నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

"ఎమి చెయ్యమంటవు టీచరమ్మ...పొలం పనితొ సరిపొతుంది... మిగత టైములొ వద్దమంటె బర్రె గొడ్లతొ సరిపొయిద్ది" అంటు కుర్చి లొ కుర్చుంది. నిర్మలమ్మ నిలబడె ఉంది. "కుర్చొ.నువ్వు కుడా" అని పక్కన ఉన్న బల్ల చూపించింది.
నిర్మలమ్మ బల్ల మీద కుర్చుంది. మధ్యాన్నం అవడం వల్ల పిల్లలు భొజనానికి వెల్లిపొయారు. "నువ్వు అయినా అపుడపుడు అటు రావచుగా.."అంది రాగాలు తీస్థూ. "బడి పనితొనె సరిపొతుందమ్మా"అంది నిర్మలమ్మ నవ్వుతు.
ఆ సమయములో కొటిరత్నం నిర్మలమ్మ బాడి ని పరిసీలించసాగింది. ఇన్ని రొజులు నిర్మలమ్మ ని ఒక మనిషిగ కూడా అమె చూడలెదు. మొదటిసారి మొగుడి కొసం తగ్గింది. నిరమలమ్మ అ రొజు తెల్ల రంగు కాటన్ చీర కట్తుకొని పఛ్హ రంగు జాకెట్ వెసింది. పల్చటి జాకెట్ లొ నుండి నల్ల రంగు బ్రా కనిపిస్థూ ఉంది. కలరు తక్కువ అయినా..మొహము లో మగవాళ్లకి..అన్దులొనుసుబ్బరెడ్ది అంటి కసి గాల్లకి కైపు తెప్పించగల కళ ఉంది. "కొంచము నీళ్ళు ఇస్తావా..." అని అడగగానె గ్లాసు కడగడానికి వంగింది నిర్మల. కొటిరత్నం కి కావలసింది కుడా అదె. నిజానికి అమెకి దాహం లెకపొయిన అడిగింది. నిర్మలమ్మ సీటు చూడదానికి. సీటు చాలా పెద్దగా ఉంది. ఇది చూసె పడిపొయి ఉంటాడు నా మొగుడు అనుకుంది మనసులొ. పవిట ఒక్క పొర వెయడం వల్ల నిర్మలమ్మ స్థనాల షెపు బాగ అర్దం అవుతో ఉంది.
పెద్ద బతాకాయల సైజు లొ ఉండి కొంచము కిందకి జారి ఉనాయి. బ్రా సహకారం తొ లెచి ఉన్నాయి. బ్రా వెయకపొవదడం వల్ల కొతిరథన్మ్ స్థ్ననాలు నిర్మలమ్మ కన్నా ఇంకా జారి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ కి రెండు చంకల దగ్గర బాగా చెమట పట్టి ఉంది. పల్చటి జాకెట్, బయటకి కనిపిస్తున్న బ్రా,కాటన్ చీర...కళ్ళద్దాలు,చంకలొ చెమట....ఒక మగవాడికి ఇంతకన్న రెచ గొట్టడానికి ఇంక ఎమి కావలి అనుకుంది మనసులొ. "ఓ నిర్మలమ్మొ...ముగ్గురు వాడినా...ఇంకా...పవరు పొలెదులా ఉంది వాటికి.."అంది అదో రకంగ నవ్వుతూ. నిర్మలమ్మ కి అర్ఢం కాక "వెటి గురించి అమ్మ మీరు చెప్పెది"అంటు చుట్టు వెతుకుతూ ఉంది. "హా..హా...పిచి నిర్మలా....నెను చెప్పెది నీ గుండెల మీద ఉన్న తిరపతి లడ్లు గురించి" అంది పెదగా నవ్వుతూ.నిర్మల అసలు ఓహించలెదు. షాక్ కొట్తిన దానిల అలగె ఉంది పొయింది. ఆ రైక చూడు...తడిచి పొయి...పిగిలెలా ఉంది" ఆ మాటలకి ఈ లోకంలొకి వచింది నిర్మల. ఎమి అనాలొ అర్ధం కాక సిగ్గు పడి పవిట తీసి చుటు కప్పుకుంది. ఇంక అమె ఎదురుగ కూర్చొలెక వచి అమె పక్కన కూర్చుంది తల దిన్ంచుకొని. "నువ్వు సిగ్గు పడడానికి నెను సుబ్బారెడ్ది కి కాదు పంతులమ్మ... కొటిరత్నం ని"అని మళ్ల్లి పెద్దగా నవ్వింది. అమె అనె మాటలకి ఎం మాట్లాదలొఅర్డం కావడం లెదు నిర్మలకి. కాని ఒక పెద్దింటావిడ వచినపుడు ఇల సైలెంట్ గ ఉండటం పద్దతి కాదు అనుకొని అందుకలొను పల్లెటూరి వాల్లకి ఇవన్ని మాములె అని సర్ది చెప్పుకుంది. కొటిరత్నం అన్న మాటల్లొ "ముగ్గురు" అన్న పదం నిర్మలమ్మకి అర్దం కలెదు. ధైర్యం చెసి "ముగ్గురు ఎవరమ్మా" అని అడిగింది. దానికి కొటిరత్నం కొంచం ముందుకు జరిగి "ఎవరు అంటావెంటి..మీ ఆయన..మీ ఇద్దరు పిల్లలూ.. కాదా"అంటు నిర్మలమ్మ భుజం మెద తట్టింది. నిర్మాల కి ఇది అంతా చాల కొత్తగా..సరదాగ ఉంది.
అమెతొ కొంచం చనువు కుడా రావడంతొ నిర్మల కి కొంచం గర్వం గా అనిపించింది. "సరె నిర్మల...నెను బయలుదెరుతున్నా..పని ఉంది..ఱెపు పొలం పని లెదు.. ఇంటి దగ్గరె ఉంటా...మద్యానం అన్నానికి రా" అని పిలిచింది. అది కలనొమ,నిజమో అర్దం కాలెదు నిర్మలకి. అమె వచి మరీ వాళ్ళ ఇంటికి పిలవడం కల లాగా ఉంది. ఎందుకంటే అమె గురించి ఊర్లొ అందరు భయపడతారు. అమెకి చాల పొలం ఉంది అని...ఎవరిని అయిన కొట్టి మాట్లాడుతుంది అని పేరు. కాబటి ఈ చాన్సు వదులుకొకూడదు అనుకుంది అమె ఎందుకు పిలిచిందొ తెలియక.