22-08-2021, 01:47 PM
இன்று நான் கேரளா வந்த 5 ஆம் நாள் காலையில் இருந்து மாலை வரையில் ஐந்து ஊர்களில் ஒவ்வொரு தெருவாக அலைந்தேன் பிரொஜனம் ஒன்றும் இல்லை
ஆறாவது நாளும் இப்படியே அலைந்தது மட்டும் மிச்சம்.
ஏழாம் நாள் காலையில் எனது தேடுதல் வேட்டை துவங்கினேன்.
இன்று கம்பெனி யில் புதிய பாய்லர்கள் வேலை செய்ய துவங்கி இருக்கும எனத் தெரியும். கம்பெனிக்கு போன் செய்ய வேண்டும் . இருந்தாலும் அடுத்துள்ள ஊரிர்க்கு சென்று அலைந்தேன் பிரொஜனம் ஒன்றும் இல்லை.
11 மணிக்கு கம்பெனிக்கு போன் செய்தேன் யார் எடுத்தார்கள் என்று புரியவில்லை ஒரே சத்தம் மட்டும் கேட்டது பிறகு யார் பேசுவது என்று கேட்டார்கள் நான் ஷியாம் என்றேன் கம்பெனி யில் ஏதோ விபத்து என்றும் உடனடியாக வர கூறினார்?
நான் எங்காவது வெளியூருக்கு போனால் கம்பெனியில் சின்ன பிரச்சினை என்றாலும் இப்படி தான் கூறுவர். நான் உடனடியாக திரும்பி கம்பெனிக்கு போனால் அங்கு சிறிய பிரச்சினை யாக இருக்கும். அதுபோல தான் இதுவும் என தீர்மானித்தேன்.
இன்று மாலை எதுவாக இருந்தாலும் ஊருக்கு திரும்புவது என தீர்மானித்தேன்
11 மணிக்கு அடுத்த இலக்கை நோக்கி லிஸ்டில் உள்ள அடுத்த ஊரை தேடி.
அந்த ஊரில் பஸ்சில் இருந்து இறங்கும் போது அந்த ஊர் போஸ்ட் மேனைக் கண்டேன். அவரிடம் அந்த ஊருக்கு வேண்டிய வீனா வின் முகவரியை கூறினேன்.
மெடிக்கல் காலேஜில் இருந்தா என்று கேட்டார்.
ஆம் என்றேன். எனக்கு அவளது வீட்டிற்கு போகும் வழியைக் கூறினார்.
எனது கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்.
ஆம் இது மிகப்பெரிய சாதனை தான். என்னால் என் கண்ணீரை அடக்க முடியவில்லை. அடுத்து உள்ள கடையில் அவளுக்கு வேண்டி சில விலைக் கூடிய சாக்லேட்டுகள் வாங்கி வீனா வின் வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.
என் கதல் நிலாவை நோக்கி நடக்கும் நான்
ஆறாவது நாளும் இப்படியே அலைந்தது மட்டும் மிச்சம்.
ஏழாம் நாள் காலையில் எனது தேடுதல் வேட்டை துவங்கினேன்.
இன்று கம்பெனி யில் புதிய பாய்லர்கள் வேலை செய்ய துவங்கி இருக்கும எனத் தெரியும். கம்பெனிக்கு போன் செய்ய வேண்டும் . இருந்தாலும் அடுத்துள்ள ஊரிர்க்கு சென்று அலைந்தேன் பிரொஜனம் ஒன்றும் இல்லை.
11 மணிக்கு கம்பெனிக்கு போன் செய்தேன் யார் எடுத்தார்கள் என்று புரியவில்லை ஒரே சத்தம் மட்டும் கேட்டது பிறகு யார் பேசுவது என்று கேட்டார்கள் நான் ஷியாம் என்றேன் கம்பெனி யில் ஏதோ விபத்து என்றும் உடனடியாக வர கூறினார்?
நான் எங்காவது வெளியூருக்கு போனால் கம்பெனியில் சின்ன பிரச்சினை என்றாலும் இப்படி தான் கூறுவர். நான் உடனடியாக திரும்பி கம்பெனிக்கு போனால் அங்கு சிறிய பிரச்சினை யாக இருக்கும். அதுபோல தான் இதுவும் என தீர்மானித்தேன்.
இன்று மாலை எதுவாக இருந்தாலும் ஊருக்கு திரும்புவது என தீர்மானித்தேன்
11 மணிக்கு அடுத்த இலக்கை நோக்கி லிஸ்டில் உள்ள அடுத்த ஊரை தேடி.
அந்த ஊரில் பஸ்சில் இருந்து இறங்கும் போது அந்த ஊர் போஸ்ட் மேனைக் கண்டேன். அவரிடம் அந்த ஊருக்கு வேண்டிய வீனா வின் முகவரியை கூறினேன்.
மெடிக்கல் காலேஜில் இருந்தா என்று கேட்டார்.
ஆம் என்றேன். எனக்கு அவளது வீட்டிற்கு போகும் வழியைக் கூறினார்.
எனது கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்.
ஆம் இது மிகப்பெரிய சாதனை தான். என்னால் என் கண்ணீரை அடக்க முடியவில்லை. அடுத்து உள்ள கடையில் அவளுக்கு வேண்டி சில விலைக் கூடிய சாக்லேட்டுகள் வாங்கி வீனா வின் வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.
என் கதல் நிலாவை நோக்கி நடக்கும் நான்