Adultery చదరంగం.... by rajsunrise

[Milf rider]

నా గురించి చెప్పే ముందు, నా చిన్ననాటి గురించి కూడా కొద్దిగా చెప్పాలి. మాది దిగువ మధ్య తరగతి కుటుంబం. ఒక్కడే కొడుకుని. నీకు తెలియనిదేముంది, దిగువ మధ్య తరగతిలో డబ్బుల గురించి ఉండే కష్టాలు. ఏ చిన్న అవసరం వొచ్చిన అప్పు చేయాల్సిందే. కొంచెం పర్లేదు అనుకునే టైం కి మల్లి ఎదో ఆవసరం వొస్తూనే ఉంటుంది. మా ఇంట్లో కష్టాలు, చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళ కష్టాలు చూసి చూసి, ఎలాగైనా బాగా డబ్బు సంపాదించాలి అనే పట్టుదల ఒక క్లాస్ నుండి ఇంకో క్లాస్ కి వెళ్తున్న కొద్దీ పెరగసాగింది. ఎవరితో షేర్ చేసుకోలేదు కానీ, పదో క్లాస్ కి వొచ్చే వరకు లైబ్రరీ కి వెళ్లడం అలవాటు చేసుకున్న. జీవితంలో సక్సెస్ ఐన వాళ్ళ స్టోరీస్ చాల చదివాను. ప్రతివాడి సక్సెస్, ఫెయిల్యూర్ తోనే స్టార్ట్ అయ్యింది అనే విషయం నాకు అర్ధం అయ్యింది. నా ఫోకస్ ఫెయిల్ కాకుండా సక్సెస్ ఎలా అవ్వాలి అనే దాని మీద నాకు తెలియాకుండానే వెళ్ళిపోయింది. అందరు టీనేజ్ కుర్రాళ్లు గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ తో ఎంజాయ్ చేస్తుంటే నేనేమో పుస్తకాల పురుగునైపోయాను. డిగ్రీ కి వొచ్చే సరికి చాల పుస్తకాలు చదివేశాను. ఇల్లు, లైబ్రరీ ఇదే తప్ప వేరే ధ్యాసే ఉండేది కాదు. 
ఒక రోజు లైబ్రరీలో వారెన్ బఫెట్ సంబదించిన బుక్ చదువుతూ , ఎందుకో తల ఎత్తి చూసాను. నాకు ఎదురుగ ఒక అమ్మాయి కూర్చొని నన్నే చూస్తుంది. నేను ఎప్పుడు ఆ అమ్మాయిని పెద్దగా గమనించలేదు లైబ్రరీలో. ఆ అమ్మాయి చూపులని బట్టి నన్ను చాల రోజుల నుండి observe చేస్తున్నట్టుగా అనిపించింది. నన్ను చూసి పలకరింపుగా నవ్వింది. నేను కూడా మొహమాటంగా చిన్నగా స్మైల్ ఇచ్చాను. చాల సేపటి నుండి బుక్ చదువుతుండడం వల్ల నాకు కొంచెం తల నొప్పిగా అనిపించి, టీ తాగడానికి కాంటీన్ వైపు వెళ్ళాను. కాంటీన్లో పెద్దగా జన సంచారం లేదు. టీ తీస్కొని ఒక టేబుల్ దెగ్గరకు వెళ్లి కూర్చొని టీ సిప్ చేస్తూ వారెన్ బఫెట్ అంత ఎలా సంపాదించాడు స్టాక్ మార్కెట్లో అని ఆలోచిస్తుంటే, హాయ్ అన్న మాటకు ఈ లోకం లోకి వొచ్చాను. ఎదురుగ ఇంతకు ముందు లైబ్రరీ లో చూసిన అమ్మాయి, టీ తెచ్చుకొని నాకు ఎదురుగ కూర్చుంది. నేను హాయ్ అన్నట్టుగా చిన్నగా స్మైల్ ఇచ్చాను. "మిమ్మల్ని ఒక వారం నుండి observe చేస్తున్నాను....అంత సీరియస్ గా ఎం చదువుతారు..."అంది నవ్వుతు. నేను అమ్మాయిలతో మాట్లాడింది చాల తక్కువ. అందులో ఈ అమ్మాయి తో నాకు అస్సలు పరిచయం కూడా లేదు. ఏమనాలో అర్ధం కాక "ఎదో సరదాకి .... అలా వొచ్చి బోర్ కొట్టినప్పుడల్లా చేతికి దొరికిన బుక్ చదువుతూ ఉంటాను..."అన్నాను నవ్వుతు. "మీరు సరదాకి రావడంలేదు లైబ్రరీ కి...చాల సీరియస్ గానే వస్తున్నారు....మీరు చదువుతున్న బుక్స్ కూడా నేను observe చేశాను..."అంటూ ఆగి టీ సిప్ చేసింది. ఓహ్ అంటే చాల రోజుల నుండి నన్ను observe చేస్తుంది అనే విషయం అర్ధం అయి, నిజం చెప్పాలి అంటే కొంచెం గర్వంగా కూడా అనిపించింది. ఒకసారి ఆ అమ్మాయి వైపు చూసాను. చాల dignified గా ఉంది. పద్దతిగా డ్రెస్సింగ్, ఆ అమ్మాయి పేస్ చూస్తే ఎవరికైనా గౌరవ భావం కలుగుతుంది. నేను అలా తన పేస్ నే చూస్తుంటే కొంచెం ఇబ్బంది గా కదిలి "ఏంటి.. ఎం ఆలోచిస్తున్నారు..."అంది నవ్వుతు. "అది సరే...మీరు ఎం చేస్తుంటారు...."అన్నాను టాపిక్ డైవర్ట్ చేస్తూ. "డిగ్రీ చదువుతున్నాను...ఇక్కడే దేగ్గర్లో ఉన్న హాస్టల్ లో ఉంటాను....నాకు బుక్స్ చదవడం అలవాటు.. అందుకే ఇక్కడికి అప్పుడప్పుడు వొస్తూ ఉంటాను..."అంది. "మీ పేరు..."అన్నాను. "ఊహ్హ్హ్హ్ఫ్....సారీ..ఇంట్రో చేసుకోవడమే మర్చిపోయాను....ఐ అమ్ సిరి....నైస్ to మీట్ యు..."అంటూ చేయి చాపి, నా గురించి కూడా చెప్పమన్నట్టుగా చూసింది. "నైస్ తో మీట్ యు....నా పేరు విగ్నేష్"అంటూ చేయి కలిపాను. అలా ఆల్మోస్ట్ డైలీ కలిసేవాళ్ళము. ఇద్దరి ఏజ్ గ్రూప్ ఒక్కటే వల్లనేమో ఈజీ గానే ఫ్రెండ్స్ అయి పోయాము. తాను చాల పుస్తకాలూ చదివింది. రంగనాయకమ్మ, చలం దెగ్గర నుండి శ్రీ శ్రీ వరకు ఎవరి పుస్తకాలూ కూడా వదిలినట్టు అయితే నాకు అనిపించలేదు. ఆ పుస్తకాల గురించి మాట్లాడుతుంటే నాకు సరిగా అర్ధం అయ్యేది కాదు. నేను ఎప్పుడు ఎక్కువగా అలాంటి బుక్స్ చదవలేదు. లైబ్రరీ లో కలవడమే తప్ప బయట ఎక్కడ మేము కలవలేదు మా రెండు నెలల పరిచయంలో. కనీసం ఫోన్ నెంబర్ కూడా ఎక్స్చేంజి చేసుకోలేదు.
ఒక వారం నుండి తాను రావడం లేదు లైబ్రరీ కి. అప్పుడనిపించింది ఎంత పెద్ద తప్పు చేసానో, కనీసం ఫోన్ నెంబర్ కూడా తీసుకోకుండా. కనీసం ఏ హాస్టల్ లో ఉంటుందో ఆ హాస్టల్ పేరు కూడా తెలుసుకోలేదు నేను. ఐన నేను తన గురించి ఎందుకు అంతలా వెయిట్ చేస్తున్నానో నాకు కూడా అర్ధం కాలేదు.
పది రోజుల తర్వాత అనుకుంట, తను వొచ్చింది. నేను పలకరింపుగా నవ్వాను. "ఏంటి సర్....నన్ను మిస్ అవ్వలేదా ఇన్ని రోజులు...."అంది ఎదురుగ వొచ్చి కూర్చుంటూ. "ఊర్లో లేరు అనుకుంటా...అందుకే రాలేదు కదా...."అన్నాను చాల వెయిట్ చేశాను అనే విషయం తనకి తెలియకుండా మేనేజ్ చేస్తూ. "అవునా....అయితే నా గురించి వెయిట్ చేయలేదా...."అంది కొంచెం నిరుత్సహాంగా సిరి. "మన మెంత ఫూల్స్ మీ కదా..."అంది తనే మళ్ళి. అర్ధం కానట్టుగా చూసాను. "కనీసం ఫోన్ నంబర్స్ కూడా ఎక్స్చేంజి చేసుకోలేదు..."అంది నా కళ్ళలోకి చూస్తూ. తనకి కూడా నన్ను ఇన్ని రోజులు మిస్ అయ్యాను అన్న ఫీలింగ్ ఉంది అని అర్ధం అయ్యేసరికి, కొంచెం రిలాక్స్ అవుతూ "బోర్ గా ఉంది....అలా బయటకి వెళ్దామా....."అన్నాను. "బయటకా....ఎక్కడికి...."నేను అలా అంటాను అని ఎక్సపెక్ట్ చేయక ఆశ్చర్యపోతూ అంది సిరి. "ఎక్కడికైనా సరదాగా...అలా బయటకు ..అంతే..."అన్నాను నిజానికి ఎక్కడికెళ్లాలో నాకు కూడా తెలియక. "సరే ..పద.నీకు మాంచి ఐస్ క్రీం తినిపిస్తాను...." అంటూ లేచింది.
ఐస్ క్రీం తినేసి బయటకు వచ్చాము. "చాల బాగుంది ....అవును ...ఎక్కడికెళ్ళావు సడన్ గా..ఇన్ని రోజులు "అన్నాను అడగడం మర్చిపోయినందుకు నొచ్చుకుంటూ. "హ్మ్మ్...అబ్బో...ఇప్పుడు గుర్తొచ్చిందా....ఉరేల్లానులే..నాన్నగారు వొచ్చారు....నీకు చెప్పడానికి టైం కూడా లేకుండే...తమరి నెంబర్ కూడా లేదు కదా నా దెగ్గర...."అంది నవ్వుతు సిరి. ఏమనాలో అర్ధం కాక నవ్వుతు చూసాను తనని. "సరే...ఊర్లో లేను కదా....ఇన్ని రోజులు...ఫ్రెండ్స్ ని కలవాలి...నేను బయలు దేరుతాను..."అంది నన్ను చూస్తూ. సరే అన్నట్టుగా చూసాను. "అయితే ఇప్పుడు కూడా నెంబర్ ఇవ్వవా...."అంది నా కళ్ళలోకి చూస్తూ. నేను సారీ అన్నట్టుగా చూసి, నెంబర్ చెప్పాను. తను వెళ్ళిపోయింది. 
నైట్ పదిగంటలకు ఫోన్ మోగుతుంటే ఈ టైం లో ఎవరబ్బా అనుకుంటూ ఫోన్ ఎత్తి "హలో ..."అన్నాను. "ఏంటి సర్..మీ నెంబర్ ఇవ్వడమే కానీ....మా నెంబర్ తీసుకోక పొతే ఎలా...."అంటూ అవతలి నుండి సిరి అనగానే, "ఓహ్ .నువ్వా సిరి...సారీ...మర్చిపోయాను...ఏంటి ఈ టైం లో చేసావు...."అన్నాను తర్వాత ఎం మాట్లాడాలో తెలియక. అలా అడగడం నాకే ఎబ్బట్టుగా అనిపించింది తర్వాత. కాసేపు మౌనం, తాను ఫీల్ అయినట్టుగా అనిపించింది. "సారీ....నాకే un easy గా ఉంది ఇలా అడిగినందుకు...."అన్నాను నేను కూడా ఫీల్ అవుతూ. "ఓహ్...తమరికి కూడా ఫీలింగ్స్ ఉన్నాయే...గ్రేట్...nice to hear from you... sorry...."అంది నవ్వుతు సిరి. అలా చాల సేపు మాట్లాడం. కొద్దీ రోజుల్లోనే రోజు కనీసం ఫోన్ లో ఐన మాట్లాడుకోకుండా ఉండలేని స్థితికి వచ్చేసాము ఆల్మోస్ట్. ఆరేడు నెలల్లోనే మా స్నేహం చాల గట్టిపడింది. అది కేవలం స్నేహమా, ప్రేమా ఏమో అంత దూరం ఆలోచించలేదు అప్పటివరకు. అప్పుడు నాకు అనిపించింది అన్ని స్నేహలకంటే ఆడా, మగా మధ్య ఉండే స్నేహమే చాల గట్టిది అని. ఇది కరెక్టో కాదో నాకు కూడా తెలియదు.
ఒకరోజు దూరపు చుట్టాల పెళ్ళికని అమ్మ నాన్న ఊరెళ్ళారు. వాతారణం వర్షం వొచ్చేట్టుగా ఉండడం వల్ల, ఇంట్లో కూడా ఎవరు లేకపోవడం వల్ల లేట్ గా లేచి ఫ్రెష్ అప్ అవ్వడానికి బాత్రూం లోకి వెళ్లి వొచ్చేలోపు సిరి వి 10 missed కాల్స్ ఉండడం చూసి, కాల్ బ్యాక్ చేశాను. "ఎన్ని సార్లు ఫోన్ చేశాను....ఎం చేస్తున్నావు..."అంది. "వాష్ రూమ్ లో ఉన్నాలేగాని, అన్ని సార్లు చేసావు ఏమైంది..."అన్నాను. "నిన్ను కలవాలి ...అర్జెంటు..ఇప్పుడే.."అంది నేను చెప్పేది వినిపించుకోకుండా. "ఇప్పుడా....వర్షం కూడా వచ్చేట్టుగా ఉంది...సర్లే....నేను ఇంట్లో నే ఉన్నాను....అమ్మ వాళ్ళు పెళ్ళికి ఊరెళ్ళారు..."అన్నాను. "నేను రానా మీ ఇంటికి.."అంది. ఇంకా చేసేది ఏమిలేక నియర్ బై లాండ్మార్క్ చెప్పి, వెళ్లి ఇంటికి తీసుకొచ్చాను. మేము ఇంట్లోకి రావడంతోనే, బయట వర్షం స్టార్ట్ అయ్యింది. 
రోజులా లేదు, కొంచెం పేస్ వడలిపోయినట్టుగా ఉంది. కాసేపు స్థిమిత పడే వరకు వెయిట్ చేసి "ఏమైంది...."అన్నాను తన వైపే చూస్తూ. "ఏమి లేదు గాని, నాకు కాఫీ కావాలి......"అంది. నేను వెళ్లి కాఫీ రెడీ చేసి తీస్కొని వొచ్చి తనకిచ్చి, ఎదురుగ కూర్చున్నాను. బయట వర్షం జోరుపెరిగింది, ఎక్కడో పిడుగు పడిన సౌండ్. ఉన్నట్ట్లుంది పెద్ద పెద్ద ఉరుములు, మెరుపులు. తాను కాఫీ తాగేవరకు వెయిట్ చేసి "ఏమైంది....సిరి..."మళ్ళి అదే ప్రశ్న వేశాను. తను కాసేపు మౌనంగా ఉంది. "నిన్ను చూడాలనిపించింది...."అంది నా కళ్ళలోకి చూస్తూ. నేను స్థిరంగా తన కళ్ళలోకి చూస్తూ "అది గాదు కానీ..అసలు విషయం చెప్పు...."అన్నాను. "ఎం ...నిన్ను చూడడానికి రాకూడదా...."అంటూ అక్కడ నుండి లేచి వొచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది. ఎప్పుడు మేము ఎదురెదురుగా కూర్చోవడమేకాని పక్క పక్కన కూర్చుంది చాల అరుదు. తన వైపు చూస్తూ మళ్ళి అదే ప్రశ్న వేశాను "ఏమైంది..."అని. "అబ్బా....ఎం కాలేదులే..."అంటూ తల నా బుజం మీద పెట్టి కళ్ళు మూసుకుంది . బయట మళ్ళి పెద్ద పెద్ద ఉరుముల శబ్దం. నా మనసు పరి పరి విధాలుగా ఆలోచిస్తుంది. ఏమైంది ఈ అమ్మాయికి. చాల కొత్తగా behave చేస్తుంది. something is రాంగ్ అనేది అర్ధం అయ్యి కొంచెం కదిలాను అసహనంగా. తను ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచింది. 
మళ్ళి అదే ప్రశ్న "ఏమైంది........???" నాకే నచ్చట్లేదు మళ్ళి అదే ప్రశ్న మళ్ళీ మళ్ళీ అడగడం. "హ్మ్మ్....ఏమి కాలేదు అని చెప్పానా..."అంది నా చేతిని తన రెండు చేతులతో చుట్టూ గట్టిగ పట్టుకొని నా బుజం మీద తల పెట్టి మళ్ళీ కళ్ళుమూసుకుంది. మా పరిచయం అయినప్పటినుండి ఎప్పుడు ఇలా behave చేయలేదు. బయట వర్షం జోరు పెరిగింది�నా ఆలోచనల్లాగే. మళ్ళీ వేసిన ప్రశ్నే "ఏమైంది సిరి...." ఈ సారి చాల సౌమ్యంగా అడిగాను, నా ఎమోషన్స్ ని కంట్రోల్ చేస్కుంటూ. తల చివ్వున ఎత్తింది. నా కళ్ళలోకి చూసింది. ఆ చూపులు నా కళ్లలోనుంచి, మెదడు లోకి చొచ్చుకొని పోయి, పరావర్తనం చెంది గుండె లోతుల్లోకి వెళ్తున్న ఫీలింగ్. something is wrong ...definitely wrong ...అని నా మనసు పదే పదే చెప్తుంది. నేను తన ప్రేమలో పడ్డానా, పడితేనే ఇలాంటి ఫీలింగ్స్ వొస్తాయా..ఏమో ఎదో తెలియని తికమక. ఎప్పుడు లేని ఎదో తెలియని బాధ. తను నాదే అనే ఫీలింగ్ నా గుండె లోతుల్లో ఉందేమో. మనసు లో అల్లకల్లోల ఆలోచనలు ఇవన్నీ కొన్ని క్షణాల కాలంలోనే. తను నా చేతిని వదిలి లేచి నా పైన కూర్చుంది. నేను ఊహించని, ఆ హఠాత్పరిమానానికి కొయ్యల బిగుసుకుపోయాను. తను నా తల పట్టుకొని, తన ఎద మీద పెట్టుకొని మెల్లిగా నా జుట్టుని సవరించింది. నిజం చెప్పాలంటే నా మైండ్ బ్లాంక్ అయిపోయింది కాసేపు. ఎం జరుగుతుంది, నేను ఎక్కడ ఉన్నాను ఇలాంటి విషయాలు కొన్ని క్షణాలు మర్చిపోయాను. తన ఎద మెత్తదనం, నాలో ఉన్న మగాణ్ణి నిద్ర లేపుతున్నట్టుగా అయి "సిరి....ఏంటిది...."అని మాత్రం అనగలిగాను. "ఓయి...గమ్మున ఉండు....అలాగే ఉండు.."అంటూ నా తలను గట్టిగ హత్తుకుంది చేతులని నా తల మీద బిగిస్తూ. నా ముఖం తన ఎద లోతుల్లోకి వెళ్లిపోతున్న ఫీలింగ్. తన గుండె చప్పుడు, బయట ఉరుములకంటే ఎక్కువ గా ఉంది. కొంచెం సేపు నిశ్శబ్దం. కొంచెం సేపు నిశ్శబ్దమే భరించలేకపోయినట్టుగా కొంచెం తలను కదిలించాను. "బాగుందా....."అంది మెల్లిగా కొంచెం పట్టు సడలించి జుట్టుని వేళ్ళతో రాస్తూ. అలానే పట్టుకుంటే బాగుండు అంటూ నాలోని మగాడు నిద్ర లేస్తున్నాడు. మొదటిసారి తన ఎద మీద నుండి నా ఆలోచనలు తను కూర్చున్న పొజిషన్ పైకి వెళ్లాయి. తన పిరుదులు మెత్తగా తాకుతున్నాయి నా వడిలో. నాలో చిన్న అలజడి. నాకు తెలియకుండానే నా ప్రయత్నమేమి లేకుండానే నా కింది భాగం పెరుగుతున్న ఫీలింగ్. ఎంత ప్రయతించిన కూడా ఆపలేకపోయాను. తనకు అర్ధం అయ్యింది అనుకుంటా ఇంకా ఆర్తిగా నా తలను తన గుండెలకేసి అదుముకుంది. నేను కస్టపడి తల పైకెత్తి చూసాను. నా కళ్ళలోకి చూస్తూ కొంచెం వొంగి నా పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి, మళ్ళీ తలను వెనుకకు తీసుకెళ్లి నా కళ్ళలోకి చూసింది. నా కళ్ళలో ఉన్న కలా నిజమా అనే కలవరపాటుని తన కళ్ళ తో గమనించి, కళ్ళతోనే చిరునవ్వు నవ్వి, మళ్ళీ వొంగి తన పెదాలను నా పెదాలతో మూసేసింది. నా చేతులు తన చుట్టూ అల్లుకుపోయాయి, ఆసరా దొరికిన లతల్లే.