17-04-2019, 10:39 AM
ஒரு வழியாக வசந்தா சமையல் எல்லாம் முடித்துவிட்டு எல்லாத்தையும் டைனிங் table மேல் எடுத்து வைத்தாள் கீதா அவளுக்கு உதவ என்னும் போது
அவளை செய்யவிடாமல் அவளை அமர சொன்னாள் இதற்குள் அருண் குளித்து முடித்து விட்டு ஒரு டீ shirt மற்றும் ஒரு night பாண்ட் போட்டு
டைனிங் table கிட்ட வந்தான் அவன் குளித்த சோப் மனம் வந்தது
வசந்தா: ம்ம் வந்து உக்காரு இவளவு நேரம் குளிச்சியா
அருண் சற்று தடுமாறி
அருண் : ம்ம்ம்
என்று சொல்ல கீதா ஒரு நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாள்
பிறகு கீதாவும் அருணும் உக்கார வசந்தா அவர்களுக்கு உணவு பரிமாறினாள் கீதாவுக்கு சமையல் மிகவும் பிடித்திருந்தது அவள் வசந்தாவை
பாராட்டினாள் அருண் எதுவுமே பேசாமல் வெட்கப்பட்டு குனிந்து சாப்பிட
வசந்தா: என்னடா இன்னைக்கு பொம்பள மாதிரி வெட்கப்பட்டு குனிஞ்சுக்கிட்டே சாப்புடுற
என்று அவனை வம்புக்கு இழுக்க அவனோ ஒன்னும் சொல்ல முடியாமல் முகம் சிவக்க சாப்பிட்டான் கீதாவோ அவனை பார்த்து சிரித்தவாறே
சாப்பிட்டாள்
ஒரு வழியாக சாப்பிட்டு முடித்த பின்
வசந்தா: ம்ம் கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்குறியாமா நான் சாப்பிட்டு வரேன் சாயங்காலம் வீட்டுக்கு போலாம் இல்ல
அதற்கு கீதா என்ன பதில் சொல்ல போகிறாள் என்ற ஆவலுடன் அருண் பார்த்தான்
கீதா: ம்ம் ஆனா இருங்க உங்களுக்கு நான் பரிமாறுகிறேன் நீங்க சாப்புடுங்க
வசந்தா: இல்ல பரவாயில்ல நானே சாப்புடுறேன்
என்று சொல்ல கீதா விடாப்பிடியா வசந்தாவுக்கு பரிமாறினாள் அருண் பேசாமல் எழுந்து அவன் அறைக்கு போய் விட்டான் அப்போது
வசந்தா சாப்பிட்டுக்கொண்டே
வசந்தா: நான் ஒன்னு கேட்டா கோவிச்சுக்க மாட்டியேம்மா
கீதா: ம்ம் இல்ல கோவிக்க மாட்டேன் சொல்லுங்க
வசந்தா: இல்ல பயமா இருக்கு நேத்து மாதிரி நீ எழுந்து போய்ட்டினா என்ன அருண் கொன்னுடுவான்
என்று சொல்ல
கீதா:அப்படி எல்லாம் போக மாட்டேன் சும்மா சொல்லுங்க
வசந்தா: இல்ல நீ அருணை பாக்க வந்ததுக்கு சந்தோசம் அதே சமயம் அவனுக்கு உன் மேல ...............
என்று சொல்லி கீதாவின் முகத்தை பார்க்க
கீதா சிரித்தபடி
கீதா: ம்ம் நீங்க சொல்லுறது புரியுது ஆனா அவன் என் மீது காதல் அப்படினு சொல்லுறீங்க ஆனா என் வயசு என்ன அவன் வயசு என்ன நீங்களே
யோசிங்க நாங்க அப்படியே காதலித்தாலும் கல்யாணம் எல்லாம் பண்ண முடியுமா
வசந்தா: ம்ம் நீ சொல்லுறது புரியுது ஆனா அவன் உன் மேல பைத்தியமா இருக்கான் எனக்கு அவன் கிட்ட இந்த மாறுதல் தெரிந்ததே அவன் உன்னை
பார்த்த பின்பு தான் முன்னாடி அவன் அம்மா இறந்த பிறகு அப்படியே இடிந்து போய் பேசாமல் இருந்தான் ஏதோ பறிகொடுத்தது போல இருந்தான்
ஆனா உன்னை பார்த்த பிறகு தான் அவன் முகத்தில் சந்தோசமே இருக்கு
கீதா: ம்ம் புரியுது ஆனா என் வயசு 26 ஆகுது அவனுக்கு மிஞ்சி போனா 17 தான் இருக்கும் இது எப்படி நடக்கும்
வசந்தா: ம்ம் ஆனா இவன் சந்தோசம் தான் இவன் அப்பாவுக்கு முக்கியம் அதுக்காக உன்னை அவன் திருமணம் செய்ய முடிவு பண்ண கூட அவர் தடை சொல்ல மாட்டார்
கீதா: ம்ம் ஆனா இந்த சமுதாயம் எப்படி இதை எதுக்கும் அதுவும் இல்லாம அவனுக்கு இருப்பது காதல் இல்ல ஒரு வகையான உடல் மாற்றம் அவன்
வயசுல இதெல்லாம் நடக்கும் அவனுக்கு என் உடல் மீது இருக்குற மோகம் அவ்வளவு தான் அதுக்காக கல்யாணம் எல்லாம் யோசிச்சா அப்புறம்
அவன் life என்னால கெடுத்ததா ஆகும்
என்று அவள் பேசி முடிக்க வசந்தாவும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு வந்தாள் இருவரும் ஹாலுக்கு வர அங்கே அருணை காணோம்
வசந்தா அருணை கூப்பிட்டுக்கொன்டே அவன் ரூமுக்கு போக அவன் அங்கே கட்டிலில் உக்காத்துகொண்டு செல்லுல game விளையாடிக்கொண்டு
இருந்தான் அப்போது கீதாவும் வசந்தாவின் பின்னாடியே அருணுடைய ரூமுக்கு போக அவளை பார்த்த அருண் உடனே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து நிக்க
அதை பார்த்த வசந்தா
வசந்தா: ம்ம் ஓ, டீச்சரை பார்த்து எழுந்துட்டியா
கீதா; சும்மா உக்காரு என்று சொல்லி
அவனுடைய ரூமை ஒருமுறை சுத்தி பார்த்தாள் மிகவும் அழகாக இருந்தது நல்லா டெகரேட் பண்ணி இருந்தது ஒரு சுவற்றில் அருணுடைய
அம்மாவின் போட்டோ இருந்தது அதில் மாலை அணிவித்தது இருந்தது அதை பார்த்து கொண்டே கிட்ட போனாள் கீதாவுக்கு அந்த போட்டோ வில்
இருக்கும் அருணுடைய அம்மாவை உற்று பார்த்தாள் மிகவும் அழகாக இருந்தார்கள் அதை பார்த்துக்கொண்டே இருக்கும் போது பின்னாடியே வந்த
வசந்தா
வசந்தா; இவங்க தான்மா எங்க எஜமானி இன்னும் சொல்ல போனா எங்க தெய்வம் எங்களை எல்லாம் வேலைகாரங்களா பாக்க மாட்டாங்க அக்கா
அக்கான்னு என்ன கூப்பிடுவாங்க ம்ம் எல்லாம் விதி
