17-04-2019, 02:30 PM
యెంచేతంటావ్?"
"యేమో మరి!"
"ఓస్! యేముందందులో! ఇలా గుడ్డలు విప్పి ఒకర్నొకరం నాక్కోవడం, చీక్కోవడం - ఇదంతా కొత్తేగా మనకు!"
"అది కాదు. మరొకందుకు!"
"ఆ మరొకందుకు యెందుకో చెప్పు!"
"ఇన్నాళ్ళూ మధుకర్ తో సరసాల్లో పడి ఈ సంగతే నాకు అవగాహనకు రాలేదు. ఇప్పుడాలోచిస్తే నువ్వు నాకు తెలిసిన రుక్మిణివేనా అనిపిస్తోంది."
"ఎందుకటా?"
"అదే నాకు అంతుపట్టడం లేదు. మొదట నీతో పరిచయం యేర్పడినప్పుడు నిన్ను చాలా సాదా సీదా మామూలు గృహిణిలాగే భావించాను. కానీ ఇప్పుడలా అనిపించడం లేదు."
"మరిప్పుడేమనిపిస్తోంది?"
"నీగురించి నాకసలేం తెలీదేమో అనిపిస్తోంది."
ఆ మాటకు నేను సమాధానం చెప్పలేదు.
అచ్చమాంబ నావంక ఇంకా విచిత్రంగా అలా చూస్తూనే వుంది."లోకంలో భర్తనుంచి దూరంగా వున్న ఆడవాళ్ళని చాలామందిని చూశాను. అంతెందుకు, నేనూ అలా దూరంగా వున్నదాన్నే. అలాంటప్పుడు వాళ్ళు మూడు పనుల్లో యేదో ఒకటి చేస్తారు."
"యేం చేస్తారు?" ఆసక్తిగా చూశాను.
"ఒకటి - మొగుడితో దూరంగా వుండలేక రాజీపడిపోయి ఉద్యోగమైనా మానేసి వెళ్ళి అతగాడితో కలిసిపోతారు."
"బావుంది, తర్వాత?"
"రెండు - మొగుడ్ని యేమాత్రం కేర్ చేయకుండా నచ్చినవాడితో నప్పించుకుంటారు. అందుకు నేనే ఉదాహరణ."
"ఇంకా?"
"మూడోరకం ఆడవాళ్ళు అటు మొగిడితోనూ రాజీ పడక, పరాయి మగాడితోనూ పోక వ్యక్తిత్వం నిలుపుకుంటారు. నువ్వు మూడోరకం అనుకున్నాను."
"ఇప్పుడేమైంది. నేనా మూడోరకం కానంటావా?"
"కాదనే అనిపిస్తోంది. అసలు నువ్వీ మూడు రకాల ఆడవాళ్ళలో యే కోవకూ చెందినదానిలాగా లేవు. పైకి కనిపించేంత అమాయకురాలివేం కాదు. గొప్ప జాదూగర్ వి."
ఆ మాటకు గాట్టిగా నవ్వేశాను.
నేను నవ్వుతుంటే గుండెమీద నా రొమ్ములు తుళ్ళి తుళ్ళి పడసాగాయి.
"యెందుకూ నవ్వుతావ్? నేనిలా అంటుంటే నీకు కోపం రావడంలేదా?" అంది తను.
"మైడియర్ అచ్చమాంబా, నువ్వు చెబుతున్నదాంట్లో చాలా నిజముంది. ఒకవిధంగా జాదూగర్ నే నేను. నువ్వు నన్నలా పిలిచినా యేమనుకోను," అన్నాను.
"నీగురించి అన్ని విషయాలూ నాకు చెప్పలేదు. అవునా?"
"అసలు నామీద అనుమానం యెప్పుడొచ్చిందో చెబితే విని సంతోషిస్తాను."
"యెప్పుడో కాదు, ఇప్పుడే వచ్చింది. మొదట నేను మధుకర్ తో వేయించుకున్నప్పుడు నీతులు చెప్పావ్. అది అందరూ చేసేదే. కానీ నువ్వందులోంచి తప్పుకుపోయే ప్రయత్నం చేయలేదు. పైగా నన్ను యెంకరేజ్ చేశావ్. అందుకు పరాకాష్ఠ ఈ సాయంకాలం తర్వాత జరిగిన విశేషాలే! మొదట మధుకర్ చేత పక్కనుండి మరీ నన్ను చేయించడం. తర్వాత మధుకర్ తో కలిసి ఒకే ఇంట్లో వుండేలా యేర్పాటు చేయడం. తీరా చూస్తే ఇందులో నీ స్వార్థం యేమీలేదు. మధుకర్ తో చేయించుకోవడం నీకిష్టం లేదని మరోవంక చెబుతావ్. అయినా మాతో కలిసి అదే ఇంట్లో వుండడానికి సిద్ధపడ్డావ్. నిన్నెలా అర్థం చేసుకోవాలో తెలియడంలేదు."
చిన్నగా నిట్టూర్చాను.
అచ్చమాంబ ఇంకా నన్నలా విచిత్రంగా చూడ్డం మాననేలేదు.
ఇంకా నామీద అలా పడుకునే వున్న తన వీపు మీంచి ఓ చెయ్యి ప్రేమగా తన యెత్తు పిర్రలమీద బోర్లిస్తూ మృదువుగా నిమిరాను.
"పిచ్చి అచ్చమాంబా! ఇందులో నా స్వార్థం లేదని యెందుకనుకుంటావ్?" అన్నాను.
"అంటే?" వింతగా చూసింది తను.
"నిన్ను మధుకర్ చేత పక్కనుండి చేయించడం లో నా స్వార్థం కూడా లేకపోలేదు. మీ ఇద్దరూ చేసుకుంటూ వుంటే చూసి ఆనందిస్తున్నాను కదా!" అన్నాను.
"నువ్వు చెప్పేది నాకర్థం కావడం లేదు."
"అర్థమయ్యేలా చెబుతాను విను. అమెరికాలో, ఇంకా కొన్ని దేశాల్లో బ్లూ ఫిల్ములు బాహాటంగానే చూస్తున్నారని పేపర్లలో వార్తలు చూస్తున్నాం. అవునా?"
బుర్రూపింది తను.
"బ్లూ ఫిల్ములు వాళ్ళంతా యెందుకు చూస్తున్నారు? ఎదుటివాళ్ళు పని జరుపుకుంటుండగా చూడాలనే ఇష్టమే కదా! అలాంటి ఇష్టమే నాలోనూ వుందనుకో! పైగా నువ్వు నాకు చూపిస్తున్నది లైవ్ బ్లూ ఫిలిం!"
"ఛీ! అది కూడా ఓ ఇష్టమే!?"
"యెందుక్కాకూడదు? నేను మధుకర్ తో చేయించుకుంటే చూడాలనుందని నువ్వేగా గోల పెడుతున్నావ్!"
అర్థమైనట్టు తలూపింది అచ్చమాంబ.
"మధుకర్ తో చేయించుకోవడం నీకెందుకు ఇష్టం లేదో చెప్పు," అంది.
"అది చెప్పాలంటే చాలానే వుంది. అయితే ఇందాక నువ్వన్న మాటల్లో ఒకటి మాత్రం అక్షరాలా నిజం. నాగురించి అసలు నీకేమీ చెప్పనేలేదు నేను. చెప్పిందంతా పైపైనే చెప్పాను. చెప్పకుండా దాచిపెట్టింది ఇంకా యెంతో వుంది."
ఒక్కసారిగా నేనా మాట చెప్పేయడంతో నోరు తెరిచి నన్నలా చేష్టలుడిగినట్టు చూస్తుండిపోయింది తను.
"నిజం! నాగురించి నీకు చెప్పకుండా దాచిపెట్టింది యెంతో వుంది," అన్నాను.
"అదేమిటో నాకు చెప్పవా?" చివరికెలాగో నోరు మెదిపి అడగ్గలిగింది.
"చెబుతాను. చెప్పాల్సిన సమయం వచ్చేసింది. మనం ఇంత దగ్గరయ్యాక చెప్పకా తప్పదు. కానీ నువ్వుకూడా నాతో కొన్ని విషయాలు చెప్పలేదుగా!" అన్నాను కొంటెగా.
"నేనా! నేనేం చెప్పలేదు నీకు?" విచిత్రంగా మొహం పెట్టింది అచ్చమాంబ.
