Incest தாயும் ஒரு பெண் தானே.

[Deep_Lover]

அம்மா கயிற்றையும் என்னையும் தன் கைகளால் பற்றிய முலைகளையும் மாறி மாறி பார்த்தாள். அம்மாவின் மனதில் என்ன ஓடியது என்று தெரியவில்லை. ஆனால், இப்போது நினைத்துப் பார்த்தால், தன் மகன் தன் முலைகளை ஓடிப்போகாதளவுக்கு கட்டிப் போடும்படி தாயிடம் சொல்லும் போது, அந்த தாயின் மனதில் என்ன ஓடும் என்று தெரியவில்லை.

ஆனால் என் தாயின் மனதில் குற்றணர்வு எரிமலையாக வெடித்தது. செய்துவிட்ட பாவத்தின் தீ அவளின் ஆன்மாவையும் உடலையும் எரித்துக் கொண்டிருந்தது. வாழ்வதே சாபம் என்று தோன்றும். நரகம் இருக்கும்வரைக்கும் அதில் குடிக்கொள்ள தோன்றியிருக்கும்.

அம்மா முகத்தில் அவ்வளவு வேதனை பரிதவிப்பு.

சட்டென்று அம்மா முகத்தில் ஓரு பாவனை குடிக்கொண்டது. தனக்கு தானே தண்டனை கொடுக்கும் பாவம். கொடூருமான தண்டனை கொடுக்கும் பாவம். காமம் பாசத்தைக் காட்ட அதைத்தானே கேட்கும்.


அம்மா மெதுவாக அந்த கயிற்றை ஒரு முனையை பிடித்து முலைகளின் மேல் வைத்து மீதி கயிற்றை அவளின் பரந்த முதுகுப்பக்கமாக போட, நான் அதனை எடுத்து பின்புறமாக சுற்றி மறுபடியும் அம்மாவிடம் குடுத்து, “நல்லா டைட்டா கட்டுங்கம்மா...அவங்க ஓடவே கூடாது.” என்றேன்.

அம்மாவின் முகத்தில் வேதனை கலந்த புன்முறுவல்.

சுற்றி எடுத்த வந்த கயிற்றை உடம்பையும் முகத்தையும் முறுக்கி ஒரு கையால் பிடித்து மறுகையால் கயிற்றின் முனையை பிடித்து பல்லை கடித்து...ம்ம்ம்ம்... என்று அசுர பலம் கொண்டு இழுத்துப் கயிற்றை முதுகுப்பக்கமாக போட, நான் முதுகுப் பக்கம் சென்று மறுபடியும் கயிற்றை அம்மாவின் மார்புக்கு முன் கொண்டு வந்தேன்.

அம்மா இன்னும் தன் முழுப்பலத்தை காட்டி இழுத்து கயிற்றை முதுகுப்பக்கமாக போட்ட கட்ட ஆரம்பிக்க நான், “இன்னும் டைட்டாம்மா...” என்று அம்மாவை ஊக்கப்படுத்தியப்படி கயிற்றை ஓவ்வொரு சுற்றுக்கும் அம்மாவிடம் கொடுத்து கொண்டேயிருந்தேன். அம்மா இறுக்கமாக பத்து சுற்று சுற்றி யாராலும் அவிழ்க்க முடியாத முடிச்சுப் போட்டாள். மேல் மூச்சு விட்டப்படி சுவரோரம் சாய்ந்து கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.

வலிகளை வரவேற்றுக் கொண்டிருந்தாள். வலி ஏற ஏற அம்மாவின் முகத்தில் தண்டனை ஏற்கும் இன்ப உணர்ச்சி தெரிந்தது.

இப்போது நயிலான் கயிற்றால் சுற்றப்பட்ட அம்மாவின் முலைகளைப் பார்த்தேன். முலைகளின் தோல் கிழிக்கமளவுக்கு அம்மா சுற்றியிருந்தாள். இன்னும் கொஞ்சம் இழுத்திருந்தால், முலைத்தோல் கிழிந்து ரத்தம் வடிந்திருக்கும். வேறு யாராவது பெண் முலைகளாக இருந்தால், இந்நேரம் மார்போடு மார்பாக அமுங்கிப் போய் தன் மேடு வனப்பை இழந்து தட்டையாக மாறியிருக்கும். ஆனால் அம்மாவின் முலைகளோ, சற்றுத்தான் அமுங்கிப் போயிருந்தன. வடிவும் உருவமும் அப்படியே தான் இருந்தன. அது அம்மாவின் முலைகளின் திரட்சிக்கு திடாகத்திருத்துக்கு சாட்சி, கயிற்றின் இடைவெளியில் முலைகள் பிதுங்கி சதை துண்டுகளாக காட்சியளித்தது. காம்புள் கயிற்றில் இடைவெளியில் வெளியே தள்ளி துருத்திக் பெரிதாகி வெடித்துவிடும் போலிருந்தது. அதன் பல பாலூற்று ஓட்டைகளின் திறப்பின் வழியாக இரத்தம் எந்த நேரமும் வெளியே வந்துவிடும் என்றளவில் இருந்தது.

வெள்ளைவெளரேன்றிருந்த அம்மாவின் முலைகள் மாலை நேரத்து வானம் போல பொன் நிறமாக சிவந்துக் காணப்பட்டது.

இது அம்மா தனக்கு தானே கொடுத்துக் கொண்ட தண்டனை. அம்மா கயிற்றை கட்டிய விதத்தில் அவள் முலைகளில் நரக வேதனை வலி ஏற்பட்டிருக்கும். அம்மா கண்களில் வலி கண்ணீர் துளிகளை காண முடிந்தது. கன்னியாஸ்திரீகள், ராத்திரி நேரத்தில், தங்களுக்கு ஏற்பட்ட காம இச்சைகளுக்கும் ஆசைகளுக்கும் தங்களை தாங்களே சாட்டையால் அடித்து மெழுவர்த்தியால் சூடு போட்டு தங்களுக்கு கொடுக்கும் தண்டனைக்கு ஓப்பானது அம்மா தனக்கு தானே கொடுத்துக்கொண்ட தண்டனை என்று நான் பல ஆண்டுகள் கழித்துதான் உணர முடிந்தது.

அப்போது எனக்கு இருந்த ஓரே குழந்தைத்தனமான எண்ணம், எப்படி அம்மாவின் முலைகளை அடக்கி காப்பாற்றி அவள் மார்பில் வைப்பது என்பதே. எனக்கு அம்மாவின் முலைகள் மீது நம்பிக்கையில்லை. எப்போது வேண்டுமானாலும் கழன்று ஓடிவிடும் என்று அஞ்சினேன்.

அம்மாவின் வேதனை, எண்ணங்கள், வலி மற்றும் உணர்ச்சிகளையெல்லாம் புரிந்து அறிந்துக் கொள்ளும் வயதில்லை எனக்கு.

“இப்ப என்னாங்கடி பண்ணுவீங்க...” என்றேன் நைலான் கயிற்றால் சிக்கி சின்னாபின்னமான முலைகள் முன் என் கைகளை ஆட்டியப்படி.

அவைகள் பேசாமல் இருந்தன. “என்னாங்கடி பேச்சு மூச்சே காணோம். இப்ப தைரியமிருந்தா ஓடுங்கடி...” என்று அம்மாவின் முலைகளை அதட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

”இனிமே இது இரண்டும் தப்பவே முடியாது வினித்...” என்று வலியை அடுக்கிக் கொண்டு பாசமாக ஒரு புன்னைகை வரவழைத்து அம்மா சொன்னாள்.

அம்மாவின் அலங்கோலமான முலைகளை சில நொடிகள் பார்த்து, “இந்த ஏமாற்றுக்காரிங்க தப்ப முடியாதும்மா...” என்றேன்.

அம்மா ஐயோ அம்மா என்று வலியால் முனுகியப்படி எழுந்து, நைட்டியை போட்டுக் கொண்டு என்னை குளியலறைக்கு அழைத்துக் கொண்டுச் சென்று நன்றாக தெய்த்து குளிப்பாட்டி விட்டாள். எப்போதும் என்னை குளிப்பாட்டும் போது நைட்டியை கிழிக்கமளவுக்கு தொங்கும் அம்மாவின் முலைகள் எந்த ஒரு சலனமின்றி அடக்க ஓடுக்கமாக இருந்தன. ஆனால் அம்மாவின் முகத்தில் தாங்க முடியாத வேதனை. பல்லை கடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அப்போதைக்கு அப்போது, அம்மா வலியால் முனுகியப்படி ஆனால் முகத்தில் அன்பு புன்னகை மாறாமல் எனக்கு குளிப்பாட்டினாள். நேற்று இரவு நடந்தவற்றை கழுவி அழிக்க நினைத்து என்னை குளிப்பாட்டியதைப் போலிருந்தது.

என் இடுப்பு பகுதியை அம்மா பார்க்க பயந்து அதை தவிர்ப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

டவலால் என்னை துடைத்து என் இடுப்பில் அதனை சுற்றி வீட்டிற்கு வந்தோம்.

எனக்கு அம்மாவின் முலைகள் ஓடியிருக்குமா என்ற சந்தேகம் ஏற்பட்டது.

“அம்மா அந்த சிறுக்கிக ஓடினாலும் ஓடியிருப்பாங்க...இருக்காங்களா இல்லையா என ஒன் டைம் பார்த்திரலாம்மா...” என்று பயந்தப்படி கேட்டேன்.

சில வினாடிகள் ஆடிப் போன அம்மா, “அம்மா அதை ஸ்டராங்க கட்டிப் போட்டிருக்கேன். எங்கும் ஓடிர மாட்டாங்க...” என்று கெஞ்சுவதைப் போல சொன்னாள்.

“இல்லம்மா ஒரு தடவை பார்த்திரலாம்...” என்றேன் விடாப்பிடியாக.

அம்மா கண்களை மூடினாள். வரப்போகும் வலியை எதிர்ப்பார்த்து, தன் மகனிடம் முலைகளை காண்பிக்கும் நிலைமையை நினைத்து கண்களை மூடினாள்.

அம்மா பொறுமையாக வலியில்லாமல் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு மெதுவாக நைட்டியை தலை வழியே கழட்டினாள்.

அப்பாடா என்று என் மனம் நிம்மிதியடைந்தது. அம்மாவின் முலைகள் அம்மா கட்டிப்போட்டப்படி அப்படியே இருந்தது. கயிற்றுக்குள் சிக்கி சின்னாப்பின்னமாக இருந்தது.

சட் சட் என்று செல்லமாக அதனை தட்டினேன். அம்மா வலியால், “ஆஆஆஆ...” என்ற அலறினாள். எங்கே நான் பயந்துப் போய்விடுவேனோ என்று பல்லை கடித்து வலியை பொறுத்துக் கொண்டாள். கயிற்றின் இடையே தொங்கிக் கொண்டிருந்த இரண்டு காம்புகளை பிடித்து திருகினேன். அம்மாவின் உடல் ஒருமுறை உதறியது. வலியால் துடித்தது. ஆனால் அடுத்த வினாடி, அம்மாவின் உடல் வலியால் துடிப்பதை விட இன்பம் வந்து பாய்ந்ததை அறிந்து அவமானத்தால் துடிப்பதை, பல வருடங்களுக்கு பின் அந்த காட்சியை அசைப் போடும் போது தெள்ளத் தெளிவாக எனக்கு தெரிந்தது.

“அம்மா இனிமே தப்பி போக மாட்டாங்கன்னு நினைக்கிறேன்.” என்றேன்.

“கண்டிப்பா தப்பி போக மாட்டாங்க...” என்றாள் அம்மா ஏதோ பெரும் சரிவில் உருள இருப்பவளைப் போல.

அம்மா நைட்டியை மெதுவாக வலியுடன் முனுகியப்படி மாட்டினாள். என்னை பார்த்து வெற்று வேதனை புன்னகையொன்றை உதிர்த்து, காலை உணவை வலியுடன் தயார் செய்தாள். வலித் தாங்கமுடியவில்லை போலும் அம்மா கண்களில் நீர் வழிந்து நின்றது.

அம்மா ஏன் அழுகின்றாள் என்று தெரியவில்லை. ஒருவேளை முலைகள் ஓடிவிடும் என்று பயப்பட்டிருப்பாளோ என்று எண்ணி, “அம்மா பயப்படாதீங்கம்மா... நான் நைட்டிக்கு கீழே பார்த்துகிட்டிருக்கேன். பந்து ரெண்டு அந்த வழியா ஓடிப் போனா நான் புடிச்சிருவேன்...” என்று நான் சொல்ல, அம்மா அப்படி எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு அப்படியே ஓடிவந்து என்னை தூக்கி அரவணைத்து, “வினித்த்த்த்த்...” என்று அழுதாள். வலியால் துடித்தாள்.

எனக்கு ஓன்றுமே புரியவில்லை. கொஞ்ச நேரம் என்னை தூக்கி ஆசுவாசப்படுத்திவிட்டு, சமைக்க சென்று சமையல் செய்து முடித்தாள்.

செய்து நானும் அம்மாவும் உண்டோம்.

அம்மா வலியால் முனுகியப்படி வீட்டை சுத்தப்படுத்த தொடங்கினாள். அம்மா சுத்ததுக்கு பெயர் போனவள். கடகடவென் நேர்த்தியாக வீட்டை சுத்தப் படுத்துவாள்.

வீட்டை கூட்டியப்படி, “அப்பா வருவதற்கு சாய்ந்தரமாயிடும் போல...” என்றாள் அம்மா. அப்பா என்று சொல்லும் போது, அம்மாவின் உடலில் குடிக்கொண்டிருந்த வலி சோகம் பாவம் எல்லாம் சில வினாடிகள் மறைந்துப் போயின.

“அப்பா எனக்கு எல்லாம் வாங்கிட்டு வருவாரம்மா...” என்று கேட்டேன்.

“ஆமாடா....கண்டிப்பா...” என்றாள்.

அம்மா வீட்டை சுத்தப்படுத்திவிட்டு என் பக்கம் வந்து தரையில் உட்கார்ந்தாள். கொஞ்ச நேரம் மவுனமாக இருந்து அம்மாவே தொடர்ந்தாள், “இவங்க போக மாட்டாங்களே... கயிற்றை அவிழ்த்துடலாமா.” என்று அம்மா கேட்டது என் மனதை உலுக்கியிருக்க வேண்டும். ஆனால் அந்த வயதில் எனக்கு உறைக்கவில்லை.

என்னைப் பெற்ற அம்மா என்னிடம் பிச்சைக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கின்றாள். நாலு தட்டு தட்டி அதட்டி உதைத்து வழிக்கு கொண்டு வரவேண்டிய வயதிலிருக்கும் என்னிடம் இப்படி பிச்சைக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பதை நினைக்கும் போது, இப்போதும் எனக்கு நெஞ்சு வெடித்து அழுகை வரும். அம்மாவின் மனது என்ன பாடுப் பட்டிருக்கும் என நினைத்து ஓடிந்துப் போயிவிடுவேன்.

“கொஞ்ச நேரம் இரும்மா...அப்பத்தான் அதுகளுக்கு புத்தி வரும்...” என்றேன் அம்மாவின் மார்பை விரல்களால் குத்தியப்படி. அம்மா வலியால் ஆஆஆவென முனுகினாள்.

சில நொடிகள் கண்களை மூடி பெருமூச்சு விட்டாள் அம்மா.

“சரி வாடா வினித் தூங்கலாம்...” என்றாள்.

சட்டென்று நைட்டியை கழட்டினாள். நைட்டியை கழட்டும் போது. அது கயிற்றாள் கட்டப்பட்ட முலைகளை உராய அம்மாவின் முகம் வலியால் அஷ்ட கோனலானது. அப்படியே மல்லாந்து படுத்து கண்களை மூடி நிதானமாக மூச்சை விட்டப்படி சட்டென்று என்னை இழுத்து அவள் மார்பில் மீது குப்புற படுக்க வைக்க, நைலான் கயிற்று என் உடல் முழுக்க குத்த, நான் ஆவென்ற அலற, என் உடல் எடை அம்மாவின் முலைகள் மேல் சுற்றப்பட்ட நைலான் கயிற்றை பலமாக தோலினுள் அழுத்த, அது மேலும் முலைகளில் ஆழமாக பாய, எழுந்த பயங்கரமான நரக வேதனை வலியை அம்மா கட்டுப்படுத்துவதை, அவள் கீழ் உதட்டை தன் பற்களால் கடித்து முகம் கோணலாகி மூடிய கண்களில் வழியே நீர் கசிவதை வைத்து என்னால் உணரமுடிந்தது.

வலி பயங்கர்மாக இருந்திருக்க வேண்டும். இது அவளுக்கு தானே அளித்த தண்டனை என்று நினைத்து பொறுத்திருக்க வேண்டும். நைலான் கயிறு என் உடலை குத்த நான் நெளிந்தேன். நான் நெளிய நெளிய அம்மாவுக்கு வலி அதிகமெடுத்தது.

அம்மா வாயிலிருந்து மெதுவாக ஓஓஓஓவென்று வலியின் ஓலம் எழுந்தது. எனக்கு பயமேற்பட்டது. ஓன்றுமே புரியவில்லை.

...தொடரும்.