25-04-2019, 03:05 PM
अ हा हा! संगीताताईची मऊ मऊ आणि तेवढीच कडक छाती दाबण्याचा तो पहिलाच अनुभव मी कधीच आयुष्यात विसरु शकत नाही. स्वर्गसुख होते ते! मला आठवत नाही किती वेळ मी तिची छाती दाबत होतो. आश्चर्य म्हणजे ती अजिबात मला थांबवत नव्हती आणि तिचे स्तन मला दाबु देत होती. तुम्ही विचार करा मी केवढा उत्तेजीत झालो असेल.... माझी सख्खी मोठी बहीण... मला, तिच्या लहान भावाला... स्व:ताची छाती दाबुन देत होती. मी संगीताताईची छाती दाबायचो थांबलोच नसतो जर आईने तिला किचनमधुन हाक मारली नसती तर.... ती कधी शांतपणे निघुन गेली ते मला कळलेच नाही. त्या रात्री मला क्षणभरही झोप लागली नाही. रात्रभर माझ्या मनात संगीताताईच्या मऊ आणि कडक छातीच्या स्पर्शाचा विचार होता.
दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळी मी पुन्हा बाल्कनीत उभा होतो, आदल्या दिवशीप्रमाणे संगीताताई येवून उभी राहिल याची वाट बघत. आणि ती आली. पण ती नेहमीसारखी मला चिटकून उभी न रहाता थोडी बाजुला उभी राहिली. मी पाच मिनीटे वाट बघितली आणि वळुन तिच्याकडे बघितले. तिनेही वळुन माझ्याकडे बघितले. मी ओशाळुन हसलो पण ती हसली नाही आणि पुन्हा रस्त्यावर बघायला लागली.
"जवळ ये ना, ताई" मी तिला म्हटले.
"का?" तिने शांतपणे विचारले.
"मला हात लावायचा आहे ती...." मी पुर्ण बोलु शकलो नाही.
"हात लावायचा..? कुठे?" तिने मला विचारले.
"तुला माहीत आहे कुठे ते.." मी म्हटले.
"मला नाही माहीत" तिने उत्तर दिले.
"अग! कालच्या सारखा.... तुझ्या छातीला...." मी बिनधास्तपणे म्हटले.
"आई येईल कदाचित!" ती म्हणाली.
"ती आली तर आपल्याला कळेल लगेच... आणि आपण पाठमोरे आहोत. तिला कळणार नाही" मी उत्तर दिले.
ती काही बोलली नाही आणि शांत उभी राहीली.
"प्लीज ताई! ये ना जवळ!" मी काकुळतेने म्हटले.
आणि संगीताताई जवळ सरकली! पण जेमतेम मला स्पर्श होईल इतकी. कालच्या सारखी पुर्ण चिटकुन नाही. कदाचित तिला लाज वाटली असावी. आधी ती कित्येक वेळा निरागसपणे मला चिटकुन उभी रहायची. पण आता तिला माहीत आहे तिचा लहान भाऊ काय करणार आहे तेव्हा ती कशी काय मला बिनधास्त चिटकुन उभी राहिल? मग मीच तिला जवळ ओढले.
आता संगीताताईच्या छातीचे उभार कालच्या सारखेच माझ्या दंडावर साईडने दाबले गेले. मी दोन मिनीटे थांबलो आणि नंतर माझा हात तिच्या छातीच्या उभारावर ठेवला. आणि पुन्हा मला स्वर्गसुख मिळाले! आता मी जास्त आत्मविश्वासाने माझ्या बहिणीचे स्तन दाबू लागलो. तिनेही हाताची घडी करुन हात रेलींगवर ठेवले आणि तिच्या हाताखालुन मी तिचे स्तन दाबत होतो. तिची स्तनाग्रे पुन्हा ताठ झाली. तिच्या कमीज आणि ब्राच्या पातळ कपड्यावरुन तिची ताठ स्तनाग्रे मला स्पष्ट जाणवत होती. मग मध्ये मध्ये मी बोटाच्या चिमटीत तिची स्तनाग्रे धरुन दाबू लागलो. जेव्हा मी तसे दाबायचो तिचे शरीर ताठ व्हायचे.
"हळु दाब...! मला त्रास होतोय..." अगदी शांत आवाजात संगीताताईने म्हटले.
मग मी थोडा थंडावलो आणि हळुवारपणे संगीताताईचे स्तन कुरवळायला लागलो. आम्ही कोठल्यातरी फालतु विषयावर बोलुन असे दाखवत होतो की आम्ही गंभीरपणे बोलत आहोत. पण खरेतर मी माझ्या बहिणीची छाती आमच्या हाताखालून दाबत होतो. जेव्हा आईने हाक मारली तेव्हा ती निघुन गेली.
दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळी मी पुन्हा बाल्कनीत उभा होतो, आदल्या दिवशीप्रमाणे संगीताताई येवून उभी राहिल याची वाट बघत. आणि ती आली. पण ती नेहमीसारखी मला चिटकून उभी न रहाता थोडी बाजुला उभी राहिली. मी पाच मिनीटे वाट बघितली आणि वळुन तिच्याकडे बघितले. तिनेही वळुन माझ्याकडे बघितले. मी ओशाळुन हसलो पण ती हसली नाही आणि पुन्हा रस्त्यावर बघायला लागली.
"जवळ ये ना, ताई" मी तिला म्हटले.
"का?" तिने शांतपणे विचारले.
"मला हात लावायचा आहे ती...." मी पुर्ण बोलु शकलो नाही.
"हात लावायचा..? कुठे?" तिने मला विचारले.
"तुला माहीत आहे कुठे ते.." मी म्हटले.
"मला नाही माहीत" तिने उत्तर दिले.
"अग! कालच्या सारखा.... तुझ्या छातीला...." मी बिनधास्तपणे म्हटले.
"आई येईल कदाचित!" ती म्हणाली.
"ती आली तर आपल्याला कळेल लगेच... आणि आपण पाठमोरे आहोत. तिला कळणार नाही" मी उत्तर दिले.
ती काही बोलली नाही आणि शांत उभी राहीली.
"प्लीज ताई! ये ना जवळ!" मी काकुळतेने म्हटले.
आणि संगीताताई जवळ सरकली! पण जेमतेम मला स्पर्श होईल इतकी. कालच्या सारखी पुर्ण चिटकुन नाही. कदाचित तिला लाज वाटली असावी. आधी ती कित्येक वेळा निरागसपणे मला चिटकुन उभी रहायची. पण आता तिला माहीत आहे तिचा लहान भाऊ काय करणार आहे तेव्हा ती कशी काय मला बिनधास्त चिटकुन उभी राहिल? मग मीच तिला जवळ ओढले.
आता संगीताताईच्या छातीचे उभार कालच्या सारखेच माझ्या दंडावर साईडने दाबले गेले. मी दोन मिनीटे थांबलो आणि नंतर माझा हात तिच्या छातीच्या उभारावर ठेवला. आणि पुन्हा मला स्वर्गसुख मिळाले! आता मी जास्त आत्मविश्वासाने माझ्या बहिणीचे स्तन दाबू लागलो. तिनेही हाताची घडी करुन हात रेलींगवर ठेवले आणि तिच्या हाताखालुन मी तिचे स्तन दाबत होतो. तिची स्तनाग्रे पुन्हा ताठ झाली. तिच्या कमीज आणि ब्राच्या पातळ कपड्यावरुन तिची ताठ स्तनाग्रे मला स्पष्ट जाणवत होती. मग मध्ये मध्ये मी बोटाच्या चिमटीत तिची स्तनाग्रे धरुन दाबू लागलो. जेव्हा मी तसे दाबायचो तिचे शरीर ताठ व्हायचे.
"हळु दाब...! मला त्रास होतोय..." अगदी शांत आवाजात संगीताताईने म्हटले.
मग मी थोडा थंडावलो आणि हळुवारपणे संगीताताईचे स्तन कुरवळायला लागलो. आम्ही कोठल्यातरी फालतु विषयावर बोलुन असे दाखवत होतो की आम्ही गंभीरपणे बोलत आहोत. पण खरेतर मी माझ्या बहिणीची छाती आमच्या हाताखालून दाबत होतो. जेव्हा आईने हाक मारली तेव्हा ती निघुन गेली.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.