23-04-2019, 10:13 AM
மறுநாள், நான் எழுந்து கிளம்புவதைப் பார்த்து விட்டு, என் கணவர், “ஏய், எங்க கிளம்பரே..? இன்னைக்கு சனிக்கிழமை இல்லை..!!” என்றார்.
“இன்னைக்கு ஸ்பெஷல் கிளாஸ்..!!” என்று கூறி சமாளித்தேன்.
எனது மனம் ஏதோ புது மணப்பெண்ணை போல தத்தளித்தது. கிளம்பி முடித்ததும், எனது வண்டி சாவியை தொலைத்து விட்டு தேடுவது போல் தேட, என் அருமை கணவர், “நல்லா தேடு..!! ஒரு இடத்தில ஒழுங்க வைக்கிறது கிடையாது..!!” என்று வியாக்கியானம் பேசிக்கொண்டே, டீ.வீ. பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“இன்னைக்கு பஸ்ஸில போ..!! அப்ப தான் ஒழுங்க வைக்க ஞாபகம் இருக்கும்..!!” என்றார்.
அதைத்தானே நான் எதிர்ப்பார்த்தேன்..!!
நான் வீட்டை விட்டு கிளம்பினேன். தெருவை அடைந்ததும், நான் நிர்வாணமாக இருப்பது போன்ற பிரம்மை எனக்கு ஏற்பட்டது.
ஏன் ஏற்படாது..? எனக்கு நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்த பேண்டி போடாமல் நான் இருந்ததெ இல்லை..!! ஆனால் இன்று முதன் முறையாக நான் பேண்டி இல்லாமல் நடந்துக்கொண்டு இருந்தேன். அதுவும் இல்லாமல், என் பெண்மையை சுத்தமாக முடி களைந்து அல்லவா கொண்டு செல்லுகிறேன்..!!
தெரு முனையை தாண்டி, பிஸியான ரோட்டுக்கு வந்ததும், ராஜாராமனின் கார் தென்பட்டது. அவன் வெளியில் தான் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். என்னைப் பார்த்ததும் அவனது கண்களில் ஆயிரம் வாட் பல்புகள் எரிந்தன.
அவன் முன் கதவை திறக்க, நான் அதை சாத்தி விட்டு பின்னால் ஏறிக்கொண்டேன்.
“ஏன், முன்னால உட்கார கூடாதா..?” என்றான் அவன்.
“யாராச்சும் பார்த்துட்டா..? போதாததுக்கு நீ சும்மா இருக்க மாட்டே..!!” என்றேன்.
அதற்கு சிரித்த அவன், “சும்மா இருக்கவா நாம இப்போ போறோம்..?” என்று கேட்டபடியே, தன் முன்னால் இருந்த கண்ணாடியை அட்ஜஸ் செய்து அதில் என்னைப் பார்த்தான்.
எனக்கு அடி வயிற்றில் நெருப்பு மூள, நான் அவனுக்கு பழிச்சு காட்டிவிட்டு, சரிந்து உட்கார்ந்தேன்.
கொஞ்ச நேரத்திற்கெல்லாம், கார் சாலையில் விரைந்துக்கொண்டு இருந்தது. அரை மணி நேரம் கழித்து ஒரு இடத்தில் அது திரும்ப, சற்று தூரத்தில் எங்களுக்கு எதிரில், பிரம்மாண்டமான பங்களா ஒன்று தென்பட்டது.
“இங்க தான் இவன் கூத்து அடிப்பானா..?” என்று நான் எண்ணிய அதே வேளையில், “இங்க யாருமே இதுவரைக்கும் வந்தது இல்லை..!! இது என்னுடைய ராணிக்காக ஸ்பெஷல்..!!” என்றான்.
கேட்டை அடைந்ததும், ராஜாராமன், தன்னுடைய ஜன்னல் கண்ணாடியை கீழே இறக்கி, ரிமோட் ஒன்றை ஆன் செய்ய, கேட் தானாக திறந்தது.
“யாருமே இல்லை..!! எல்லாம் உங்களுக்குகாக தான்..!!” என்று விளக்கம் சொல்லிவிட்டு, வீட்டினுள் காரை செலுத்தினான்.
கார் போர்டீகோவை அடைந்ததும், இருவரும் இறங்கினோம்.
“இவ்வளவு பெரிய பங்களாவா..!!” என்று வியந்துக்கொண்டு இருந்த என் கையை, உரிமையுடன் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு உள்ளே நடந்தான்.
உள்ளே சென்றதுதான் தாமதம். ராஜாராமன் என்னை வெறித்தனமாக கட்டிப்பிடித்து, என் உதடுகளை கடித்தான். சில வினாடிகள் சென்று, தனது பலமான கரங்களால் என்னை தூக்கிக்கொண்டு, படி ஏற தோடங்கினான்.
நான் அவனது கையில் துவண்டபடியே அவனையே நோக்க, அவன் விட்ட ஜொள்ளுக்கு அளவே இல்லை..!!
மாடியை அடைந்ததும், ராஜாராமன், ஒரு அறைக்குள் என்னை தூக்கிக்கொண்டு போனான். சில்லென்று ஏ.ஸி. ஓடிக்கொண்டு இருந்த அந்த அறை மிகவும் பெரிதாக இருந்தது. அறையின் சுவர் எங்கும் கண்ணாடி பதிக்கப்பட்டு இருந்தது. நடுவில் வட்டமாக ஆனால் விசாலமான படுக்கை. ஒரே சமயத்தில் நான்கு ஐந்து பேர் படுக்கலாம் போன்று இருந்தது.
கட்டிலில் என்னை தூக்கி போட்டு, ராஜாவும் ஏறினான். என் முகத்துக்கு அருகில் தனது முகத்தை வைத்து என்னை உற்றுப் பார்த்த அவன், “ஏய், நீ ரொம்ப அழகா இருக்கே..!! இது படம் பேர் இல்லை. நிஜமாவே..!!” என்றுவிட்டு, என் முகத்தில் சிறு சிறு முத்தங்களை பதிக்க ஆரம்பித்தான்.
நெற்றி, கண் இமைகள், கன்னம், கழுத்து, மேவாய், என்று முத்தமிட்டு வந்தவன், என் காது மடல்களை நக்கியும் சப்பியும் என்னை போதைக்குள்ளாக்கினான்.
நான் கண்கள் மூடி இன்புற்று இருந்த வேளையில் அவன், “ஏய் ராணி..!! இன்னைக்கு உன்னை அணு அணுவா ரசிக்க போறேன்..!!” என்றான்.
நான் பதில் சொல்லவில்லை. ஆனால் என் உதட்டில் புன்னகை அரும்பியது.
“என்ன பதிலையே காணோம்..?” என்றான் அவன்.
நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்து கிடந்தேன். “ம்ம்ம்..” என்றேன்.
“வாயை திறந்து பதில் சொல்லு..!!” என்று அவன் என்னை நச்சரித்தான்.
“சரிடாஆஆஆஆஆ..!!” என்று கத்திவிட்டு, நான் என் முகத்தை கையால் மூடிக்கொண்டேன்.
வெட்கம் என்னைப் பிடிங்கி தின்றது.
“ஐய்யோ..!! இப்படி வெட்கப்பட்டா என்னாவது..? முதல்ல எழுந்திரு. நீ என் டிரசை கழட்டு, நான் உன்னோடதை கழட்டுரேன். ஓகே..?” என்றான்.
“நான் மாட்டேம்பா..!!” என்றேன் நான்.
என் முகம் இன்னும் என் கைகளுக்கு ஒளிந்துக்கொண்டு இருந்தது.
கட்டில் மேல் எழுந்து நின்ற அவன் என்னையும் தூக்கி நிறுத்தினான். என் முந்தானை ஏற்கனவே மார்பில் இருந்து நழுவி, இடுப்பில் தொங்கிக்கொண்டு இருந்தது.
எனது ஜாக்கெட்டை நிரப்பிக்கொண்டு இருந்த என் மார்பு கலசங்களை, ராஜா ஆசையாக பிடித்து பிசைந்தான். பின்னர் அவன் அதன் கொக்கிகளை கழற்றினான். ஜாக்கெட் விடு பட, என் மஞ்சள் நிற பால் குடங்கள் நான் அணிந்து இருந்த கருப்பு நிற பிராவில் முட்டி நிற்பதை பார்த்து, “சூப்பர்..!! இவ்ளோ பெரிசா இருக்கு..!! ஆனா சாதாரணமா பார்க்கிறதுக்கு அப்படி தெரியலையே..!!” என்று வியந்துக்கொண்டே, அவன் “நீ என்னோட ஷர்டை கழட்டு..!!” என்றான்.
என் கைகள் லேசாக நடுங்க, நான் அவனது ஷர்டை கழற்ற ஆரம்பித்தேன். இதற்கு இடையில் அவன் என்னுடைய பிரவுக்கு விடுதலை கொடுத்து, என்னுடைய நிப்பில்ஸை தன்னுடைய விரல்களால் நிமிண்டி எனக்கு ஷாக் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தான்.
அவன் படுத்தும் பாட்டை தாங்க முடியாமல், எனது கீழ் உதட்டை பற்களால் கடித்தபடியே அவனது ஷர்டுக்கு விடுதலை அளித்தேன்.
ஷர்டுக்குள் இருந்து வெளிப்பட்ட அவனது தேகம், தேக்கால் செய்தது போன்று இருந்தது.
நல்ல திணவெடுத்த தோள்கள், அகன்ற மார்பு, ஒட்டிய வயிறு என்று ஆண் அழகன் போட்டிக்கு தகும். முடி இல்லாமல் இருந்த அவனது உடம்பு எனக்கு வேட்டையாடும் சிறுத்தையை ஏனோ நினைவு படுத்தியது.
“இன்னைக்கு ஸ்பெஷல் கிளாஸ்..!!” என்று கூறி சமாளித்தேன்.
எனது மனம் ஏதோ புது மணப்பெண்ணை போல தத்தளித்தது. கிளம்பி முடித்ததும், எனது வண்டி சாவியை தொலைத்து விட்டு தேடுவது போல் தேட, என் அருமை கணவர், “நல்லா தேடு..!! ஒரு இடத்தில ஒழுங்க வைக்கிறது கிடையாது..!!” என்று வியாக்கியானம் பேசிக்கொண்டே, டீ.வீ. பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“இன்னைக்கு பஸ்ஸில போ..!! அப்ப தான் ஒழுங்க வைக்க ஞாபகம் இருக்கும்..!!” என்றார்.
அதைத்தானே நான் எதிர்ப்பார்த்தேன்..!!
நான் வீட்டை விட்டு கிளம்பினேன். தெருவை அடைந்ததும், நான் நிர்வாணமாக இருப்பது போன்ற பிரம்மை எனக்கு ஏற்பட்டது.
ஏன் ஏற்படாது..? எனக்கு நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்த பேண்டி போடாமல் நான் இருந்ததெ இல்லை..!! ஆனால் இன்று முதன் முறையாக நான் பேண்டி இல்லாமல் நடந்துக்கொண்டு இருந்தேன். அதுவும் இல்லாமல், என் பெண்மையை சுத்தமாக முடி களைந்து அல்லவா கொண்டு செல்லுகிறேன்..!!
தெரு முனையை தாண்டி, பிஸியான ரோட்டுக்கு வந்ததும், ராஜாராமனின் கார் தென்பட்டது. அவன் வெளியில் தான் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். என்னைப் பார்த்ததும் அவனது கண்களில் ஆயிரம் வாட் பல்புகள் எரிந்தன.
அவன் முன் கதவை திறக்க, நான் அதை சாத்தி விட்டு பின்னால் ஏறிக்கொண்டேன்.
“ஏன், முன்னால உட்கார கூடாதா..?” என்றான் அவன்.
“யாராச்சும் பார்த்துட்டா..? போதாததுக்கு நீ சும்மா இருக்க மாட்டே..!!” என்றேன்.
அதற்கு சிரித்த அவன், “சும்மா இருக்கவா நாம இப்போ போறோம்..?” என்று கேட்டபடியே, தன் முன்னால் இருந்த கண்ணாடியை அட்ஜஸ் செய்து அதில் என்னைப் பார்த்தான்.
எனக்கு அடி வயிற்றில் நெருப்பு மூள, நான் அவனுக்கு பழிச்சு காட்டிவிட்டு, சரிந்து உட்கார்ந்தேன்.
கொஞ்ச நேரத்திற்கெல்லாம், கார் சாலையில் விரைந்துக்கொண்டு இருந்தது. அரை மணி நேரம் கழித்து ஒரு இடத்தில் அது திரும்ப, சற்று தூரத்தில் எங்களுக்கு எதிரில், பிரம்மாண்டமான பங்களா ஒன்று தென்பட்டது.
“இங்க தான் இவன் கூத்து அடிப்பானா..?” என்று நான் எண்ணிய அதே வேளையில், “இங்க யாருமே இதுவரைக்கும் வந்தது இல்லை..!! இது என்னுடைய ராணிக்காக ஸ்பெஷல்..!!” என்றான்.
கேட்டை அடைந்ததும், ராஜாராமன், தன்னுடைய ஜன்னல் கண்ணாடியை கீழே இறக்கி, ரிமோட் ஒன்றை ஆன் செய்ய, கேட் தானாக திறந்தது.
“யாருமே இல்லை..!! எல்லாம் உங்களுக்குகாக தான்..!!” என்று விளக்கம் சொல்லிவிட்டு, வீட்டினுள் காரை செலுத்தினான்.
கார் போர்டீகோவை அடைந்ததும், இருவரும் இறங்கினோம்.
“இவ்வளவு பெரிய பங்களாவா..!!” என்று வியந்துக்கொண்டு இருந்த என் கையை, உரிமையுடன் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு உள்ளே நடந்தான்.
உள்ளே சென்றதுதான் தாமதம். ராஜாராமன் என்னை வெறித்தனமாக கட்டிப்பிடித்து, என் உதடுகளை கடித்தான். சில வினாடிகள் சென்று, தனது பலமான கரங்களால் என்னை தூக்கிக்கொண்டு, படி ஏற தோடங்கினான்.
நான் அவனது கையில் துவண்டபடியே அவனையே நோக்க, அவன் விட்ட ஜொள்ளுக்கு அளவே இல்லை..!!
மாடியை அடைந்ததும், ராஜாராமன், ஒரு அறைக்குள் என்னை தூக்கிக்கொண்டு போனான். சில்லென்று ஏ.ஸி. ஓடிக்கொண்டு இருந்த அந்த அறை மிகவும் பெரிதாக இருந்தது. அறையின் சுவர் எங்கும் கண்ணாடி பதிக்கப்பட்டு இருந்தது. நடுவில் வட்டமாக ஆனால் விசாலமான படுக்கை. ஒரே சமயத்தில் நான்கு ஐந்து பேர் படுக்கலாம் போன்று இருந்தது.
கட்டிலில் என்னை தூக்கி போட்டு, ராஜாவும் ஏறினான். என் முகத்துக்கு அருகில் தனது முகத்தை வைத்து என்னை உற்றுப் பார்த்த அவன், “ஏய், நீ ரொம்ப அழகா இருக்கே..!! இது படம் பேர் இல்லை. நிஜமாவே..!!” என்றுவிட்டு, என் முகத்தில் சிறு சிறு முத்தங்களை பதிக்க ஆரம்பித்தான்.
நெற்றி, கண் இமைகள், கன்னம், கழுத்து, மேவாய், என்று முத்தமிட்டு வந்தவன், என் காது மடல்களை நக்கியும் சப்பியும் என்னை போதைக்குள்ளாக்கினான்.
நான் கண்கள் மூடி இன்புற்று இருந்த வேளையில் அவன், “ஏய் ராணி..!! இன்னைக்கு உன்னை அணு அணுவா ரசிக்க போறேன்..!!” என்றான்.
நான் பதில் சொல்லவில்லை. ஆனால் என் உதட்டில் புன்னகை அரும்பியது.
“என்ன பதிலையே காணோம்..?” என்றான் அவன்.
நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்து கிடந்தேன். “ம்ம்ம்..” என்றேன்.
“வாயை திறந்து பதில் சொல்லு..!!” என்று அவன் என்னை நச்சரித்தான்.
“சரிடாஆஆஆஆஆ..!!” என்று கத்திவிட்டு, நான் என் முகத்தை கையால் மூடிக்கொண்டேன்.
வெட்கம் என்னைப் பிடிங்கி தின்றது.
“ஐய்யோ..!! இப்படி வெட்கப்பட்டா என்னாவது..? முதல்ல எழுந்திரு. நீ என் டிரசை கழட்டு, நான் உன்னோடதை கழட்டுரேன். ஓகே..?” என்றான்.
“நான் மாட்டேம்பா..!!” என்றேன் நான்.
என் முகம் இன்னும் என் கைகளுக்கு ஒளிந்துக்கொண்டு இருந்தது.
கட்டில் மேல் எழுந்து நின்ற அவன் என்னையும் தூக்கி நிறுத்தினான். என் முந்தானை ஏற்கனவே மார்பில் இருந்து நழுவி, இடுப்பில் தொங்கிக்கொண்டு இருந்தது.
எனது ஜாக்கெட்டை நிரப்பிக்கொண்டு இருந்த என் மார்பு கலசங்களை, ராஜா ஆசையாக பிடித்து பிசைந்தான். பின்னர் அவன் அதன் கொக்கிகளை கழற்றினான். ஜாக்கெட் விடு பட, என் மஞ்சள் நிற பால் குடங்கள் நான் அணிந்து இருந்த கருப்பு நிற பிராவில் முட்டி நிற்பதை பார்த்து, “சூப்பர்..!! இவ்ளோ பெரிசா இருக்கு..!! ஆனா சாதாரணமா பார்க்கிறதுக்கு அப்படி தெரியலையே..!!” என்று வியந்துக்கொண்டே, அவன் “நீ என்னோட ஷர்டை கழட்டு..!!” என்றான்.
என் கைகள் லேசாக நடுங்க, நான் அவனது ஷர்டை கழற்ற ஆரம்பித்தேன். இதற்கு இடையில் அவன் என்னுடைய பிரவுக்கு விடுதலை கொடுத்து, என்னுடைய நிப்பில்ஸை தன்னுடைய விரல்களால் நிமிண்டி எனக்கு ஷாக் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தான்.
அவன் படுத்தும் பாட்டை தாங்க முடியாமல், எனது கீழ் உதட்டை பற்களால் கடித்தபடியே அவனது ஷர்டுக்கு விடுதலை அளித்தேன்.
ஷர்டுக்குள் இருந்து வெளிப்பட்ட அவனது தேகம், தேக்கால் செய்தது போன்று இருந்தது.
நல்ல திணவெடுத்த தோள்கள், அகன்ற மார்பு, ஒட்டிய வயிறு என்று ஆண் அழகன் போட்டிக்கு தகும். முடி இல்லாமல் இருந்த அவனது உடம்பு எனக்கு வேட்டையாடும் சிறுத்தையை ஏனோ நினைவு படுத்தியது.