18-04-2019, 10:28 AM
சுந்தரிக்கு அவர் அப்படி சட்டென்று கேட்டது பயமாயிருந்தாலும் “அதெல்லாம் ஒண்ணும் ப்ராப்ளம் இல்லை என்றாள்.அப்புறம் எதற்கு இந்த 7வருட கேப் என்றார். சுந்தரிக்கு என சொல்வது என்று தெரியவில்லை. அவளும் அவள் கணவனும் ட்ரை பண்ணிகொண்டு தான் இருக்கிறார்கள் ஆனால் ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை. செக்கப் கூட போய்டு வந்தார்கள் ஒரு குறையும் இல்லை என dr சொல்லி விட்டார். இதனால் இவர்களும் இரண்டாவது குழந்தை பிறக்கும் போது பிறக்கட்டும் என இருந்து விட்டனர்.சுந்தரிக்கு முதல் பையன் பிறந்து ஏழு வருடம் ஆகி இருந்தது.உனக்கு என் மேலே ஏதும் கோபமில்லையே” என்றார் “ச்சீ ச்சீ அப்படி எல்லாம் இல்லை” என்று தலையை ஆட்டினாள். “அன்னிக்கு நீ பண்ணிண ஹெல்ப்க்கு ரொம்ப நன்றிம்மா” என்றார். மனதிற்குள் “உன் அழகை காட்டி என் பூலை தூக்கி விட்டதற்கு நன்றி” என்று சொல்லிக் கொண்டார்.
அதெல்லாம் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் ஒரு ஹெல்ப் தானே” என்றாள் சுந்தரி “உன்னை பாத்த உடனே சொல்லனும் நினைச்சேன் உனக்கு சேலை நல்லா பொருத்தமா இருக்கும்மா” சுந்தரிக்கு வெட்கம் வந்தது “ஓ தாங்க்ஸ் தாத்தா என்றாள்.“என் மனைவியின் சேலையும் உனக்கு நல்லா பொருந்தி இருக்கு” சுந்தரிக்கு பேச்சை மாற்ற வேண்டும் என்று தோன்றியது “. இருவருக்கும் மத்தியில் ஒரு அமைதி நிலவியதுஉண்மைய சொல்லணும்னா உன்னை பார்த்ததுக்கு அப்புறம் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்” என்று வாட்சுமேன் சொன்ன்னார். “என்ன சொல்றீங்க தத்தாஎன்றாள் லேசான பயத்தோடே. “பையன் கல்யாணம் ஆகி அவன் தனியா போய்ட்டான்,, என் மனைவி என் கூட இல்லை. ஆதலால் உன்னை பார்த்தவுடன் ஏதோ மனதில் ஒரு சந்தோஷம.சுந்தரி அமைதியாக இருந்தாள். “என்னடா இந்த வயதான மனுஷன் உளறறான்னு பாக்கரியா” என்றார். “ச்சே ச்சே அப்படியில்லை என்றாள். “உன்னை மறுபடி பாக்கனும் போல இருந்தது. அதற்குள் நீ வந்து விட்டாய் என்றார். நீ அன்னிக்கு செஞ்ச உதவிக்கு என்னாலே முடிஞ்சது” “என்ன தத்தா பெரிய உதவி ச்சும்மா ஒரு நைட் ஹெல்ப் பண்ணிணேன்”
எனக்கு உன் கூட டச்லே இருந்தா இந்த தனிமை உணர்வு போய்டும்மா”என்றார்.சுந்தரி அமைதியாக இருந்தாள். அவருக்கு பயம் மெல்ல மெல்ல விலகியது தன் மனதில் தோன்றியதையெல்லாம் தைரியமாக சொன்னார்.
“நீ சின்ன வயசு இந்த ஆளோட என்ன பேசறது எப்படி டச்லே இருக்கறதுன்னு யோசிக்கறியாம்மா” அவரை பார்க்க சுந்தரிக்கு பாவமாகவும் இருந்தது அதே சமயம் இந்த பேச்சு எங்கே செல்லுமோ என்று பயமாகவும் இருந்தது.
“அப்படியில்லை என்னாலே முடிஞ்ச ஹெல்ப் நான் பண்ணறேன்” என்று அவள் கூறிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே அவளின் மடியில் படுத்திருந்த பேரக்குழந்தை தூக்கத்திலேயே சிறுநீர் கழித்துவிட்டான் அது அவளின் புடவையை நனைத்து விட்டது.அடடா மூத்திரம் போய்ட்டானா” என்று ஓடி வந்து குழந்தையை அவள் மடியில் இருந்து தூக்கினார்.
“இவனுக்கு டிரஸ் மாத்தனும்” என்றார். “நான் மாத்தரேன் வேறே டிரஸ் இருந்தா கொண்டு வாங்க” என்று கூறிய சுந்தரி அவனை தூக்கிக் கொண்டு பாத்ரூம் சென்றாள். அவனை எழுப்பி மூத்திரம் போறியாடா என்று கேட்டாள். அவனின் ஈரமான பேண்டை கழட்டி அவனை போக சொன்னாள். அவன் தூக்க கலக்கத்திலேயே ரெண்டு சொட்டு போனான். அதற்குள் வாட்சுமேன் தத்தா பாத்ரூமுக்கு வந்தார். அங்கே சுந்தரி குனிந்த வாக்கில் குழந்தையை பிடித்திருந்தாள
அவளின் முந்தானை சிறிது விலகியிருந்தது. அவள் முலைகள் தெரியாதவாறு மேலெ ஏற்றி ஜாக்கெட் போட்டிருந்தாலும் அவள் குனிந்திருந்ததால் அவள் முலைகளின் ஆரம்பம் பாத்ரூம் மஞ்சள் வெளிச்சத்தில் ஜொலித்தது. வாட்சுமேன் உள்ளே நுழைந்ததும் அவரின் பார்வை அவளின் முலைகளில் நின்றது. அவளும் அதை உணர்ந்தாள் ஆனால் அவள் குழந்தையை பிடித்திருந்ததால் அவனை விட்டு விட்டு அவளால் முலைகளை மூட முடியவில்லை.
வாட்சுமேன் தத்தா அவளின் முலைகளையே வெறிக்காமல் “இந்தாம்மா இதனால் துடச்சிவிடு” என்று ஒரு டவலை கொடுத்தார். சுந்தரி சிறிது நீர் எடுத்து அவனை துடைத்து விட்டு டவலால் துடைத்தாள். அவளின் அசைவுக்கு ஏற்ப அவளின் முலைகள் குலுங்கின. வாட்சுமேன் தாத்தாவால் அதை முழுதும் பார்க்க முடியும் என்ற எண்ணமே அவளுக்குள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. துடைத்து முடித்ததும் புது கால்சட்டையை கொடுத்தார் அவர். அதையும் அவனுக்கு மாட்டி விட்டாள். அவளிடம் இருந்து அவனை வாங்கிக் கொண்டு ஹாலில் படுக்க வைத்தார்.சுந்தரி முந்தானையை சரி செய்து கொண்டு வெளியெ வந்தாள்.
சுந்தரி நீயும் புடவையை மாத்திக்கோ ஈரமா இருக்கு பார்” என்றார்.
“இல்லை பரவாயில்லை தாத்தா என்றாள்.
“குளிரும்மா மழை வேற பெய்யுது” அதை வாங்கிக் கொண்டு பாத்ரூமுக்கு சென்றாள் சுந்தரி. போனவள் உடனே திரும்பி வந்தாள்.
“என்னாச்சு” என்றார் வாட்சுமேன்.
“இல்லை உள்ளே கரப்பான் பூச்சி இருக்கு” “ஓ உனக்கு பயமா நீ குழந்தைக்கு உடை மாற்றும் போது கூட உள்ளே தான் இருந்தது நீ பாக்கலியா” என்றார். பாத்ரூம் உள்ளே சென்று பார்த்தார் அதை காணவில்லை. “உள்ளே இல்லே நீ தைரியமா வா” என்றார்.
“இருங்க நான் செக் பண்ண அப்பறம் போங்க” என்று சுந்தரி உள்ளே தேடி பார்த்தாள். உள்ளே ஒரு மூலையில் அந்த பூச்சி இருப்பதை கண்டுபிடித்து வெளியே வேகமாக வர முயன்றாள் அப்பொழுது வாசலருகே நின்ற வாட்சுமேன் தத்தா மார்பில் மோதினாள். மோதின வேகத்தில் கீழே விழ பார்த்தாள்.சுந்தரியின் முலைகள் பஞ்சை போல அவரின் நெஞ்சில் மோதின. கீழ விழ இருந்த அவளை அவளின் இடுப்பில் கை வைத்து தாங்கிப் பிடித்தார். அவரது கை அவளின் புடவை மடிப்புக்கு மேலே தெரிந்த இடுப்பில் பட்டது. அவளின் இடுப்பு கதகதப்பாக இருந்தது. அவரின் கை இடுப்பில் பட்டவுடன் ஒரு நொடி சுந்தரி கரப்பான் பூச்சியை மறந்தாள். அவளின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் கணவணின் விரல் தவிர வேறு யாரும் தொட்டிராத அவளின் வனப்பான இடுப்பில் இன்னொரு ஆணின் விரல் பட்டவுடன் அவளுக்கு மூச்சு சூடாகியது. வாட்சுமேன் தத்தா எதுவும் பேசாமல் அவளை தாங்கிக் கொண்டிருந்தார்.
அவரின் கட்டை விரலை லேசாக நிமிர்த்தியிருந்தால் அவளின் முலைகளை தொட்டு புண்ணியம் கண்டிருக்கும் அந்த விரல். ஆனால் அவரும் சிறிது ஸ்தம்பித்து தான் நின்றிருந்தார். அவரின் தடி இரும்பாகியிருந்தது.
சுந்தரி சுதாரித்து “ஸாரி எனக்கு கரப்பான் பூச்சின்னா ரொம்ப பயம்” என்று அவரிடம் இருந்து விலகி சென்றாள். உள்ளே சென்ற அவர் அந்த பூச்சிக்கு மனதில் நன்றி சொல்லி அடித்து வேளியே போட்டார்.
“இப்போ போய் மாத்திக்கோம்மா” என்றார். அவள் உள்ளே சென்றவுடன் அவளின் இடுப்பை தொட்ட கையை முகர்ந்து பார்த்தார் அவளின் மெல்லிய மணம அவரின் கையில் ஒட்டி இருந்தது. உள்ளே சென்ற சுந்தரி ஈரமான புடவையை கழைந்தாள். அவளுக்கு மறுபடி மறுபடி வாட்சுமேன் தத்தா தடி மனதில் வந்து போனது. அவரின் கை பட்ட தன் இடுப்பை பர்த்தாள். அவர் கை பட்டவுடன் தனக்குள் ஏதோ நடந்ததாக உணர்ந்தாள்.
“ச்சீ நம்ப அப்பா வயசு அவருக்கு அவரைப் போய் தப்பா நினக்கிறேனே” என்று தன்னையே திட்டிக்கொண்டாள். ஆனால் அவளின் இன்னொரு மனது “அவர் மட்டும் என்னவாம் சும்மா ஏதோ பேசிட்டு இருக்கார்” என்று கூறியது. இவரைப் பற்றி மட்டும் ஏன் இப்படி நினைக்கிறேன் ஏன் அவரின் தடி மட்டும் மனதில் வந்து போகிறது? இனிமேல் அப்படி சிந்திக்க போவதில்லை. நேராக வீட்டுக்கு போகிறேன்” என்று தனக்கு தானே முடிவெடுத்து புடவையை உடுத்தி வெளியே வந்தாள்.
அதெல்லாம் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் ஒரு ஹெல்ப் தானே” என்றாள் சுந்தரி “உன்னை பாத்த உடனே சொல்லனும் நினைச்சேன் உனக்கு சேலை நல்லா பொருத்தமா இருக்கும்மா” சுந்தரிக்கு வெட்கம் வந்தது “ஓ தாங்க்ஸ் தாத்தா என்றாள்.“என் மனைவியின் சேலையும் உனக்கு நல்லா பொருந்தி இருக்கு” சுந்தரிக்கு பேச்சை மாற்ற வேண்டும் என்று தோன்றியது “. இருவருக்கும் மத்தியில் ஒரு அமைதி நிலவியதுஉண்மைய சொல்லணும்னா உன்னை பார்த்ததுக்கு அப்புறம் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்” என்று வாட்சுமேன் சொன்ன்னார். “என்ன சொல்றீங்க தத்தாஎன்றாள் லேசான பயத்தோடே. “பையன் கல்யாணம் ஆகி அவன் தனியா போய்ட்டான்,, என் மனைவி என் கூட இல்லை. ஆதலால் உன்னை பார்த்தவுடன் ஏதோ மனதில் ஒரு சந்தோஷம.சுந்தரி அமைதியாக இருந்தாள். “என்னடா இந்த வயதான மனுஷன் உளறறான்னு பாக்கரியா” என்றார். “ச்சே ச்சே அப்படியில்லை என்றாள். “உன்னை மறுபடி பாக்கனும் போல இருந்தது. அதற்குள் நீ வந்து விட்டாய் என்றார். நீ அன்னிக்கு செஞ்ச உதவிக்கு என்னாலே முடிஞ்சது” “என்ன தத்தா பெரிய உதவி ச்சும்மா ஒரு நைட் ஹெல்ப் பண்ணிணேன்”
எனக்கு உன் கூட டச்லே இருந்தா இந்த தனிமை உணர்வு போய்டும்மா”என்றார்.சுந்தரி அமைதியாக இருந்தாள். அவருக்கு பயம் மெல்ல மெல்ல விலகியது தன் மனதில் தோன்றியதையெல்லாம் தைரியமாக சொன்னார்.
