Incest என் அத்தையின் முலைப்பால்

[வாலிப வயசு]

அத்தை இப்போது முழுதும் தன் சுயநிலை இழந்திருந்தாள். அவளின் விரல்கள் என் தலைமுடியை அவ்வளவு இறுக்கிப்பற்றிக்கொண்டிருந்தது. இதற்கு மேலும் அவள் விரல்கள் இறுகினால் அவள் விரல்கள் உடைந்துவிடுளவுக்கு ஒரு இறுக்கம். அது எனக்கு வலியைக் கொடுத்தாலும், எனக்குள் இப்போது ஒரு ஜுவாலையாய் மாறியிருந்த காமத்தீ அந்த வலியை மறக்கடித்திருந்தது.

அத்தையின் வலது மார்பகத்தை நான் அவ்வாறு முட்டியும் அவள் மார்பகப்பால் சுரப்பதாயில்லை. ஏன் என்று யோசித்துக்கொண்டே என் தலையை அவள் வலது மார்பகத்தின் மீதிருந்து எடுத்தேன். அவ்வளவு நேரமாய் அத்தையின் மார்பகத்தினருகில் என் முகத்தை வைக்க வசதியாய் சற்றே குனிந்திருந்தேன். இப்போது நேராய் நிமிர்ந்து நின்றேன். அப்போதும் என் அத்தையின் விரல்கள் என் தலையை விடுவதாயில்லை. ஆனால் அதில் முன்பிருந்த இறுக்கம் இப்போது இல்லை.

அத்தையின் முகத்தைப் பார்த்தேன். அத்தை ஒரு வித மோன நிலையில் இருந்தது தெரிந்தது. அவளின் இரு கண்களிலிருந்த கருவிழிகள் அவள் கண்களுக்குள் மேல் நோக்கி செருகியிருந்தது. மேலும் அவ்விரு கண்களும் பாதி மூடியும் மூடாத நிலையில் இருந்தது. வாய் சற்றே திறந்திருந்தது. அவள் முகம் அவளது வலப்பக்கம் மேல் நோக்கிப் பார்ப்பது போல் இருந்தது.

ஓஹ்...அத்தை இவ்வுலகிலேயே அப்போது இல்லை என்பது அப்போது எனக்குத் தெள்ளதெளிவாகியது. ஏதோ ஒரு ஏகாந்த நிலையில் அவள் தன் மெய்மறந்து அந்த சமையலறைச்சுவற்றில் சாய்ந்து நின்றுகொண்டிருந்தாள். அரை நிர்வாணமாய்...அந்நிலையில் அவள் ஒரு அப்சரஸ் போன்றே எனக்குத் தோன்றினாள்.

நீ என்ன அப்சரஸை நேரில் கண்டிருக்கிறாயா என்று நீங்கள் கேட்பது புரிகிறது. நான் அப்சரஸை நேரில் அதுவரை கண்டதில்லைதான். ஆனால் அன்று பார்த்தேன். என் கருப்பழகி அப்சரஸை...அதுவும் அரை நிர்வாணமாக என் முன்னால் தன் நிலை மறந்து, காம போதை தலைக்கேறிப்போய்...தன் இரு செழிப்பான, வாளிப்பான, மதர்த்த, பெரிய முலைகளையுடைய மார்பழகுகளை காட்டிக்கொண்டு...ஆம்...அது வேறு யாருமில்லை...என் அத்தையேதான்...

நான் அவளின் செழிப்பான வலது மார்பகத்தில் விளையாடுவதை நிறுத்தியிருந்தாலும் அத்தை தன் நிலை மீண்டாளில்லை. அதனால் என் இரு கைகளாலும் அத்தையின் இரு தோள்களையும் இறுக, ஆனால் அவளுக்கு வலிக்காதவாறு பற்றி, ஒரு உலுக்கு உலுக்கினேன்.

"ஹ்ம்ம்ம்...எ...என்ன...நா...நான் எங்க இருக்கேன்...என்ன நடந்தது..." என்று பிதற்றியவாறு மெல்ல தன் நிலை மீள ஆரம்பித்தாள்.

ஒரு சில நிமிட நேரத்துக்குப்பிறகே அவள் தன் முழு சுய நிலையை அடைந்தாள்.

"யம்மாடி...டேய் சுதா...நீ இப்டி செய்வேன்னு நான் கற்பனை கூட பண்லடா...அப்பப்பா...என்ன ஒரு சுகம்...எல்லாத்தையும் உங்க மாமா போன பிறகு மறந்துட்டதால என் காம உணர்ச்சியெல்லாம் சுத்தமாய் என் உடம்ப விட்டுப் போயிருச்சுன்னுதான் நெனச்சிக்கினு இருந்தேன்..." என்று பெருமூச்சு விட்டபடி அவளின் சுவாசத்திற்கு நடு நடுவே பேசினாள்.

"பாரேன்...என் உடம்பு முழுக்க சிலுத்துப்போய்க்கிடக்கு..." என்று முகம்மலர கூறினாள். அவ்வாறு அத்தையின் முகம் அவள் கணவண் இறந்த பிறகு மலர்ந்திருந்ததா என எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் அது அவளை தரையில் நின்றிருந்தாலும் காற்றைவிட கணம் குறைந்து பறப்பதுபோல் உணர வைத்தது என்று எனக்குப் புரிந்தது.

"ஆமா...ஏன்டா...என்ன ஆச்சு உனக்கு...ஏன்டா நிறுத்திட்ட...போதுமா...ஹ்ம்ம்?" என்று தன் வழக்கமான குறும்புத்தனமான சிரிப்பை உதிர்த்தவாறே கேட்டாள்.

"ஹ்ம்ம்...அது வந்து...இல்ல..." என்று நான் எப்படி அத்தையை கேட்பதென்று எண்ணிக்கொண்டிருந்ததால் வார்த்தை வராமல் திக்கினேன்.

"என்னடா...என்ன ஆச்சி...ஏன் இப்படி தெணர்ற? ஒரு பெண்ணோட முழு நிர்வாணமான மார்பகங்கள பாத்ததால வந்த மயக்கமா? ஹ்ம்ம்? " என்று என்னை சீண்டினாள் அத்தை.

"இல்ல...அத்த...அது...அது வந்து...எப்டி கேக்கறதுன்னு புரியல...அதான்..." என்று மேலும் திணறினேன்.

"அம்மாடி...நீ திணர்றத பார்த்தா, ஏதோ எடக்கு மடக்கா கேக்க போறன்னு மட்டும் தெரியுது...ஆனா என்ன கேக்கப்போறன்னு புரியலயே..." என்று அத்தை புரியாதவாறு குழம்பி நின்றாள்.

"என்னடா சுதா...என்ன கேக்கப்போற? " என்று இப்போது தன் வலக்கையால் என் தோளைப் பற்றி உலுக்கினாள்.

பிறகு அத்தை என் பதிலுக்குக் காத்திருக்காமல் குனிந்து தன் அருகில் தரையிலிருந்த தன் ப்ராவை எடுத்துபோட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள். ப்ராவின் இரு கப்புகளையும் தன் செழித்த, மதர்த்த மார்பகங்களின் மீது வைத்தாள். பின் தன் மு துகுப்புறம் தன் இரு கைகளையும் கொடுத்து அந்த ப்ராவின் கொக்கிகளைப் போட்டுக்கொண்டாள். பின்பு ஜாக்கெட்டால் ப்ரா கப்புகள் மூடியிருந்த தன் இரு மார்பகங்களயும் மூடினாள். பின் தன் மாராப்பை சரிசெய்து, தோளின் மேல் போட்டுக்கொண்டாள்.

"அத்த...என்னதிது...அதுக்குள்ள...நான் இன்னும் பாதி கூட உன் மார்பகங்களோட விள்ளாடி முடிக்கலயே..." என்று ஏமாந்த குழந்தைபோல குழைந்தேன்.

"அட திருட்டு படவா...இதுக்கே என்ன ஒரு வழிப்பண்ணிட்ட...அது உனக்கு உன் விளையாட்ல பாதி கூட இல்லையா? சரிதான்..." என்று குறும்பாய் ஒரு பார்வை பார்த்துக்கொண்டே தொடர்ந்தாள்.

"சுதா...இப்ப இங்க நீயும் நானும் மட்டுந்தான் இருக்கோம்...புரிஞ்சிதா...யாரும் வரப்போறதுமில்ல...அதனால எப்ப வேணும்னாலும் நீ என் மார்பகங்களோட உன்னிஷ்டம் போல விளையாடலாம்...சரியா?" என்று தன் வலக்கை விரல்களால் என் தலைமுடியை ஒருமுறை சிலுப்பினாள்.

அவள் கூறியதும் எனக்கு சரியாய்ப்பட்டது. ஆனாலும் என் சந்தேகம் தீரவில்லை. என் முகம் சிந்தனையில் ஆட்கொண்டதை அத்தை கண்டுபிடித்துவிட்டாள்.

"என்னடா...என்ன பலமா யோசிக்கற?" என்று அடுப்பிலிருந்த பால் பாத்திரத்தை அப்போதுதான் பார்த்தாள்.

"அச்சச்சோ...பால் வீணாயிடுச்சே..." என்று சலனப்பட்டாள்.

"டேய் சுதா...இப்பதான் எனக்கு ஞாபகம் வருது...பால் கேட்டல்ல நீ?" என்று அக்கறையாய் என்னைக்கேட்டாள்.

"ஹ்ம்ம்ம்...ஆமாமாம்...ஆனா நான் கேட்டதுதான் கெடைக்கலியே..." என்று ஏக்கப்பெருமூச்செறிந்தேன்.

"அட...அதுக்கு நான் என்னடா பண்றது...எல்லாம் நீ செஞ்ச காரியம்தான்...என்ன என்னென்னவெல்லாம் பண்ணிட்ட...ஹ்ம்ம்...பொறுக்கி...பொறுக்கி...எல்லாம் இண்டெர்நெட்ல பார்த்ததா?" என்றாள் ஒரு அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பொன்றை தன் உதடுகளில் தவழவிட்டுக்கொண்டே...

"ப்ச்...ஆமா அத்த..." என்று மட்டும் பதில் அளித்தேன்.

"என்னடா...ஒரு பிடிப்பே இல்ல உன் பதில்ல..." என்று என்னை ஆழம் பார்த்தாள் அத்தை.

"அது ஒன்னுமில்ல அத்த...உன் வலது மார்பகத்துல இருந்த முலைக்காம்ப அவ்ளோ உறிஞ்சினேன்...அப்பவும் வரல...அதனால நெறைய வாட்டி முட்டினேன்...அப்பகூட ஒரு சொட்டு முலைப்பாலும் வரலியே...அதான்..." என்று அத்தையிடம் கேட்டேவிட்டேன்.

"அடப்பாவி...என் மார்பகத்த முட்டினியா...என்னடா சொல்ற நீ...எனக்கு ஒன்னுமே தெரியலயே அப்ப...ஓஹ்...இப்பதான் எனக்குப் புரியுது நீ ஏன் பால் கேட்டன்னு...என் மார்பகப்ப்பால மனசுல நெனச்சிகினுதான் கேட்டியா...பொல்லாத போக்கிரிதான்டா நீ..." என்று என் இரு கன்னங்களையும் ஒரு முறை பிடித்துக்கிள்ளிவிட்டாள்.

"ஆமா...என்ன கேட்ட...ஏன் என் முலைலயிருந்து ஒரு சொட்டு மார்பகப்ப்பால் வரலைன்னா...ஹ்ம்ம்?" என்று கண்களைக் குறும்பாய் சிமிட்டிக்கொண்டே கேட்டாள் அத்தை.

"அ...ஆமா அத்த..." என்றேன் நான்.

"ச்சீ போடா...அது ஒரு கொழந்த பெத்ததுக்கப்புறம்தான்டா ஒரு பெண்ணோட மார்பகங்கள்ல முலைப்பால் சுரக்கும்..." என்று அத்தை வெட்கத்துடன் தன் தலையைக் குனிந்துகொண்டே சொன்னாள்.

அட...என் அத்தையை மீண்டும் ஒரு இளம்பெண்ணைப்போல உணர வைத்ததுமில்லாமல் வெட்கம் வேறு படுமளவிற்கு நான் கேட்டது இருக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை.

"அப்டின்னா...நான் இண்டெர்நெட்ல பாத்த படங்கள்ல வர்ற பெண்கள்ல பல பேருக்கு அவங்க மார்பகத்திலேர்ந்து முலைப்பால் பீய்ச்சியடிச்சிச்சே...அந்த படங்கள்ல வர்ற ஆம்பளைங்க அதக்குடிப்பாங்களே...அதுவும் இல்லாமா, அவங்க விரலால அந்த மார்பகங்கள அழுத்தும்போது மறுபடியும் முலைப்பால் சொட்டுச் சொட்டா, இல்ல வேகமா பீய்ச்சியடிச்சத நான் பாத்தனே அத்த..." என்று ஏக்கத்துடன் கேட்டேன்.

"அட அர வேக்காடே...அதெல்லாம் படத்துக்காக பண்ண ட்ரிக்கா இருக்கலாம்...இல்ல அந்த பொம்பளைங்க ஒரு கொழந்தய பெத்ததுக்கபுறமா வந்து இந்த மாதிரி நடிச்சிருக்கலாம்டா திருட்டு ராஸ்கல்..." என்று அத்தை கூறிக்கொண்டே அடுப்பிலிருந்த பால் பாத்திரத்தை எடுத்து, அதில் மிச்சமிருந்த பாலை சிங்கில் கொட்டி அந்த பாத்திரத்தையும் அதிலேயே போட்டாள்.

நான் அவள் பின் நின்றுகொண்டே யோசித்தேன்.

"டேய்...டேய்..." என்று அத்தை சற்று குரலை உயர்த்தி என்னை அதட்டுவது போல கூப்பிட்ட பிறகுதான் என் யோசனை கலைந்தது.

"என்ன அத்த...?" என்றேன்.

"இன்னும் முலைப்பால் கெடக்கலியேன்னுதான் யோசன பண்ணிட்டிருக்கியா நீ?" என்று அத்தை செல்லமாக அதட்டினாள்.

"இல்...ஆமா...ஆமா அத்த...எனக்கும் அந்த மாதிரி முலைப்பால் உன் மார்பகக்காம்புகளிலிருந்து பீய்ச்சியடிக்க நான் அதக்குடிக்கனும்னு ஆசப்பட்டேன்...ப்ச்...நீ சொன்னதுக்கு அப்றம் தான், நீ சொல்றதும் சரிதான்னு புரியுது..." என்று கூறிக்கொண்டே அத்தையின் அருகில் சென்று அவள் பின்புறம் அவள் தேகத்தோடு ஒட்டிக்கொண்டு நின்று கொண்டேன். என் இரு கைகளையும் அத்தையின் இடுப்பைச்சுற்றி வளைத்து என் விரல்களை அவள் வயிற்றின் மீது வைத்து பின்னிப்பினைத்துக்கொண்டேன்.

"டேய் பொறுக்கி...விட்றா என்ன..." என்று அத்தை மறுபடியும் செல்லமாக அதட்டினாள்.

நான் அவள் அதட்டலை கண்டுகொள்ளவில்லை.

"ஏய்...இப்ப என்ன விடப்போறியா இல்லயா..." என்று இப்போது சற்று கோபப்படுவது போல முகத்தை வைத்துக்கொண்டு மிரட்டுவது போல் சொன்னாள்.

அவள் கோபம் நிஜமல்ல என்று எனக்குத் தெளிவாகத்தெரிந்த காரணத்தால் நான் அவளை மேலும் நெருங்கி நின்று, என் கைகளால் இறுக்கியணைத்தேன்.

"டேய்...டேய்...டேய்...என் செல்லம் இல்ல...என் திருட்டுபடவா இல்ல...அத்தய விட்றா...அப்பறம் நைட் டின்னர் ரெண்டு பேருக்கும் ஒன்னும் கிடையாது...விட்றா...செல்லம்...வைரம்...விட்டுடுடி..." என்று இப்போது செல்லம் கொஞ்சினாள்.

"ஹ்ம்ம்...போ அத்த...அதெல்லாம் விட முடியாது...நான் வந்து அழ்கா உன் பின்னால நின்னுக்குனு உன்ன கட்டிப்புடிச்சிக்குனுதான் இருப்பேன்...போ..." என்று நான் ஒரு குழந்தையைப்போல் அடம்பிடித்தேன்.

"என் செல்லம் இல்ல...விட்டுடுடா செல்லம்...இல்லன்னா, நான் சமைக்கும்போது அடுப்புல என் கை சுட்டுடும்...காய்கறி நறுக்கும்போது கத்தி விரல அறுத்துடும்...அப்றம் நீ இங்க வந்ததுக்கு அர்த்தமே இல்லாம போயிடும்..." என்று என்னை அத்தை செல்லமாய் அதட்டிவாறே தன் கைகளால் அவள் இடுப்பைச்சுற்றி வளைத்துக்கொண்டு இருந்த என் கைகளை விலக்க முயன்றாள்.

"ஓஹ்...அப்படி ஒரு மேட்டர் இருக்கா...ஆமாமாம்...அதியசமா கெடச்ச இந்த சந்தர்ப்பத்த கெடுத்துக்க எனக்கும் ஆசயில்ல...ஹ்ம்ம்...சரி அத்த..." என்று கூறிக்கொண்டே அத்தையின் முயற்சிக்கு முரண்டுபிடிக்காமல் என் கைகளை இலகுவாக்கி அவள் அவற்றைத் தன் இடுப்பிலிருந்து விலக்க உதவினேன்.

"பட்டுக்குட்டிடா நீ...அத்த சொன்னதும் புரிஞ்சிக்கின...சரி...சரி...போய் ஹால்ல உட்காந்து டிவி பாரு...இதோ...ஒரு ஒரு மணி நேரத்துல சமையல் ரெடி பண்ணிடறேன்..." என்று கூறிக்கொண்டே துரிதகதியில் இயங்கினாள்.

அத்தை சமையலில் கைதேர்ந்தவள். அவள் சமைக்கும் உணவின் சுவை எங்கள் குடும்பத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் தெரியும். சில நாட்கள் அத்தை தான் சமைத்ததை எங்கள் வீட்டிற்கு எடுத்துவருவதுண்டு. என் அம்மா எங்கள் அனைவருக்கும் பிரித்து கொடுத்து, அத்தை சமைத்தது என்றும் சொல்லுவாள். அதன் சுவை அற்புதமாயிருக்கும்.

அடுத்த ஒன்றரை மணி நேரம் கடந்தது ஒரு அதிசயமான விஷயம்தான். அத்தை சமையலறையில் விரைவாகச் சமைத்துக்கொண்டிருந்தாள். நான் டிவியில் சேனல் மாற்றி மாற்றி வைத்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். ஒன்றிரண்டு சேனல்களில் சற்றே ரசிக்கும்படியான நிகழ்ச்சிகள் ஒளிபரப்பினார்கள். அதுவும் எனக்கு உதவியது நேரத்தைப் போக்க.

மணி ஒன்பது என்று அத்தையின் வீட்டு வரவேற்பறையில் சுவற்றில் மாட்டியிருந்த கடிகாரம் சொல்லியது.