என்று சொல்லும் போது அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் எட்டி பார்த்தது அருணுடைய கண்களிலும் தான் இந்த இறுக்கமான சூழலை உணர்ந்த கீதா
கீதா: ம்ம் அம்மா நான் சாயங்காலம் ஸ்கூல் விட்டு போற நேரம் தான் போனும் அதனால அதுவரை இதே ட்ரெஸ்ல இருக்க கஷ்டமா இருக்கு வேறு
ட்ரெஸ் கொடுங்க
என்று அவள் உரிமையுடன் கேட்பதை பார்த்த வசந்தா மற்றும் அருண் அந்த இறுக்கமான சூழலை மறந்தனர்
வசந்தா: இதோ ஒரு நிமிஷம் நீயே என்கூட வாமா உனக்கு எந்த ட்ரெஸ் புடிக்கிதோ போட்டுக்கோ
என்று சொல்லி கீதாவை அருணுடைய அம்மாவின் ரூமுக்கு கூட்டி போனாள் அங்கே இருந்த பீரோவை திறந்து காட்டினாள்
அவளை செய்யவிடாமல் அவளை அமர சொன்னாள் இதற்குள் அருண் குளித்து முடித்து விட்டு ஒரு டீ shirt மற்றும் ஒரு night பாண்ட் போட்டு
டைனிங் table கிட்ட வந்தான் அவன் குளித்த சோப் மனம் வந்தது
வசந்தா: ம்ம் வந்து உக்காரு இவளவு நேரம் குளிச்சியா
அருண் சற்று தடுமாறி
அருண் : ம்ம்ம்
என்று சொல்ல கீதா ஒரு நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாள்
பிறகு கீதாவும் அருணும் உக்கார வசந்தா அவர்களுக்கு உணவு பரிமாறினாள் கீதாவுக்கு சமையல் மிகவும் பிடித்திருந்தது அவள் வசந்தாவை
பாராட்டினாள் அருண் எதுவுமே பேசாமல் வெட்கப்பட்டு குனிந்து சாப்பிட
வசந்தா: என்னடா இன்னைக்கு பொம்பள மாதிரி வெட்கப்பட்டு குனிஞ்சுக்கிட்டே சாப்புடுற
என்று அவனை வம்புக்கு இழுக்க அவனோ ஒன்னும் சொல்ல முடியாமல் முகம் சிவக்க சாப்பிட்டான் கீதாவோ அவனை பார்த்து சிரித்தவாறே
சாப்பிட்டாள்
ஒரு வழியாக சாப்பிட்டு முடித்த பின்
வசந்தா: ம்ம் கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்குறியாமா நான் சாப்பிட்டு வரேன் சாயங்காலம் வீட்டுக்கு போலாம் இல்ல
அதற்கு கீதா என்ன பதில் சொல்ல போகிறாள் என்ற ஆவலுடன் அருண் பார்த்தான்
கீதா: ம்ம் ஆனா இருங்க உங்களுக்கு நான் பரிமாறுகிறேன் நீங்க சாப்புடுங்க
வசந்தா: இல்ல பரவாயில்ல நானே சாப்புடுறேன்
என்று சொல்ல கீதா விடாப்பிடியா வசந்தாவுக்கு பரிமாறினாள் அருண் பேசாமல் எழுந்து அவன் அறைக்கு போய் விட்டான் அப்போது
வசந்தா சாப்பிட்டுக்கொண்டே
வசந்தா: நான் ஒன்னு கேட்டா கோவிச்சுக்க மாட்டியேம்மா
கீதா: ம்ம் இல்ல கோவிக்க மாட்டேன் சொல்லுங்க
வசந்தா: இல்ல பயமா இருக்கு நேத்து மாதிரி நீ எழுந்து போய்ட்டினா என்ன அருண் கொன்னுடுவான்
என்று சொல்ல
கீதா:அப்படி எல்லாம் போக மாட்டேன் சும்மா சொல்லுங்க
வசந்தா: இல்ல நீ அருணை பாக்க வந்ததுக்கு சந்தோசம் அதே சமயம் அவனுக்கு உன் மேல ...............
என்று சொல்லி கீதாவின் முகத்தை பார்க்க
கீதா சிரித்தபடி
கீதா: ம்ம் நீங்க சொல்லுறது புரியுது ஆனா அவன் என் மீது காதல் அப்படினு சொல்லுறீங்க ஆனா என் வயசு என்ன அவன் வயசு என்ன நீங்களே
யோசிங்க நாங்க அப்படியே காதலித்தாலும் கல்யாணம் எல்லாம் பண்ண முடியுமா
வசந்தா: ம்ம் நீ சொல்லுறது புரியுது ஆனா அவன் உன் மேல பைத்தியமா இருக்கான் எனக்கு அவன் கிட்ட இந்த மாறுதல் தெரிந்ததே அவன் உன்னை
பார்த்த பின்பு தான் முன்னாடி அவன் அம்மா இறந்த பிறகு அப்படியே இடிந்து போய் பேசாமல் இருந்தான் ஏதோ பறிகொடுத்தது போல இருந்தான்
ஆனா உன்னை பார்த்த பிறகு தான் அவன் முகத்தில் சந்தோசமே இருக்கு
கீதா: ம்ம் புரியுது ஆனா என் வயசு 26 ஆகுது அவனுக்கு மிஞ்சி போனா 17 தான் இருக்கும் இது எப்படி நடக்கும்
வசந்தா: ம்ம் ஆனா இவன் சந்தோசம் தான் இவன் அப்பாவுக்கு முக்கியம் அதுக்காக உன்னை அவன் திருமணம் செய்ய முடிவு பண்ண கூட அவர் தடை சொல்ல மாட்டார்
கீதா: ம்ம் ஆனா இந்த சமுதாயம் எப்படி இதை எதுக்கும் அதுவும் இல்லாம அவனுக்கு இருப்பது காதல் இல்ல ஒரு வகையான உடல் மாற்றம் அவன்
வயசுல இதெல்லாம் நடக்கும் அவனுக்கு என் உடல் மீது இருக்குற மோகம் அவ்வளவு தான் அதுக்காக கல்யாணம் எல்லாம் யோசிச்சா அப்புறம்
அவன் life என்னால கெடுத்ததா ஆகும்
என்று அவள் பேசி முடிக்க வசந்தாவும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு வந்தாள் இருவரும் ஹாலுக்கு வர அங்கே அருணை காணோம்
வசந்தா அருணை கூப்பிட்டுக்கொன்டே அவன் ரூமுக்கு போக அவன் அங்கே கட்டிலில் உக்காத்துகொண்டு செல்லுல game விளையாடிக்கொண்டு
இருந்தான் அப்போது கீதாவும் வசந்தாவின் பின்னாடியே அருணுடைய ரூமுக்கு போக அவளை பார்த்த அருண் உடனே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து நிக்க
அதை பார்த்த வசந்தா
வசந்தா: ம்ம் ஓ, டீச்சரை பார்த்து எழுந்துட்டியா
கீதா; சும்மா உக்காரு என்று சொல்லி
அவனுடைய ரூமை ஒருமுறை சுத்தி பார்த்தாள் மிகவும் அழகாக இருந்தது நல்லா டெகரேட் பண்ணி இருந்தது ஒரு சுவற்றில் அருணுடைய
அம்மாவின் போட்டோ இருந்தது அதில் மாலை அணிவித்தது இருந்தது அதை பார்த்து கொண்டே கிட்ட போனாள் கீதாவுக்கு அந்த போட்டோ வில்
இருக்கும் அருணுடைய அம்மாவை உற்று பார்த்தாள் மிகவும் அழகாக இருந்தார்கள் அதை பார்த்துக்கொண்டே இருக்கும் போது பின்னாடியே வந்த
வசந்தா
வசந்தா; இவங்க தான்மா எங்க எஜமானி இன்னும் சொல்ல போனா எங்க தெய்வம் எங்களை எல்லாம் வேலைகாரங்களா பாக்க மாட்டாங்க அக்கா
அக்கான்னு என்ன கூப்பிடுவாங்க ம்ம் எல்லாம் விதி
என்று சொல்லும் போது அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் எட்டி பார்த்தது அருணுடைய கண்களிலும் தான் இந்த இறுக்கமான சூழலை உணர்ந்த கீதா
கீதா: ம்ம் அம்மா நான் சாயங்காலம் ஸ்கூல் விட்டு போற நேரம் தான் போனும் அதனால அதுவரை இதே ட்ரெஸ்ல இருக்க கஷ்டமா இருக்கு வேறு
ட்ரெஸ் கொடுங்க
என்று அவள் உரிமையுடன் கேட்பதை பார்த்த வசந்தா மற்றும் அருண் அந்த இறுக்கமான சூழலை மறந்தனர்
வசந்தா: இதோ ஒரு நிமிஷம் நீயே என்கூட வாமா உனக்கு எந்த ட்ரெஸ் புடிக்கிதோ போட்டுக்கோ
என்று சொல்லி கீதாவை அருணுடைய அம்மாவின் ரூமுக்கு கூட்டி போனாள் அங்கே இருந்த பீரோவை திறந்து காட்டினாள்