"చెప్పలేదు మరి! ఇన్నాళ్ళనుంచి మీ ఇద్దరికీ కాపలా కాస్తున్నాను. అయినా అసలు మధుకర్ కీ నీకూ లంకె యెలా కుదిరిందో మాత్రం యెప్పుడూ నాతో చెప్పలేదు నువ్వు. అవునా!?"
అచ్చమాంబ మొహం లో సిగ్గు తొంగి చూసింది. "అయినా అందులో అంత చెప్పుకోవడానికేం వుంది? ఒక అడ, ఒక మగ! ఇద్దరూ మాంచి అవసరం మీదున్నారు. వాళ్ళిద్దరికీ లింకు కుదరడంలో ఆశ్చర్యం యేముంది?" అంది.
"నేను చెప్పేది అది కాదు. మొదట మధుకర్ నీతో పరిచయం కావడానికి కారణం నేను. నాకే తెలీకుండా మీరిద్దరూ కూడబలుక్కున్నారంటే అసలు సిసలు జాదూగర్లు మీరే!" అన్నాను.
"సరే ఒప్పుకుంటున్నాను. మేం జాదూగర్లమే! నీ ఫ్లాష్ బ్యాక్ యేమిటో చెప్పు. వినాలని తెగ ఆరాటం పెంచేశావు నువ్వు!"
నవ్వుతూ తల అడ్డంగా వూపాను. "అదిప్పుడే చెప్పను. మధుకర్ తో నీకెలా కలిసిందో ముందు నువ్వు చెప్పాలి. నువ్వది చెప్పాక నాగురించి చెప్పాల్సింది అప్పుడాలోచిస్తాను!" అన్నాను.
అచ్చమాంబ నామీదనుంచి పక్కకు ఒరిగి యేదో ఆలోచనలో పడింది.
నేను తన తొడమీద లావాటి నా తొడ వేసి నొక్కుతూ, "చెప్పవా?" అన్నాను లాలనగా.
చివరికి ఆలోచనలోంచి బయటపడుతూ నావంక చూసింది చిన్నపాటి సిగ్గుతో నవ్వింది తను.
"సరే చెబుతాను విను!" అంది.
నేను మరింత దగ్గరగా జరిగి తనని కౌగిలించుకుంటూ, "చెప్పు!" అన్నాను.
"యేమో మరి!"
"ఓస్! యేముందందులో! ఇలా గుడ్డలు విప్పి ఒకర్నొకరం నాక్కోవడం, చీక్కోవడం - ఇదంతా కొత్తేగా మనకు!"
"అది కాదు. మరొకందుకు!"
"ఆ మరొకందుకు యెందుకో చెప్పు!"
"ఇన్నాళ్ళూ మధుకర్ తో సరసాల్లో పడి ఈ సంగతే నాకు అవగాహనకు రాలేదు. ఇప్పుడాలోచిస్తే నువ్వు నాకు తెలిసిన రుక్మిణివేనా అనిపిస్తోంది."
"ఎందుకటా?"
"అదే నాకు అంతుపట్టడం లేదు. మొదట నీతో పరిచయం యేర్పడినప్పుడు నిన్ను చాలా సాదా సీదా మామూలు గృహిణిలాగే భావించాను. కానీ ఇప్పుడలా అనిపించడం లేదు."
"మరిప్పుడేమనిపిస్తోంది?"
"నీగురించి నాకసలేం తెలీదేమో అనిపిస్తోంది."
ఆ మాటకు నేను సమాధానం చెప్పలేదు.
అచ్చమాంబ నావంక ఇంకా విచిత్రంగా అలా చూస్తూనే వుంది."లోకంలో భర్తనుంచి దూరంగా వున్న ఆడవాళ్ళని చాలామందిని చూశాను. అంతెందుకు, నేనూ అలా దూరంగా వున్నదాన్నే. అలాంటప్పుడు వాళ్ళు మూడు పనుల్లో యేదో ఒకటి చేస్తారు."
"యేం చేస్తారు?" ఆసక్తిగా చూశాను.
"ఒకటి - మొగుడితో దూరంగా వుండలేక రాజీపడిపోయి ఉద్యోగమైనా మానేసి వెళ్ళి అతగాడితో కలిసిపోతారు."
"బావుంది, తర్వాత?"
"రెండు - మొగుడ్ని యేమాత్రం కేర్ చేయకుండా నచ్చినవాడితో నప్పించుకుంటారు. అందుకు నేనే ఉదాహరణ."
"ఇంకా?"
"మూడోరకం ఆడవాళ్ళు అటు మొగిడితోనూ రాజీ పడక, పరాయి మగాడితోనూ పోక వ్యక్తిత్వం నిలుపుకుంటారు. నువ్వు మూడోరకం అనుకున్నాను."
"ఇప్పుడేమైంది. నేనా మూడోరకం కానంటావా?"
"కాదనే అనిపిస్తోంది. అసలు నువ్వీ మూడు రకాల ఆడవాళ్ళలో యే కోవకూ చెందినదానిలాగా లేవు. పైకి కనిపించేంత అమాయకురాలివేం కాదు. గొప్ప జాదూగర్ వి."
ఆ మాటకు గాట్టిగా నవ్వేశాను.
నేను నవ్వుతుంటే గుండెమీద నా రొమ్ములు తుళ్ళి తుళ్ళి పడసాగాయి.
"యెందుకూ నవ్వుతావ్? నేనిలా అంటుంటే నీకు కోపం రావడంలేదా?" అంది తను.
"మైడియర్ అచ్చమాంబా, నువ్వు చెబుతున్నదాంట్లో చాలా నిజముంది. ఒకవిధంగా జాదూగర్ నే నేను. నువ్వు నన్నలా పిలిచినా యేమనుకోను," అన్నాను.
"నీగురించి అన్ని విషయాలూ నాకు చెప్పలేదు. అవునా?"
"అసలు నామీద అనుమానం యెప్పుడొచ్చిందో చెబితే విని సంతోషిస్తాను."
"యెప్పుడో కాదు, ఇప్పుడే వచ్చింది. మొదట నేను మధుకర్ తో వేయించుకున్నప్పుడు నీతులు చెప్పావ్. అది అందరూ చేసేదే. కానీ నువ్వందులోంచి తప్పుకుపోయే ప్రయత్నం చేయలేదు. పైగా నన్ను యెంకరేజ్ చేశావ్. అందుకు పరాకాష్ఠ ఈ సాయంకాలం తర్వాత జరిగిన విశేషాలే! మొదట మధుకర్ చేత పక్కనుండి మరీ నన్ను చేయించడం. తర్వాత మధుకర్ తో కలిసి ఒకే ఇంట్లో వుండేలా యేర్పాటు చేయడం. తీరా చూస్తే ఇందులో నీ స్వార్థం యేమీలేదు. మధుకర్ తో చేయించుకోవడం నీకిష్టం లేదని మరోవంక చెబుతావ్. అయినా మాతో కలిసి అదే ఇంట్లో వుండడానికి సిద్ధపడ్డావ్. నిన్నెలా అర్థం చేసుకోవాలో తెలియడంలేదు."
చిన్నగా నిట్టూర్చాను.
అచ్చమాంబ ఇంకా నన్నలా విచిత్రంగా చూడ్డం మాననేలేదు.
ఇంకా నామీద అలా పడుకునే వున్న తన వీపు మీంచి ఓ చెయ్యి ప్రేమగా తన యెత్తు పిర్రలమీద బోర్లిస్తూ మృదువుగా నిమిరాను.
"పిచ్చి అచ్చమాంబా! ఇందులో నా స్వార్థం లేదని యెందుకనుకుంటావ్?" అన్నాను.
"అంటే?" వింతగా చూసింది తను.
"నిన్ను మధుకర్ చేత పక్కనుండి చేయించడం లో నా స్వార్థం కూడా లేకపోలేదు. మీ ఇద్దరూ చేసుకుంటూ వుంటే చూసి ఆనందిస్తున్నాను కదా!" అన్నాను.
"నువ్వు చెప్పేది నాకర్థం కావడం లేదు."
"అర్థమయ్యేలా చెబుతాను విను. అమెరికాలో, ఇంకా కొన్ని దేశాల్లో బ్లూ ఫిల్ములు బాహాటంగానే చూస్తున్నారని పేపర్లలో వార్తలు చూస్తున్నాం. అవునా?"
బుర్రూపింది తను.
"బ్లూ ఫిల్ములు వాళ్ళంతా యెందుకు చూస్తున్నారు? ఎదుటివాళ్ళు పని జరుపుకుంటుండగా చూడాలనే ఇష్టమే కదా! అలాంటి ఇష్టమే నాలోనూ వుందనుకో! పైగా నువ్వు నాకు చూపిస్తున్నది లైవ్ బ్లూ ఫిలిం!"
"ఛీ! అది కూడా ఓ ఇష్టమే!?"
"యెందుక్కాకూడదు? నేను మధుకర్ తో చేయించుకుంటే చూడాలనుందని నువ్వేగా గోల పెడుతున్నావ్!"
అర్థమైనట్టు తలూపింది అచ్చమాంబ.
"మధుకర్ తో చేయించుకోవడం నీకెందుకు ఇష్టం లేదో చెప్పు," అంది.
"అది చెప్పాలంటే చాలానే వుంది. అయితే ఇందాక నువ్వన్న మాటల్లో ఒకటి మాత్రం అక్షరాలా నిజం. నాగురించి అసలు నీకేమీ చెప్పనేలేదు నేను. చెప్పిందంతా పైపైనే చెప్పాను. చెప్పకుండా దాచిపెట్టింది ఇంకా యెంతో వుంది."
ఒక్కసారిగా నేనా మాట చెప్పేయడంతో నోరు తెరిచి నన్నలా చేష్టలుడిగినట్టు చూస్తుండిపోయింది తను.
"నిజం! నాగురించి నీకు చెప్పకుండా దాచిపెట్టింది యెంతో వుంది," అన్నాను.
"అదేమిటో నాకు చెప్పవా?" చివరికెలాగో నోరు మెదిపి అడగ్గలిగింది.
"చెబుతాను. చెప్పాల్సిన సమయం వచ్చేసింది. మనం ఇంత దగ్గరయ్యాక చెప్పకా తప్పదు. కానీ నువ్వుకూడా నాతో కొన్ని విషయాలు చెప్పలేదుగా!" అన్నాను కొంటెగా.
"నేనా! నేనేం చెప్పలేదు నీకు?" విచిత్రంగా మొహం పెట్టింది అచ్చమాంబ.
"చెప్పలేదు మరి! ఇన్నాళ్ళనుంచి మీ ఇద్దరికీ కాపలా కాస్తున్నాను. అయినా అసలు మధుకర్ కీ నీకూ లంకె యెలా కుదిరిందో మాత్రం యెప్పుడూ నాతో చెప్పలేదు నువ్వు. అవునా!?"
అచ్చమాంబ మొహం లో సిగ్గు తొంగి చూసింది. "అయినా అందులో అంత చెప్పుకోవడానికేం వుంది? ఒక అడ, ఒక మగ! ఇద్దరూ మాంచి అవసరం మీదున్నారు. వాళ్ళిద్దరికీ లింకు కుదరడంలో ఆశ్చర్యం యేముంది?" అంది.
"నేను చెప్పేది అది కాదు. మొదట మధుకర్ నీతో పరిచయం కావడానికి కారణం నేను. నాకే తెలీకుండా మీరిద్దరూ కూడబలుక్కున్నారంటే అసలు సిసలు జాదూగర్లు మీరే!" అన్నాను.
"సరే ఒప్పుకుంటున్నాను. మేం జాదూగర్లమే! నీ ఫ్లాష్ బ్యాక్ యేమిటో చెప్పు. వినాలని తెగ ఆరాటం పెంచేశావు నువ్వు!"
నవ్వుతూ తల అడ్డంగా వూపాను. "అదిప్పుడే చెప్పను. మధుకర్ తో నీకెలా కలిసిందో ముందు నువ్వు చెప్పాలి. నువ్వది చెప్పాక నాగురించి చెప్పాల్సింది అప్పుడాలోచిస్తాను!" అన్నాను.
అచ్చమాంబ నామీదనుంచి పక్కకు ఒరిగి యేదో ఆలోచనలో పడింది.
నేను తన తొడమీద లావాటి నా తొడ వేసి నొక్కుతూ, "చెప్పవా?" అన్నాను లాలనగా.
చివరికి ఆలోచనలోంచి బయటపడుతూ నావంక చూసింది చిన్నపాటి సిగ్గుతో నవ్వింది తను.
"సరే చెబుతాను విను!" అంది.
నేను మరింత దగ్గరగా జరిగి తనని కౌగిలించుకుంటూ, "చెప్పు!" అన్నాను.
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు