20-08-2021, 07:44 PM
பொண்டாட்டியோட இன்னர்ஸ் எதுன்னு கூட தெரியாம இருக்குற!
விளையாட்டாக... நக்கலாக சொல்லிக்கொண்டே அவள் தன் ரூமுக்குள் போய்விட... சீனுவுக்கு கண்ணைக் கட்டிக்கொண்டு வந்தது.
சீனு, அப்படியே சோகமாக போய் உட்கார்ந்துவிட்டான். ச்சே.. அன்று கண்ணனை பார்த்து எவ்வளவு எகத்தாளமாகக் கேட்டேன். உன் பொண்டாட்டியோட இன்னர்ஸ் சைஸ் கூட உனக்கு தெரியலையா என்று? இன்று? நான் எப்படி இருக்கிறேன். அவனவன் இடத்தில் இருந்து பார்த்தால்தான் அவனவன் உணர்வுகள் புரிகிறது.
அவன் அன்று முழுவதும் டல்லாக இருந்தான். கண்ணனை நினைத்தாலே அவனது நிம்மதி பறிபோய்விடுவதுபோல் இருந்தது.
ஆனால் அழகாக புடவை கட்டி நிஷா அங்குமிங்குமாக அடக்க ஒடுக்கமாக நடந்துகொண்டு திரிய... அவன் சுய நினைவுக்கு வந்தான். இளமை உணர்வோடு... ஏக்கத்தோடு அவளை பார்த்தான்.
நிஷா வேறு இப்படி சூடேற்றுகிறாளே... ஐயோ அவள் முன்னழகுகளும்... பின்னழகுகளும்....இறைவா...
அவனுக்கு மறுபடியும் உடம்பு சூடேறிக்கொண்டு... ஒருமாதிரியாக வந்தது. நிஷாவின் கொழுத்த முலை அழகுகளே அவன் கண்முன் வந்து வந்து நின்றன.
ஐயோ நானே அவளை என்னை வெறுக்கவைத்துவிடுவேன் போலிருக்கே
அவன் அப்படியே படுத்துவிட்டான். என்னங்க.. லன்ச் சாப்பிட வாங்க? என்று காயத்ரி வந்து கூப்பிட, அவனோ எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குதுடி. பசிக்கலை. ரெஸ்ட் எடுக்கணும். கம்பெல் பண்ணாதே என்று படுத்துவிட்டான். அப்படியே தூங்கிவிட்டான்.
வெளியே வந்த காயத்ரி, நிஷாவை பார்த்து முறைத்தாள்.
என்னடி பண்ண?
நான் என்ன பண்ணேன்?
சீனு காய்ச்சல்னு படுத்திருக்கான்?
நிஷாவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. சிரிப்பு வந்தது. நான் என்ன பண்ணுவேன்? என்றாள்.
காயத்ரி ஆச்சரியமாகச் சொன்னாள். நான் ஒட்டுத்துணியில்லாம போய் நின்னாக்கூட அவன் சாதாரணமா என்ன பார்ப்பான். ஆனா நீ லேசா அங்க கொஞ்சம் இங்க கொஞ்சம் காட்டினாலே அவனுக்கு காய்ச்சல் வந்திருதேடி...
அது அப்படித்தான்
அன்று முழுக்க... நிஷாவுக்கு பூரிப்பாகவும் சுகமாகவும் இருந்தது.
விளையாட்டாக... நக்கலாக சொல்லிக்கொண்டே அவள் தன் ரூமுக்குள் போய்விட... சீனுவுக்கு கண்ணைக் கட்டிக்கொண்டு வந்தது.
சீனு, அப்படியே சோகமாக போய் உட்கார்ந்துவிட்டான். ச்சே.. அன்று கண்ணனை பார்த்து எவ்வளவு எகத்தாளமாகக் கேட்டேன். உன் பொண்டாட்டியோட இன்னர்ஸ் சைஸ் கூட உனக்கு தெரியலையா என்று? இன்று? நான் எப்படி இருக்கிறேன். அவனவன் இடத்தில் இருந்து பார்த்தால்தான் அவனவன் உணர்வுகள் புரிகிறது.
அவன் அன்று முழுவதும் டல்லாக இருந்தான். கண்ணனை நினைத்தாலே அவனது நிம்மதி பறிபோய்விடுவதுபோல் இருந்தது.
ஆனால் அழகாக புடவை கட்டி நிஷா அங்குமிங்குமாக அடக்க ஒடுக்கமாக நடந்துகொண்டு திரிய... அவன் சுய நினைவுக்கு வந்தான். இளமை உணர்வோடு... ஏக்கத்தோடு அவளை பார்த்தான்.
நிஷா வேறு இப்படி சூடேற்றுகிறாளே... ஐயோ அவள் முன்னழகுகளும்... பின்னழகுகளும்....இறைவா...
அவனுக்கு மறுபடியும் உடம்பு சூடேறிக்கொண்டு... ஒருமாதிரியாக வந்தது. நிஷாவின் கொழுத்த முலை அழகுகளே அவன் கண்முன் வந்து வந்து நின்றன.
ஐயோ நானே அவளை என்னை வெறுக்கவைத்துவிடுவேன் போலிருக்கே
அவன் அப்படியே படுத்துவிட்டான். என்னங்க.. லன்ச் சாப்பிட வாங்க? என்று காயத்ரி வந்து கூப்பிட, அவனோ எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குதுடி. பசிக்கலை. ரெஸ்ட் எடுக்கணும். கம்பெல் பண்ணாதே என்று படுத்துவிட்டான். அப்படியே தூங்கிவிட்டான்.
வெளியே வந்த காயத்ரி, நிஷாவை பார்த்து முறைத்தாள்.
என்னடி பண்ண?
நான் என்ன பண்ணேன்?
சீனு காய்ச்சல்னு படுத்திருக்கான்?
நிஷாவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. சிரிப்பு வந்தது. நான் என்ன பண்ணுவேன்? என்றாள்.
காயத்ரி ஆச்சரியமாகச் சொன்னாள். நான் ஒட்டுத்துணியில்லாம போய் நின்னாக்கூட அவன் சாதாரணமா என்ன பார்ப்பான். ஆனா நீ லேசா அங்க கொஞ்சம் இங்க கொஞ்சம் காட்டினாலே அவனுக்கு காய்ச்சல் வந்திருதேடி...
அது அப்படித்தான்
அன்று முழுக்க... நிஷாவுக்கு பூரிப்பாகவும் சுகமாகவும் இருந்தது.