14-10-2021, 04:41 PM
உங்களுடைய ஆதரவுக்கு மிக்க நன்றி நண்பர்களே. இது என் முதல் கதை. கதையை தொடர்கிறேன், ரசித்து மகிழுங்கள்
"அடி போடி பயித்தியக்காரி, லோகத்ல இல்லாதய நம்ம செய்ய போறோம். உங்க மாமியா, மாப்பிள்ளையை சமாளிக்கணும்னா இத விட்ட வேற வழி இல்ல"
திவ்யாவிற்கு மயக்கமே வந்தது "எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு! அவர் நல்லவர் தான் ஆனா இது துரோகம் இல்லையா?"
"சத்தியமா இல்லடி, நம்ம என்ன ஆசைக்காகவா பண்ண போறோம். நோய் வந்துச்சு நா வைத்தியம் பாக்கறது இல்லையா அந்த மாதிரி தான்"
அம்மாவின் வார்த்தைகள் சற்று ஆறுதல் அளித்தாலும் திவ்யாவிற்கு பயம் குறையவில்லை.
"அம்மா எப்படி ம்மா... " திவ்யா
"அட மக்கு எல்லாத்தையும் நா பாத்துக்குறேன் டி, நீ ஒன்னும் பயப்படாதே!"
அன்று இரவு அம்மா திவ்யாவை ரெடியாக இருக்கும்படி சொன்னால். திவ்யா நன்றாக குளித்து மஞ்சள் தேய்த்து, புது மணப்பெண் மாதிரி இருந்தால். வெளியே பயம் இருந்தாலும் உள்ளுக்குள், நடக்க போவதை நினைத்தால் சற்று கிளர்ச்சியாக தான் இருந்தது அவளுக்கு.
இரவு மூவரும் சாப்பிட தொடங்கினார்கள், சதீஸ் சாப்பிட்டு முதலில் படுக்க பெடரூம் சென்றான்.
"திவ்யா இந்த பாலை சதீஸ்க்கு கொடு."
திவ்யா மஞ்சள் நிற சேலையில் ஒரு தேவைதையாக இருந்தால், முலைகள் இரண்டும் பிதுங்க, கருப்பு நிற ப்ரா பிளவுசையும் மீறி வெளியே தெரிந்தது. இது போதாது என்று மல்லிகை பூ வாசம் வேறு யாராக இருந்தாலும் திவ்யாவை போட்டு பிழியாமல் விடமாட்டார்கள்.
அவள் அம்மா தான் திவ்யாவை ரெடி செய்தது.
வழக்கத்திற்கு மாறாக அக்கா அன்று மிகவும் அழகாக தெரிந்தால், சதீஸ் ஒரு நொடி தன்னை அறியாமல் அக்காவை ரசித்தான். பின்பு சுயநினைவுக்கு வந்தான்.
"என்னக்கா நீ பால் கொண்டு வந்து இருக்கே."
"சும்மா தான், நல்ல குடி"
பால் குடித்ததும் தன்னை அறியாமல் மயக்க நிலைக்கு சென்றான். திவ்யா பதறி போயி அம்மாவை அழைத்தால்.
"அம்மா.... தம்பி... "
"நான் தான் டி தூக்க மாத்திரை பால்ல போட்டேன், ஒன்னும் ஆகாது, சரி சரி நீ ஆரம்பி, நா வெளியே போரேன்."
"அம்மா எனக்கு பயமா இருக்கு, எப்படி பண்ணறது தெரியல.?"
"அடி போடி பயித்தியக்காரி, லோகத்ல இல்லாதய நம்ம செய்ய போறோம். உங்க மாமியா, மாப்பிள்ளையை சமாளிக்கணும்னா இத விட்ட வேற வழி இல்ல"
திவ்யாவிற்கு மயக்கமே வந்தது "எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு! அவர் நல்லவர் தான் ஆனா இது துரோகம் இல்லையா?"
"சத்தியமா இல்லடி, நம்ம என்ன ஆசைக்காகவா பண்ண போறோம். நோய் வந்துச்சு நா வைத்தியம் பாக்கறது இல்லையா அந்த மாதிரி தான்"
அம்மாவின் வார்த்தைகள் சற்று ஆறுதல் அளித்தாலும் திவ்யாவிற்கு பயம் குறையவில்லை.
"அம்மா எப்படி ம்மா... " திவ்யா
"அட மக்கு எல்லாத்தையும் நா பாத்துக்குறேன் டி, நீ ஒன்னும் பயப்படாதே!"
அன்று இரவு அம்மா திவ்யாவை ரெடியாக இருக்கும்படி சொன்னால். திவ்யா நன்றாக குளித்து மஞ்சள் தேய்த்து, புது மணப்பெண் மாதிரி இருந்தால். வெளியே பயம் இருந்தாலும் உள்ளுக்குள், நடக்க போவதை நினைத்தால் சற்று கிளர்ச்சியாக தான் இருந்தது அவளுக்கு.
இரவு மூவரும் சாப்பிட தொடங்கினார்கள், சதீஸ் சாப்பிட்டு முதலில் படுக்க பெடரூம் சென்றான்.
"திவ்யா இந்த பாலை சதீஸ்க்கு கொடு."
திவ்யா மஞ்சள் நிற சேலையில் ஒரு தேவைதையாக இருந்தால், முலைகள் இரண்டும் பிதுங்க, கருப்பு நிற ப்ரா பிளவுசையும் மீறி வெளியே தெரிந்தது. இது போதாது என்று மல்லிகை பூ வாசம் வேறு யாராக இருந்தாலும் திவ்யாவை போட்டு பிழியாமல் விடமாட்டார்கள்.
அவள் அம்மா தான் திவ்யாவை ரெடி செய்தது.
வழக்கத்திற்கு மாறாக அக்கா அன்று மிகவும் அழகாக தெரிந்தால், சதீஸ் ஒரு நொடி தன்னை அறியாமல் அக்காவை ரசித்தான். பின்பு சுயநினைவுக்கு வந்தான்.
"என்னக்கா நீ பால் கொண்டு வந்து இருக்கே."
"சும்மா தான், நல்ல குடி"
பால் குடித்ததும் தன்னை அறியாமல் மயக்க நிலைக்கு சென்றான். திவ்யா பதறி போயி அம்மாவை அழைத்தால்.
"அம்மா.... தம்பி... "
"நான் தான் டி தூக்க மாத்திரை பால்ல போட்டேன், ஒன்னும் ஆகாது, சரி சரி நீ ஆரம்பி, நா வெளியே போரேன்."
"அம்மா எனக்கு பயமா இருக்கு, எப்படி பண்ணறது தெரியல.?"