்டாள். தவற்றுடன் என் கண்கலை நோக்க இயலாததால் இழுத்து அணைத்தாள்.

“ஆமாடா...அது அது...அம்மாவை கொன்னுப்போட்டுட்டிருக்கு...” என்று அவளின் உணர்வுகளை வெளிப்படையாகச் சொல்ல முடியாமல் ரகசிய பீடிகையுடன் தனக்கு தானே சொல்லிக் கொண்டாள்.

...தொடரும்.