Misc. Erotica ராணி டீச்சர் - By Unknown - Completed

[enjyxpy]

மறுநாள், காலையில் நான் கல்லூரி வராந்தாவில் நடக்கும்போது, வழக்கம் போல ராஜாராமனும் இருந்தான்.
என் பதிலை எதிர்ப்பார்க்கமல், “குட் மானிங்..” என்றவனுக்கு, அதிர்ச்சி காத்து இருந்தது. நான் “குட்மானிங்.. ராஜா..!! ஹொ ஆர் யூ..?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நடக்க, அவன் பிரமித்து போய் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான்.
இடைவெளியில் கூட, நான் அவனைப் பார்த்து புன்னகை ஒன்றை வீச, அவன் விட்ட ஜொள்ளில் அவனே மூழ்கி இறந்து விடுவான் போல இருந்தது.
எதிர்ப்பார்க்காமல், அன்று மாலை தான் அவனது வகுப்புக்கு கணினி லேப் இருக்க, அவன் கணினியின் திரையைப் பார்க்காமல் என்னையே திருட்டு தனமாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான்.
“இந்நேரத்திற்கு இவன் நம்மை மனசுக்குள்ளேயே நிர்வாணப்படுத்தி, கற்பழிச்சு இருப்பான்..!!” என்று எனது உள்ளத்தில் தாறுமாறாக எண்ணம் ஓட, எனது பேண்டி நனைய ஆரம்பித்தது.
“மேடம் இந்த புரோகிராமில ஏதோ எர்ரர் வருது. கொஞ்சம் என்னன்னு பார்க்கிறீங்களா..?” என்றான் ராஜாராமன்.
நான் மெதுவாக புன்சிரிப்பு சிறித்த படியே அவன் அருகில் சென்றேன். அவனது தோளுக்கு பக்கத்தில் குனிந்துக்கொண்டு நான் அவனது கணினி திரையைப் பார்க்க, அவனது மூச்சு காற்று என் கன்னத்தில் பட்டது.
எனது மனம் தாறுமாறாய் அடித்துக்கொண்டது. கூடவே அவனது செண்டு மணம் வேறு..!!
எனது மனம் என் முன்னால் இருந்த திரையிலேயே இல்லை..!!
“ஏய், நீ அழகாய் இருக்கே..!!” என்றான் அவன் என் காதில் கிசுகிசுப்பாய்.
“என்ன தைரியம் இவனுக்கு..?” என்று நான் உள்ளுக்குள் நினைத்துக்கொண்டு இருக்கையில், “படம் பேரு தான், மேடம்..!!” என்று மீண்டும் என்னை ஜொள்ளால் நனைத்தான்.
“சரி சரி.. ரொம்ப வழியாதே..!!” என்று நான் அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும் படி சொல்லிவிட்டு நகர, அவன் என்னை நாக்கை தொங்கப்போட்டுக்கொண்டு பார்த்தான்.
நான் சற்று தூரம் சென்று, திரும்பி பார்த்து புன்னகைத்தேன். என் மனதில் இனம் புரியாத ஒரு குருகுருப்பு..!!
“ஏய், என்ன நினைச்சுக்கிட்டு நீ இப்படி எல்லாம் நடந்துக்கிறே..!!” என்று என்னை நானே கடிந்துக்கொண்டாலும், என்னில் தோன்றிய குறுகுறுப்பு அடங்கவில்லை.
மணி ஆறு ஆகியது. பெரும்பாலான மாணவ மாணவியர்கள் லேப்பை முடித்துவிட்டு சென்று விட்டனர். ராஜாராமன் மட்டும் ஏதோ தட்டிக்கொண்டு இருந்தான்.
அனைவரும் சென்ற பின்னர், லேப் மேனேஜர் மட்டும் இருந்தார்.
“என்ன மேடம்..? இன்னும் நேரம் ஆகுமா..?” என்று என்னிடம் கேட்டார். ராஜாராமனிடம் கேட்க அவருக்கு பயம் போல..!!
”என்ன ராஜாராம்..? இன்னும் நேரம் ஆகுமா..? நளைக்கு பார்த்துகலாமே..?” என்றேன்.
“இல்ல மேடம். இதோ முடிஞ்சுடும்..!! இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தான்..!! என்ன மேனேஜர் ரொம்ப அவசரமா..?” என்றான் ராஜாராமன்.
“ஐய்யய்யோ.. அதெல்லாம் இல்லை..!!” என்று அவர் பதறினார்.
“நீங்க வேணுமின்னா கிளம்புங்க. நான் இதை ஷட்-டவுண் பண்ணிட்டு, லேப்பை பூட்டி வாட்சு மேனிடம் கொடுத்திட்டு போறேன்..” என்று அவன் கூற, மேனேஜர், “சரி நான் கிளம்பரேன் மேடம்..!!” என்று கூறிவிட்டு போய்விட்டார்.
மேனேஜர் வெளியே போகும் போதே, எனக்குள் இனம்புரியாத ஒரு பயம் கலந்த பரவசம் ஏற்பட்டது.
மேனேஜர் போய் விட்டாரா இல்லையா என்பதை உறுதி படுத்துவதற்காக, ராஜாராமன் கதவுவரை சென்று பார்த்து, உள்ளே வந்து கதவை சாத்தி தாழ்ப்போட்டான்.
“ஏய், எதுக்கு கதவை தாழ் போட்டே..?” என்று கேட்ட என் குரலை என்னாலேயே நம்ப முடியவில்லை. பயத்தில் குரலே மாறிவிட்டு இருந்த்து. நடுக்கம் வேறு..!!
என் அருகில் வந்த ராஜாராமன், என்னை பார்த்தான். அவனது கண்களை சந்தித்த என் கண்கள் தாமாக தாழ்ந்தன. எனது உடலை தாங்கி நின்ற கால்கள் வலிமையை இழந்தன. நான் பக்கத்தில் இருந்த டேபிலை பிடித்துக்கொண்டேன்.
“எதுக்கு இப்படி பயந்து சாகறீங்க..?” என்று கேட்ட படியே ராஜாராமன், என்னை இறுக்கி பிடித்து அணைத்துக்கொண்டான்.
அவனது இரும்பு பிடியில் என் எலும்புகள் அனைத்து நொறுங்கி விடும் போல ஆனது. இருந்தாலும் எனக்கு அது பிடித்து இருந்தது.
“இதுக்காக நான் எவ்வளவு நாள் காத்து இருந்தேன் தெரியுமா..?” என்று கேட்டபடி அவன் என்னை விடுவித்துவிட்டு, என் கண்களுக்குள் எதையோ தேடினான்.
நான் மருண்டு போய் விழிக்க, “ஆஆ.. ஐ லவ் யூ வெரி மச்..!!” என்றபடி அவன் என்னை இழுத்து என் உதடுகளில் தன் உதடுகளைப் பதித்தான்.
என் உதடுகளை கடிப்பதும், சப்புவதும், உறுஞ்சுவதுமாய் இருந்த அவன், மெல்ல என் வாயை தனது நாவினால் திறக்க செய்து, அதனுள் விட்டு சுழற்றினான்.
உதட்டு முத்ததையே அறிந்திராத எனக்கு, எல்லாம் புதுமையாக இருந்தது.
“உதட்டு முத்ததத்தில் இவ்வளவு இன்பமா..?” என்று எண்ணிக்கொண்டு இருந்த நான், அரை மயக்க நிலையை அடந்தேன்.
மெதுவாக அவனது ஒரு கை, என் மார்பின் மீது பட்டும் படாமல் பட்டது. அவனது தயக்கத்தை உணர்ந்த நான், அவனது கையைப் பிடித்து என் பால் குடங்களின் மேல் வைக்க, அவன் உற்சாகத்துடன் அவற்றை உருட்டி பிசைந்தான்.
எனக்கு லேசாக வலித்தது. இருந்தாலும் கண்டுக்கொள்ளவில்லை..!!
சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் எனது பால் குடங்களுடன் விளையாடிய அவனது கைகள், எனது புடவையை தூக்கிவிட்டு, என் காலில் சரசரவென்று மேல் ஏறியது. என் தொடைகளை அடைந்த உடன், அதன் வழவழப்பை ரசித்த படியே அவன் அதனை தடவினான்.
அவனது கை அதை தாண்டி மேலே செல்ல எத்தணிக்க, “இல்ல வேண்டாம்.. விடு..!!” என்று அவனை பிடித்து தள்ளினேன்.
மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்க இருவரும் பிரிந்தோம். அவனது முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது.
“ஏன்..?” என்றான். அதை தவிர, அவன் என்னிடம் வந்து என்னை கட்டாய படுத்தவில்லை.
அது எனக்கு பிடித்து இருந்தது. நான் பதில் சொல்லாமல் இருந்ததால், “பிளீஸ்..!! பிளீஸ்..!!” என்று கெஞ்சினான்.
“இல்ல.. இங்க வேணாம்..!!” என்றேன்.
“வேற எங்க…?” என்றவன் யோசித்து, “எங்க மாமாவோட கெஸ்டு ஹவுஸுக்கு போயிடலாமா..?” என்றான்.
“ம்ம்ம்.. ஆனா இப்ப இல்லை. நேரம் ஆவுது, நான் வீட்டுக்கு போகனும்..!! நாளைக்கு..?” என்றேன்.
அவனது முகத்தில் பெரும் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. இருந்தாலும், “சரி” என்றுவிட்டு, என்னருகில் வந்து மீண்டும் என் உதடுகளை கவ்வி சுவைக்க ஆரம்பித்தான்.
ஆனால் அவனது கைகள் மட்டும் அவனுக்கு பிடித்த எனது டிக்கியை துவசம் செய்துக்க்கொண்டு இருந்தன. எனது பேண்டி, “சொத சொத” என்று ஊறிப்போய் இருந்தது.
ஒரு வழியாக இருவரும் பிரிந்தோம்.
இரவு படுத்த பின்னர் தூக்கமே வரவில்லை.
“நாம என்ன செய்ஞ்சுக்கிட்டு இருக்கோம்..? தப்பில்லையா..?” என்று என் மனதில் ஏகப்பட்ட கேள்விகள்.
“கட்டின புருஷன் இருக்கப்போ, இப்படி நாம் போகிறோமே..!!” என்ற எண்ணம் என்னை அலைக்கிழித்தது.
“என்ன புருஷன்..? பொண்டாடிய கூட சந்தோஷமா வச்சு இருக்க தெரியாதவன்..!! அப்படியே பொண்டாடி ஆசைப்பட்டா, அவளை வேசின்னா சொல்லறது..? யார்க்கிட்டே போய் ஆசை பட முடியும், புருஷன் கிட்டேதானே..!! அவனே வேசின்னு இழிவு படுத்தி, மனசை உடைச்சதுக்கு அப்புறம் என்ன இருக்கு..?” என்று எனக்கு நானே ஒரு பதிலை தந்து தூங்கி போனேன்.