Adultery రివర్స్ గేర్.... by lotuseater

[Milf rider]

---

"అచ్చమాంబా! యేమిటే ఈ అవతారం?" అంది ప్రసన్నకుమారి.
"యేం చెయ్యను? ముసలాయన నాకు పెళ్ళి చేస్తానని కూర్చున్నాడు," అంది అచ్చమాంబ.
"విన్నాను! ఇప్పుడే మీ అమ్మగారు చెప్పారు. నువ్వేమిటి నీ గదిలో బట్టలిప్పుకుని సత్యాగ్రహం చేస్తున్నావ్?"
"పెళ్ళి చేస్తే చేశాడు. కానీ, ఇంట్లోంచి బయటికి కదలొద్దని ఆర్డరేశాడు." 
"యెందుకటా!"
"ఆ కావేరి లేచిపోయిందట కదా!"
"అవునూ! అయితే?"
"అది నా ఫ్రెండనీ, ఆనందరావుగారి కూతురికి తెలీకుండా లేచిపోవడానికి వీల్లేదనీ యెవరో ప్రచారం లేవదీశారు. నాన్నగారి సంగతి నీకు తెలుసుగా! నన్ను గృహనిర్బంధంలో వుంచి నా పెళ్ళి చేయడానికి రెడీ అయిపోయాడు."
"ఓ, అదా సంగతీ! అయినా మంచి మొగుడొస్తుంటే ఇలా నువ్వు గుడ్డలూడదీసుకుని, జుట్టు విరబోసుకుని గొబ్బెమ్మలా కూర్చ్చోవాలా?"
"నేనేం గొబ్బెమ్మలా కూర్చుంటాననలేదు. కానీ ...... పిన్నీ! మీ ఇంట్లో నువ్వు రేపెట్టిన ఈ తాపం మాత్రం భరించలేకుండా వున్నాను. నాకు మదపిచ్చి పట్టేసింది. నిన్న అనవసరంగా బాబాయిని మీదెక్కించుకోకుండా పక్కకు తోసేసి తప్పు చేశాను....!" అంది అచ్చమాంబ తమకంగా తన రొమ్ములు తానే పిండుకుంటూ.
ప్రసన్నకుమారికి చిటికెలో అచ్చమాంబ పరిస్థితి అర్థమైపోయింది.
"అయితే ఇప్పుడేం చేద్దామని నీ వుద్దేశం?" అనడిగింది.
"యేం చెయ్యాలో నువ్వు చెప్పాల్సిందే. నాకేం పాలుపోవడం లేదు. ఇవాళ పొద్దునే మీ ఇంటికొచ్చి బాబాయిని రప్పించుకుని నువ్వు చెప్పిన జంటశోభనం కాస్తా అయిపోజేసుకుందామనుకున్నాను. కానీ మా నాన్న అడుగు బయటపెడితే కాళ్ళు విరగ్గొడతానన్నాడు," నిస్సహాయంగా చూసింది అచ్చమాంబ.
"అందుకని పొద్దున్నుంచీ అలిగి కూర్చున్నావన్నమాట!"
అచ్చమాంబ తల అడ్డంగా వూపింది. "అలిగి కూర్చునేంత బడాయి నాకేం లేదు. చెప్పాగా నిన్నట్నుంచీ నాకు మదపిచ్చి పట్టుకుందనీ! ఆ తాపం తట్టుకోలేక ఇలా తలుపు బిడాయించుకుని ఈ గదిలో నావి నేనే పిసుక్కుంటూ కింద వేళ్ళాడించుకుంటూ వేడి చల్లర్చుకోవాలని ట్రై చేస్తున్నాను," అంటూ గోడవారగా కూర్చుండిపోయి ప్రసన్నకుమారి కేసి దీనంగా చూసింది. "పిన్నీ, యేం చేస్తావో నువ్వే చెయ్యి. యెంత జుట్టు పీక్కున్నా నాకీ తాపం మాత్రం చల్లారడం లేదు. ఇప్పుడు గనక నువ్వు నన్ను కాపాడక పోతే ఆ కావేరి చేసిన పనే నేనూ చెయ్యాల్సి వస్తుంది. ఉన్నపళాన ఇంట్లోంచి పారిపోయి బాబాయితో యెక్కడికైనా లేచిపోదామనిపిస్తోంది!" అంది.
ప్రసన్నకుమారి చిన్నగా తలూపి అచ్చమాంబతో పక్కనే గోడవారగా తనూ నేలమీద బైఠాయించింది.
ఆమె దృష్టి అప్రయత్నంగా కాస్త అవతలిపక్క నేలమీద పడున్న వస్తువు మీద పడింది. యేదో అనుమానం వచ్చినట్టు అది చేతిలోకి తీసుకుని, "ఇదెందుకు ఇక్కడ పడుంది?" అనడిగింది దాన్ని అటూ ఇటూ తిప్పి చూస్తూ.
అచ్చమాంబకు ఆ స్థితిలో కూడా నవ్వొచ్చింది. "యే ఆడపిల్లగదిలో అయినా వంకాయ ఎందుకుంటుందీ? అమ్మకు తెలీకుండా వంటగదిలోంచి ఎత్తుకొచ్చేశాను," అంది.
"అయితే పొద్దుట్నుంచీ దీంతోటే పని జరుపుకుంటున్నావన్నమాట!" అంటూ దాన్నోసారి వాసన చూసింది ప్రసన్నకుమారి. "నిజమే! మదపువాసన ఘాటుగా వుంది! యెన్నిసార్లు వాడావేమిటీ? చాలానే కార్చుకున్నట్టున్నావ్ దీనిమీద!" అంది తనుకూడా నవ్వుతూ.
అచ్చమాంబ ఆమె చేతుల్లోంచి ప్రేమగా దాన్నందుకుంది. "యెంత ముద్దుగా వుందో బుజ్జి ముండ! నల్ల వంకాయ పిన్నీ! అచ్చు బాబాయిది ఇలాగే వుంటుంది కదూ?" అంటూ దాన్ని ముద్దు పెట్టుకుంది.
ప్రసన్నకుమారి నిట్టూర్చింది. "అయితే నిజంగానే నీకు మదపిచ్చి పట్టుకుంది. దీనికి యేదో విరుగుడు ఆలోచించాల్సిందే!" అంది.