17-04-2019, 12:26 PM
చీర సాంతం నడుం పైకెత్తుకుని తూము దగ్గర గొంతుక్కూర్చుండిపోయాను.
వెనకాల బాత్ రూం తలుపుకు బోల్టు లేదు కాబట్టి మధుకర్ తిరిగొచ్చి ఆ తలుపు కొద్దిగా జరిపితే చాలు, బాత్ రూం లో తూముదగ్గర కూర్చుని చిన్న అవశిష్టం తీర్చుకుంటున్న నా ఇత్తడి బిందెల్లంటి పిర్రలు బోసిగా అతనికి కనిపించిపోతాయి.
అయితే మధుకర్ కి అలాంటి దొంగబుద్ధులు లేవని నాకు బాగా తెలుసు.
పచ్చని దానిమ్మపండులాంటి వొళ్ళు నాది. బంగారు మేని చాయ. మంచి హైటు, హైటుకు తగ్గ లావు. నా ముందూవెనుకలు ఎలాంటి మగాడికైనా వెర్రెత్తించేలా వుంటాయి. ముఖ్యంగా నా పిర్రలు. నేను నడుస్తున్నప్పుడు బజార్లో చిన్నా పెద్దా తేడా లేకుండా మగాళ్ళందరూ వాటిని గుడ్లప్పగించి చూడ్డం రోజూ నాకలవాటే. చీరలోంచే బరువుగా కదుల్తూ మగాళ్ళకి కనువిందు చేస్తాయవి.
అచ్చమాంబ కూడా యెన్నోసార్లు హెచ్చరించింది నన్ను.
"ఏయ్ రుక్కూ! చూడవే ఆ ముసలి వెధవ నీ సీటువెనకాలే యెలా పడ్డాడో! కాస్త నడకలో ఆ వయ్యారం తగ్గించు," అన్నదోసారి.
"చూస్తే చూడనీవే, వాడి కళ్ళుకుట్టుకుని వాడే చస్తాడు. నేనేం చెయ్యాలి, వాటి షేపులు అలా పెరిగిపోయాయి! నేనేం కావాలని పిర్రలూపుకుంటూ తిరగడం లేదు. అవలా కదుల్తుంటే చేతుల్తో ఆపగలమా యేం?!" అనేశాను.
అలాంటిది మధుకర్ యెప్పుడూ ముందర జాకెట్లో యెంత బ్రా బిగింపులో బంధించినా పోట్లగిత్తల్లా ముందుకు దూకే నా రొమ్ములవంకగానీ, వెనకాల పెద్ద బండిచక్రాల్లా కనిపించే నా పిర్రలవంకగానీ వెర్రిమొర్రి చూపులు చూసిన పాపాన పోలేదు. పైగా నేనంటే యెంతో మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడు. పొరపాటునకూడా హద్దు మీరడు.
అందుకే ఆ బాత్ రూం లో స్వేచ్ఛగా నాపని నేను కొనసాగించాను.
తూముదగ్గర కూర్చుని సుయ్యిమని ధార వదుల్తూ మధుకర్, అచ్చమాంబలగురించి ఆలోచనలో పడ్డాను.
బహుశా వెళ్ళగానే అచ్చమాంబ అతన్ని కమ్మేసి వుంటుంది.
చిత్రమేమిటంటే మధుకర్ అచ్చమాంబ సెక్షన్లో పని చేయడు. నా సెక్షన్లో పని చేస్తాడు. అచ్చమాంబకు మొదట మధుకర్ని పరిచయం చేసింది నేనే. నాతో ప్రమేయం లేకుండా ఆ తర్వాత వాళ్ళిద్దరూ యెప్పుడు చనువు పెంచేసుకున్నారో నాకే తెలీదు.
మధుకర్ మా ఇద్దరికంటే చిన్నవాడు. తనకు ఏ ఇరవై ఆరో వుంటుంది వయస్సు. అచ్చమాంబకు ముఫ్పైరెండేళ్ళు. నాకు మరో ఏడాది ఎక్కువుంటుంది కాబట్టి ఎంత లేదన్నా మా ఇద్దర్తో అతనికి ఆరేడేళ్ళ వయసు తేడా వుంటుంది. తన ఈడు అమ్మాయితో స్నేహం చేయకుండా తనకంటే పెద్దదానితో చనువు పెంచుకున్నాడంటే అందులో అతని ప్రమేయం కంటే అచ్చమాంబ ప్రమేయమే ఎక్కువుండాలి. మధుకర్ ఆడవాళ్ళపట్ల ఎంత మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడో అతను నాపట్ల ప్రదర్శించే నమ్రతే నిదర్శనం.
మరో చిత్రం ఏమిటంటే అచ్చమాంబకు ఆతరహా ఆలోచనలున్నట్టుగా కూడా నాకెప్పుడూ తెలీదు.
దాని మొగుడు బెజవాడలో పని చేస్తున్నాడు.
మా వారు సాగర్ లో ఓ ప్రైవేటు కంపెనీలో ఇంజనీరు.
అచ్చమాంబ, నేనూ ఇద్దరం ఒంటరిగానే వున్నాం. ఒకే గదిలో వుంటున్నాం. అచ్చమాంబ పొరపాటున కూడా పరాయి మగాళ్ళపట్ల ఆసక్తి చూపించడం నేనెప్పుడూ చూడలేదు.
అందులో ఆమె తప్పుకూడా ఏమీ లేదు - మధుకర్ లో వున్న ఆకర్షణ అలాంటిది.
నిజం చెప్పొద్దూ, అతను మా ఆఫీసులో చేరిన కొత్తలో నేనే తనపట్ల ఎట్రాక్టయ్యాను.
��కుర్రాడు చాకులా వున్నాడు కదూ? తనని చేసుకోబోయే అమ్మాయి అదృష్టవంతురాలు,�� అన్నాను ఇంకా ఎవరో కూడా తెలీని ఆ అమ్మాయిపట్ల జెలసీ ఫీలవుతూ.
అచ్చమాంబ ఆరోజున నవ్వి వూరుకుంది.
క్రమంగా మధుకర్ కు నాపట్లకంటే అచ్చమాంబపట్లే స్నేహభావం పెరుగుతూ వచ్చింది. అచ్చమాంబ ఏదో పని కల్పించుకుని అతనికోసం మా సెక్షన్లోకి రావడం, అతన్తో నాకంటే ఎక్కువగా హస్కు వేసుకోవడం చేయసాగింది.
ఒకరోజు సెక్షన్లో మేం ముగ్గురమే వున్నాం.
ఆఫీసు కట్టేసే సమయం.
అప్పుడే మా మేనేజరుగారు నన్ను పిలుస్తున్నారని కబురొచ్చింది.
��మీరిద్దరూ మాట్లాడుతూ వుండండి,�� అని చెప్పి లేచి వెళ్ళాను.
నేను తిరిగి రావడానికి పదినిమిషాలు పట్టింది.
గదిలోకి వెళ్తూనే అవాక్కుగా నిలబడిపోయాను.
గదిలో ఓమూల వాళ్ళిద్దరూ గాఢమైన కౌగిట్లో వున్నారు.
అచ్చమాంబే అతన్ని గోడకు దాపెట్టి చుట్టేసిందని తెలుస్తూనే వుంది.
తనే అతని నోట్లో నోరుంచి పీల్పుడుముద్దు పెట్టుకుంటోంది.
నన్ను చూసి మధుకర్ ఇబ్బందిగా ఆమెను వదిలేయబోయాడు.
అచ్చమాంబ, ��మరేం పర్వాలేదు,�� అంటూ అతన్ని వదలకుండానే నా వైపు తల వెనక్కి తిప్పి చూసింది.
��ప్లీజ్! విషయం నీకు తర్వాత చెబుతాను. అటెండరు కాసేపు ఇటు రాకుండా చూడు,�� అంది.
నేను కారిడార్లోకి వెళ్ళి ఓసారి అటూఇటూ చూసి ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకుని తిరిగి గదిలోపలికి వెళ్ళాను.
ఈసారి అచ్చమాంబ వీపు గోడకి చేరగిలబడింది.
అతని పాంటు పిస్తాలో ఆమె చెయ్యి లోపలికి వెళ్ళి ఎప్పుడో అతని మగాడ్ని బయటికి తీసి సవరిస్తోంది.
చీర ముందరి వైపు పైకెత్తుకుని అతన్ది తనలోకి గురి చూసి పెట్టుకోబోతూ, ��అక్కడెవరూ లేరు కదూ?�� అనడిగింది.
లేరన్నట్టు యాంత్రికంగా తలూపాను.
ఆమె అతని వైపు మొహం తిప్పి, ��పెట్టు,�� అంది.
వెనకాల బాత్ రూం తలుపుకు బోల్టు లేదు కాబట్టి మధుకర్ తిరిగొచ్చి ఆ తలుపు కొద్దిగా జరిపితే చాలు, బాత్ రూం లో తూముదగ్గర కూర్చుని చిన్న అవశిష్టం తీర్చుకుంటున్న నా ఇత్తడి బిందెల్లంటి పిర్రలు బోసిగా అతనికి కనిపించిపోతాయి.
అయితే మధుకర్ కి అలాంటి దొంగబుద్ధులు లేవని నాకు బాగా తెలుసు.
పచ్చని దానిమ్మపండులాంటి వొళ్ళు నాది. బంగారు మేని చాయ. మంచి హైటు, హైటుకు తగ్గ లావు. నా ముందూవెనుకలు ఎలాంటి మగాడికైనా వెర్రెత్తించేలా వుంటాయి. ముఖ్యంగా నా పిర్రలు. నేను నడుస్తున్నప్పుడు బజార్లో చిన్నా పెద్దా తేడా లేకుండా మగాళ్ళందరూ వాటిని గుడ్లప్పగించి చూడ్డం రోజూ నాకలవాటే. చీరలోంచే బరువుగా కదుల్తూ మగాళ్ళకి కనువిందు చేస్తాయవి.
అచ్చమాంబ కూడా యెన్నోసార్లు హెచ్చరించింది నన్ను.
"ఏయ్ రుక్కూ! చూడవే ఆ ముసలి వెధవ నీ సీటువెనకాలే యెలా పడ్డాడో! కాస్త నడకలో ఆ వయ్యారం తగ్గించు," అన్నదోసారి.
"చూస్తే చూడనీవే, వాడి కళ్ళుకుట్టుకుని వాడే చస్తాడు. నేనేం చెయ్యాలి, వాటి షేపులు అలా పెరిగిపోయాయి! నేనేం కావాలని పిర్రలూపుకుంటూ తిరగడం లేదు. అవలా కదుల్తుంటే చేతుల్తో ఆపగలమా యేం?!" అనేశాను.
అలాంటిది మధుకర్ యెప్పుడూ ముందర జాకెట్లో యెంత బ్రా బిగింపులో బంధించినా పోట్లగిత్తల్లా ముందుకు దూకే నా రొమ్ములవంకగానీ, వెనకాల పెద్ద బండిచక్రాల్లా కనిపించే నా పిర్రలవంకగానీ వెర్రిమొర్రి చూపులు చూసిన పాపాన పోలేదు. పైగా నేనంటే యెంతో మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడు. పొరపాటునకూడా హద్దు మీరడు.
అందుకే ఆ బాత్ రూం లో స్వేచ్ఛగా నాపని నేను కొనసాగించాను.
తూముదగ్గర కూర్చుని సుయ్యిమని ధార వదుల్తూ మధుకర్, అచ్చమాంబలగురించి ఆలోచనలో పడ్డాను.
బహుశా వెళ్ళగానే అచ్చమాంబ అతన్ని కమ్మేసి వుంటుంది.
చిత్రమేమిటంటే మధుకర్ అచ్చమాంబ సెక్షన్లో పని చేయడు. నా సెక్షన్లో పని చేస్తాడు. అచ్చమాంబకు మొదట మధుకర్ని పరిచయం చేసింది నేనే. నాతో ప్రమేయం లేకుండా ఆ తర్వాత వాళ్ళిద్దరూ యెప్పుడు చనువు పెంచేసుకున్నారో నాకే తెలీదు.
మధుకర్ మా ఇద్దరికంటే చిన్నవాడు. తనకు ఏ ఇరవై ఆరో వుంటుంది వయస్సు. అచ్చమాంబకు ముఫ్పైరెండేళ్ళు. నాకు మరో ఏడాది ఎక్కువుంటుంది కాబట్టి ఎంత లేదన్నా మా ఇద్దర్తో అతనికి ఆరేడేళ్ళ వయసు తేడా వుంటుంది. తన ఈడు అమ్మాయితో స్నేహం చేయకుండా తనకంటే పెద్దదానితో చనువు పెంచుకున్నాడంటే అందులో అతని ప్రమేయం కంటే అచ్చమాంబ ప్రమేయమే ఎక్కువుండాలి. మధుకర్ ఆడవాళ్ళపట్ల ఎంత మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తాడో అతను నాపట్ల ప్రదర్శించే నమ్రతే నిదర్శనం.
మరో చిత్రం ఏమిటంటే అచ్చమాంబకు ఆతరహా ఆలోచనలున్నట్టుగా కూడా నాకెప్పుడూ తెలీదు.
దాని మొగుడు బెజవాడలో పని చేస్తున్నాడు.
మా వారు సాగర్ లో ఓ ప్రైవేటు కంపెనీలో ఇంజనీరు.
అచ్చమాంబ, నేనూ ఇద్దరం ఒంటరిగానే వున్నాం. ఒకే గదిలో వుంటున్నాం. అచ్చమాంబ పొరపాటున కూడా పరాయి మగాళ్ళపట్ల ఆసక్తి చూపించడం నేనెప్పుడూ చూడలేదు.
అందులో ఆమె తప్పుకూడా ఏమీ లేదు - మధుకర్ లో వున్న ఆకర్షణ అలాంటిది.
నిజం చెప్పొద్దూ, అతను మా ఆఫీసులో చేరిన కొత్తలో నేనే తనపట్ల ఎట్రాక్టయ్యాను.
��కుర్రాడు చాకులా వున్నాడు కదూ? తనని చేసుకోబోయే అమ్మాయి అదృష్టవంతురాలు,�� అన్నాను ఇంకా ఎవరో కూడా తెలీని ఆ అమ్మాయిపట్ల జెలసీ ఫీలవుతూ.
అచ్చమాంబ ఆరోజున నవ్వి వూరుకుంది.
క్రమంగా మధుకర్ కు నాపట్లకంటే అచ్చమాంబపట్లే స్నేహభావం పెరుగుతూ వచ్చింది. అచ్చమాంబ ఏదో పని కల్పించుకుని అతనికోసం మా సెక్షన్లోకి రావడం, అతన్తో నాకంటే ఎక్కువగా హస్కు వేసుకోవడం చేయసాగింది.
ఒకరోజు సెక్షన్లో మేం ముగ్గురమే వున్నాం.
ఆఫీసు కట్టేసే సమయం.
అప్పుడే మా మేనేజరుగారు నన్ను పిలుస్తున్నారని కబురొచ్చింది.
��మీరిద్దరూ మాట్లాడుతూ వుండండి,�� అని చెప్పి లేచి వెళ్ళాను.
నేను తిరిగి రావడానికి పదినిమిషాలు పట్టింది.
గదిలోకి వెళ్తూనే అవాక్కుగా నిలబడిపోయాను.
గదిలో ఓమూల వాళ్ళిద్దరూ గాఢమైన కౌగిట్లో వున్నారు.
అచ్చమాంబే అతన్ని గోడకు దాపెట్టి చుట్టేసిందని తెలుస్తూనే వుంది.
తనే అతని నోట్లో నోరుంచి పీల్పుడుముద్దు పెట్టుకుంటోంది.
నన్ను చూసి మధుకర్ ఇబ్బందిగా ఆమెను వదిలేయబోయాడు.
అచ్చమాంబ, ��మరేం పర్వాలేదు,�� అంటూ అతన్ని వదలకుండానే నా వైపు తల వెనక్కి తిప్పి చూసింది.
��ప్లీజ్! విషయం నీకు తర్వాత చెబుతాను. అటెండరు కాసేపు ఇటు రాకుండా చూడు,�� అంది.
నేను కారిడార్లోకి వెళ్ళి ఓసారి అటూఇటూ చూసి ఎవరూ లేరని నిర్ధారించుకుని తిరిగి గదిలోపలికి వెళ్ళాను.
ఈసారి అచ్చమాంబ వీపు గోడకి చేరగిలబడింది.
అతని పాంటు పిస్తాలో ఆమె చెయ్యి లోపలికి వెళ్ళి ఎప్పుడో అతని మగాడ్ని బయటికి తీసి సవరిస్తోంది.
చీర ముందరి వైపు పైకెత్తుకుని అతన్ది తనలోకి గురి చూసి పెట్టుకోబోతూ, ��అక్కడెవరూ లేరు కదూ?�� అనడిగింది.
లేరన్నట్టు యాంత్రికంగా తలూపాను.
ఆమె అతని వైపు మొహం తిప్పి, ��పెట్టు,�� అంది.
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు