03-09-2021, 12:00 AM
(This post was last modified: 03-09-2021, 12:00 AM by rojaraja. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
சிறிது நேரம் கழித்து என் தங்கை என் கையை சுரண்டினாள்
"என்ன கயல்" என்று மெதுவாக கேட்டேன் அவள் எதோ சொல்லவந்தவள் பின்னர் தயக்கத்துடன்
"ஒன்றும் இல்லைண்ணா"
என்று அமைதியானாள் சிறிது நேரம் கழித்து அவள் என் பக்கம் திரும்பி நின்றுகொண்டாள். பேருந்து குலுங்கி கொண்டு சென்றதால் சரியாக நிற்க கூட முடியவில்லை தடுமாறினேன் என் தங்கை நிலைமையும் அதுவாக இருந்தது அவள் அடிக்கடி என் முகத்தை பார்த்தாள் அவள் முகத்தில் எதோ சங்கோஜ படுவது தெரிந்தது. கூட்ட நெரிசல் காரணமாக அப்படி நினைக்கிறாள் என்று நினைத்தேன் சிறிது தூரம் சென்றதும் மீண்டும் என் கையை சுரண்டி அழைத்தாள்
"என்ன கயல்" அவள் அமைதியாக இருந்தாள்
"கால் வலிக்குதா கயல், கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துக்கோ"
"சரி" என்று சொன்னவள் முகத்தில் சந்தோசம் இல்லை
நானும் பேருந்தின் குழுக்கத்துக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அனுசரித்துக்கொண்டு வந்தேன் சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு மீண்டும் கயல் என்னை அழைத்தாள்
"அண்ணா நான் அந்த பக்கம் வரவா"
"கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துக்கோடி" நானே நிற்க இடம் இல்லாமல் நெரிசலில் இருக்க அவளும் வந்தாள் சரியாக இருக்காது என்று அப்படி சொன்னேன். என் தங்கை கயலின் முகத்தை பார்த்தேன் மிகவும் வாடி இருந்தது
"சரி வாடி ரெண்டு பெரும் மாறி நிற்கலாம்"
என்று நான் சொன்ன உடனே அவள் கம்பியை தண்டி வர முயற்சி செய்தாள் ஆனால் அருகில் இருப்பவர்கள் யாரும் நகர்ந்து இடம் கொடுக்க முன்வரவில்லை அவள் மீண்டும் முயற்சிக்க அருகில் இருந்த பெண்
"ஏன்மா இப்படி இடிச்சிகிட்டே வர்ற" என்று எரிச்சலுடன் கயலை பார்த்து கேட்டாள்
"கொஞ்சம் இடம் கொடுங்க அவ இந்த பக்கம் வர ஆசைப்படுற"
"ஆமா இந்த கூட்டத்தில் நீங்க உரசிட்டு கொஞ்சிட்டு வர நாங்க இடம் கொடுக்கணுமாக்கும்"
அந்த பெண் அப்படி சொன்னதும் எனக்கு மிகவும் கோபம் வந்தது
"என்னாம்மா இப்படி பேசுற அவ என் தங்கச்சி"
"எல்லரும் இப்படி தான் சொல்றாங்க, எதை உண்மைன்னு நம்புறது"
கோபத்தில் அந்த பெண்மனியை முறைக்க என் தங்கை என் கையை பற்றிக் மேலும் பேசவிடாமல் தடுத்தாள்
"இருக்கட்டும்ன்னா!"
"கால் வலிச்சிதுன்னா கம்பில சாஞ்சிக்க"
என் தங்கை முகத்தில் சிரிப்பு இல்லை, மாறாக ஒரு பதட்டம் தான் தெரிந்தது எனக்கும் வருத்தமாக இருந்தது சிறிது தூர பயணத்திற்கு பிறகு தான் என் மனதில் அது தோன்றியது கயல் என்னிடம் எதோ சொல்ல முடியாமல் தவிக்கிறாள் அப்படின்னா யாராவது அவளை... எனக்கு மிகவும் கோபம் வர என் தங்கையை சுற்றி நோட்டமிட்டேன் அவள் உடல் நெளித்துக்கொண்டு இருப்பது மட்டும் தான் தெரிந்தது அவ்வபோது அவள் கையை பிடியில் இருந்து விலகுவதும் பின் பிடிப்பதுமாக இருந்தது என் சந்தேகம் சரியே ஆன தங்கையை சீண்டுவது யார் என்று தெரியவில்லை, தெரிந்தால் அவனை உண்டு இல்லை என்று செய்துவிட வேண்டும் என்று நோட்டம் விட்டேன் அந்த நேரத்தில் பேருந்து வேகம் பிடிக்க ஓட்டுநர் பேருந்தின் மைய பகுதியில் மங்கலாக எரியும் விளக்கை தவிர மற்ற விளக்குகளை அணைத்விட்டார். பேருந்து முழுவதும் இருட்டு படர யார் எங்கு இருக்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை என் தங்கை முன்பை விட அதிகம் நெளிவது மட்டும் தெரிந்ததும். அவள் அருகில் முகத்தை கொண்டு சென்று
"கயல் எதுவாக இருந்தாலும் என்கிட்டே சொல்லு நான் பார்த்துக்குறேன் "
"யாருன்னு தெரியல்ன்னா ரொம்ப படுத்துறான் "
நான் அவள் உடலில் யார் கை வைக்கிறார்கள் என்று கண்களை கூர்மையாக்கி பார்த்தேன் சிறிது நேரத்தில் கண்கள் கொஞ்சம் இருட்டுக்கு பரிச்சியம் ஆனது, இருந்தாலும் யார் என் தங்கையை சீண்டுகிறார்கள் என்று தெரியவில்லை தங்கையை சுற்றி ஐவர் இருந்தனர் இரு ஆண்கள் சீட்டில் உட்கார்ந்து இருந்தனர் ஒருவன் அவள் பின்னல் மற்ற இருவரும் பெண்கள் மூவரில் யாராக இருக்கும் என்று குழம்பினேன் எல்லோரும் அமைதியாக உட்கார்ந்து இருப்பது போன்றே தெரிந்தது பேருந்தில் இருந்த இருட்டு வேறு அவர்களுக்கு சாதகமாக மாறி இருந்தது
"கயல் யார்னு தெரியமாட்டேங்குது அவன் எங்க தொடுறான்னு சொல்லு நான் அங்கே பார்த்து பிடிச்சிடுறேன்"
"இப்ப முதுகை தடவுறான்னா"
"முதுகு பக்கம் யாருன்னு தெரியலடி"
"இப்ப கைய கம்மூட்டுகுள்ள விடுறான்னா"
"நீ எதுவும் பண்ணமா அப்படியே நில்லு நான் அவன் என் கைய உள்ளே விட்டு அவன் கையை பிடிச்சி உடைச்சிர்றேன்"
நான் அவன் மீது இருந்த கோபத்தில் என்ன செய்கிறேன் என்று உணராமல் என் கையை என் தங்கையின் மார்புக்கு கொண்டு சென்றேன் கயலின் மார்புகள் என் கையில் பட்டது என்னையும் அறியாமல் என் தங்கை முலையின் முகட்டை பிடித்து பார்த்தேன்
"அண்ணா என் மார்பை பிடிக்கிறான்னா "
"அது என் கைடி, அவன் கை எங்க இருக்கு"
"இடது மார்பை தடவுறன் "
நான் என் தங்கையின் மார்புகளை தடவியவாறே இடது பக்க மார்புக்கு வந்தேன் யாருடைய கையும் தட்டு படவில்லை இருந்தும் அவள் இடது முலை முழுவதும் பிடித்து தடவி பார்த்தேன் மென்மையாக இருந்தது என்னை அறியாமல் என் உடலில் ஒரு வித உணர்ச்சி பரவ தொடங்கியது
"அண்ணா அவன் என் இடது மார்பை நல்ல தடவுறன் "
"நான் தண்டி அவன் கை தட்டு படுத்தான்னு தடவி பார்த்தேன் அவன் கை இல்லைடி"
"அவனுக்கு தெரிஞ்சிடுச்சின்னு நினைக்கிறன் கையை எடுத்துட்டான்னு நினைக்கிறன்"
நான் இடது முலையில் இருந்து அவள் மார்பை தடவி கொடுத்துவிட்டு வலது மார்புக்கு வந்தேன் அவள் முலை முகட்டில் விறைப்பாக தட்டு பட என்னையும் அறியாமல் இரு விரல் கொண்டு அதை பிடித்து நசுக்கி பார்த்தேன்
"ஹா!"
"என்னாச்சிடி"
"ஒன்னுமில்ல"
நான் என் தங்கை முகத்தை பார்த்தேன் அவள் கண்கள் முடிய நிலையில் முகத்தில் அதிக உணர்ச்சி தெரிந்தது
"ஒன்னுமில்லைன்னா ஏண்டி காதினே"
என் விரல்கள் அவள் விரைத்த புடைப்பை பிடித்து பார்த்துக்கொண்டே இருந்தது
"அவன் கையை எடுத்துட்டான்ல்ல உன் கையை வச்சி என்ன பண்ணிட்டு இருக்க"
அவள் கோபமாக கேட்க அப்போது தான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன் அயோ எவ்ளோ பெரிய தவறு செய்துவிட்டேன்
"ஸாரிடி அது அவன் அவன்..."
"பரவாயில்லை விடுண்ணா..."
இருவரும் அமைதியாக இருந்தோம், பேருந்து சீராக பயணித்து கொண்டு இருந்தது சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் என் தங்கை நெளிவது தெரிந்தது...
"என்ன கயல்" என்று மெதுவாக கேட்டேன் அவள் எதோ சொல்லவந்தவள் பின்னர் தயக்கத்துடன்
"ஒன்றும் இல்லைண்ணா"
என்று அமைதியானாள் சிறிது நேரம் கழித்து அவள் என் பக்கம் திரும்பி நின்றுகொண்டாள். பேருந்து குலுங்கி கொண்டு சென்றதால் சரியாக நிற்க கூட முடியவில்லை தடுமாறினேன் என் தங்கை நிலைமையும் அதுவாக இருந்தது அவள் அடிக்கடி என் முகத்தை பார்த்தாள் அவள் முகத்தில் எதோ சங்கோஜ படுவது தெரிந்தது. கூட்ட நெரிசல் காரணமாக அப்படி நினைக்கிறாள் என்று நினைத்தேன் சிறிது தூரம் சென்றதும் மீண்டும் என் கையை சுரண்டி அழைத்தாள்
"என்ன கயல்" அவள் அமைதியாக இருந்தாள்
"கால் வலிக்குதா கயல், கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துக்கோ"
"சரி" என்று சொன்னவள் முகத்தில் சந்தோசம் இல்லை
நானும் பேருந்தின் குழுக்கத்துக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அனுசரித்துக்கொண்டு வந்தேன் சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு மீண்டும் கயல் என்னை அழைத்தாள்
"அண்ணா நான் அந்த பக்கம் வரவா"
"கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துக்கோடி" நானே நிற்க இடம் இல்லாமல் நெரிசலில் இருக்க அவளும் வந்தாள் சரியாக இருக்காது என்று அப்படி சொன்னேன். என் தங்கை கயலின் முகத்தை பார்த்தேன் மிகவும் வாடி இருந்தது
"சரி வாடி ரெண்டு பெரும் மாறி நிற்கலாம்"
என்று நான் சொன்ன உடனே அவள் கம்பியை தண்டி வர முயற்சி செய்தாள் ஆனால் அருகில் இருப்பவர்கள் யாரும் நகர்ந்து இடம் கொடுக்க முன்வரவில்லை அவள் மீண்டும் முயற்சிக்க அருகில் இருந்த பெண்
"ஏன்மா இப்படி இடிச்சிகிட்டே வர்ற" என்று எரிச்சலுடன் கயலை பார்த்து கேட்டாள்
"கொஞ்சம் இடம் கொடுங்க அவ இந்த பக்கம் வர ஆசைப்படுற"
"ஆமா இந்த கூட்டத்தில் நீங்க உரசிட்டு கொஞ்சிட்டு வர நாங்க இடம் கொடுக்கணுமாக்கும்"
அந்த பெண் அப்படி சொன்னதும் எனக்கு மிகவும் கோபம் வந்தது
"என்னாம்மா இப்படி பேசுற அவ என் தங்கச்சி"
"எல்லரும் இப்படி தான் சொல்றாங்க, எதை உண்மைன்னு நம்புறது"
கோபத்தில் அந்த பெண்மனியை முறைக்க என் தங்கை என் கையை பற்றிக் மேலும் பேசவிடாமல் தடுத்தாள்
"இருக்கட்டும்ன்னா!"
"கால் வலிச்சிதுன்னா கம்பில சாஞ்சிக்க"
என் தங்கை முகத்தில் சிரிப்பு இல்லை, மாறாக ஒரு பதட்டம் தான் தெரிந்தது எனக்கும் வருத்தமாக இருந்தது சிறிது தூர பயணத்திற்கு பிறகு தான் என் மனதில் அது தோன்றியது கயல் என்னிடம் எதோ சொல்ல முடியாமல் தவிக்கிறாள் அப்படின்னா யாராவது அவளை... எனக்கு மிகவும் கோபம் வர என் தங்கையை சுற்றி நோட்டமிட்டேன் அவள் உடல் நெளித்துக்கொண்டு இருப்பது மட்டும் தான் தெரிந்தது அவ்வபோது அவள் கையை பிடியில் இருந்து விலகுவதும் பின் பிடிப்பதுமாக இருந்தது என் சந்தேகம் சரியே ஆன தங்கையை சீண்டுவது யார் என்று தெரியவில்லை, தெரிந்தால் அவனை உண்டு இல்லை என்று செய்துவிட வேண்டும் என்று நோட்டம் விட்டேன் அந்த நேரத்தில் பேருந்து வேகம் பிடிக்க ஓட்டுநர் பேருந்தின் மைய பகுதியில் மங்கலாக எரியும் விளக்கை தவிர மற்ற விளக்குகளை அணைத்விட்டார். பேருந்து முழுவதும் இருட்டு படர யார் எங்கு இருக்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை என் தங்கை முன்பை விட அதிகம் நெளிவது மட்டும் தெரிந்ததும். அவள் அருகில் முகத்தை கொண்டு சென்று
"கயல் எதுவாக இருந்தாலும் என்கிட்டே சொல்லு நான் பார்த்துக்குறேன் "
"யாருன்னு தெரியல்ன்னா ரொம்ப படுத்துறான் "
நான் அவள் உடலில் யார் கை வைக்கிறார்கள் என்று கண்களை கூர்மையாக்கி பார்த்தேன் சிறிது நேரத்தில் கண்கள் கொஞ்சம் இருட்டுக்கு பரிச்சியம் ஆனது, இருந்தாலும் யார் என் தங்கையை சீண்டுகிறார்கள் என்று தெரியவில்லை தங்கையை சுற்றி ஐவர் இருந்தனர் இரு ஆண்கள் சீட்டில் உட்கார்ந்து இருந்தனர் ஒருவன் அவள் பின்னல் மற்ற இருவரும் பெண்கள் மூவரில் யாராக இருக்கும் என்று குழம்பினேன் எல்லோரும் அமைதியாக உட்கார்ந்து இருப்பது போன்றே தெரிந்தது பேருந்தில் இருந்த இருட்டு வேறு அவர்களுக்கு சாதகமாக மாறி இருந்தது
"கயல் யார்னு தெரியமாட்டேங்குது அவன் எங்க தொடுறான்னு சொல்லு நான் அங்கே பார்த்து பிடிச்சிடுறேன்"
"இப்ப முதுகை தடவுறான்னா"
"முதுகு பக்கம் யாருன்னு தெரியலடி"
"இப்ப கைய கம்மூட்டுகுள்ள விடுறான்னா"
"நீ எதுவும் பண்ணமா அப்படியே நில்லு நான் அவன் என் கைய உள்ளே விட்டு அவன் கையை பிடிச்சி உடைச்சிர்றேன்"
நான் அவன் மீது இருந்த கோபத்தில் என்ன செய்கிறேன் என்று உணராமல் என் கையை என் தங்கையின் மார்புக்கு கொண்டு சென்றேன் கயலின் மார்புகள் என் கையில் பட்டது என்னையும் அறியாமல் என் தங்கை முலையின் முகட்டை பிடித்து பார்த்தேன்
"அண்ணா என் மார்பை பிடிக்கிறான்னா "
"அது என் கைடி, அவன் கை எங்க இருக்கு"
"இடது மார்பை தடவுறன் "
நான் என் தங்கையின் மார்புகளை தடவியவாறே இடது பக்க மார்புக்கு வந்தேன் யாருடைய கையும் தட்டு படவில்லை இருந்தும் அவள் இடது முலை முழுவதும் பிடித்து தடவி பார்த்தேன் மென்மையாக இருந்தது என்னை அறியாமல் என் உடலில் ஒரு வித உணர்ச்சி பரவ தொடங்கியது
"அண்ணா அவன் என் இடது மார்பை நல்ல தடவுறன் "
"நான் தண்டி அவன் கை தட்டு படுத்தான்னு தடவி பார்த்தேன் அவன் கை இல்லைடி"
"அவனுக்கு தெரிஞ்சிடுச்சின்னு நினைக்கிறன் கையை எடுத்துட்டான்னு நினைக்கிறன்"
நான் இடது முலையில் இருந்து அவள் மார்பை தடவி கொடுத்துவிட்டு வலது மார்புக்கு வந்தேன் அவள் முலை முகட்டில் விறைப்பாக தட்டு பட என்னையும் அறியாமல் இரு விரல் கொண்டு அதை பிடித்து நசுக்கி பார்த்தேன்
"ஹா!"
"என்னாச்சிடி"
"ஒன்னுமில்ல"
நான் என் தங்கை முகத்தை பார்த்தேன் அவள் கண்கள் முடிய நிலையில் முகத்தில் அதிக உணர்ச்சி தெரிந்தது
"ஒன்னுமில்லைன்னா ஏண்டி காதினே"
என் விரல்கள் அவள் விரைத்த புடைப்பை பிடித்து பார்த்துக்கொண்டே இருந்தது
"அவன் கையை எடுத்துட்டான்ல்ல உன் கையை வச்சி என்ன பண்ணிட்டு இருக்க"
அவள் கோபமாக கேட்க அப்போது தான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன் அயோ எவ்ளோ பெரிய தவறு செய்துவிட்டேன்
"ஸாரிடி அது அவன் அவன்..."
"பரவாயில்லை விடுண்ணா..."
இருவரும் அமைதியாக இருந்தோம், பேருந்து சீராக பயணித்து கொண்டு இருந்தது சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் என் தங்கை நெளிவது தெரிந்தது...