Adultery రివర్స్ గేర్.... by lotuseater

[Milf rider]

ఎదురుగా పట్టెమంచం మీద అడ్డంగా మోకాళ్ళు కడుపులోకి ముడుచుకుని బొక్కబోర్లా పడుకునుంది ప్రసన్నకుమారి. 
పరుపులోకి ఆమె మొహం కూరుకుపోయినట్టుగా వుంది. ఆమె వొంటిమీద నూలుపోగన్నది లేదు. పూర్తిగా దిశమొలతో నడుం పైకెత్తుకునుంది. 
ఒక మగతను ఆమె వెనకాల నేలమీద కాళ్ళు రెండూ ఎడం చేసుకు నిలబడి నడుముతో జోరుగా ఆమె పిర్రల్ని మోదుతున్నాడు. 
అతని వొంటిమీద కూడా గుడ్డపీలిక లేదు. 
ఆ వ్యవహారం మొదలై చాలాసేపే అయిందని వాళ్ళిద్దరి వాలకం చూసి ఇట్టే అర్థం చేసుకుంది అచ్చమాంబ. ప్రసన్నకుమారిని వెనకనుంచి అతను రెచ్చిపోయి వాయిస్తున్నాడు. అతని చేతులు రెండూ ఆమె నడుముని ఒడిసిపట్టుకున్నాయి. 
గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని అతను జీటీ ఎక్స్ ప్రెస్ లా యమా స్పీడుగా వూగిపోతుండడాన్ని బట్టి ఇక చివరికొచ్చేస్తున్నాడని తెలిసిపోతోంది. 
ప్రసన్నకుమారి కూడా ఈ లోకంలో లేదు. 
మంచం మీద దుప్పటి గుప్పిళ్ళలో పట్టి నలిపేస్తూ అతని తోపుళ్ళకు అనుకూలంగా పిర్రలు వెనక్కీ ముందుకీ ఆడిస్తోంది. పరుపుకీ యెదకీ మధ్యనున్న ఖాళీలో గజనిమ్మపళ్ళ సైజులో ఒక్కోటీ ఇంత లావున్న ఆమె చళ్ళు రెండూ వేలాడిపోతూ ఒకటే వూగిపోతున్నాయి. 
మాంచి రసకందాయంలో వున్న వాళ్ళిద్దరూ అచ్చమాంబ రావడం యేమాత్రం గమనించలేదు. స్వర్గలోకంలో తేలిపోతూ తమ పనిలో తామున్నారు.
జన్మలో మొదటిసారి అటువంటి అద్భుత దృశ్యం కళ్ళబడేసరికి కళ్ళుతిరిగిపోయాయి అచ్చమాంబకి. 
కొద్ది క్షణాలు ఎలావున్నదలాగే బొమ్మలా నిలబడిపోయి వాళ్ళిద్దర్నీ చూస్తుండిపోయింది. 
కళ్ళెదుట కనిపిస్తున్నది కలో నిజమో తెలీలేదామెకు. యెదురుగా కనిపిస్తున్నది తన పిన్ని ప్రసన్నకుమారేనా లేక యేదైనా మరబొమ్మా అర్థం కాలేదు. వొంటిమీద గుడ్డల్లేకుండా తన పిన్నిని వాయిస్తున్నది ఎవరో కూడా చప్పున పోల్చుకోలేకపోయింది.
షాక్ లోంచి బయటపడి వొంటిమీద స్పృహ తెలిసేసరికి కాసేపు పట్టింది. 
'అమ్మయ్యో! పిన్ని అన్నంతపనీ చేసింది!' అనుకుంటూనే గుండెమీద చేతులు వేసుకుంది. 
ఉత్తరక్షణంలో ఆమెకు గుర్తుకొచ్చిందొకటే - వీధితలుపు తెరిచేవుంది!
ఛీ! వీళ్ళకింత సిగ్గు లేకపోయిందేమిటీ!
యెదురుగా కనిపిస్తున్న మజా అయిన సీను నుంచి బలవంతంగా చూపులు తిప్పుకుని చకా వెళ్ళి వీధి తలుపు గెడ వేసింది. 
అప్పటికి కానీ గుండె దిటవు కాలేదు అచ్చమాంబకు. 
మళ్ళీ పడగ్గది వైపుకు వెళ్ళడానికి కాస్త సిగ్గుగా అనిపించిందిగానీ అక్కడ వాళ్ళిద్దరూ ఇంకా యేం చేసుకుంటున్నారో అనే అలోచన ఆమెని వున్నచోటునే నిలవనీయలేదు. చిన్నగా అడుగులు వేసుకుంటూ మళ్ళీ పడగ్గది వైపు నడిచింది. 
లోపలున్నవాళ్ళకి తను కనపడకుండా గుమ్మం పక్కన నక్కి లోపలికి తొంగి చూసింది. 
ఆమె అనుకున్నట్టే పడగ్గదిలో సీను ఈసారికి పూర్తిగా మారిపోయింది. 
పట్టెమంచం మీద ఇంకా పడుకునే వుంది ప్రసన్నకుమారి. అయితే ఈసారి బోర్లా పడుకోలేదు. వెల్లకిలా తిరిగిపోయింది. అతగాడు సాంతం ఆమె మీదెక్కి పడుకుని రెండుచేతుల్తో రొమ్ములు బిగించి పిసుకుతూ నడుం కొద్ది కొద్దిగా వూపుతున్నాడు. 
గతంలో ఓసారెప్పుడో ఎవరో పాముని చంపడం చూసింది అచ్చమాంబ. ఇప్పుడు అతని కింద పడుకుని వొంట్లో సత్తువ లేకపోయినా కొంచెం కొంచెం మెలికలు తిరుగుతున్న ప్రసన్నకుమారిని చూస్తుంటే చచ్చేముందు ఇంకా పూర్తిగా చావక బలహీనంగా పాము కొద్దికొద్దిగా మెలికలు తిరగడం గుర్తొచ్చిందామెకు. 
ఆకాశంలో యెక్కడో పాలపుంతలో తేలిపోతున్నట్లున్న వాళ్ళిద్దర్నీ చూస్తుంటే తనకా అనుభవం లేకపోయినా వాళ్ళే స్థితిలో వున్నారో అర్థమైపోయింది అచ్చమాంబకు. కళ్ళు చిన్నవి చేసి వాళ్ళిద్దరి మొత్తల్లోకీ చూడ్డానికి ప్రయత్నించింది. ఇద్దరి మొత్తలూ తాపడమైపోయినట్లున్నాయి. ప్రసన్నకుమారి కలుగులో అతని పాము దూరి ఆలోపల యేమైపోయిందో తెలీడమే లేదు. అప్పటికే వాళ్ళిద్దరి పనీ అయిపోయింది. ఇంకా ఆ సుఖం వదులుకోలేక ఒకళ్ళనొకళ్ళు పెనవేసుకుని మంచం మీద పొర్లుతున్నారు వాళ్ళు. 
అంతలోకే అచ్చమాంబకో చిలిపి ఆలోచన తట్టింది. 
తామిద్దరూ తన కళ్ళబడిపోయారని తెలిస్తే వాళ్ళేం చేస్తారో చూడాలనిపించింది. 
తప్పు చేస్తున్నది వాళ్ళు. వాళ్ళెదుట పడ్డానికి తనెందుకు జంకాలి? అదీ కాక అతన్నెక్కడో చూసినట్టే వుంది. అతనెవరో ఇవతలికి తిరిగి మొహం చూపిస్తే గుర్తు పట్టొచ్చు. 
ఆ ఆలోచన కలుగుతూనే గుమ్మంలోకి వాళ్ళకు కనబడేలా జరిగి చిన్నగా దగ్గింది అచ్చమాంబ.
సరిగ్గా ఆమె వూహించినట్టే జరిగింది. కరెంటు షాకు కొట్టినట్టు వాళ్ళిద్దరూ మంచం మీద ఒక్క సారిగా ఎగిరి పడ్డారు. అతనైతే నేలమీదికి ఒక్క గంతు వేసి గుడ్డలెక్కడపడేశాడో గుర్తు రాక పిచ్చివాడిలా తనవంక చూశాడు.
వెంటనే అతనెవరో గుర్తు పట్టేసింది అచ్చమాంబ.
"ఎప్పట్నుంచీ జరుగుతోందీ వ్యవహారం?" గొంతు కావాలని మగాడిలా బొంగురు చేసుకుంటూ వాళ్ళని భయపెట్టడానికి గుడ్లు మిటకరించి చూసింది.
"నువ్వా! అఘోరించావులే!" తాపీగా అంది ప్రసన్నకుమారి. 
ఇందాక హఠాత్తుగా ఎవరో వచ్చారని తెలియడంతో ఆమె ఒక్కసారిగా భయపడిపోయిన మాట నిజమే. అయితే ఆ వచ్చింది అచ్చమాంబే అని తెలియడంతో అదిరిన గుండె సర్దుకుంది. 
"అవును నేనే! యేమిటీ బయట వీధి తలుపు తెరిచి పెట్టుకుని లోపల పడగ్గదిలో మీ ఇద్దరి చిందులాటలూ! నేనుగాక మరెవరైనా అయ్యుంటే...?!! పెద్దవాడివి! నీకైనా బుద్ధుండాలిగా బాబాయ్" ఆరిందాలా అంది అచ్చమాంబ.
ఆమె బాబాయ్ అని పిలిచినతను గోవిందు అయితే కాదు. 
హఠాత్తుగా జరిగిన పరిణామానికి అతనికింకా బెదురు తగ్గనేలేదు. గుటకలు మింగుతూ ప్రసన్నకుమారివైపు చూశాడు.
"మరేం పర్వాలేదు! అచ్చమాంబ మనగురించి యెవరికీ చెప్పదు!" అని రంకు మొగుడికి భరోసా ఇస్తూ మంచం దిగింది ప్రసన్నకుమారి. "నువ్వు బాబాయితో మాట్లాడుతూ వుండవే! నే వెళ్ళి బాత్రూములో యీ మకిలంతా కడుక్కొస్తానూ!" అంటూ చీర అందుకోకుండానే దిశమొలతో నీళ్ళగది వైపు వయ్యారంగా కదిలింది.
అచ్చమాంబ ఆసక్తిగా చూసిందామె మొత్తలోకి. 
అది గమనించి చిలిపిగా తొడలు విప్పి చూపించిందామెకు ప్రసన్నకుమారి. అక్కడంతా ఆమె లోతొడల్లో గంజి వొలకబోసినట్టు పైనుంచి కిందికంటా చిక్కటి ద్రవం పాకుడు కట్టిందామెకు. 
"చూశావా బాబాయ్ యెంత వొదిలాడో లోపల!" అంటూ అవతలికి తిరిగి బాత్ రూం కేసి నడిచింది తను.
ప్రసన్నకుమారి అటు వెళ్తూనే చొరవగా అతని యెదురుగా మంచం మీద కూర్చుండిపోయింది అచ్చమాంబ. 
భయంతో అప్పటికే చిన్నగా ముడుచుకుపోయిన అతని మగాడ్ని చూసి చిన్నగా నవ్వింది తను. 
"భయపడొద్దని పిన్ని చెప్పిందిగా! ఇలా కూర్చో బాబాయ్!" అంది అచ్చమాంబ.
ఆమె ఆ మాట చెప్పాక గాని బెదురు పూర్తిగా తగ్గలేదతనికి. 
"వూ-! రా ఇలా!" పక్కలో చోటు చూపింది అచ్చమాంబ.