16-12-2018, 08:05 AM
மறு நாள் காலை, ரவி சற்று நேரம் கழித்துதான் எழுந்தான். முந்திய தினம் செய்த காரியம், நிஜமாக நடந்ததா? இல்லை பிரமையா? மூடி திறந்த ஐயோடெக்ஸ், எல்லாம் உண்மை என்று சொன்னது. அவசர அவசரமாக குளித்து உடை மாற்றிக் கொண்டு. வெளியே போக ரெடியாகிவிட்டான். அப்போதுதான் அண்ணியை பார்த்தான். அழகாக சுரிதாரும், குர்தாவும் அணிந்து பஞ்சாபி பெண் போல தள தள வென்று காலை freshness-உடன் சமையல் அறையில் ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். நேராக உள்ளே நுழைந்து அவளை கட்டிப் பிடிக்க மனம் தூண்டியது. சமையல் அறையில் நுழைந்தவன், சுதுவை பார்த்ததும், ப்ரேக் போட்டது போல, மனத்தையும் உடலையும் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான். "அண்ணி, உடம்பு வலி போயிடுச்சா?" அனிதா அவனைப் பார்த்து ஒன்றுமே நடக்காதது போல், "ரவி. உனக்கு தாங்க்ஸ். இன்னிக்கு உடம்பு வலியே தெரியலை. ப்ரேக்பாஸ்ட் சாப்பிடறியா?" என்றாள். "இல்லண்ணி. எனக்கு காலேஜில் வேலை இருக்கு. அவசரமா போணும். வரேன்." என்று சொல்லி விட்டு காலேஜ் நோக்கி புறப்பட்டான். அதன் பின், முந்தைய இரவு நடந்ததை பற்றி அவன் நினைத்துக் கூட பார்க்கவில்லை. அதே போல், அனிதாவுக்கும் எக்கச்சக்க வேலை இருந்ததால், ரவியை பற்றி நினைக்கக் கூட நேரம் கிடைக்கவில்லை . அன்றிரவு, அவன் வீடு திரும்ப மணி 10 ஆகிவிட்டது. எல்லோரும் தூங்கியிருப்பார்கள் என்று எண்ணி, மெதுவாக சத்தமின்றி தன் மாடி அறைக்குள் நுழைந்தான். தன் சட்டை பாண்ட், ஜட்டி முதற்கொண்டு எல்லாவற்றையும் கழட்டி, வழக்கம் போல் அம்மணமாக படுக்க தயாரானான். அப்போது யாரோ கதவை தட்ட, அவசரமாக, டவலை சுற்றிக் கொண்டு கதவை திறந்தான். "நாந்தாண்டா. உள்ள வரலாமா?" என்றாள் அண்ணி கதவில் சாய்ந்து கொண்டே. "வாங்க அண்ணி. நான் தூங்கறத்துக்கு ரெடியாயிட்டேன்.
அதான். நீங்க தட்டினது கேட்கலை." என்று உளறினான். அவனை பொருட்படுத்தாமல் அவனது படுக்கையில் வந்து அமர்ந்தாள். நீல நிற புடவையும், அதற்கு ஒத்த ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸும் அணிந்திருந்தாள். கழுத்தில் தாலி மட்டும் இருந்தது. வெறு எந்த நகையும் இல்லை.
"ரவி, நான் உங்கிட்ட நிறைய பேசணும். என்னை கொஞ்சம் பேசவிடு. நீ எனக்காக எவ்வளவோ பண்ணியிருக்க. நாந்தான் உனக்கு ரொம்பவும் தொந்தரவு தந்திருக்கேன். நிறைய வேலை கொடுத்து, அண்ணன் கிட்ட மாட்டிவிட்டு, உன்னை ரொம்ப கஷ்டப்படுத்தியிருக்கேன். அதை எல்லாம் நினைச்சு, ஒட்டு மொத்தமா ஸாரி சொல்லத்தான் இன்னிக்கு சாயந்தரம் முதல் காத்திருந்தேன்." "என்னண்ணி இது. நீங்க பெரியவங்க. நீங்க போய் என்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்கலாமா?" என்று
நெளிந்தான் ரவி. "அதில்லைடா. நேற்று ராத்திரி நீ என்கிட்ட நடந்துகிட்ட விதம் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. என்னோட கண்ணில் நீ ரொம்ப உசந்துட்ட. என்னதான் .. நான்... துணியில்லாம இருந்தாலும், நீ கண்ணியமா நடந்துகிட்ட. நீ நெஜமாவே நல்ல பையன். வேற யாராவதா இருந்தா,
ஏதெல்லாமோ நடந்திருக்கும்." "சேச்சே, அண்ணி. என்ன அண்ணி இது, நான் அப்படி எல்லாம் மோசமான ஆள் இல்லை.
உங்கள்கிட்ட போய் அப்படி எல்லாம் நடந்துக்க மாட்டேன்." "ஏன்? நான்... வேணாம்னு எப்பவாவது சொன்னேனா?" சற்றே கிசுகிசுக்கும் குரலில் தலையை குனிந்து கொண்டு அனிதா கூறியதை கேட்டதும், ரவி அதிர்ந்தான். "என்ன சொல்றீங்க, அண்ணி?" அதற்கு மேல், அனிதாவால் பொறுக்க முடியவில்லை. கைகளில் முகம் புதைத்து அழ ஆரம்பித்து விட்டாள். "ஏன் அண்ணி, என்னாச்சு?" என்று அவளருகில் அமர்ந்து அவள் தோளை பற்றி உலுக்கினான். "சொல்லுங்க அண்ணி, என்னாச்சு?" அனிதா, அவனுடைய பரந்த மார்பில் சாய்ந்தாள். அழுகையை குறைத்துக் கொண்டு, "ரவி, நான் உன்கிட்ட சொல்றதை யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டியே?" என்றாள், அவனை அணைத்துக் கொண்டு. ரவி அவளை மார்போடு அணைத்துக் கொண்டு சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டான். "சொல்லுங்க அண்ணி. அது இந்த
சுவற்றை விட்டு வெளியே போகாது." "ரவி. நேற்று நீ என்னை கவனித்துக் கொண்டது போல யாருமே என்னை பார்த்துக் கொண்டது இல்லை. உங்க அண்ணன் இப்ப எல்லாம் எப்பவுமே வேலை விஷயமாதான் பேசுவார். நான்
ஒரு பெண் இருப்பதையே மறந்து விட்டார்." "என்ன அண்ணி நீங்க. ராஜு கொஞ்சம் பிஸி, அவ்வளவுதான். மற்றபடி, உங்களுக்காக அவர் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்வார். நீங்க வேணா கேட்டு பாருங்க." என்று ஆதரவுடன் அவளது தலைமுடியை கோதினான். அனிதா தன் தலையை முடியாமல் படர விட்டிருந்தது, ரவிக்கு மிகவும் பிடித்தது. சற்று ஈரமாக இருந்தது. அன்று அவள் தலைக் குளித்திருக்கிறாள்
போல் தெரிகிறது. "கேட்டு பார்த்திருக்கிறேன். பலமுறை... அன்னிக்கு நீ என்னை ராத்திரி பார்த்தப்ப கூட அந்த ஏக்கத்தினால்தான் நான் அழுது கொண்டிருந்தேன்" தன்னையும் அறியாமல், ரவியின் மார்பில்,
விரலால் கோடு போட்டாள். "என்ன அண்ணி இது... அப்படி என்னதான் கேட்டிங்க, அண்ணன்கிட்ட..." என்று அவள் கன்னத்தை பிடித்து தன் முகத்தை பார்க்குமாறு திருப்பினான். ஆனால், அனிதா முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள். "சொல்லுங்க அண்ணி, அப்படி என்னதான் உங்களுக்கு வேணும்?" "சொன்னா என்னை தப்பா எடுத்துக்க மாட்டியே? எனக்கு பயமாவும் கூச்சமாவும் இருக்கு" அவளுடைய உடல் சற்று நடுங்கியது. அதை உணர்ந்த ரவி, அவளை இறுக்கி பிடித்து, "அண்ணி, நீங்க சொல்றது என் காதுகளுக்கு மட்டும். பயப்படாம சொல்லுங்க" என்று
ஆதரவளித்தான். "வந்து... வந்து... எனக்கு கையால நீ நேத்து செய்தது போல செய்ய ஆசை. அதைத்தான் உங்க அண்ணன்கிட்டயும் கேட்டேன். ஆனால், உங்க அண்ணன், என்னை வெட்கம் கெட்டவன்னு திட்டிட்டார்" "புரியற மாதிரி சொல்லுங்க அண்ணி... அண்ணனை மசாஜ் பண்ணச் சொன்னீங்களா?
அவருக்கே தெரியாதே!!!!" "அதில்லைடா... கடைசியில நீ கையால் பண்ணினியே... அது மாதிரி..." என்று அவன்
மார்பினுள் முகம் புதைத்தாள். "ஹ்ம்ம்ம் . இன்னும் புரியலை. கடைசியில் கையால.... ஹ்ம்ம்ம்... உங்க... தொடை நடுவில்.. ஹ்ம்ம்ம் ... ஒரு ரிமோட் கிஸ் கொடுத்தேன்... அதுவா..." "ஆவ்..." அவனது மார்பு காம்பை
கிள்ளினாள். "அதில்லைடா.... எனக்கு, தொடைக்கு நடுவில் .. கைவச்சு.... ச்ச்ச்சீய்.. சொல்லவே வெட்கமா இருக்கு ...."
"சொன்னாதானே தெரியும்..." "ச்சீய்... சரி... உங்கிட்ட மட்டும் சொல்லறேன்... எனக்கு.. வந்து... அங்க எனக்கு கையால் பண்ணிவிட்டா பிடிக்கும். போதுமா?" என்று அவனது காம்பை இன்னும் கிள்ளிவிட்டாள். "அண்ணி, இதுக்கு போயா அண்ணன் கோவப்பட்டார். சேச்சே. நானே அவன்கிட்ட வேற
மாதிரி பேசி சரிக்கட்டறேன்." அனிதா ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள். சரக் என்று அவனிடம் இருந்து எழுந்து நின்று தன் புடவையை சரி செய்து கொண்டாள். "அண்ணன் புத்திதான் தம்பிக்கும். என்னுடைய தேவைகள் உனக்கு எப்ப புரியுதோ, அப்ப என்னை வந்து பார்.... அப்போ என்னை அண்ணின்னு கூப்பிடறதுக்கு பதில் அனின்னு கூப்பிடு. இதெல்லாம் உனக்கு புரியலைன்னு நினைக்கிறேன். ஹ்ம்ம்ம்ம் .... என் ராசி ) அவ்வளவுதான். வரேன்." என்று அவன் பேச்சை கேட்காமல், கதவை திறந்து கீழே தன்
ரூமிற்குள் சென்று விட்டாள்.
அதான். நீங்க தட்டினது கேட்கலை." என்று உளறினான். அவனை பொருட்படுத்தாமல் அவனது படுக்கையில் வந்து அமர்ந்தாள். நீல நிற புடவையும், அதற்கு ஒத்த ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸும் அணிந்திருந்தாள். கழுத்தில் தாலி மட்டும் இருந்தது. வெறு எந்த நகையும் இல்லை.
"ரவி, நான் உங்கிட்ட நிறைய பேசணும். என்னை கொஞ்சம் பேசவிடு. நீ எனக்காக எவ்வளவோ பண்ணியிருக்க. நாந்தான் உனக்கு ரொம்பவும் தொந்தரவு தந்திருக்கேன். நிறைய வேலை கொடுத்து, அண்ணன் கிட்ட மாட்டிவிட்டு, உன்னை ரொம்ப கஷ்டப்படுத்தியிருக்கேன். அதை எல்லாம் நினைச்சு, ஒட்டு மொத்தமா ஸாரி சொல்லத்தான் இன்னிக்கு சாயந்தரம் முதல் காத்திருந்தேன்." "என்னண்ணி இது. நீங்க பெரியவங்க. நீங்க போய் என்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்கலாமா?" என்று
நெளிந்தான் ரவி. "அதில்லைடா. நேற்று ராத்திரி நீ என்கிட்ட நடந்துகிட்ட விதம் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. என்னோட கண்ணில் நீ ரொம்ப உசந்துட்ட. என்னதான் .. நான்... துணியில்லாம இருந்தாலும், நீ கண்ணியமா நடந்துகிட்ட. நீ நெஜமாவே நல்ல பையன். வேற யாராவதா இருந்தா,
ஏதெல்லாமோ நடந்திருக்கும்." "சேச்சே, அண்ணி. என்ன அண்ணி இது, நான் அப்படி எல்லாம் மோசமான ஆள் இல்லை.
உங்கள்கிட்ட போய் அப்படி எல்லாம் நடந்துக்க மாட்டேன்." "ஏன்? நான்... வேணாம்னு எப்பவாவது சொன்னேனா?" சற்றே கிசுகிசுக்கும் குரலில் தலையை குனிந்து கொண்டு அனிதா கூறியதை கேட்டதும், ரவி அதிர்ந்தான். "என்ன சொல்றீங்க, அண்ணி?" அதற்கு மேல், அனிதாவால் பொறுக்க முடியவில்லை. கைகளில் முகம் புதைத்து அழ ஆரம்பித்து விட்டாள். "ஏன் அண்ணி, என்னாச்சு?" என்று அவளருகில் அமர்ந்து அவள் தோளை பற்றி உலுக்கினான். "சொல்லுங்க அண்ணி, என்னாச்சு?" அனிதா, அவனுடைய பரந்த மார்பில் சாய்ந்தாள். அழுகையை குறைத்துக் கொண்டு, "ரவி, நான் உன்கிட்ட சொல்றதை யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டியே?" என்றாள், அவனை அணைத்துக் கொண்டு. ரவி அவளை மார்போடு அணைத்துக் கொண்டு சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டான். "சொல்லுங்க அண்ணி. அது இந்த
சுவற்றை விட்டு வெளியே போகாது." "ரவி. நேற்று நீ என்னை கவனித்துக் கொண்டது போல யாருமே என்னை பார்த்துக் கொண்டது இல்லை. உங்க அண்ணன் இப்ப எல்லாம் எப்பவுமே வேலை விஷயமாதான் பேசுவார். நான்
ஒரு பெண் இருப்பதையே மறந்து விட்டார்." "என்ன அண்ணி நீங்க. ராஜு கொஞ்சம் பிஸி, அவ்வளவுதான். மற்றபடி, உங்களுக்காக அவர் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்வார். நீங்க வேணா கேட்டு பாருங்க." என்று ஆதரவுடன் அவளது தலைமுடியை கோதினான். அனிதா தன் தலையை முடியாமல் படர விட்டிருந்தது, ரவிக்கு மிகவும் பிடித்தது. சற்று ஈரமாக இருந்தது. அன்று அவள் தலைக் குளித்திருக்கிறாள்
போல் தெரிகிறது. "கேட்டு பார்த்திருக்கிறேன். பலமுறை... அன்னிக்கு நீ என்னை ராத்திரி பார்த்தப்ப கூட அந்த ஏக்கத்தினால்தான் நான் அழுது கொண்டிருந்தேன்" தன்னையும் அறியாமல், ரவியின் மார்பில்,
விரலால் கோடு போட்டாள். "என்ன அண்ணி இது... அப்படி என்னதான் கேட்டிங்க, அண்ணன்கிட்ட..." என்று அவள் கன்னத்தை பிடித்து தன் முகத்தை பார்க்குமாறு திருப்பினான். ஆனால், அனிதா முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள். "சொல்லுங்க அண்ணி, அப்படி என்னதான் உங்களுக்கு வேணும்?" "சொன்னா என்னை தப்பா எடுத்துக்க மாட்டியே? எனக்கு பயமாவும் கூச்சமாவும் இருக்கு" அவளுடைய உடல் சற்று நடுங்கியது. அதை உணர்ந்த ரவி, அவளை இறுக்கி பிடித்து, "அண்ணி, நீங்க சொல்றது என் காதுகளுக்கு மட்டும். பயப்படாம சொல்லுங்க" என்று
ஆதரவளித்தான். "வந்து... வந்து... எனக்கு கையால நீ நேத்து செய்தது போல செய்ய ஆசை. அதைத்தான் உங்க அண்ணன்கிட்டயும் கேட்டேன். ஆனால், உங்க அண்ணன், என்னை வெட்கம் கெட்டவன்னு திட்டிட்டார்" "புரியற மாதிரி சொல்லுங்க அண்ணி... அண்ணனை மசாஜ் பண்ணச் சொன்னீங்களா?
அவருக்கே தெரியாதே!!!!" "அதில்லைடா... கடைசியில நீ கையால் பண்ணினியே... அது மாதிரி..." என்று அவன்
மார்பினுள் முகம் புதைத்தாள். "ஹ்ம்ம்ம் . இன்னும் புரியலை. கடைசியில் கையால.... ஹ்ம்ம்ம்... உங்க... தொடை நடுவில்.. ஹ்ம்ம்ம் ... ஒரு ரிமோட் கிஸ் கொடுத்தேன்... அதுவா..." "ஆவ்..." அவனது மார்பு காம்பை
கிள்ளினாள். "அதில்லைடா.... எனக்கு, தொடைக்கு நடுவில் .. கைவச்சு.... ச்ச்ச்சீய்.. சொல்லவே வெட்கமா இருக்கு ...."
"சொன்னாதானே தெரியும்..." "ச்சீய்... சரி... உங்கிட்ட மட்டும் சொல்லறேன்... எனக்கு.. வந்து... அங்க எனக்கு கையால் பண்ணிவிட்டா பிடிக்கும். போதுமா?" என்று அவனது காம்பை இன்னும் கிள்ளிவிட்டாள். "அண்ணி, இதுக்கு போயா அண்ணன் கோவப்பட்டார். சேச்சே. நானே அவன்கிட்ட வேற
மாதிரி பேசி சரிக்கட்டறேன்." அனிதா ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள். சரக் என்று அவனிடம் இருந்து எழுந்து நின்று தன் புடவையை சரி செய்து கொண்டாள். "அண்ணன் புத்திதான் தம்பிக்கும். என்னுடைய தேவைகள் உனக்கு எப்ப புரியுதோ, அப்ப என்னை வந்து பார்.... அப்போ என்னை அண்ணின்னு கூப்பிடறதுக்கு பதில் அனின்னு கூப்பிடு. இதெல்லாம் உனக்கு புரியலைன்னு நினைக்கிறேன். ஹ்ம்ம்ம்ம் .... என் ராசி ) அவ்வளவுதான். வரேன்." என்று அவன் பேச்சை கேட்காமல், கதவை திறந்து கீழே தன்
ரூமிற்குள் சென்று விட்டாள்.