19-10-2021, 03:42 PM
நாம் வெளி நாடு போகும் போது பவித்ராவுக்கு ஒரு குழந்தையை கொடுத்துட்டு
போயிருந்தா ஒரு வேலை இவ்வளவு பிரச்சனை வந்து இருக்காது.
அம்மா நாசுக்காக அக்கா மூலமாக ரெண்டு மூன்று முறை
குழந்தையை பற்றி கேட்க,
அப்போது வெளிநாடு செல்ல மிக ஆர்வமாக இருந்த சதிஷ்
அதை பற்றி சிந்திக்க தவறினான்.
போய்ட்டு வந்து பார்த்துக்கலாம் அக்கா,
அக்கா கேட்ட கேள்விக்கு மிக சர்வ சாதாரணமாக
பதில் சொல்லிய சதிஷ்,
இப்போ ஒரு ஓட்டுநர் கேட்ட அதே கேள்விக்கு பதில் சொல்ல தடுமாறினான்.
தான் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் வரலன்னு தெரிஞ்ச ஓட்டுநர்
கண்ணாடி மூலமாக அவனை பார்க்க,
சதிஷ், இல்லைங்க
ஓட்டுநர், நான் ரொம்ப தொந்தரவு பன்றேனோ சார்,
சதிஷ், இல்ல இல்ல, நான் வேற யோசனையில் இருந்தேன்.
அதன் பிறகு ஓட்டுநர் ஒன்னும் பேசல.
வீடு இருந்த தெரு வந்தவுடன் ஓட்டுனருக்கு தன் வீட்டை
காண்பிக்க டாக்சி நின்றது.
தன்னுடைய உடமைகளை எடுத்துட்டு உள்ள வந்த
சதீஷை அன்று போல அவனை வரவேற்றது
அவன் அம்மாதான்.
அதே அன்பு, அதே பாசம். கண்ணீரோடு மகனை
கட்டி தழுவி சந்தோடப்பட்டா அவன் அம்மா.
தூங்கி கொண்டு இருந்த செல்வியும் வெங்கட்டும்
இவன் குரல் கேட்டு வந்தனர்.
வெங்கட் அவன் லக்கஜ் எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்க
உதவி பண்ணினான்.
செல்வி எப்போதும் போல குற்ற உணர்ச்சியில் தம்பியை
பார்க்கவே தடுமாறினா.
சதிஷ் அம்மா கொடுத்த காபியை குடிச்சிட்டு பயண களைப்பு
தீர குளிச்சிட்டு வந்தான்.
அந்த காலை வேளையிலும் மகன் வரானுட்டு அவன் அம்மா
சுட சுட இட்லியும் சட்னியும் வச்சிருந்தாங்க.
சதீசுக்கு பசியே இல்லாட்டாலும் அம்மாவுக்காக அவங்க
கொடுத்த தட்டை வாங்கி சாப்பிட உட்கார்ந்தான்.
செல்வி, ஏன்டா இந்த நேரத்துல உனக்கு என்னடா பசி
தம்பிகிட்ட பேசணும்னுட்டு அவனை கலாய்ச்சா.
அம்மா, ஏண்டி, சாப்பிடுற பிள்ளையை இப்படி கேக்குற
உனக்கு வேணும்னா, நீயும் சாப்பிட வாடி.
சதிஷ், அம்மா, அக்கா சும்மாக்குத்தான் என்னை கலாய்கிறா,
சதிஷ் செல்வியை பார்க்க
அவ அமைதி ஆகிட்டா.
போயிருந்தா ஒரு வேலை இவ்வளவு பிரச்சனை வந்து இருக்காது.
அம்மா நாசுக்காக அக்கா மூலமாக ரெண்டு மூன்று முறை
குழந்தையை பற்றி கேட்க,
அப்போது வெளிநாடு செல்ல மிக ஆர்வமாக இருந்த சதிஷ்
அதை பற்றி சிந்திக்க தவறினான்.
போய்ட்டு வந்து பார்த்துக்கலாம் அக்கா,
அக்கா கேட்ட கேள்விக்கு மிக சர்வ சாதாரணமாக
பதில் சொல்லிய சதிஷ்,
இப்போ ஒரு ஓட்டுநர் கேட்ட அதே கேள்விக்கு பதில் சொல்ல தடுமாறினான்.
தான் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் வரலன்னு தெரிஞ்ச ஓட்டுநர்
கண்ணாடி மூலமாக அவனை பார்க்க,
சதிஷ், இல்லைங்க
ஓட்டுநர், நான் ரொம்ப தொந்தரவு பன்றேனோ சார்,
சதிஷ், இல்ல இல்ல, நான் வேற யோசனையில் இருந்தேன்.
அதன் பிறகு ஓட்டுநர் ஒன்னும் பேசல.
வீடு இருந்த தெரு வந்தவுடன் ஓட்டுனருக்கு தன் வீட்டை
காண்பிக்க டாக்சி நின்றது.
தன்னுடைய உடமைகளை எடுத்துட்டு உள்ள வந்த
சதீஷை அன்று போல அவனை வரவேற்றது
அவன் அம்மாதான்.
அதே அன்பு, அதே பாசம். கண்ணீரோடு மகனை
கட்டி தழுவி சந்தோடப்பட்டா அவன் அம்மா.
தூங்கி கொண்டு இருந்த செல்வியும் வெங்கட்டும்
இவன் குரல் கேட்டு வந்தனர்.
வெங்கட் அவன் லக்கஜ் எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்க
உதவி பண்ணினான்.
செல்வி எப்போதும் போல குற்ற உணர்ச்சியில் தம்பியை
பார்க்கவே தடுமாறினா.
சதிஷ் அம்மா கொடுத்த காபியை குடிச்சிட்டு பயண களைப்பு
தீர குளிச்சிட்டு வந்தான்.
அந்த காலை வேளையிலும் மகன் வரானுட்டு அவன் அம்மா
சுட சுட இட்லியும் சட்னியும் வச்சிருந்தாங்க.
சதீசுக்கு பசியே இல்லாட்டாலும் அம்மாவுக்காக அவங்க
கொடுத்த தட்டை வாங்கி சாப்பிட உட்கார்ந்தான்.
செல்வி, ஏன்டா இந்த நேரத்துல உனக்கு என்னடா பசி
தம்பிகிட்ட பேசணும்னுட்டு அவனை கலாய்ச்சா.
அம்மா, ஏண்டி, சாப்பிடுற பிள்ளையை இப்படி கேக்குற
உனக்கு வேணும்னா, நீயும் சாப்பிட வாடி.
சதிஷ், அம்மா, அக்கா சும்மாக்குத்தான் என்னை கலாய்கிறா,
சதிஷ் செல்வியை பார்க்க
அவ அமைதி ஆகிட்டா.