17-04-2019, 03:46 PM
ఇంట్లో అందరూ ముందర పంచలోనే కనిపించారు.
అచ్చమాంబ తండ్రి ఆనందరావు యెందుకో ధుమధుమలాడిపోతూ అటూ ఇటూ ఒకటే పచార్లు చేస్తున్నాడు. తల్లి నారాయణమ్మ గోడకానుకుని నేలమీద కూర్చొనుంది. చిత్రమేమిటంటే అచ్చమాంబ అన్నలు కూడా ఆ సమయంలో అక్కడే వున్నారు.
అచ్చమాంబ ఆశ్చర్యంగా వాళ్ళందరికేసీ చూసింది.
అందరి మొహాలూ యెందుకో సీరియస్ గా వున్నాయి. అప్పటికింకా తమ బట్టల కొట్టు మూసే సమయం కూడా కాలేదు. ఇలా తండ్రితో పాటు అన్నలందరూ కూడా గుమస్తాలమీద అంగడి వదిలేసి ఒకేసారి ఇంటికొచ్చేయడం చాలా అరుదైన విషయం. చివరిసారి అలా యెప్పుడు జరిగిందో అచ్చమాంబకు అసలు గుర్తే లేదు. అలాంటిది ఇవాళ అందరూ ఒకేచోట చేరారు.
అచ్చమాంబని చూస్తూనే నారాయణమ్మగారు ఒక్కసారిగా గుండెమీదనుంచి ఎవరో బరువు దించేసినట్టుగా చూసింది.
"అమ్మాయొచ్చేసిందండీ!" అందావిడ ఒకేసారిగా నేలమీదనించి లేస్తూ.
ఆనందరావుగారు కూతురివంక కోపంగా చూస్తున్నాడు.
ఆ కోపం చూసి అచ్చమాంబ గుండె జారిపోయింది.
కొంపతీసి తనిందాక ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో వెలగబెట్టిన రంకుపురాణం వీళ్ళకుగాని తెలిసిపోలేదుగదా!
ఛా, ఎలా తెలుస్తుందీ!?
"యేమిటి నాన్నా?" అంది ధైర్యం కూడగట్టుకుంటూ.
"ఇంతసేపు యెక్కడికెళ్ళావే? నువ్వేమైపోయావని మేమంతా యెంత ఆందోళన పడుతున్నామో తెలుసా?" అంది నారాయణమ్మగారు కూతుర్ని సమీపిస్తూ.
"యేమైందమ్మా? నేనెక్కడికెళ్తానూ? ప్రసన్నకుమారీపిన్నింటికి వెళ్ళొస్తున్నానంతే! రావడంలో కాస్త ఆలస్యమైంది!" అంది అచ్చమాంబ.
నారాయణమ్మగారు భర్తవంక చూసింది.
"నే చెప్పలేదటండీ! అమ్మాయి యెక్కడికీ వెళ్ళలేదు. మన ప్రసన్నకుమారి ఇంటికే వెళ్ళింది. అనవసరంగా మీరు రాద్ధాంతం చేస్తున్నారు!" అంది.
"అసలేం జరిగింది నాన్నా? అందరూ ఇలా పంచలో కూర్చుని నాకోసం పడిగాపులు కాయడం యేమిటి? నాకర్థం కాలేదు!" అంది అచ్చమాంబ.
ఆనందరావు పచార్లు చేయడం ఆపి కూతురి మొహంలోకి సూటిగా చూశాడు.
"నువ్వు చెప్పేది నిజమేనా? ప్రసన్నకుమారి ఇంటికే వెళ్ళావా?" అన్నాడు సీరియస్ గా.
"అవును. ఈ మధ్య రోజూ నేనక్కడికే వెళ్తున్నాను. కావలిస్తే ప్రసన్నకుమారిపిన్నినే అడగండి."
"వెళ్ళే ముందు ఇంట్లో అమ్మకి చెప్పే వెళ్ళొచ్చుగా!" అన్నాడు పెద్దన్న కోపంగా.
"నేను పిన్నీ వాళ్ళింటికి వెళ్తానని అమ్మకు బాగా తెలుసు."
"చూశారాండీ! నేను మీకు చెబుతూనే వున్నాను అది ప్రసన్నకుమారి ఇంటికెళ్ళి వుంటుందని!" అంది నారాయణమ్మగారు కూతుర్ని సపోర్టు చేస్తూ.
"అయినాసరే! నువ్వు ఇంట్లో చెప్పకుండా వెళ్ళడం తప్పు!" అంటున్నాడు పెద్దన్న.
"ఇంతకీ యేమైందో అది చెప్పరేం?" తల్లివంక అసహనంగా చూసింది అచ్చమాంబ.
"యేం జరిగిందా! నీ ఫ్రెండు కావేరి యెవర్తోనో లేచిపోయిందటే!!" ఆక్రోశిస్తున్నట్టుగా అంది నారాయణమ్మగారు.
అచ్చమాంబ అయోమయంగా చూసింది.
"ఛా! వూరుకోమ్మా! కావేరి అలా యెందుకు చేస్తుంది?" అంది.
"యెందుకు చేస్తుంది కాదే - చేసింది!"
"అయితే యేంటటా? మీరంతా నాకోసం ఇక్కడెందుకు చేరారూ?"
ఆనందరావు ఉరిమి చూశాడు. "యెందుకా? యెవడో వెధవ మన కొట్టుదగ్గరికొచ్చి, 'ఆనందరావు కూతురికి తెలీకుండా అది జరగడానికే వీల్లేదు ' అని చెప్పాడే - అందుకు!" అన్నాడు అరిచినట్టు.
అచ్చమాంబ గుండె అప్పటికి కాస్త కుదుటబడింది.
అమ్మయ్య! ఇది తన రంకువ్యవహారంగురించి కాదన్నమాట!
"యెవరా అన్నది నాన్నా? అయినా నువ్వెలా నమ్మావూ?" అంది తేలిగ్గా.
ఆనందరావు కూతురివంక ఇంకా నమ్మశక్యం కానట్టే చూస్తున్నాడు.
"అయితే కావేరి ఆ వెధవెవడితోనో లేచిపోవడం గురించి నీకేం తెలీదంటావ్!?" అన్నాడు.
"ఒట్టు నాన్నా! నాకేం తెలీదు. అసలు కావేరితో నాకు పెద్ద స్నేహం కూడా లేదు. ఎవరో ఏవో కల్పించి చెప్పారు నీకు!"
నారాయణమ్మ మధ్యలో కలగజేసుకుంది. "బావుంది! నే చెబుతూనే వున్నా కాదుటే మీ నాన్నకూ! అమ్మాయికిలాంటివన్నీ యేమీ తెలీవండీ అంటే నా మాట వింటేనా? కొట్టుదగ్గర ఎవడో వెధవ యేదో వాగాడని మీ అన్నలందర్నీ పట్టుకొచ్చి ఇంటిదగ్గర ఇదిగో ఇలా పంచాయితీ మొదలెట్టారు. సమయానికి నువ్వు రాబట్టి సరిపోయిందిగానీ, లేకపోతే నీకోసం కొడుకులందర్నీ పంపించి వూరు వూరంతా చాటింపు వేయించేవారు! అప్పుడు సరిపోయేది!" అంది.
ఆనందరావు ఒంటి కాలిమీద లేచాడు.
"అయితే ఎవడు పడితే వాడు చెప్పిన మాట వినేవాడినంటావ్!" అరిచాడు.
"యెందుకననూ? కనపడుతూనే వుందిగా!" అంది నారాయణమ్మ అదే స్వరంలో.
అంతవరకూ మొగుడి ధుమధుమలు చూసి పాపం ఆవిడా బెదిరిపోయింది. ఇప్పుడు కూతురు ఇంటికి తిరిగొచ్చి తనకేం తెలీదని చెప్పాక యెక్కడలేని బలం వచ్చేసిందావిడకి.
"యేమిటి కనబడుతోంది నా పిండాకూడు!" అకస్మాత్తుగా ఆరోపణ తనమీద తిరిగేసరికి ఓటమి అంగీకరించక ఒకటే రెచ్చిపోయాడాయన. "అయినా ఇప్పటి పిల్లలు మాత్రం తక్కువటే?! అవకాశమిస్తే అగ్గి రాజెయ్యరూ? అయినా వీళ్ళనని యేం ప్రయోజనం? ఆ సినిమావాళ్ళననాలి. కన్నెవయసట, ప్రేమనగరట, మరోచరిత్రట, గాడిద గుడ్డట! న్యూ వేవ్ సినిమా అట! ప్రేమనవలలట! అవన్నీ చూసి ఆడపిల్లలు లేచిపోవద్దంటే లేచిపోరూ! ఆ సినిమాలనిండా పచ్చిబూతు! లే లే లే నా రాజా అట! బలెబలే మగాడివోయట! ఆ సినిమాలు తీస్తున్నవాళ్ళందర్నీ తీసికెళ్ళి బంగాళాఖాతంలో పడెయ్యాలి!" అంటూ రొప్పసాగాడాయన.
"అబ్బో! అయితే ఆ సినిమాలన్నీ తమరు చూశారన్న మాట!" అంది నారాయణమ్మ ఈసడింపుగా.
"నేనా! నేనా సినిమాలు చూశానా!" అరిచాడు ఆనందరావు.
"లేకపోతే యేమిటండీ మీ రాద్ధాంతం! నిక్షేపంలాంటి పిల్లమీద లేనిపోని అనుమానాలన్నీ యెందుకొస్తాయి మీకు? నువ్వు పదవే లోపలికి!" అంటూ కూతురు జబ్బ పట్టుకుని ఇంట్లోకి తీసుకెళ్ళిపోయింది నారాయణమ్మ.
ఆనందరావు వెనకనుంచి అరిచాడు - "రేపట్నుంచీ నువ్వు ఇంట్లోంచి కదిలావా తాట వొలుస్తాను!" అంటూనే కొడుకుల్ని తీసుకుని బట్టలకొట్టుకెళ్ళిపోయాడాయన.
"యేమిటమ్మా నాన్న అఘాయిత్యం? అయినా నేనేం చేశాననీ? యెవరో లేచిపోతే దానికి నాదా బాధ్యత?" అంది అచ్చమాంబ నిష్ఠూరంగా.