“நீ சின்ன வயசு இந்த ஆளோட என்ன பேசறது எப்படி டச்லே இருக்கறதுன்னு யோசிக்கறியாம்மா” அவரை பார்க்க சுந்தரிக்கு பாவமாகவும் இருந்தது அதே சமயம் இந்த பேச்சு எங்கே செல்லுமோ என்று பயமாகவும் இருந்தது.
“அப்படியில்லை என்னாலே முடிஞ்ச ஹெல்ப் நான் பண்ணறேன்” என்று அவள் கூறிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே அவளின் மடியில் படுத்திருந்த பேரக்குழந்தை தூக்கத்திலேயே சிறுநீர் கழித்துவிட்டான் அது அவளின் புடவையை நனைத்து விட்டது.அடடா மூத்திரம் போய்ட்டானா” என்று ஓடி வந்து குழந்தையை அவள் மடியில் இருந்து தூக்கினார்.
“இவனுக்கு டிரஸ் மாத்தனும்” என்றார். “நான் மாத்தரேன் வேறே டிரஸ் இருந்தா கொண்டு வாங்க” என்று கூறிய சுந்தரி அவனை தூக்கிக் கொண்டு பாத்ரூம் சென்றாள். அவனை எழுப்பி மூத்திரம் போறியாடா என்று கேட்டாள். அவனின் ஈரமான பேண்டை கழட்டி அவனை போக சொன்னாள். அவன் தூக்க கலக்கத்திலேயே ரெண்டு சொட்டு போனான். அதற்குள் வாட்சுமேன் தத்தா பாத்ரூமுக்கு வந்தார். அங்கே சுந்தரி குனிந்த வாக்கில் குழந்தையை பிடித்திருந்தாள
அவளின் முந்தானை சிறிது விலகியிருந்தது. அவள் முலைகள் தெரியாதவாறு மேலெ ஏற்றி ஜாக்கெட் போட்டிருந்தாலும் அவள் குனிந்திருந்ததால் அவள் முலைகளின் ஆரம்பம் பாத்ரூம் மஞ்சள் வெளிச்சத்தில் ஜொலித்தது. வாட்சுமேன் உள்ளே நுழைந்ததும் அவரின் பார்வை அவளின் முலைகளில் நின்றது. அவளும் அதை உணர்ந்தாள் ஆனால் அவள் குழந்தையை பிடித்திருந்ததால் அவனை விட்டு விட்டு அவளால் முலைகளை மூட முடியவில்லை.
வாட்சுமேன் தத்தா அவளின் முலைகளையே வெறிக்காமல் “இந்தாம்மா இதனால் துடச்சிவிடு” என்று ஒரு டவலை கொடுத்தார். சுந்தரி சிறிது நீர் எடுத்து அவனை துடைத்து விட்டு டவலால் துடைத்தாள். அவளின் அசைவுக்கு ஏற்ப அவளின் முலைகள் குலுங்கின. வாட்சுமேன் தாத்தாவால் அதை முழுதும் பார்க்க முடியும் என்ற எண்ணமே அவளுக்குள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. துடைத்து முடித்ததும் புது கால்சட்டையை கொடுத்தார் அவர். அதையும் அவனுக்கு மாட்டி விட்டாள். அவளிடம் இருந்து அவனை வாங்கிக் கொண்டு ஹாலில் படுக்க வைத்தார்.சுந்தரி முந்தானையை சரி செய்து கொண்டு வெளியெ வந்தாள்.
சுந்தரி நீயும் புடவையை மாத்திக்கோ ஈரமா இருக்கு பார்” என்றார்.
“இல்லை பரவாயில்லை தாத்தா என்றாள்.
“குளிரும்மா மழை வேற பெய்யுது” அதை வாங்கிக் கொண்டு பாத்ரூமுக்கு சென்றாள் சுந்தரி. போனவள் உடனே திரும்பி வந்தாள்.
“என்னாச்சு” என்றார் வாட்சுமேன்.
“இல்லை உள்ளே கரப்பான் பூச்சி இருக்கு” “ஓ உனக்கு பயமா நீ குழந்தைக்கு உடை மாற்றும் போது கூட உள்ளே தான் இருந்தது நீ பாக்கலியா” என்றார். பாத்ரூம் உள்ளே சென்று பார்த்தார் அதை காணவில்லை. “உள்ளே இல்லே நீ தைரியமா வா” என்றார்.
“இருங்க நான் செக் பண்ண அப்பறம் போங்க” என்று சுந்தரி உள்ளே தேடி பார்த்தாள். உள்ளே ஒரு மூலையில் அந்த பூச்சி இருப்பதை கண்டுபிடித்து வெளியே வேகமாக வர முயன்றாள் அப்பொழுது வாசலருகே நின்ற வாட்சுமேன் தத்தா மார்பில் மோதினாள். மோதின வேகத்தில் கீழே விழ பார்த்தாள்.சுந்தரியின் முலைகள் பஞ்சை போல அவரின் நெஞ்சில் மோதின. கீழ விழ இருந்த அவளை அவளின் இடுப்பில் கை வைத்து தாங்கிப் பிடித்தார். அவரது கை அவளின் புடவை மடிப்புக்கு மேலே தெரிந்த இடுப்பில் பட்டது. அவளின் இடுப்பு கதகதப்பாக இருந்தது. அவரின் கை இடுப்பில் பட்டவுடன் ஒரு நொடி சுந்தரி கரப்பான் பூச்சியை மறந்தாள். அவளின் உடல் சிலிர்த்தது. அவள் கணவணின் விரல் தவிர வேறு யாரும் தொட்டிராத அவளின் வனப்பான இடுப்பில் இன்னொரு ஆணின் விரல் பட்டவுடன் அவளுக்கு மூச்சு சூடாகியது. வாட்சுமேன் தத்தா எதுவும் பேசாமல் அவளை தாங்கிக் கொண்டிருந்தார்.
அவரின் கட்டை விரலை லேசாக நிமிர்த்தியிருந்தால் அவளின் முலைகளை தொட்டு புண்ணியம் கண்டிருக்கும் அந்த விரல். ஆனால் அவரும் சிறிது ஸ்தம்பித்து தான் நின்றிருந்தார். அவரின் தடி இரும்பாகியிருந்தது.
சுந்தரி சுதாரித்து “ஸாரி எனக்கு கரப்பான் பூச்சின்னா ரொம்ப பயம்” என்று அவரிடம் இருந்து விலகி சென்றாள். உள்ளே சென்ற அவர் அந்த பூச்சிக்கு மனதில் நன்றி சொல்லி அடித்து வேளியே போட்டார்.
“இப்போ போய் மாத்திக்கோம்மா” என்றார். அவள் உள்ளே சென்றவுடன் அவளின் இடுப்பை தொட்ட கையை முகர்ந்து பார்த்தார் அவளின் மெல்லிய மணம அவரின் கையில் ஒட்டி இருந்தது. உள்ளே சென்ற சுந்தரி ஈரமான புடவையை கழைந்தாள். அவளுக்கு மறுபடி மறுபடி வாட்சுமேன் தத்தா தடி மனதில் வந்து போனது. அவரின் கை பட்ட தன் இடுப்பை பர்த்தாள். அவர் கை பட்டவுடன் தனக்குள் ஏதோ நடந்ததாக உணர்ந்தாள்.
“ச்சீ நம்ப அப்பா வயசு அவருக்கு அவரைப் போய் தப்பா நினக்கிறேனே” என்று தன்னையே திட்டிக்கொண்டாள். ஆனால் அவளின் இன்னொரு மனது “அவர் மட்டும் என்னவாம் சும்மா ஏதோ பேசிட்டு இருக்கார்” என்று கூறியது. இவரைப் பற்றி மட்டும் ஏன் இப்படி நினைக்கிறேன் ஏன் அவரின் தடி மட்டும் மனதில் வந்து போகிறது? இனிமேல் அப்படி சிந்திக்க போவதில்லை. நேராக வீட்டுக்கு போகிறேன்” என்று தனக்கு தானே முடிவெடுத்து புடவையை உடுத்தி வெளியே வந்தாள்.