17-04-2019, 05:25 PM
ప్రసన్నకుమారి భుజాలమీదనుంచి బ్రా స్ట్రాప్స్ కిందికి తోసింది అచ్చమాంబ.
బ్రా కాస్తా ప్రసన్నకుమారి రొమ్ములమీదనుంచి జారి ముందరివైపు ఆమె వొళ్ళో పడిపోయింది. తెల్లనిప్రసన్నకుమారి రొమ్ములు బరువుగా బయటపడ్డాయి.
మళ్ళీ యధాప్రకారం చంకల్లోంచి చేతులు ముందుకు దూర్చి చేతులనిండా వాటిని పట్టుకుంటూ బోసిగావున్న ప్రసన్నకుమారి వీపుమీద ముద్దు పెట్టుకుంది అచ్చమాంబ.
"నిజంగానే భలే వున్నాయి నీవి!" అంది చెరోవైపు ముచ్చికలు పట్టి ముందుకు సాగదీస్తూ.
ఆ కాంప్లిమెంటుకి ప్రసన్నకుమారి మొహంలో కించిత్తు గర్వం తొంగిచూసింది.
"గట్టిగా పిసికేయ్!" అంది ప్రోత్సహిస్తూ.
"చేతులు చాలడంలేదు పిన్నీ!"
"నిజమే! వాటిని పట్టడానికి నీ చేతులు సరిపోవు. బలమైన మగాడి చేతులు కావాలి," అంది ప్రసన్నకుమారి.
"నువ్వొకసారి లేచినిలబడు," అంది అచ్చమాంబ.
ఆమె కోరిందే తరువాయి గబుక్కున లేచి అచ్చమాంబ ముందు నిలబడిపోయింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ ఆమె పిర్రల చుట్టూ చేతులు వేసి కావిలించుకుంటూ మొహం సరిగ్గా మొత్తలో వుంచేసికుచ్చెళ్ళమీద రుద్దుకుంది.
"నీ దిమ్మ నా మొహానికి గట్టిగా తగుల్తోంది పిన్నీ!"
"నీ ముక్కు కూడా నా దిమ్మకు గట్టిగానే తగుల్తోంది. అదేపనిగా అక్కడ మొహం రుద్దుకున్నావంటే ముక్కుఅరిగిపోగల్దు జాగ్రత్త. ఆ తర్వాత ఈ ముక్కులేని అచ్చమాంబని చేసుకోవడానికి ఎవరూ ముందుకు రారు," హాస్యమాడింది ప్రసన్నకుమారి.
"అయితే మరి నన్నేం చెయ్యమంటావు?" గోముగా అడిగింది అచ్చమాంబ.
"నువ్వేం చేస్తావులే గానీ, నువ్వా మొహం పక్కకి జరిపితే నేనే చీర విప్పుకుంటాను."
"వద్దొద్దు! ఆ పని నేను చేస్తాలే పిన్నీ!" అంటూనే వబ్బిడిగా రెండుచేతుల్తో ఆమె చీరకుచ్చెళ్ళని పట్టి లాగేసిందిఅచ్చమాంబ.
ప్రసన్నకుమారి కాళ్ళ చుట్టూ కుప్పలా పడిపోయిందామె చీర.
అచ్చమాంబ మరోసారి లంగామీదనుంచి ప్రసన్నకుమారి దిమ్మ మీద మొహం రాసుకుంటూ అదే పట్టునఆమె లంగా బొందు పట్టి వూడలాగేసింది. జారుడు ముడివేసిన ప్రసన్నకుమారి లంగా బొందుసునాయాసంగా వూడొచ్చేసింది. ఆమె తుంటిమీదనుంచి లంగా కిందికి జరిపేస్తూ ఆత్రంగా మొత్తలోకిచూసింది అచ్చమాంబ.
ఇరువైపులా బలిసిన తెల్లని తొడలమధ్య త్రికోణం అరచేతి మందాన దర్శనమివ్వడంతో కళ్ళప్పగించి దాన్నిచూస్తుండిపోయింది.
దిమ్మ ఎంత గట్టిగా తగిలిందో ఆడతనం అంత ఉబ్బెత్తుగా కనిపించిపోతోంది అచ్చమాంబకి. ప్రసన్నకుమారిఆడతనం బుగ్గలు కండపట్టి వున్నాయి. వాటిమధ్య నిలువుగా గీత దానిమ్మ పగుల్లా వుంది. అప్పటికేఅచ్చమాంబ చేసిన అల్లరివల్ల రసాలు చిమ్మి నిలువుపెదాలు తడితడిగా వున్నాయక్కడ. కొంత తడి గజ్జల్లోసైతం లీలగా అంటుకుంది. ఆ దానిమ్మ పగుల్లోంచి పైన సిగ్గుగా తొంగి చూస్తున్నట్టుగా వుంది చిటికెనవేలిచివరంత బొటిమ.
అది చూస్తూనే నోరూరినట్టనిపించి మూతి ముందుకు చాచింది అచ్చమాంబ.
ఆమె పెదాలు తన నిలువుపెదాలమీద దాడి చేస్తుంటే తమకం పట్టలేక తన రొమ్ములు రెండూ తనేపిసుక్కుంటూ కళ్ళు మూసుకుంది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ నాలుక ఆమె నిలువుపెదాల అంచులవెంబడి రాపాడిస్తూ సర్రున లోనికి తోసింది.
"స్స్స్....అబ్బ...! చంపేశావే అచ్చమాంబా....!" బొంగురు గొంతుతో గొణిగింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ పట్టిన పట్టుకి కళ్ళు బైర్లు కమ్మినట్టనిపించి కాళ్ళలో వణుకు పుట్టింది ప్రసన్నకుమారికి.
"ఓసి నీ కుతి మండిపోనోయ్! ప్రాణాలు తోడేస్తున్నావుగదే అచ్చమ్మా!" అంటు గోడకు చేరగిలబడి జర్రున నేలమీదికి జారిపోయింది.
ఆమె నిలువు పెదాలని ఫ్రెంచ్ కిస్ చేస్తున్న అచ్చమాంబ అదేపట్టున ఆమెతోపాటే కిందికొచ్చేసి బాగా తెరుచుకున్న ఆమె తొడలమధ్య ఇంత నోరు చాపుకుని మళ్ళీ కలబడిపోయింది. ఆమె మొహానికి అటుఇటూ కాళ్ళేసి తన మొత్త కూడా రంజుగా పిన్నిగారినోటికి వప్పగించేసింది.
ఒక్క క్షణం తన మొహం మీద పరుచుకున్న అచ్చమాంబ ఆల్చిప్ప తలకిందులుగా దర్శనమిచ్చేసరికి తనూ బాగా కసెక్కిపోయింది ప్రసన్నకుమారి. నిజానికి అచ్చమాంబ ఆల్చిప్ప ఆల్చిప్పలా లేదు. బోర్లేసిన కొబ్బరిచిప్ప వెనకాల నల్లనల్లగా, ఎర్ర ఎర్రగా ఎలాగైతే వుంటుందో అలా వుందనిపించింది. మధ్యలో కత్తితో నిలువుగా గాటు పెట్టినట్టు అవుపిస్తుంటే ఆపుకోలేక పెదాలు తడుముకుంటూ తనూ నోరు తెరిచేసింది.
కాసేపు ఒకరి ఆల్చిప్ప ఒకరు కరిచేసుకుంటూ, కొరికేసుకుంటూ ఆరూతొమ్మిది పద్ధతిలో నేలమీద పొర్లాక, "ఒసేయ్, అచ్చమ్మా! ఇంకాగలేనే తల్లీ! ఏదీ నీ వంకాయ్?" అంది రొప్పుతూ ప్రసన్నకుమారి.
"నువ్వు అచ్చమ్మా అని పిలుస్తుంటే భలేగా వుంది పిన్నీ!" అంటూ అచ్చమాంబ లేచి వంకాయకోసం అటూ ఇటూ చూసింది.
"పూర్తి పేరు పెట్టి నిన్ను పిలిచేంత ఓపిక కూడా లేదే! ఏదీ వంకాయ?" అంది అంగలారుస్తున్నట్టు ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ పక్కనే పడున్న వంకాయ అందుకుని ఓ సారి ప్రసన్నకుమారి మన్మధకుహరం వెలుపల నిలువుపెదాల వెంట సున్నితంగా రాపాడిస్తూనే ఖస్సున లోపలికి తోసింది.
"హూ...మ్మ...!" మెలికలు తిరిగిపోయింది ప్రసన్నకుమారి.
చేత్తో అచ్చమాంబ రెండుమూడు జాడింపులు జాడించేసరికి, "చంపేశావు పిల్లా!" అంటూ మొత్త అమాంతం పైకెత్తేసి ఒక్కసారిగా చల్లబడిపోయింది.
పిన్నిగారు వంకాయ దెబ్బకే అంత త్వరగా చివరికొచ్చేయడం ఎక్కడలేని ఆశ్చర్యం కలిగించింది అచ్చమాంబకి.
"బస్తాలా అలా కింద పడిపోయావ్! కొంపదీసి వంకాయ గుండెలోగాని దూరలేదుగా పిన్నీ?" ఆందోళనగా మొహం పెట్టింది తను.
"గుండెలో కాదే పిల్లా! గొంతులోకొచ్చింది నీ వంకాయ్!" అంది మూలుగులాంటి గొంతుకతో ప్రసన్నకుమారి.
"నిజంగానా పిన్నీ?! ఈ వంకాయలో బాబాయి కాయకంటే మహాత్యముందంటావా?"
"పిచ్చి మొద్దూ! ఆ మహాత్యం ఈ వంకాయలో లేదే! నీ చేతి వొడుపులో వుంది. నీ హస్తవాసి అలా వుంది మరి!"
"హస్తవాసి సంగతి సరే! మరి నా సంగతో?" ఏడుపు గొంతు పెట్టింది అచ్చమాంబ.
"అడగాల్సిందేముందీ? ఎలాగూ నా దాంట్లో వంకాయ ప్రతిష్ఠించనే ప్రతిష్ఠించావుగా! ఎలాగూ సగం బయటే వుంది. ఎక్కించేసుకో!" కవ్విస్తున్నట్టు చూసింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ కళ్ళప్పగించి మొదటిసారి చూస్తున్నట్టు ప్రసన్నకుమారి మొత్తకేసి చూసింది.
ప్రసన్నకుమారి చెప్పింది నిజమే! పచ్చిగా తెరుచుకున్న ప్రసన్నకుమారి తొడలమధ్య ఆమె మట్టసంతో సహా అంతా క్లోజప్పులో కనిపించిపోతోంది. సరిగ్గా నడిమధ్య అసలు పాయింటుదగ్గర కొత్తగా తీసిన గుంతలో స్తంభం నిలబెట్టినట్టు సగానికి పైగా బయటికొచ్చింది ప్రసన్నకుమారి మన్మధకుహరంలో తను ప్రతిష్ఠించిన వంకాయ్. తను సరిగ్గా గమనించలేదుగానీ మూరెడు పైగానే వున్నట్టుందది. ఢిల్లీ వంకాయలు అలా వుంటాయని విన్నది తను. ప్రసన్నకుమారి నిలువుపెదాలు దానిచుట్టూ బిగుతుగా పట్టేసి వున్నాయి. ఇందాక ప్రసన్నకుమారి కార్చుకున్న రసాలు కూడా బయటికి రాకుండా సీలు పడిపోయిందనిపిస్తోంది. కిందినుంచి కొద్దిగా రసధార తేనె చారికలా బయల్దేరి ప్రసన్నకుమారి మట్టసంలోకి జారిపోతోంది.
ఆ దృశ్యం చూస్తూనే ఎక్కడలేని కసి పుట్టుకొచ్చేసింది అచ్చమాంబకి.
అమాంతం ప్రసన్నకుమారిమీదికొచ్చేసి ఆమె తొడలకి అటొకటీ ఇటొకటిగా కాళ్ళు వేసింది. ప్రసన్నకుమారి మన్మధమందిరంలోకి దూరింది పోగా మిగిలిన వంకాయ మొత్తాన్ని గుప్పిట్లో పట్టుకుని నిమిరింది.
"స్...స్...పిన్నీ! నీకు మగాడిది మొలుచుకొచ్చినట్టే వుందిది!" అనేస్తూ పాయింటు సెట్ చేసుకునిహూప్పంటూ మొత్త కిందికి దించింది.
మెత్తగా అచ్చమాంబలోకి దూసుకుపోయింది నున్నటి వంకాయ.
ప్రసన్నకుమారి కూడా తన అనుభవం యావత్తూ రంగరిస్తూ సరిగ్గా టైము గమనించి అచ్చమాంబ మొత్త కిందికి దిగే సమయానికి తన మొత్త పైకెత్తి గుభేల్మని గుద్దింది అచ్చమాంబని.
ఇద్దరి మొత్తలూ ఒక్కసారిగా తాపడమైపోయాయి.
"అబ్బ! భలే గుద్దావు పిన్నీ!" అని కళ్ళు మూసుకుంటూ పళ్ళ బిగువున మరోసారి మొత్త పైకెత్తి కసిగా కిందికి దించింది అచ్చమాంబ.
భీముడి గద దుర్యోధనుడి గదతో తాకినట్టు గుభేల్మని శబ్దం వచ్చింది.
అంతే!
దాని ఫలితంగా జరగబోయేది అచ్చమాంబగానీ ప్రసన్నకుమారిగానీ ముందుగా వూహించలేదు
బ్రా కాస్తా ప్రసన్నకుమారి రొమ్ములమీదనుంచి జారి ముందరివైపు ఆమె వొళ్ళో పడిపోయింది. తెల్లనిప్రసన్నకుమారి రొమ్ములు బరువుగా బయటపడ్డాయి.
మళ్ళీ యధాప్రకారం చంకల్లోంచి చేతులు ముందుకు దూర్చి చేతులనిండా వాటిని పట్టుకుంటూ బోసిగావున్న ప్రసన్నకుమారి వీపుమీద ముద్దు పెట్టుకుంది అచ్చమాంబ.
"నిజంగానే భలే వున్నాయి నీవి!" అంది చెరోవైపు ముచ్చికలు పట్టి ముందుకు సాగదీస్తూ.
ఆ కాంప్లిమెంటుకి ప్రసన్నకుమారి మొహంలో కించిత్తు గర్వం తొంగిచూసింది.
"గట్టిగా పిసికేయ్!" అంది ప్రోత్సహిస్తూ.
"చేతులు చాలడంలేదు పిన్నీ!"
"నిజమే! వాటిని పట్టడానికి నీ చేతులు సరిపోవు. బలమైన మగాడి చేతులు కావాలి," అంది ప్రసన్నకుమారి.
"నువ్వొకసారి లేచినిలబడు," అంది అచ్చమాంబ.
ఆమె కోరిందే తరువాయి గబుక్కున లేచి అచ్చమాంబ ముందు నిలబడిపోయింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ ఆమె పిర్రల చుట్టూ చేతులు వేసి కావిలించుకుంటూ మొహం సరిగ్గా మొత్తలో వుంచేసికుచ్చెళ్ళమీద రుద్దుకుంది.
"నీ దిమ్మ నా మొహానికి గట్టిగా తగుల్తోంది పిన్నీ!"
"నీ ముక్కు కూడా నా దిమ్మకు గట్టిగానే తగుల్తోంది. అదేపనిగా అక్కడ మొహం రుద్దుకున్నావంటే ముక్కుఅరిగిపోగల్దు జాగ్రత్త. ఆ తర్వాత ఈ ముక్కులేని అచ్చమాంబని చేసుకోవడానికి ఎవరూ ముందుకు రారు," హాస్యమాడింది ప్రసన్నకుమారి.
"అయితే మరి నన్నేం చెయ్యమంటావు?" గోముగా అడిగింది అచ్చమాంబ.
"నువ్వేం చేస్తావులే గానీ, నువ్వా మొహం పక్కకి జరిపితే నేనే చీర విప్పుకుంటాను."
"వద్దొద్దు! ఆ పని నేను చేస్తాలే పిన్నీ!" అంటూనే వబ్బిడిగా రెండుచేతుల్తో ఆమె చీరకుచ్చెళ్ళని పట్టి లాగేసిందిఅచ్చమాంబ.
ప్రసన్నకుమారి కాళ్ళ చుట్టూ కుప్పలా పడిపోయిందామె చీర.
అచ్చమాంబ మరోసారి లంగామీదనుంచి ప్రసన్నకుమారి దిమ్మ మీద మొహం రాసుకుంటూ అదే పట్టునఆమె లంగా బొందు పట్టి వూడలాగేసింది. జారుడు ముడివేసిన ప్రసన్నకుమారి లంగా బొందుసునాయాసంగా వూడొచ్చేసింది. ఆమె తుంటిమీదనుంచి లంగా కిందికి జరిపేస్తూ ఆత్రంగా మొత్తలోకిచూసింది అచ్చమాంబ.
ఇరువైపులా బలిసిన తెల్లని తొడలమధ్య త్రికోణం అరచేతి మందాన దర్శనమివ్వడంతో కళ్ళప్పగించి దాన్నిచూస్తుండిపోయింది.
దిమ్మ ఎంత గట్టిగా తగిలిందో ఆడతనం అంత ఉబ్బెత్తుగా కనిపించిపోతోంది అచ్చమాంబకి. ప్రసన్నకుమారిఆడతనం బుగ్గలు కండపట్టి వున్నాయి. వాటిమధ్య నిలువుగా గీత దానిమ్మ పగుల్లా వుంది. అప్పటికేఅచ్చమాంబ చేసిన అల్లరివల్ల రసాలు చిమ్మి నిలువుపెదాలు తడితడిగా వున్నాయక్కడ. కొంత తడి గజ్జల్లోసైతం లీలగా అంటుకుంది. ఆ దానిమ్మ పగుల్లోంచి పైన సిగ్గుగా తొంగి చూస్తున్నట్టుగా వుంది చిటికెనవేలిచివరంత బొటిమ.
అది చూస్తూనే నోరూరినట్టనిపించి మూతి ముందుకు చాచింది అచ్చమాంబ.
ఆమె పెదాలు తన నిలువుపెదాలమీద దాడి చేస్తుంటే తమకం పట్టలేక తన రొమ్ములు రెండూ తనేపిసుక్కుంటూ కళ్ళు మూసుకుంది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ నాలుక ఆమె నిలువుపెదాల అంచులవెంబడి రాపాడిస్తూ సర్రున లోనికి తోసింది.
"స్స్స్....అబ్బ...! చంపేశావే అచ్చమాంబా....!" బొంగురు గొంతుతో గొణిగింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ పట్టిన పట్టుకి కళ్ళు బైర్లు కమ్మినట్టనిపించి కాళ్ళలో వణుకు పుట్టింది ప్రసన్నకుమారికి.
"ఓసి నీ కుతి మండిపోనోయ్! ప్రాణాలు తోడేస్తున్నావుగదే అచ్చమ్మా!" అంటు గోడకు చేరగిలబడి జర్రున నేలమీదికి జారిపోయింది.
ఆమె నిలువు పెదాలని ఫ్రెంచ్ కిస్ చేస్తున్న అచ్చమాంబ అదేపట్టున ఆమెతోపాటే కిందికొచ్చేసి బాగా తెరుచుకున్న ఆమె తొడలమధ్య ఇంత నోరు చాపుకుని మళ్ళీ కలబడిపోయింది. ఆమె మొహానికి అటుఇటూ కాళ్ళేసి తన మొత్త కూడా రంజుగా పిన్నిగారినోటికి వప్పగించేసింది.
ఒక్క క్షణం తన మొహం మీద పరుచుకున్న అచ్చమాంబ ఆల్చిప్ప తలకిందులుగా దర్శనమిచ్చేసరికి తనూ బాగా కసెక్కిపోయింది ప్రసన్నకుమారి. నిజానికి అచ్చమాంబ ఆల్చిప్ప ఆల్చిప్పలా లేదు. బోర్లేసిన కొబ్బరిచిప్ప వెనకాల నల్లనల్లగా, ఎర్ర ఎర్రగా ఎలాగైతే వుంటుందో అలా వుందనిపించింది. మధ్యలో కత్తితో నిలువుగా గాటు పెట్టినట్టు అవుపిస్తుంటే ఆపుకోలేక పెదాలు తడుముకుంటూ తనూ నోరు తెరిచేసింది.
కాసేపు ఒకరి ఆల్చిప్ప ఒకరు కరిచేసుకుంటూ, కొరికేసుకుంటూ ఆరూతొమ్మిది పద్ధతిలో నేలమీద పొర్లాక, "ఒసేయ్, అచ్చమ్మా! ఇంకాగలేనే తల్లీ! ఏదీ నీ వంకాయ్?" అంది రొప్పుతూ ప్రసన్నకుమారి.
"నువ్వు అచ్చమ్మా అని పిలుస్తుంటే భలేగా వుంది పిన్నీ!" అంటూ అచ్చమాంబ లేచి వంకాయకోసం అటూ ఇటూ చూసింది.
"పూర్తి పేరు పెట్టి నిన్ను పిలిచేంత ఓపిక కూడా లేదే! ఏదీ వంకాయ?" అంది అంగలారుస్తున్నట్టు ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ పక్కనే పడున్న వంకాయ అందుకుని ఓ సారి ప్రసన్నకుమారి మన్మధకుహరం వెలుపల నిలువుపెదాల వెంట సున్నితంగా రాపాడిస్తూనే ఖస్సున లోపలికి తోసింది.
"హూ...మ్మ...!" మెలికలు తిరిగిపోయింది ప్రసన్నకుమారి.
చేత్తో అచ్చమాంబ రెండుమూడు జాడింపులు జాడించేసరికి, "చంపేశావు పిల్లా!" అంటూ మొత్త అమాంతం పైకెత్తేసి ఒక్కసారిగా చల్లబడిపోయింది.
పిన్నిగారు వంకాయ దెబ్బకే అంత త్వరగా చివరికొచ్చేయడం ఎక్కడలేని ఆశ్చర్యం కలిగించింది అచ్చమాంబకి.
"బస్తాలా అలా కింద పడిపోయావ్! కొంపదీసి వంకాయ గుండెలోగాని దూరలేదుగా పిన్నీ?" ఆందోళనగా మొహం పెట్టింది తను.
"గుండెలో కాదే పిల్లా! గొంతులోకొచ్చింది నీ వంకాయ్!" అంది మూలుగులాంటి గొంతుకతో ప్రసన్నకుమారి.
"నిజంగానా పిన్నీ?! ఈ వంకాయలో బాబాయి కాయకంటే మహాత్యముందంటావా?"
"పిచ్చి మొద్దూ! ఆ మహాత్యం ఈ వంకాయలో లేదే! నీ చేతి వొడుపులో వుంది. నీ హస్తవాసి అలా వుంది మరి!"
"హస్తవాసి సంగతి సరే! మరి నా సంగతో?" ఏడుపు గొంతు పెట్టింది అచ్చమాంబ.
"అడగాల్సిందేముందీ? ఎలాగూ నా దాంట్లో వంకాయ ప్రతిష్ఠించనే ప్రతిష్ఠించావుగా! ఎలాగూ సగం బయటే వుంది. ఎక్కించేసుకో!" కవ్విస్తున్నట్టు చూసింది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ కళ్ళప్పగించి మొదటిసారి చూస్తున్నట్టు ప్రసన్నకుమారి మొత్తకేసి చూసింది.
ప్రసన్నకుమారి చెప్పింది నిజమే! పచ్చిగా తెరుచుకున్న ప్రసన్నకుమారి తొడలమధ్య ఆమె మట్టసంతో సహా అంతా క్లోజప్పులో కనిపించిపోతోంది. సరిగ్గా నడిమధ్య అసలు పాయింటుదగ్గర కొత్తగా తీసిన గుంతలో స్తంభం నిలబెట్టినట్టు సగానికి పైగా బయటికొచ్చింది ప్రసన్నకుమారి మన్మధకుహరంలో తను ప్రతిష్ఠించిన వంకాయ్. తను సరిగ్గా గమనించలేదుగానీ మూరెడు పైగానే వున్నట్టుందది. ఢిల్లీ వంకాయలు అలా వుంటాయని విన్నది తను. ప్రసన్నకుమారి నిలువుపెదాలు దానిచుట్టూ బిగుతుగా పట్టేసి వున్నాయి. ఇందాక ప్రసన్నకుమారి కార్చుకున్న రసాలు కూడా బయటికి రాకుండా సీలు పడిపోయిందనిపిస్తోంది. కిందినుంచి కొద్దిగా రసధార తేనె చారికలా బయల్దేరి ప్రసన్నకుమారి మట్టసంలోకి జారిపోతోంది.
ఆ దృశ్యం చూస్తూనే ఎక్కడలేని కసి పుట్టుకొచ్చేసింది అచ్చమాంబకి.
అమాంతం ప్రసన్నకుమారిమీదికొచ్చేసి ఆమె తొడలకి అటొకటీ ఇటొకటిగా కాళ్ళు వేసింది. ప్రసన్నకుమారి మన్మధమందిరంలోకి దూరింది పోగా మిగిలిన వంకాయ మొత్తాన్ని గుప్పిట్లో పట్టుకుని నిమిరింది.
"స్...స్...పిన్నీ! నీకు మగాడిది మొలుచుకొచ్చినట్టే వుందిది!" అనేస్తూ పాయింటు సెట్ చేసుకునిహూప్పంటూ మొత్త కిందికి దించింది.
మెత్తగా అచ్చమాంబలోకి దూసుకుపోయింది నున్నటి వంకాయ.
ప్రసన్నకుమారి కూడా తన అనుభవం యావత్తూ రంగరిస్తూ సరిగ్గా టైము గమనించి అచ్చమాంబ మొత్త కిందికి దిగే సమయానికి తన మొత్త పైకెత్తి గుభేల్మని గుద్దింది అచ్చమాంబని.
ఇద్దరి మొత్తలూ ఒక్కసారిగా తాపడమైపోయాయి.
"అబ్బ! భలే గుద్దావు పిన్నీ!" అని కళ్ళు మూసుకుంటూ పళ్ళ బిగువున మరోసారి మొత్త పైకెత్తి కసిగా కిందికి దించింది అచ్చమాంబ.
భీముడి గద దుర్యోధనుడి గదతో తాకినట్టు గుభేల్మని శబ్దం వచ్చింది.
అంతే!
దాని ఫలితంగా జరగబోయేది అచ్చమాంబగానీ ప్రసన్నకుమారిగానీ ముందుగా వూహించలేదు
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు