16-08-2021, 03:37 PM
மறுநாள் காலையில்,
கண் எரிச்சலுடன் முழிச்சி அன்பு, பக்கத்தில் கல்யாணியை காணாமல்,
எழுந்து பாத்ரூம் சென்று முகத்தை கழுவி வெளியில் வர
கல்யாணி காபி டம்ளருடன் உள்ள வந்தாள்.
அந்நேரத்திற்கே குளித்து தலையில் துண்டை கட்டி இருந்தாள்.
தலை முடியில் இருந்து வழிந்த நீர் அவள் கன்னத்தில் வழிந்து ஓட
அன்பு மெய் மறந்து அவள் அழகை ரசித்தான்.
இந்த அழகு எனக்கு மட்டும் சொந்தம் இல்லையா.
இவள் தங்க உடல், அனைவர்க்கும் பொதுவா,
நினைக்க நினைக்க அன்பு உள்ளத்தில் குமிறினான்.
அவள் சிரித்து கொண்டே, என்னங்க அப்படி பார்க்கறீங்க,
என் மேல கோபமா,
அவள் செல்லமா கொஞ்சி கொண்டே கேட்க,
அனைத்தையும் மறந்து போன அன்பு
இல்லடி செல்லம்,
நீ ஆபிசுக்கு போ,
நாம நாளைக்கு போகலாம்.
பிரச்னையை சுலபமாக மூடினான்.
அவளும் டிபன் சாப்பிட்டுட்டு வேளைக்கு கிளம்பினா
எப்போதும் கொண்டு போகும் ஹேண்ட் பேக்குடன் ஒரு எக்ஸ்ட்ரா கவர் அவள்
கையில் இருந்தது.
மாற்று உடை என்று அன்பு புரிந்து கொண்டான்.
மனைவி வேளைக்கு சென்றவுடன் நேரம் போகாமல்
அன்பு தத்தளித்து கொண்டு இருந்தான்.
மதியம் சாப்பாட்டுக்கு பிறகு நண்பன் குமாருக்கு
போன் செய்தான் அன்பு.
மச்சி, என்னடா இன்னைக்கு அவ கண்டிப்பா வருவாளா
குமார், என்னடா அப்படி சொல்லிட்ட,
நான் அவகிட்ட பேசிட்டேன் மச்சி.
மதியம் மூன்று மணிக்கு வருக்கிறாடா
அன்பு, சரிடா மச்சி. வீடியோ மறந்துடாதே,
குமார், மறக்கல மச்சி, எல்லாத்தையும் ரெடி பண்ணிட்டேன்.
அன்பு, சரிடா நான் நைட் வரேன்.
போனை வச்சிட்டான்.
அன்பு, சிறிது நேரம் கழித்து நண்பன் தங்கி இருக்கும் ஹோட்டல்
முன்பு இருந்த ஒரு மரத்திற்கு முன்னாடி தன்னுடைய வண்டியை நிறுத்தினான்.
சரியாக மூன்று மணிக்கு அன்பு, மனைவி ஆபிசுக்கு போன் செய்தான்.
ஆனா, கல்யாணி பெர்மிஷன்லெ கிளம்பிவிட்டதாக தகவல்.
ஹோட்டலுக்கு வெளிய பொறுமையாக காத்து இருந்தான் அன்பு.
ஹோட்டலுக்கு உள்ள குமார் பொறுமை இல்லாம காத்து இருந்தான் அவனுடைய
அழகி வருவதற்காக.
சரியாக மூன்று பத்துக்கு ஒரு ஆட்டோ வந்து நிற்க உள்ளே இருந்து கல்யாணி
இறங்க
பார்த்த அன்புவுக்கோ தலையில் இடி விழுந்தது.
கண் எரிச்சலுடன் முழிச்சி அன்பு, பக்கத்தில் கல்யாணியை காணாமல்,
எழுந்து பாத்ரூம் சென்று முகத்தை கழுவி வெளியில் வர
கல்யாணி காபி டம்ளருடன் உள்ள வந்தாள்.
அந்நேரத்திற்கே குளித்து தலையில் துண்டை கட்டி இருந்தாள்.
தலை முடியில் இருந்து வழிந்த நீர் அவள் கன்னத்தில் வழிந்து ஓட
அன்பு மெய் மறந்து அவள் அழகை ரசித்தான்.
இந்த அழகு எனக்கு மட்டும் சொந்தம் இல்லையா.
இவள் தங்க உடல், அனைவர்க்கும் பொதுவா,
நினைக்க நினைக்க அன்பு உள்ளத்தில் குமிறினான்.
அவள் சிரித்து கொண்டே, என்னங்க அப்படி பார்க்கறீங்க,
என் மேல கோபமா,
அவள் செல்லமா கொஞ்சி கொண்டே கேட்க,
அனைத்தையும் மறந்து போன அன்பு
இல்லடி செல்லம்,
நீ ஆபிசுக்கு போ,
நாம நாளைக்கு போகலாம்.
பிரச்னையை சுலபமாக மூடினான்.
அவளும் டிபன் சாப்பிட்டுட்டு வேளைக்கு கிளம்பினா
எப்போதும் கொண்டு போகும் ஹேண்ட் பேக்குடன் ஒரு எக்ஸ்ட்ரா கவர் அவள்
கையில் இருந்தது.
மாற்று உடை என்று அன்பு புரிந்து கொண்டான்.
மனைவி வேளைக்கு சென்றவுடன் நேரம் போகாமல்
அன்பு தத்தளித்து கொண்டு இருந்தான்.
மதியம் சாப்பாட்டுக்கு பிறகு நண்பன் குமாருக்கு
போன் செய்தான் அன்பு.
மச்சி, என்னடா இன்னைக்கு அவ கண்டிப்பா வருவாளா
குமார், என்னடா அப்படி சொல்லிட்ட,
நான் அவகிட்ட பேசிட்டேன் மச்சி.
மதியம் மூன்று மணிக்கு வருக்கிறாடா
அன்பு, சரிடா மச்சி. வீடியோ மறந்துடாதே,
குமார், மறக்கல மச்சி, எல்லாத்தையும் ரெடி பண்ணிட்டேன்.
அன்பு, சரிடா நான் நைட் வரேன்.
போனை வச்சிட்டான்.
அன்பு, சிறிது நேரம் கழித்து நண்பன் தங்கி இருக்கும் ஹோட்டல்
முன்பு இருந்த ஒரு மரத்திற்கு முன்னாடி தன்னுடைய வண்டியை நிறுத்தினான்.
சரியாக மூன்று மணிக்கு அன்பு, மனைவி ஆபிசுக்கு போன் செய்தான்.
ஆனா, கல்யாணி பெர்மிஷன்லெ கிளம்பிவிட்டதாக தகவல்.
ஹோட்டலுக்கு வெளிய பொறுமையாக காத்து இருந்தான் அன்பு.
ஹோட்டலுக்கு உள்ள குமார் பொறுமை இல்லாம காத்து இருந்தான் அவனுடைய
அழகி வருவதற்காக.
சரியாக மூன்று பத்துக்கு ஒரு ஆட்டோ வந்து நிற்க உள்ளே இருந்து கல்யாணி
இறங்க
பார்த்த அன்புவுக்கோ தலையில் இடி விழுந்தது.