"అయ్యో నా తల్లీ! అంగడి దగ్గర్నించి మీ నాన్న ఈ పాడు కబురు మోసుకొచ్చేసరికి నాకూ మొదట కాళ్ళూ చేతులూ ఆడలేదంటే నమ్ము! అయినా మీ నాన్న చెప్పిందాంట్లో తప్పేం లేదు. రేపట్నుంచీ నువ్వు ఎక్కడికెళ్ళకుండా ఇంట్లోనే వుండు!" అంది నారాయణమ్మ.
"యెవరో చేసిన తప్పుకి నాకు శిక్ష వేస్తున్నారు!యెవరో అన్న మాటకి లేనిపోని అఘాయిత్యమంతా నామీద చూపిస్తున్నారు!" అని రుసరుసలాడుతూ తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపు మూసేసుకుంది అచ్చమాంబ.
కాసేపు మూల కూర్చుని లోలోపలే ఉడుక్కున్నాక కోపం తగ్గింది.
అయినా కావేరి ఏమిటి ఇలా చేసిందీ?
ఆమె కోపమంతా కావేరివైపు తిరిగింది.
అంతలోకే ఆమెకు తను చేసిన నిర్వాకం గుర్తుకొచ్చింది.
అవును నిజమే! తను మాత్రం యేం తక్కువ తిన్నదీ?
ఆలోచిస్తూనే లేచి నిలబడి తన దుస్తులవైపు చూసుకుంది. ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో బాబాయితో పొర్లాక ఇంకా ఆ బట్టల్లోనే వుంది తను.
నిలువుటద్దం ముందు నిలబడి ఓణీ లాగేసుకుంది. ఆ తర్వాత ఒక్కటొక్కటిగా వొంటిమీదున్నవన్నీ తీసేసుకుంది. యేదో అనుమానం వచ్చి అద్దం ముందు అలాగే దిశగా నిలబడి చేతిలోని లంగా పైకెత్తి చూసింది.
లంగాలోపల సరిగ్గా వుపస్తు వుండే చోట అరచెయ్యంత డాగు కనిపించింది.
బాబాయి చేత పెట్టించుకోకుండానే ఇంత కార్చుకుంది తన బుజ్జిముండ!
ఒకవేళ పెట్టించుకుని వుంటే?
ఆ ఆలోచన వస్తూనే ఆమెకు యెక్కడలేని సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది.
అదే లంగాలోకి కాళ్ళు పోనిస్తూ మళ్ళీ తొడుక్కుంది. ఈసారి నడుంకన్నా ఇంకా పైకి లంగా లాక్కుంటూ రొమ్ములపైన ముడేసుకుంది. అద్దంలో తనని తాను ఓసారి చూసుకుని, "అచ్చం సినిమా హీరోయిన్ భారతిలా వున్నావ్!" అని తనకు తానే చెప్పుకుంటూ నీళ్ళగదివైపు నడిచింది.
నీళ్ళగదిలోకి వెళ్తూనే లంగా తీసి దండెం మీద పడేసి దిశగా ఓసారి వొళ్ళు విరుచుకుంది.
అప్రయత్నంగా ఆమె చెయ్యి తొడల మధ్యకు వెళ్ళింది.
పొంగడంలా ఉపస్తు చేతికి తగుల్తూనే వొళ్ళు తియ్యగా పులకరించింది. చేతికి బొటిమలా తగిలిన కామకీలని కుడిచేతి చూపుడు వేలితో మీటుకుంది.
"ఇస్...స్....స్.....స్......!"
బాబాయితో తన కన్నెపొరగురించి ప్రసన్నకుమారి దంచిన ఉపన్యాసం గుర్తుకొచ్చి నవ్వొచ్చిందామెకు.
తను సైకిల్ తొక్కుతుంది నిజమే! రన్నింగ్ రేసులో తనకు ప్రైజొచ్చింది నిజమే! అయితే బాబాయికి తన కన్నెపొర కనపడకుండా పోవడానికి అవేవీ కారణం కాదు. దానికి చాలా సింపుల్ కారణం ఒకటే వుంది-
అదేమిటంటే బాత్ రూములో స్నానం చేసేప్పుడు ఇలా కామకీల మీటుకుంటూ ఉపస్తులో వేళ్ళుపెట్టి కెలుక్కుంటుంటే ఎన్నిరోజులని ఆ కన్నెపొరమాత్రం అలాగే వుంటుందీ!
ప్రసన్నకుమారి ఇంటికి తన రాకపోకలు యెక్కువయాక ఇలా చేతిపనికూడా యెక్కువైపోయింది తనకు. ప్రసన్నకుమారి చూపించే పచ్చిదనానికి తను మాత్రం ఆ పగుల్లో వేళ్ళడించుకోక యెణ్ణాళ్ళుంటుందీ?
అలా ఆలోచిస్తుండగానే అచ్చమాంబ వేళ్ళు రెండు ఆమె ఉపస్తులో దూరిపోయాయి.
పక్కనే ఓ మూల బోర్లించివున్న బకెట్టుమీద ఓ కాలు పైకెత్తి వేసింది.
ఓ చేత్తో రొమ్ములు పిసుక్కుంటూ మరో చేత్తో ఉపస్తులో వేళ్ళాడించుకుంటూ అలా పదినిమిషాలుండిపోయాక బాబాయి మగతనం రుచి తల్చుకుంటూ ఇంకా జోరు పెంచేసుకుంది తను.
మొదట రెండు వేళ్ళు మాత్రం లోపల దూరాయి. ఆ తర్వాత మూడో వేలు కూడా దానికి కలిపి తన మన్మథకుహరం లో కెలకసాగింది.
అచ్చమాంబ వేళ్ళు సన్నగా పొడుగ్గా వుంటాయి. ఆమె మొత్త చీలిక కూడా అంతే! సన్నగా పొడుగ్గానే వుంటుంది. ఆ వేళ్ళకీ ఆ మొత్తకీ సరిగ్గా సరిపోయింది.
లోన వెచ్చగా వున్న పూకండరాలు తన వేళ్ళ స్పర్శకు తామే పులకించిపోతున్నట్టుగా మృదువుగా, సుతిమెత్తగా స్పందిస్తున్నాయి. ఆ పూకండరాలు తన వేళ్ళను పట్టి విడుస్తూ వుండడం ఆమెకు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. పొడిచే కొద్దీ లోతు పెరుగుతున్నట్టుగా అనిపిస్తోంది. అయినా చివర్లో యెక్కడో గర్భకుహరంలో యేదో గట్టిగా తగుల్తోంది. అది తగుల్తూనే తమకంతో కళ్ళు వాటంతట అవే మూసుకు పోతున్నాయామెకు. లోనుండి కామరసాలు ధారాపాతంగా వూరిపోతున్నాయి.
అయినా యేదో అంతులేని అసంతృప్తి!
ఒక్కరోజు క్రితంవరకే అయ్యుంటే ఇలా చేతిపనిలో ఆమెకు అఖండమైన తృప్తి దొరికిపోయుండేది.
కానీ ఇవాళ....!
ఇవాళ అలాంటి తృప్తి లభించడంలేదామెకు.
కారణం?
వేరే చెప్పాల్సిన పనిలేదు - ఇవాళ తను ఒక పురుషాంగం రుచిమరిగింది.
ఒక పురుషాంగం ఇవ్వాళ తన ఆడతనంలోకి ప్రవేశించడం తప్ప అన్నిరకాలుగా తనని అలరించింది.
ఈ అసంతృప్తినుంచి తను బయటపడాలంటే ఒకటే మార్గం!
ఒక అసలు సిసలైన పురుషాంగాన్ని తన భగరంధ్రంలో ప్రతిష్ఠించుకోవాలి.
అప్పుడుగాని ఈ అసంతృప్తి వదల్దు తనని.
అలా చేతిపనిలోనే వూహలు పరిపరివిధాల పోతున్నాయామెకు.
ఆ వూహల్లోనే ఒక మోస్తరు భావప్రాప్తి కలిగింది.
ఉపస్తులోంచి వేళ్ళు బయటికి తీసి చూసుకుంది అచ్చమాంబ. బలమైన మగాడి పురుషాంగాన్ని వూహించుకోవడంలో తన మొత్తలోంచి ఏకధాటిగా కారిపోయిన కామరసంలో నిలువెల్లా తడిసిపోయి కనిపించాయి వేళ్ళు.
చెయ్యి పైకెత్తి నాలుక అంచుతో వాటిని రుచి చూసింది.
తృప్తి కలగలేదు.
ఆబగా వాటిని ఒకేసారి నాకెయ్యడం మొదలెట్టింది. మాంచి రుచికరమైన భోజనం తర్వాత కూడా వదలబుద్ధికాక భోజనప్రియుడు యెలా వేళ్ళు నాకేసుకుంటాడో అంతకంటే పిచ్చగా తన రసాలన్నీ తానే నాకేసుకుంది అచ్చమాంబ.
ఆమె చేతిపని సాంతం పూర్తికావడానికి యెంత సమయం పట్టిందో ఆమెకే సరిగ్గా తెలీదు.
పూర్తవుతూనే గబగబా స్నానం చేసి బాత్ రూం లోంచి బయటపడింది.
పొడి బట్టలు కట్టుకుని మంచం మీద కూర్చుని ఆలోచించడం మొదలెట్టింది.
ఒక్కసారైనా మగాడిది లోన దింపుకోకుండా తను బతకలేదేమో అనిపిస్తోంది. ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో అనుకోకుండా అంది వచ్చిన అవకాశాన్ని లేనిపోని భయాల్తో చేజేతులా జారవిడుచుకుని మంచిపనే చేసిందా తను? బాబాయితో ఆ కాస్త పనీ అయిపోజేసుకునివుంటే యేమై వుండేది? యేమైనా ఈ తాపం మాత్రం తప్పి వుండేదేమో తనకు!
అయినా ఇప్పుడు మాత్రం పోయిందేముంది? ప్రసన్నకుమారిపిన్ని యెలాగూ బాబాయితో జంట శోభనం యేర్పాటు చేస్తాననేకదా చెప్పింది!
యెప్పుడు తనకా జంట శోభనం?
యేమైనా ప్రసన్నకుమారిపిన్నితో తన తాపం వెల్లడించుకోవాలి.
యెప్పుడో కాదు, రేపే ప్రసన్నకుమారి పిన్నితో మాట్లాడాలి.
ఆ ఆలోచన కలుగుతూనే కొంచెం మనసు తేలికైనట్టుగా అనిపించిందామెకు.
అచ్చమాంబ తండ్రి ఆనందరావు యెందుకో ధుమధుమలాడిపోతూ అటూ ఇటూ ఒకటే పచార్లు చేస్తున్నాడు. తల్లి నారాయణమ్మ గోడకానుకుని నేలమీద కూర్చొనుంది. చిత్రమేమిటంటే అచ్చమాంబ అన్నలు కూడా ఆ సమయంలో అక్కడే వున్నారు.
అచ్చమాంబ ఆశ్చర్యంగా వాళ్ళందరికేసీ చూసింది.
అందరి మొహాలూ యెందుకో సీరియస్ గా వున్నాయి. అప్పటికింకా తమ బట్టల కొట్టు మూసే సమయం కూడా కాలేదు. ఇలా తండ్రితో పాటు అన్నలందరూ కూడా గుమస్తాలమీద అంగడి వదిలేసి ఒకేసారి ఇంటికొచ్చేయడం చాలా అరుదైన విషయం. చివరిసారి అలా యెప్పుడు జరిగిందో అచ్చమాంబకు అసలు గుర్తే లేదు. అలాంటిది ఇవాళ అందరూ ఒకేచోట చేరారు.
అచ్చమాంబని చూస్తూనే నారాయణమ్మగారు ఒక్కసారిగా గుండెమీదనుంచి ఎవరో బరువు దించేసినట్టుగా చూసింది.
"అమ్మాయొచ్చేసిందండీ!" అందావిడ ఒకేసారిగా నేలమీదనించి లేస్తూ.
ఆనందరావుగారు కూతురివంక కోపంగా చూస్తున్నాడు.
ఆ కోపం చూసి అచ్చమాంబ గుండె జారిపోయింది.
కొంపతీసి తనిందాక ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో వెలగబెట్టిన రంకుపురాణం వీళ్ళకుగాని తెలిసిపోలేదుగదా!
ఛా, ఎలా తెలుస్తుందీ!?
"యేమిటి నాన్నా?" అంది ధైర్యం కూడగట్టుకుంటూ.
"ఇంతసేపు యెక్కడికెళ్ళావే? నువ్వేమైపోయావని మేమంతా యెంత ఆందోళన పడుతున్నామో తెలుసా?" అంది నారాయణమ్మగారు కూతుర్ని సమీపిస్తూ.
"యేమైందమ్మా? నేనెక్కడికెళ్తానూ? ప్రసన్నకుమారీపిన్నింటికి వెళ్ళొస్తున్నానంతే! రావడంలో కాస్త ఆలస్యమైంది!" అంది అచ్చమాంబ.
నారాయణమ్మగారు భర్తవంక చూసింది.
"నే చెప్పలేదటండీ! అమ్మాయి యెక్కడికీ వెళ్ళలేదు. మన ప్రసన్నకుమారి ఇంటికే వెళ్ళింది. అనవసరంగా మీరు రాద్ధాంతం చేస్తున్నారు!" అంది.
"అసలేం జరిగింది నాన్నా? అందరూ ఇలా పంచలో కూర్చుని నాకోసం పడిగాపులు కాయడం యేమిటి? నాకర్థం కాలేదు!" అంది అచ్చమాంబ.
ఆనందరావు పచార్లు చేయడం ఆపి కూతురి మొహంలోకి సూటిగా చూశాడు.
"నువ్వు చెప్పేది నిజమేనా? ప్రసన్నకుమారి ఇంటికే వెళ్ళావా?" అన్నాడు సీరియస్ గా.
"అవును. ఈ మధ్య రోజూ నేనక్కడికే వెళ్తున్నాను. కావలిస్తే ప్రసన్నకుమారిపిన్నినే అడగండి."
"వెళ్ళే ముందు ఇంట్లో అమ్మకి చెప్పే వెళ్ళొచ్చుగా!" అన్నాడు పెద్దన్న కోపంగా.
"నేను పిన్నీ వాళ్ళింటికి వెళ్తానని అమ్మకు బాగా తెలుసు."
"చూశారాండీ! నేను మీకు చెబుతూనే వున్నాను అది ప్రసన్నకుమారి ఇంటికెళ్ళి వుంటుందని!" అంది నారాయణమ్మగారు కూతుర్ని సపోర్టు చేస్తూ.
"అయినాసరే! నువ్వు ఇంట్లో చెప్పకుండా వెళ్ళడం తప్పు!" అంటున్నాడు పెద్దన్న.
"ఇంతకీ యేమైందో అది చెప్పరేం?" తల్లివంక అసహనంగా చూసింది అచ్చమాంబ.
"యేం జరిగిందా! నీ ఫ్రెండు కావేరి యెవర్తోనో లేచిపోయిందటే!!" ఆక్రోశిస్తున్నట్టుగా అంది నారాయణమ్మగారు.
అచ్చమాంబ అయోమయంగా చూసింది.
"ఛా! వూరుకోమ్మా! కావేరి అలా యెందుకు చేస్తుంది?" అంది.
"యెందుకు చేస్తుంది కాదే - చేసింది!"
"అయితే యేంటటా? మీరంతా నాకోసం ఇక్కడెందుకు చేరారూ?"
ఆనందరావు ఉరిమి చూశాడు. "యెందుకా? యెవడో వెధవ మన కొట్టుదగ్గరికొచ్చి, 'ఆనందరావు కూతురికి తెలీకుండా అది జరగడానికే వీల్లేదు ' అని చెప్పాడే - అందుకు!" అన్నాడు అరిచినట్టు.
అచ్చమాంబ గుండె అప్పటికి కాస్త కుదుటబడింది.
అమ్మయ్య! ఇది తన రంకువ్యవహారంగురించి కాదన్నమాట!
"యెవరా అన్నది నాన్నా? అయినా నువ్వెలా నమ్మావూ?" అంది తేలిగ్గా.
ఆనందరావు కూతురివంక ఇంకా నమ్మశక్యం కానట్టే చూస్తున్నాడు.
"అయితే కావేరి ఆ వెధవెవడితోనో లేచిపోవడం గురించి నీకేం తెలీదంటావ్!?" అన్నాడు.
"ఒట్టు నాన్నా! నాకేం తెలీదు. అసలు కావేరితో నాకు పెద్ద స్నేహం కూడా లేదు. ఎవరో ఏవో కల్పించి చెప్పారు నీకు!"
నారాయణమ్మ మధ్యలో కలగజేసుకుంది. "బావుంది! నే చెబుతూనే వున్నా కాదుటే మీ నాన్నకూ! అమ్మాయికిలాంటివన్నీ యేమీ తెలీవండీ అంటే నా మాట వింటేనా? కొట్టుదగ్గర ఎవడో వెధవ యేదో వాగాడని మీ అన్నలందర్నీ పట్టుకొచ్చి ఇంటిదగ్గర ఇదిగో ఇలా పంచాయితీ మొదలెట్టారు. సమయానికి నువ్వు రాబట్టి సరిపోయిందిగానీ, లేకపోతే నీకోసం కొడుకులందర్నీ పంపించి వూరు వూరంతా చాటింపు వేయించేవారు! అప్పుడు సరిపోయేది!" అంది.
ఆనందరావు ఒంటి కాలిమీద లేచాడు.
"అయితే ఎవడు పడితే వాడు చెప్పిన మాట వినేవాడినంటావ్!" అరిచాడు.
"యెందుకననూ? కనపడుతూనే వుందిగా!" అంది నారాయణమ్మ అదే స్వరంలో.
అంతవరకూ మొగుడి ధుమధుమలు చూసి పాపం ఆవిడా బెదిరిపోయింది. ఇప్పుడు కూతురు ఇంటికి తిరిగొచ్చి తనకేం తెలీదని చెప్పాక యెక్కడలేని బలం వచ్చేసిందావిడకి.
"యేమిటి కనబడుతోంది నా పిండాకూడు!" అకస్మాత్తుగా ఆరోపణ తనమీద తిరిగేసరికి ఓటమి అంగీకరించక ఒకటే రెచ్చిపోయాడాయన. "అయినా ఇప్పటి పిల్లలు మాత్రం తక్కువటే?! అవకాశమిస్తే అగ్గి రాజెయ్యరూ? అయినా వీళ్ళనని యేం ప్రయోజనం? ఆ సినిమావాళ్ళననాలి. కన్నెవయసట, ప్రేమనగరట, మరోచరిత్రట, గాడిద గుడ్డట! న్యూ వేవ్ సినిమా అట! ప్రేమనవలలట! అవన్నీ చూసి ఆడపిల్లలు లేచిపోవద్దంటే లేచిపోరూ! ఆ సినిమాలనిండా పచ్చిబూతు! లే లే లే నా రాజా అట! బలెబలే మగాడివోయట! ఆ సినిమాలు తీస్తున్నవాళ్ళందర్నీ తీసికెళ్ళి బంగాళాఖాతంలో పడెయ్యాలి!" అంటూ రొప్పసాగాడాయన.
"అబ్బో! అయితే ఆ సినిమాలన్నీ తమరు చూశారన్న మాట!" అంది నారాయణమ్మ ఈసడింపుగా.
"నేనా! నేనా సినిమాలు చూశానా!" అరిచాడు ఆనందరావు.
"లేకపోతే యేమిటండీ మీ రాద్ధాంతం! నిక్షేపంలాంటి పిల్లమీద లేనిపోని అనుమానాలన్నీ యెందుకొస్తాయి మీకు? నువ్వు పదవే లోపలికి!" అంటూ కూతురు జబ్బ పట్టుకుని ఇంట్లోకి తీసుకెళ్ళిపోయింది నారాయణమ్మ.
ఆనందరావు వెనకనుంచి అరిచాడు - "రేపట్నుంచీ నువ్వు ఇంట్లోంచి కదిలావా తాట వొలుస్తాను!" అంటూనే కొడుకుల్ని తీసుకుని బట్టలకొట్టుకెళ్ళిపోయాడాయన.
"యేమిటమ్మా నాన్న అఘాయిత్యం? అయినా నేనేం చేశాననీ? యెవరో లేచిపోతే దానికి నాదా బాధ్యత?" అంది అచ్చమాంబ నిష్ఠూరంగా.
"అయ్యో నా తల్లీ! అంగడి దగ్గర్నించి మీ నాన్న ఈ పాడు కబురు మోసుకొచ్చేసరికి నాకూ మొదట కాళ్ళూ చేతులూ ఆడలేదంటే నమ్ము! అయినా మీ నాన్న చెప్పిందాంట్లో తప్పేం లేదు. రేపట్నుంచీ నువ్వు ఎక్కడికెళ్ళకుండా ఇంట్లోనే వుండు!" అంది నారాయణమ్మ.
"యెవరో చేసిన తప్పుకి నాకు శిక్ష వేస్తున్నారు!యెవరో అన్న మాటకి లేనిపోని అఘాయిత్యమంతా నామీద చూపిస్తున్నారు!" అని రుసరుసలాడుతూ తన గదిలోకి వెళ్ళి తలుపు మూసేసుకుంది అచ్చమాంబ.
కాసేపు మూల కూర్చుని లోలోపలే ఉడుక్కున్నాక కోపం తగ్గింది.
అయినా కావేరి ఏమిటి ఇలా చేసిందీ?
ఆమె కోపమంతా కావేరివైపు తిరిగింది.
అంతలోకే ఆమెకు తను చేసిన నిర్వాకం గుర్తుకొచ్చింది.
అవును నిజమే! తను మాత్రం యేం తక్కువ తిన్నదీ?
ఆలోచిస్తూనే లేచి నిలబడి తన దుస్తులవైపు చూసుకుంది. ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో బాబాయితో పొర్లాక ఇంకా ఆ బట్టల్లోనే వుంది తను.
నిలువుటద్దం ముందు నిలబడి ఓణీ లాగేసుకుంది. ఆ తర్వాత ఒక్కటొక్కటిగా వొంటిమీదున్నవన్నీ తీసేసుకుంది. యేదో అనుమానం వచ్చి అద్దం ముందు అలాగే దిశగా నిలబడి చేతిలోని లంగా పైకెత్తి చూసింది.
లంగాలోపల సరిగ్గా వుపస్తు వుండే చోట అరచెయ్యంత డాగు కనిపించింది.
బాబాయి చేత పెట్టించుకోకుండానే ఇంత కార్చుకుంది తన బుజ్జిముండ!
ఒకవేళ పెట్టించుకుని వుంటే?
ఆ ఆలోచన వస్తూనే ఆమెకు యెక్కడలేని సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది.
అదే లంగాలోకి కాళ్ళు పోనిస్తూ మళ్ళీ తొడుక్కుంది. ఈసారి నడుంకన్నా ఇంకా పైకి లంగా లాక్కుంటూ రొమ్ములపైన ముడేసుకుంది. అద్దంలో తనని తాను ఓసారి చూసుకుని, "అచ్చం సినిమా హీరోయిన్ భారతిలా వున్నావ్!" అని తనకు తానే చెప్పుకుంటూ నీళ్ళగదివైపు నడిచింది.
నీళ్ళగదిలోకి వెళ్తూనే లంగా తీసి దండెం మీద పడేసి దిశగా ఓసారి వొళ్ళు విరుచుకుంది.
అప్రయత్నంగా ఆమె చెయ్యి తొడల మధ్యకు వెళ్ళింది.
పొంగడంలా ఉపస్తు చేతికి తగుల్తూనే వొళ్ళు తియ్యగా పులకరించింది. చేతికి బొటిమలా తగిలిన కామకీలని కుడిచేతి చూపుడు వేలితో మీటుకుంది.
"ఇస్...స్....స్.....స్......!"
బాబాయితో తన కన్నెపొరగురించి ప్రసన్నకుమారి దంచిన ఉపన్యాసం గుర్తుకొచ్చి నవ్వొచ్చిందామెకు.
తను సైకిల్ తొక్కుతుంది నిజమే! రన్నింగ్ రేసులో తనకు ప్రైజొచ్చింది నిజమే! అయితే బాబాయికి తన కన్నెపొర కనపడకుండా పోవడానికి అవేవీ కారణం కాదు. దానికి చాలా సింపుల్ కారణం ఒకటే వుంది-
అదేమిటంటే బాత్ రూములో స్నానం చేసేప్పుడు ఇలా కామకీల మీటుకుంటూ ఉపస్తులో వేళ్ళుపెట్టి కెలుక్కుంటుంటే ఎన్నిరోజులని ఆ కన్నెపొరమాత్రం అలాగే వుంటుందీ!
ప్రసన్నకుమారి ఇంటికి తన రాకపోకలు యెక్కువయాక ఇలా చేతిపనికూడా యెక్కువైపోయింది తనకు. ప్రసన్నకుమారి చూపించే పచ్చిదనానికి తను మాత్రం ఆ పగుల్లో వేళ్ళడించుకోక యెణ్ణాళ్ళుంటుందీ?
అలా ఆలోచిస్తుండగానే అచ్చమాంబ వేళ్ళు రెండు ఆమె ఉపస్తులో దూరిపోయాయి.
పక్కనే ఓ మూల బోర్లించివున్న బకెట్టుమీద ఓ కాలు పైకెత్తి వేసింది.
ఓ చేత్తో రొమ్ములు పిసుక్కుంటూ మరో చేత్తో ఉపస్తులో వేళ్ళాడించుకుంటూ అలా పదినిమిషాలుండిపోయాక బాబాయి మగతనం రుచి తల్చుకుంటూ ఇంకా జోరు పెంచేసుకుంది తను.
మొదట రెండు వేళ్ళు మాత్రం లోపల దూరాయి. ఆ తర్వాత మూడో వేలు కూడా దానికి కలిపి తన మన్మథకుహరం లో కెలకసాగింది.
అచ్చమాంబ వేళ్ళు సన్నగా పొడుగ్గా వుంటాయి. ఆమె మొత్త చీలిక కూడా అంతే! సన్నగా పొడుగ్గానే వుంటుంది. ఆ వేళ్ళకీ ఆ మొత్తకీ సరిగ్గా సరిపోయింది.
లోన వెచ్చగా వున్న పూకండరాలు తన వేళ్ళ స్పర్శకు తామే పులకించిపోతున్నట్టుగా మృదువుగా, సుతిమెత్తగా స్పందిస్తున్నాయి. ఆ పూకండరాలు తన వేళ్ళను పట్టి విడుస్తూ వుండడం ఆమెకు స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. పొడిచే కొద్దీ లోతు పెరుగుతున్నట్టుగా అనిపిస్తోంది. అయినా చివర్లో యెక్కడో గర్భకుహరంలో యేదో గట్టిగా తగుల్తోంది. అది తగుల్తూనే తమకంతో కళ్ళు వాటంతట అవే మూసుకు పోతున్నాయామెకు. లోనుండి కామరసాలు ధారాపాతంగా వూరిపోతున్నాయి.
అయినా యేదో అంతులేని అసంతృప్తి!
ఒక్కరోజు క్రితంవరకే అయ్యుంటే ఇలా చేతిపనిలో ఆమెకు అఖండమైన తృప్తి దొరికిపోయుండేది.
కానీ ఇవాళ....!
ఇవాళ అలాంటి తృప్తి లభించడంలేదామెకు.
కారణం?
వేరే చెప్పాల్సిన పనిలేదు - ఇవాళ తను ఒక పురుషాంగం రుచిమరిగింది.
ఒక పురుషాంగం ఇవ్వాళ తన ఆడతనంలోకి ప్రవేశించడం తప్ప అన్నిరకాలుగా తనని అలరించింది.
ఈ అసంతృప్తినుంచి తను బయటపడాలంటే ఒకటే మార్గం!
ఒక అసలు సిసలైన పురుషాంగాన్ని తన భగరంధ్రంలో ప్రతిష్ఠించుకోవాలి.
అప్పుడుగాని ఈ అసంతృప్తి వదల్దు తనని.
అలా చేతిపనిలోనే వూహలు పరిపరివిధాల పోతున్నాయామెకు.
ఆ వూహల్లోనే ఒక మోస్తరు భావప్రాప్తి కలిగింది.
ఉపస్తులోంచి వేళ్ళు బయటికి తీసి చూసుకుంది అచ్చమాంబ. బలమైన మగాడి పురుషాంగాన్ని వూహించుకోవడంలో తన మొత్తలోంచి ఏకధాటిగా కారిపోయిన కామరసంలో నిలువెల్లా తడిసిపోయి కనిపించాయి వేళ్ళు.
చెయ్యి పైకెత్తి నాలుక అంచుతో వాటిని రుచి చూసింది.
తృప్తి కలగలేదు.
ఆబగా వాటిని ఒకేసారి నాకెయ్యడం మొదలెట్టింది. మాంచి రుచికరమైన భోజనం తర్వాత కూడా వదలబుద్ధికాక భోజనప్రియుడు యెలా వేళ్ళు నాకేసుకుంటాడో అంతకంటే పిచ్చగా తన రసాలన్నీ తానే నాకేసుకుంది అచ్చమాంబ.
ఆమె చేతిపని సాంతం పూర్తికావడానికి యెంత సమయం పట్టిందో ఆమెకే సరిగ్గా తెలీదు.
పూర్తవుతూనే గబగబా స్నానం చేసి బాత్ రూం లోంచి బయటపడింది.
పొడి బట్టలు కట్టుకుని మంచం మీద కూర్చుని ఆలోచించడం మొదలెట్టింది.
ఒక్కసారైనా మగాడిది లోన దింపుకోకుండా తను బతకలేదేమో అనిపిస్తోంది. ప్రసన్నకుమారి ఇంట్లో అనుకోకుండా అంది వచ్చిన అవకాశాన్ని లేనిపోని భయాల్తో చేజేతులా జారవిడుచుకుని మంచిపనే చేసిందా తను? బాబాయితో ఆ కాస్త పనీ అయిపోజేసుకునివుంటే యేమై వుండేది? యేమైనా ఈ తాపం మాత్రం తప్పి వుండేదేమో తనకు!
అయినా ఇప్పుడు మాత్రం పోయిందేముంది? ప్రసన్నకుమారిపిన్ని యెలాగూ బాబాయితో జంట శోభనం యేర్పాటు చేస్తాననేకదా చెప్పింది!
యెప్పుడు తనకా జంట శోభనం?
యేమైనా ప్రసన్నకుమారిపిన్నితో తన తాపం వెల్లడించుకోవాలి.
యెప్పుడో కాదు, రేపే ప్రసన్నకుమారి పిన్నితో మాట్లాడాలి.
ఆ ఆలోచన కలుగుతూనే కొంచెం మనసు తేలికైనట్టుగా అనిపించిందామెకు.
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు