Adultery రివర్స్ గేర్.... by lotuseater

[Milf rider]

చేతులు వెనక్కి పెట్టి జాకెట్టు హుక్స్ తీసుకోబోతూ కళ్ళు పైకెత్తి అచ్చమాంబవంక చూసింది ప్రసన్నకుమారి. 
గుడ్లప్పగించి తన వంకే అదోరకం మగతలో చూస్తున్నట్టుగా వుంది అచ్చమాంబ.
"ఇప్పటికిప్పుడు నిన్నే మగాడైనా చూశాడంటే అమాంతం మింగేస్తాడు పిన్నీ!" నెమ్మదిగా అంది అచ్చమాంబ. 
"నీ ఫేసు! ఇంత మనిషిని నన్ను ఏ మగాడైనా యెలా మింగేస్తాడేంటీ?" అరనవ్వుతో అంది ప్రసన్నకుమారి.
అచ్చమాంబ మాట్లాడలేదు.
కళ్ళప్పగించి ప్రసన్నకుమారిని అలా చూస్తూనే వుంది.
"కళ్ళు తిప్పుకో, దిష్టి తగిలేను. ఎప్పుడూ వాటిని చూడనట్టు యేమిటా చూపులూ?" దీర్ఘం తీస్తూ అందిప్రసన్నకుమారి.
"నిజంగానే చూడలేదు పిన్నీ!" అంది అచ్చమాంబ.
"అదేమిటే! బాబాయితో నేను చేయించుకుంటున్నప్పుడు పక్కనుండి అన్నీ చూశావుగా?!" విడ్డూరంగాచూసింది ప్రసన్నకుమారి.
"అప్పటి సంగతి వేరు పిన్నీ! బాబాయి పక్కలో నువ్వు దిశమొలతో అన్నీ విప్పుకు పడుకున్నా నేను చూసిందినిన్ను కాదు. చూడలేదంటే చూడలేదని కాదు - చూశాను. కానీ ఆ చూడ్డం వేరు. ఇప్పుడు చూడ్డం వేరు. ఆవేళ నా చూపులు నీమీద నిలకడగా లేవు. బాబాయి సరుకులమీదున్నాయి. అందుకే నిన్ను చూసినాచూడనట్టే అనుకో! అందుకే ఇప్పుడే నిన్ను మొదటిసారి దిశగా చూడబోతున్న అనుభూతి కలుగుతోంది," అంది అచ్చమాంబ.
ప్రసన్నకుమారి ఇంకా జాకెట్టు హుక్స్ వూడదీసుకుంటూనే ఒకసారి తనని తాను చూసుకుంది.
అచ్చమాంబ చెప్పింది నిజమే అనిపించింది.
యేపుగా ఎదిగిన సరుకులు తనవి. పైట వళ్ళో పడిపోయుంది. రొమ్ములు కొబ్బరిబోండాలంతేసి లేకపోయినాపెద్దసైజు బత్తాయిపళ్ళ సైజులో వుండి బిగుతుగా వున్న జాకెట్లోంచి తెల్లగా బయటికి తన్నుకొస్తున్నాయి. వెనకాల ఒకటో రెండో హుక్స్ విప్పదీయడంతో ముందరివైపు లోనెక్ దగ్గర కొద్దిగా ఖాళీ యేర్పడి లోనున్నబ్రాసరీ పై అంచు కనబడుతోంది. జాకెట్టు మీద మంగళసూత్రాలు వేలాడుతున్నాయి. హుక్స్ తీయడానికిచేతులు రెండూ వెనక్కి పెట్టుకోవడంతో బంతుల్లాంటి చళ్ళు మరింత ముందుకు తన్నుకొస్తున్నాయి. ఆసమయంలో తనకు తనే మళయాళీ తార షీలాకిమల్లే వున్నట్టనిపించింది ప్రసన్నకుమారికి.
"అలా గుడ్లప్పగించి చూడకపోతే కాస్త ఇలా వచ్చి సాయం చేయరాదూ?" అంది బూకరింపుగా. 
ఆ బూకరింపుకు నవ్వొచ్చింది అచ్చమాంబకి. 
"ఆనక నీవాటికి దిష్టి తీస్తాలే పిన్నీ! నువ్వలా చేతులు వెనక్కిపెట్టి హుక్స్ తీసుకుంటుంటే యెంత సేపైనాఇలాగే చూస్తుండిపోవాలనిపిస్తోంది." అంది.
కిసుక్కున నవ్వింది ప్రసన్నకుమారి. "ఇంకా నయం! అసలు దానికి దిష్టి తీస్తానన్లేదు!" అంది. 
"అది నీ మొత్త చూశాక డిసైడు చేస్తాను. అయినా నీవన్నీ విడమర్చి చూసేసరికి నీలో అన్నింటికీ దిష్టితీయల్సొచ్చేలా వుంది," అంది అచ్చమాంబ.
"ఇలా మాటల్తోనే పొద్దుపుచ్చేస్తే ఇక్కడ లోపల దూరి మనిద్దరం యేం చేసుకుంటున్నామో అని మాఅక్కగారికి అనుమానం రానేరావచ్చు. నిజంగానే చెబుతున్నానే, వెనకాల హుక్కు ఒకటి వూడి రావడంలేదు. కాస్త తీసిపెట్టవూ?"
"వాయస్! తప్పక సాయం చేస్తాను. ముందు నువ్వు కాస్తా ఇటు జరుగు," అంటూ ప్రసన్నకుమారి వెనకాలచేరి గోడకు తన వీపానించి కూర్చుంది అచ్చమాంబ.
యెదురుగా ప్రసన్నకుమారి విశాలమైన వీపుంది. జాకెట్టు హుక్సు రెండు విప్పేసి వున్నాయి. ప్రసన్నకుమారిచంకల్లోంచి ఆమె బలిసిన చళ్ళు రెండూ జాకెట్లోంచే కుదుళ్ళతో కిందివైపు పొంగులు కానవస్తున్నాయి. తమకం ఆపుకోలేక చేతులు రెండూ ప్రసన్నకుమారి చంకల్లోంచి ముందరికి పోనిచ్చి వాటిని పట్టేసుకుందిఅచ్చమాంబ.
"ఇష్షూ! యేమిటి చేస్తున్నావ్? పట్టి పిసికావంటే జాకెట్టు పిగిలిపోగల్దు, జాగ్రత్త!" 
"పిగిలిపోనీ పిన్నీ! నా జాకెట్టిస్తాలే!" 
"నీ జాకెట్టా!" ఫక్కుమని నవ్వింది ప్రసన్నకుమారి. "నీ జాకెట్టులోకి నావి రెండు చళ్ళూ కాదుగదా, ఒక్కటికూడా పట్టదు. అది వేసుకెళ్తే చళ్ళు బయటపడి కుర్రకారులో యెవరో ఒకరొచ్చి రెండూ పట్టి పిసికేయగల్రు."
"అయితే జాకెట్టు పిగిలిపోనీకుండా సున్నితంగా పిసుకుతాలే!" అంటూ వెనకనుంచే ప్రసన్నకుమారి రొమ్ముల్నిఒక పట్టు పట్టేసింది అచ్చమాంబ.
"మరీ అంత సున్నితంగా పిసకడం దేనికీ? ఒకేసారి జాకెట్టు హుక్సు తీసేసి మప్పితంగా రెంటినీ కావల్సినంతకసిగా పిసికేసుకోవచ్చుగా?" అంది ప్రసన్నకుమారి.
"నిజమేననుకో! కానీ నువ్వు చెప్పినట్టు ఒక హుక్కు వూడిరావడం లేదు. యెందుకిలాబిగుసుకుపోయిందంటావ్ పిన్నీ?" అంది అచ్చమాంబ ఆమె స్తనాలు విడిచిపెట్టి ఆ హుక్కుతో తంటాలుపడుతూ.
"ఓసి పిచ్చి అచ్చమ్మా! ఇంకెందుకూ? మొన్న నువ్వులేనప్పుడు బాబాయిని మీదెక్కించుకున్నాను. అప్పుడూఇలాగే జరిగింది. మామూలుగా జాకెట్టు వేసుకునేటప్పుడూ, తీసుకునేటప్పుడూ సులభంగానే హుక్సువూడొస్తాయ్. అలాంటిది బాబాయ్ యెంత ట్రయ్ చేసినా వూడిరాకపోయేసరికి ఆత్రం పట్టలేక ఆ జాకెట్టుపరపరా చించి పారేశాడంటే నమ్ము!"
"అదే అడుగుతున్నా! అలా యెందుకవుతుందంటావు పిన్నీ?"
"ఇంకెందుకే మాలోకమా! అసలే నావి కాస్తంత పెద్ద సైజులు కదా, వీటిమీద యెవరి చేతులైనా పడి కసిపుట్టిందంటే బరువెక్కిపోయి అప్పటికప్పుడే ఇంకా బలిసిపోయి జాకెట్టు పట్టకపోతే హుక్సు యెలావస్తాయి?"
"ఓహో! అదా సంగతీ? నాకూ అలాగే అవుతుందా పిన్నీ?"
"నీకూ అలాగే అవుతుంది. కానీ ఇప్పుడే కాదు. నీవింకా చిన్నవి కదా. పెళ్ళయాక మొగుడి చేతుల్లోనలుగుడు పడ్డాయంటే అప్పుడు వాటి సైజుకూడా పెరుగుతుంది. కాస్త బిర్రు జాకెట్టయితే చాలు. హుక్సువూడిరావు." 
"అయితే బాబాయిలాగా నేనూ నీ జాకెట్టు చింపేస్తా పిన్నీ! యెంత ట్రై చేసినా ఈ హుక్కు మాత్రంవూడిరావడం లేదు. జాకెట్టులోపల నీవి యెంత బలిసిపోయాయో యేమిటో!"
"అంతపని చేయొద్దన్నానా! బోసిరొమ్ములూపుకుంటూ ఇక్కడినుంచి మా ఇంటికి తిరిగి వెళ్ళాల్సి వచ్చేలాచెయ్యకు, నీకు దండం పెడతా!"
"యే దండం పెడతావ్ పిన్నీ? పెట్టడానికసలు నీదగ్గర దండమెక్కడిదీ?"
"నీకూ నోటిదూల పెరిగిపోయిందే! నిన్నూ...!"
"ఆగాగు! హుక్కు వూడొచ్చేసింది. "