Adultery kavitha en manaivi

[thasikarani]

கவிதா சந்தோஷமா கல்யாணத்த முடிச்சுட்டு வீட்டுக்கு வரும் போது ராம் போன் ஒலித்தது அவனின் நன்பன் ஊரில் இருந்து கால் பண்ணி இருந்தான்
ராம் : ஹலோ மணி சொல்லு டா
மணி : ஹலோ ராம் எப்படி டா இருக்க அப்பாவ ஹோச்பிடல பாத்தேன் டா அதன் கால் பண்ணேன்
ராம் : ஹோச்பிடலயா எப்போ டா
மணி: ஒரு அரை மணி நேரம் இருக்கும் டா பேசலாம்னு போறதுக்குள்ள வண்டி புடிச்சு போய்ட்டாரு
ராம் :தெரியல டா இன்னைக்கு எதுக்கு ஹாஸ்பிடல் பொன்னாருனு
கவி :என்னங்க ஆச்சு
ராம் : அப்பா ஹாஸ்பிடல் போய் இருக்காரு ஆனா எதுமே சொல்லல உன் கிட்ட சொன்னாரா எதாவது
கவி : இல்லைங்க { அப்போதான் யோசிச்ச மாமா இங்க வந்துட்டு போனதுல இருந்து சரியாவே பேசல கால் பண்ணாலும் எடுக்குறது இல்ல என்ன ஆச்சுன்னு}
ராம் : சரி கவி நன் அர நாள் தான் பெர்மிஸ்ஸின் போடு இருந்தேன் ஆபீஸ் போயிடு ஈவினிங் வரும் போது பாத்துட்டு வந்துறேன்
கவி : எங்க இல்லைங்க என்னக்கு மனசே சரி இல்ல நான் பொய் பாத்துட்டு வந்துறேன் நீங்க வீட்டுக்கு வந்துருங்க
ராம் : ஹே அதுவும் நல்ல ஐடியா தான் சரி பாத்து போயிடு வா
{பேசி முடித்த உடன் இருவரும் கல்யாணம் போயிடு வந்த களைப்பில் ஆளுக்கு ஒரு பாத்ரூமில் குளிக்க சென்றனர் }
படுக்கை அறையில் டிரஸ் மதும் போது
கவி : எங்க ஒரு பத்து நிமிஷம் ரெடி ஆகிட்டேன் போற வழியில என்ன பஸ் ஸ்டாப்ல விட்டுட்டு போறிங்களா .
ராம் : ஹே பஸ் ஸ்டாப் இந்த பக்கம் இருக்கு ஆபீஸ் இந்த பக்கம் இருக்கு ஏற்கனவே லேட் ஆகிடுச்சு . நீ ஆட்டோ இல்ல டாக்ஸி புடிச்சு போ டி
கவி : ஹ்ம்ம் சரிங்க
{ ராம் வேகமா கெளம்பி போக கவிதா தன்னிடம் இருந்த ஒரு நல்ல சுடியை எடுத்து மாட்டி கொண்டு கிளம்பும் போது அவளோட போன் வைபரேட் ஆகுறத கவனித்தால் }
ஹே திலீப் சொல்லு டா
திலீப் : கவி என்ன வாய்ஸ் டல்லா இருக்கு நேத்து நைட் சொல்லலாமா வச்சுட்டேன்னு கோவமா
கவி : ச்சீ லூசு அதான் அவ்ளோ மெசேஜ் பண்ணி இருந்தியே விஷயம் அது இல்ல டா ஊருள மாமாக்கு உடம்பு சரி இல்ல போல அவர பக்கத்தான் கெளம்பிடு இருக்கேன்
திலீப் : ஓ சரி சரி பாத்து போயிடு வா எப்படி போக போற
கவி : ஆட்டோ புடிச்சு தான் டா போகணும் அவரு ஆபீஸ் போய்ட்டாரு
திலீப் : ஹே நான் எதுக்கு இருக்கேன் நீ வீட்டுலையே இரு நான் வந்து இறக்கி விடுறேன்
கவி : இல்ல டா அல்றேடி லேட் ஆகிடுச்சு
திலீப் : ஹே கவி 10 நிமிஷாதுல நான் வந்துறேன் நீ ரெடியா இரு சரியா
கவி : சரி டா பொறுக்கி சீக்கிரம் வா ஆனா பாத்து மெதுவா ஓட்டு
திலீப் : லவ் யூ கவி சொல்லிட்டு கட் பண்ண அந்த வார்த்தைய கேட்ட மனசு கொஞ்சம் இதமா இருந்துச்சு

