అన్ని మాట్లాడుకుందాము

[stories1968]

ఈ దారం తెరిచిన మన అందరి ప్రియ రచయిత పద్మజ గారికి, వారి భర్త శ్రీనివాస్ గారికి, వాళ్ళ కుటుంబానికి , మన  సభ్యులు అందరికీ శ్రీ రామ నవమి శుభాకాంక్షలు.


ఈ పండగ పర్వదినం సందర్భంగా ఒక చిన్న విషయం మీతో పంచుకోవాలి అని అనిపించింది. అందుకే ఈ సందేశం. మరొక చోట ఇధే పోస్ట్ చేశాను, కానీ ఇక్కడ కూడా దీని అవసరం ఉంది అనిపించి ఇలా పెడుతున్నాను.  పద్మజ గారు చాలాసార్లు ఆమె కుటుంబం గురించి ఊహించుకుంటూ ఇలా కథలు రాస్తాను అని చెప్పారు. అలాగే ఆమె కుటుంబంలో ఆమెకి ఉండే స్థానాన్ని కూడా మనతో చెప్పుకుంటారు. రాముడు అంటే ఏకపత్నీవ్రతుడు, జీవితంలో సీతమ్మని తప్ప మరొకరిని కోరుకోని వాడు అని మనం అందరం చదువుకున్నాము. ఆయనలాగా ఉండాలి నా భర్త అని ఒకప్పుడు స్త్రీలు కోరుకునేవారు, అలాగే మా అబ్బాయి రామచంద్రుడు అని తల్లి తండ్రులు మురుసిపోయేవారు ఒకప్పుడు. కానీ నేటి సమాజంలో మనం రాముడిలాగా ఉండే మనిషిని చూడలేకపోతున్నాము. ఇది మనం సమస్యగా భావించాలా? అనే ఒక ప్రశ్న వేసుకుంటే

కాదు, ఎందుకంటే రాముడి లాగా ఉండటం సరైనది కాదు అని తరువాతి యుగంలో మరొక అవతారాన్ని పరమాత్మ ఎత్తినప్పుడే అందరికీ తెలియజేశారు. మరి అలాంటిది ఈ యుగంలో రాముడిలాగా ఉండటం అనేది ఒక వైపు అత్యాసే, ఇంకా ఆలోచిస్తే తప్పు కూడా. కారణం ఈ యుగంలో మన కర్మలు వేరు, మన బాంధవ్యాలు వేరు. స్త్రీ పురుష బంధాన్ని ఎన్నో యుగాలు ఎన్నో రకాలుగా వివరిస్తూ వచ్చాయి. కానీ అన్నీ యుగాలలోనూ ఒక్కటి మాత్రం సత్యంగా పరిగణించబడింది. ఒక స్త్రీ మరొక పురుషుడికి గనక తన సర్వస్వాన్నీ ఆర్పిస్తే అప్పుడు ఆ స్త్రీ ఆ మగాడికి మరొక ప్రపంచాన్ని కానుకగా ఇచ్చినట్టు. కానీ ఆ స్థాయికి మగవాడు కూడా చేరుకోగలగాలి, ఆ స్త్రీని సొంతం చేసుకోగలగాలి.

రామాయణ కాలంలో రావణాసురుడు అనేక మంది స్త్రీలతో సంభోగం జరుపుతాడు అని తెలిసినా మండోదరీ దేవి తన పాతివ్రత్యాన్ని కోల్పోలేదు. కానీ అంతటి ప్రేమని అర్ధం చేసుకోలేని రావణుడు చివరకు ఆ సాధ్వీమణి ఆరాధనకి దూరం అయ్యాడు.

తిలోత్తమని భార్యగా పొందిన ఇంద్రుడు తన కోరికని తెలియజేయగా, తిలోత్తమ స్వయంగా కామరూపం ధరించి పలువురు ముని పత్నుల రూపాలలో ఇంద్రుడితో రతి జరిపింది. ఇంతటి స్థాయి ప్రేమని చూపించిన తిలోత్తమని కాదని ఇంద్రుడు ఎన్నో సార్లు పరాభవం పొందాడు.

ఇంకా ఇంకా వెతికితే మరిన్ని స్త్రీ మూర్తుల స్వచ్చమైన ప్రేమ మనకి పురాణాలలో కనిపిస్తుంది. కానీ అంతటి ప్రేమని పొందగల అర్హులు మాత్రం చాలా తక్కువ అని చెప్పాలి.
అటువంటి ఒక వ్యక్తిగా పరమాత్మ శ్రీరాముడి రూపం ధరించి సీతమ్మవారిని తన జీవితం మొత్తం ప్రేమిస్తూ వచ్చాడు. అలాగే సీతమ్మవారు కూడా రాములవారిని ఎప్పుడూ ఉన్నత స్థానంలో ఉంచారు.

యే కాలానికి ఆ కాలం ధర్మం ఉంటుంది. దీన్నే యుగధర్మం అంటారు. కలియుగంలో మన ధర్మాలు మారినా అవి ఇవి అని చెప్పడానికి మనకి గురువులు లేరు సరైన వారు. కానీ మనకి మనమే గురువై మనమే అన్నీ ఒక్కొక్కటిగా తెలుసుకుంటూ ఈ ప్రపంచాన్ని ఈదుతూ వస్తున్నాము. అటువంటి మన జీవితంలోకి మరొక స్త్రీ వస్తే ఆమెకి కూడా మనకి సమానమైన విలువని ఇవ్వగలిగినప్పుడు, తన ప్రయాణం కూడా మన ప్రయాణంలో భాగం ఔతుంది. అలా ఈ ఇద్దరి ప్రయాణం సరికొత్త గమ్యాలని చేరుకుంటుంది. అటువంటి అవకాశం మనలో అందరికీ లేకపోవచ్చు నేటి సమాజం పరిస్థితుల వల్ల. కానీ ఆ అవకాశం ఉన్నవాళ్ళు ఆ స్థాయిని చేరుకోవాలి అని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.

ఈ దారంలో పెళ్లి అయినవాళ్ళు ఉన్నారు, కాని వాళ్ళు ఉన్నారు. ఒకరికి తెలుసు, మరొకరికి తెలియదు అని కాదు, కానీ పంచుకోవాలి కాబట్టి ఇలా చెప్తున్నా . స్త్రీ పురుష సమానత్వం అనేది జీతభత్యాలలో కావాలి అని feministlu గొడవపడతారు. అందుకే మగవారి మీద గృహహింస చేసే ఆడవారి కేసులు ఎక్కువయ్యాయి. లేదు శృంగార పరమైన కోరికలలో సమానత్వం కావాలి అని masochists గొడవపడతారు, అందుకే మానభంగాలు, marital రేపులు ఎక్కువయ్యాయి. కానీ నిజానికి సమానత్వం అనేది సాధ్యం కాదు అనేది అందరూ ఒప్పుకోవాల్సిన నిజం. అలాగే  ఒకళ్లని ఒకళ్ళు ఆరాధించుకోవడానికి సమానత్వం అవసరం లేదు అని తెలుసుకున్న వాళ్ళు నా దృష్టిలో గొప్ప దాంపత్య జీవితాన్ని గడుపుతున్నవాళ్లు. అటువంటి స్థితిని మనం అందరమూ పొందాలి అనేది నా అభిలాష.

ఇదే విషయాన్ని పద్మజ  గారు ఆవిడ కథల  ద్వారా ఎన్నో సార్లు చెప్పారు. మొదటి కథ నుంచి మొన్న వచ్చిన కథ దాకా, ప్రతి కథలోనూ ఆయా పాత్రల స్వభావాలని పరికిస్తూనే వాళ్ళు ఎంత ఉన్నతమైన సుఖాలని పొందారో చెప్తునే, తమ తోటి వారికి ఎంతటి సంతోషాన్ని ఇచ్చారో కూడా చెప్పారు. ఇంట్లో ఉన్న పాత తరం వాళ్ళు తమ తరువాతి తరాల మనస్తత్వాలని అర్ధం చేసుకొని వాళ్ళతో చేతులు కలిపారు. అలాగే మధ్యతరంలో ఉన్న పద్మజ గారి లాంటి వాళ్ళు తాము నిన్నకి రేపుకి వారధులమ్ అన్న విషయాన్ని మన అందరికీ తెలిసేలా తమ నడవడిని ఏర్పాటు చేసుకున్నారు. అలాగే పిల్లలు అంటే వాళ్ళ మీద అధికారం చెలాయించాలి, లేదా మంచి చెడు అంటే మనమే చెప్పాలి అని కాకుండా వాళ్ళ కోరికలకీ విలువని ఇచ్చి వాళ్ళతో పాటుగా ఆ కొరికలని తీర్చడానికి ముందుకి నడిచారు. పిల్లలు కూడా తమ తరానికి తెలియని వాటి గురించి లేని పోని తప్పుడు అభిప్రాయాలు పెట్టుకోకుండా అసలు విషయం తెలుసుకొని, అది అర్ధం చేసుకొని వాళ్ళు కూడా బాధ్యతగా తమ పెద్దల సంతోషానికి కారణం అయ్యారు.
ప్రతి కథలోనూ,
నా కొడుకులు అమాయకులు, వాళ్ళకి ఇవి తెలియకూడదు అని పద్మజ గారు అనుకోని ఉంటే వాళ్ళు అంతా గొప్పవాళ్ళుగా ఎదిగేవారా?

నా భార్య బజారుది అని శ్రీనివాస్ గారు అనుకొని ఉంటే ఆమె కుటుంబం కోసం చేసిన త్యాగాన్ని , చూపించే ప్రేమని అర్ధం చేసుకునే అవకాశం పొందేవారా?

మా అమ్మ మమ్మల్ని మోసం చేసింది అని ఈసడించుకుంటే ప్రపంచంలో ఎవరూ పొందలేని విధంగా తల్లి ప్రేమని ఆ పిల్లలు పొందగలిగేవారా?

అసలైన సమానత్వం అంటే ఇదా? లేక టిక్ టోక్ లో ముడ్డి ఊపుతూ డాన్స్ చేసే అమ్మాయికి అభం శుభం తెలియదు అని భావించే తల్లితండ్రులు చూపించేదా?

నిజమైన దాంపత్య జీవితం అంటే ఇదా? లేక మొగుడు పది నిమిషాలు బయటికి వెళ్తే దేని దగ్గరికి వెళ్ళాడు అని ఆరాతీసే ఆడవాళ్ళది, లేదా పెళ్ళాం ఎవడికి లైన్ వేస్తుంది అని దొంగ చూపులు చూసే మగవాళ్ళదా?

బాధ్యతలు భుజాన వేసుకోవడం అంటే ఇదా? లేక నాకు నచ్చిన వాడితో తిరుగుతా అని తల్లితండ్రులతో గొడవపడుతూనే కనీసం వొంటి మీద గుడ్డముక్క కూడా వాళ్ళ డబ్బులతో తప్ప కొనలేని పిల్లలు చూపించేదా?

సమాజంలో ప్రతి జంట మన శ్రీనివాస పద్మజ  గారిలా ఉండాలి అని అనట్లేదు. ఎవరి పరిధులు వాళ్ళవి, కానీ ప్రపంచం అంటే ఏంటో తెలుసుకున్న వాళ్ళుగా దానికి అతీతంగా మన జీవితం మరియు బాంధవ్యాలు ఉండాలి అని పాటుపడటంలో మాత్రం తప్పు లేదు అని నా ఉద్దేశం.

ఈ దారిలో పయనించేవారు కొంతమంది శృంగారాన్ని ఎంచుకుంటారు, కొంతమంది జ్ఞానాన్ని ఎంచుకుంటారు, మరోకొందరు డబ్బుని ఎంచుకుంటారు. ఎవరి దారిలో వారు గొప్ప విజయాన్ని సాధిస్తారు. అలాగే మనం అందరం కూడా విజయాన్ని సాధించాలి అని కోరుకుంటూ.

ఎవరిని ఐనా నొప్పించి ఉంటే మన్నించమని వేడుకుంటూ


ధన్యవాదాలు.

మరొక్క సారి అందరికీ శ్రీరామ నవమి
శుభాకాంక్షలు

మీ పురాణ తెలివికి నా నమస్కారం