கவி திலீப் வர வரை சும்மா இருக்க முடியாம கலையானதுக்கு போட்டுட்டு போயிடு வந்த துணி எல்லாம் துவைக்க பாத்ரூமில் வைத்து கொண்டு இருந்த போது திலீப் வர வீடு திறந்து இருப்பதை பார்த்து உள்ள வந்து குரல் குடுத்தான்
திலீப் : கவிவிவி
கவி : திலீப் வந்துட்டியா ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் உக்காரு டா வந்துட்டேன்
திலீப் : சரி சரி மெதுவா வா { சோபால உக்கார}
கவி எல்லாம் வாஷிங் மெஷின்ல போட்டுட்டு ஆட்டோமட்டிக் டைமர் செட் பண்ணிட்டு வெளிய வந்து பெட் ரூம் கண்ணாடியில் தன் முகத்தை சரி பார்த்து கொண்டு வெளியே வந்தால்
திலீப் கதவு சத்தம் கேட்டு அந்த பக்கம் பாக்க ஒரு நிமிடம் தன்னை மறந்தான்
மனசுல மாமா மேல கவலை இருந்தாலும் தன்னுக்கு புடிச்ச ஒருத்தன் வந்து இருக்கானு கொஞ்சம் கஷ்ட பட்டு வந்த சிரித்த முகத்தோடு ஒரு வெள்ளை சுடியில் தேவதை கதவை திறந்து வருவது போல் உணர்ந்தான் .
கவி : என்ன டா அப்படி பாக்கரா வாயில கொசு போக போது பாத்து டா
திலீப் எதுவும் பேசாமல் எழுந்து வந்து அவளை இறுக்கி அணைத்து உதட்டில் முத்தம் பத்திதான்

இருவரும் தங்களை மறந்து உதட்டை சப்பி உரிந்து முத்தம் குடுத்து கொண்டு தங்கோலடா அணைப்பை இறுக்கி கொன்டே சென்றனர் . சிறிது நேரம் கழித்து முத்தத்தை விளக்கினார் .
திலீப்: சாரி கவி நீயே எதோ மன கஷ்டத்துல இருக்க நான் வேற லூசு மாதிரி சொல்லி இழுக்க
கவி : ஹே அப்படி பாத்த நானும் தான் உன்ன தள்ளி விடாம முத்தம் குடுத்திட்டு இருக்கேன் . சும்மா சாரி கேக்காத டா நான் எதுவும் நினைக்கல சிரிச்ச முகத்தோட சொல்ல
திலீப் : சரி கவி வா போலாம் லேட் ஆகுதுன்னு சொன்னல
கவி : ஆமா டா நீ பொய் பைக் ஸ்டார்ட் பண்ணு வீட்டை லாக் பண்ணிட்டு வரேன்
திலீப் கவி பஸ் ஸ்டாப் நோக்கி செல்ல அங்கு போற வழியில் மாமாகு தேவையான பழம் எல்லாம் வாங்கி கொண்டு பஸ் ஸ்டாப்பில் பஸ் ஏற்றி விட்டான்

கவிதா திலிப்கு சிரிச்ச முகத்தோட பை சொன்னாலும் பஸ் கிளம்பின உடனே மாமா நெனச்சு வறுத்த பட ஆரம்பித்தாள் தன்னோட போன் எடுத்து அவருக்கு கால் பண்ண அதையும் அவர் எடுக்க வில்லை. எப்படி இருப்பாரு பெத்த பொண்ணு மாதிரி பாக்கா வேண்டியவள குளிக்கும் போது பாத்தது இல்லாம அத நெனச்சு சுன்னி வெறச்சு நின்னுட்டு தடவினத நினைக்கும் போது எல்லாம் தற்கொல பண்ணிக்கலாம் போல துடித்தார். கவிதா விடாமல் நான்கு முறை கால் செய்து போன் எடுக்காமல் இருக்க கண் கலங்கினாள். இருவருமே வருங்காலத்தில் மாமனார் மருமக உறவை மீறி உல்லாசமாக இருக்க போறதை நினைத்து சிந்தனையில் ஆழ்ந்தனர் . கவிதா மாமா ஏன் பேச மாற்றருனு மாமா கவிதா கிட்ட இனிமேல் எப்படி முகம் குடுத்து பேசுறதுனு

திலீப் கவிதாவை ஏத்தி விட்டுட்டு டைம் பாக்க மதியம் 12 காட்டியது . கவிதா ஊருக்கு பொய் இருக்க மாமாக்கு உடமைபு சரி இல்லனு இந்த நேரத்துல அவ கூட மெசேஜ்ல கூட பேசுறது நல்ல இருக்காது வீட்டுக்கு போனாலும் போர் அடிக்கும் பேசாம மதியம் அரை நாள் வகுப்பை மட்டுமாவது அட்டன் பண்ணலாம் னு நெனச்சுட்டாய் பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து சென்றான் . காலேஜ் உள்ள போன போது எல்லாம் சாப்டு முடிச்சுட்டு ஒரு ஒருத்தர வந்து உக்கார பிரியா { திலீப் தங்கை சித்தப்பா பொண்ணு } திலீப்புக்கு கை காமித்து அழைத்தாள்
பிரியா : ஹே என்ன டா காலையில வராம இப்போ வர ஆமா கவி எங்க போன் பண்ண லைன் போல என்னக்கு
திலீப் : அவ மாமா வ பாக்க ஊருக்கு பொய் இருக்க பிரியா இப்போ தான் பஸ் ஏத்தி விட்டுட்டு வரேன்
பிரியா : நல்ல வந்த போ இப்போ தான் பியூன் வந்து சொல்லிட்டு போனான் ஈவினிங் சார் வரலையாம் வீட்டுக்கு போக சொல்லிட்டாங்கனு
திலீப்: என்ன டி சொல்ற இன்னைக்குமா அந்த ஆழுக்கு இதே பொழப்ப போச்சு
பிரியா: டேய் என்ன டா அண்ணா பெரிய படிப்பாளி மாதிரி பீல் பண்ற
திலீப் : அதுக்கு இல்ல டி போர் அடிச்சுதுனு வந்தேன் இப்படி ஆகிடுச்சு
பிரியா : ஹி ஹி எல்லாம் படிக்க வராங்க நீ போர் அடிக்குதுனு வரியா
திலீப் : ஹே நீ மட்டும் ஒழுங்கா என்னமோ சீன் போடுற இங்க படிக்கணும்னு ஆசையோட வந்தது கவிதா மட்டும் தான் சரியா
பிரியா : ஹா ஹா சரி சரி சீரியஸா இருக்குற மாதிரி சீன் போடாத சரி போர் அடிக்குதுனு சொன்ன படத்துக்கு போலாமா
திலீப் : படத்துக்கா
பிரியா : என்ன டா அண்ணா இல்லுக்குற ஏன் பிரியா இருந்த மட்டும் தன வருவிய நாங்க கூப்பிட வர மாட்டிய
திலீப் : சா சா அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல வீட்டுக்கு போலாம்னு நெனச்சேன் சரி வா போலாம்
கூப்பிட உடனே வரேன்னு சொன்னதும் பிரியா மனசுல ஒரு வித சதோஷம் எழுந்தது . உடனே கெளம்பி ரெண்டு பேரும் படத்துக்கு போக அன்றைய நாள் முடிந்தது

ஆறு மணி நேர பயணம் முடிந்து ஆட்டோ புடித்து மாமா வீடு கதவை தட்டினால் . யாராக இருக்கும் என்று யோசித்துகொன்டே கதவை திறந்த தங்கவேலு அதிர்ந்தார். கதவு திறந்த அடுத்த நொடி கவிதா வேலு நிலை குலையும் அளவு வேகமாக இறுக்கி அணைத்தல்
கவி : மாமா ஏன் மாமா ஏன் கூட பேச மாட்டேன்கிறீங்க நன் என்ன தப்பு மாமா பண்ணேன் எதுனாலும் என்ன திட்டுங்க அடிங்க இப்படி பேசாம இருக்காதிங்க மாமா என அழ ஆரம்பித்தாள். தங்க வேலு கவி அலுவதையும் மீறி அவள் அணைப்பை ஒரு நொடி ரசித்துகொன்டே பேச ஆரம்பித்தார்
மாமா : ஹே என்ன டா இது இப்படி கொழந்தை மாதிரி அழுதுட்டு உள்ள வாடா முதல
கவி : என் மேல என்ன கோவம்னு சொன்ன தான் உள்ள வருவேன் மாமா சொல்லி இன்னும் இறுக்கி அணைக்க
மாமா : எல்லாம் சொல்றேன் முதல உள்ள வா மாமா சொன்ன கேப்பியா மாட்டியா
கவி : கேப்பேன் மாமானு சொல்லிகிட்டே தலையை தொங்க போடு கொண்டு உள்ள போக வேலு அவரை மறந்து அவள் இடுப்பு வளைவையும் அவளோட சிரியா ஆனா அழகான மேட ரசிச்சுக்கிட்டே பின்னாடி வந்து சோபால உக்கார
மாமா : நன் போன் அட்டன் பண்ணலன்னு இவ்ளோ தூரம் வந்திய கவி
கவி: அதுவும் ஒரு காரணம் காலையில நீங்க ஹாஸ்பிடல் போனீங்கன்னு போன் வந்துச்சு. அதுவும் இல்லாம ஏன் போன் அட்டன் பண்ண மாற்றிங்க அவரு கால் பண்ணா மட்டும் உடனே அட்டன் பண்றிங்கா
மெதுவாக அவ தோளில் கை போட்டு கிட்ட அணைத்து நெத்தியில் முத்தம் குடுத்தார்
மாமா : உம்மம்மா சாரி கவி சில விஷயம் என்னால உண் கிட்ட சொல்ல முடியல டா ஆனா நான் உன் கூட பேசாம இருந்தது என் தப்பு டா அதுக்கு என்ன மன்னிச்சுடு டா
கவி : மாமா பெரியவங்க நீங்க ஏன் கிட்ட பொய் சாரி கேட்டுகிட்டு விடுங்க மாமா நீங்க ஒன்னும் சொல்ல வேணாம் ப்ளீஸ் ஏன் கூட பேசாம மட்டும் இருக்காதிங்க மாமா சொல்லி கிட்டே அவரை கட்டி பிடித்தால்.
கவிதாவோட அந்த பஞ்சு போல் மேனி வேலுவை கிறங்க அடிக்க மெதுவாக அவள் முதுகை தடவிகொடுத்தார்.
மாமா : சரி டா இனிமேல் அப்படி பண்ண மாட்டேன் சரியா நீயும் இப்படி அழ கூடாது சரியான்னு மறுபடி அவள் நெத்தியில் ஒரு முத்தம் பதித்தார்
கவி : சரி மாமா நான் போய் உங்களுக்கு காபி போட்டுட்டு வரேன் சொல்லி எழுந்திரிக்க
மாமா : டேய் இப்போ தான் வந்த எது எங்க இருக்குனு தெரியுமா
கவி : மாமா எப்போ வந்தா என்ன ஏன் வீட்டுல எது எங்க இருக்கும்னு என்னக்கு தெரியும் சொல்லி சிரிக்க
மாமா : சரியான வாழுடா நீ சொல்லி அவள் சூத்த செல்லமா அடிக்க போய் ஆதி கொஞ்சம் அதிகமா பட்டு
கவி : ஹஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் மாமா வலிக்குது சொல்லி செக்சியா சூத்த தேச்சு கிட்டே கிட்சேன் உள்ள போனால் வேலு அவள் சூத்தின் மென்மையை ரசிச்சுட்டே டீவிய
ஆன் செய்தார்